MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Pogrzeb Shelleya fragment poematu - ebook
Pogrzeb Shelleya fragment poematu - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 147 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
POGRZEB SHELLEYA(Fragment poematu)
Cisza na niebie. Italskie błękityPopołudniowym słońcem się promienią;W oddali czarne Apeninów szczytyCieniem zawisły nad gajów zielenią.Ciepły, zachodni wietrzyk cicho tańczy,Ująwszy w parę powiewne eteryZłotego puchu wonnej pomarańczy:Zda się, że słychać pocałunków szmery.Cisza na morzu. W przezroczu śródziemnymBarwne meduzy, stado kwiatów żywych,Drżące mkną w słodkim uścisku wzajemnymRozkołysane szmerem fal pieściwych.W porcie różowych korali nasypów,Obrosłych gęstym błoniem alg wokoło,Rzeczpospolita zasiadła polipów,Po długich łowach ucztuje wesoło.Zda się, że wszystkie żywioły, od złotejW promieniach słońca kąpieli bezczynne,Pieścić się poszły pod kwiatów namiotyI z czar ich sączyć rosy miodopłynne.
Ale ta cisza jest to lilia biała,
Co na mogile kwitnie. Te przędziwa
Blasków, którymi złote słońce pała
To tylko całun, co zwłoki okrywa.
Cisza na niebie. Italskie błękityPopołudniowym słońcem się promienią;W oddali czarne Apeninów szczytyCieniem zawisły nad gajów zielenią.Ciepły, zachodni wietrzyk cicho tańczy,Ująwszy w parę powiewne eteryZłotego puchu wonnej pomarańczy:Zda się, że słychać pocałunków szmery.Cisza na morzu. W przezroczu śródziemnymBarwne meduzy, stado kwiatów żywych,Drżące mkną w słodkim uścisku wzajemnymRozkołysane szmerem fal pieściwych.W porcie różowych korali nasypów,Obrosłych gęstym błoniem alg wokoło,Rzeczpospolita zasiadła polipów,Po długich łowach ucztuje wesoło.Zda się, że wszystkie żywioły, od złotejW promieniach słońca kąpieli bezczynne,Pieścić się poszły pod kwiatów namiotyI z czar ich sączyć rosy miodopłynne.
Ale ta cisza jest to lilia biała,
Co na mogile kwitnie. Te przędziwa
Blasków, którymi złote słońce pała
To tylko całun, co zwłoki okrywa.
więcej..
