- W empik go
Pogadanki z dziećmi ułożone metodą poglądową. Część 1, dla dzieci od lat 5 do 7 - ebook
Pogadanki z dziećmi ułożone metodą poglądową. Część 1, dla dzieci od lat 5 do 7 - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
Kategoria: | Klasyka |
Zabezpieczenie: | brak |
Rozmiar pliku: | 229 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
CZĘŚĆ I-a.
Stronica 7… wiersz 28… oddychem… czytaj oddycham.
… 12… 12… któr. które.
… 13… 6… ręką… rękę.
… 35… 20 i 27… oddechają… oddychają.
… 36… 17, 18 i 34… oddechają… oddychają.
Zanim dziecię rozpocznie systematyczny kurs każdej po szczególe nauki, potrzebuje do niej należytego przygotowania. A któż to lepiej uczynić może, jeżeli nie matka? Któż z większą miłością wysłucha szczebiotania i kilkokrotnych pytań o jeden i ten sam przedmiot, jeżeli nie ta, która w każdy wyraz wsłuchuje się, jakby w najpiękniejszą melodyją nieznanych jej dotąd dźwięków? Pierwszą więc część ofiaruję matkom, a jeżeli chociaż jedno dziecię książeczka ta zaciekawi, jeżeli wskaże kierunek w rozwijaniu dziecięcego umysłu, czuć się będę niesłychanie szczęśliwą, że praca moja stała się maleńkiem ziarnkiem piasku w wielkiej budowie nauczania.
Z. Morawska.UWAGA.
Celem tej książeczki jest przyzwyczajenie dzieci do patrzenia z uwagą na przedmioty otaczające. Przedmiot, o którym się mówi, trzeba dziecku pokazać w naturze, lub na obrazku. Kilkorazowe powtórzenie jednego przedmiotu jest koniecznem, lecz dla urozmaicenia, potrzeba odwracać pytanie, np. co to jest? do czego służy? kto to zrobił? z czego? i t… p. Tak powtórzona lekcyja pozostanie w pamięci dziecięcia; nigdy jednak więcej nie trzeba mówić, jak o jednym, dwóch lub trzech przedmiotach naraz, stosując się w tem do żywości objęcia i rozwoju umysłowego dziecięcia.
Może nam kto zarzuci, że dzieci doskonale są obznajmione z przedmiotami, o których mowa w niniejszej części; pojmuję to że każde dziecię zna stół, kwiat, psa, i t… p., ale właśnie opowiadając o najprostszych rzeczach, nauczy się myśleć i te myśli wyrażać; podane zaś pytania i odpowiedzi wcale nie są na to, aby ich się dziecię wyuczyło na pamięć, lecz dla ułatwienia z niem rozmowy. Po zapytaniu trzeba poczekać, aby dziecię odpowiedziało na nie według własnego zrozumienia, a dopiero gdy tej odpowiedzi znaleźć nie może, podsunąć poniżej zamieszczoną.
Część I. Od lat 5 do 7.IMIĘ I NAZWISKO.
Jak Ci imię?, to jest jak na ciebie wołają?
Wołają na mnie (np. Jaś, Mania).
Jak się nazywasz?
Nazywam się N…
Ile masz rąk?
Mam dwie ręce.
Która jest ręka prawa?
Która jest ręka lewa?
Podnieś prawą rękę do góry?
Podnieś lewą rękę do góry?
Niech wszystkie dzieci wstaną.
Niech każde dziecię poda następnemu prawą rękę.
Czy to dziecię co podało prawą rękę następnemu trzyma prawą, czy lewą rękę towarzysza?
Nie, my cośmy podali prawe ręce, trzymamy lewą rękę towarzyszy.
A dla czego?
Bo stoimy obok siebie.
Stańcie teraz jedno za drugiem.
Czy wszystkie dzieci mają po tej samej stronie rękę prawą?
Tak, teraz wszyscy mamy prawe ręce po tej samej stronie.
Dla czego?
Bo stoimy za sobą.
A lewą rękę czy każde z was ma po tej samej stronie co i towarzysze?
Lewą rękę wszyscy mamy po tej samej stronie.
Dla czego?
Bo stoimy za sobą.
Oprócz pierwszego i ostatniego weźcie się wszyscy za ręce.
Coście utworzyli?
Utworzyliśmy łańcuch czyli linę.
Niech pierwszy poda prawą rękę ostatniemu i wszyscy się trzymają za ręce.
Coście teraz utworzyli?
Utworzyliśmy koło.
Obrócić koło w prawą stronę, – w lewą stronę.
Stanąć na swojem miejscu.
Podnieść prawą rękę.
Podnieść lewą rękę.
Spuścić prawą rękę.
Siąść.
UWAGA .
Dziecię powinno rozpoczynać lekcyję siedząc, jeżeli jest jedno tylko dziecię nauczycielka powinna zastępować towarzyszy. Wstawanie i siadanie, podawanie, podnoszenie i opuszczanie rąk jest koniecznem, urozmaica ono lekcyję 1-ą i obudza umysł dziecięcia.