MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Pół godziny przed Najświętszym Sakramentem - ebook
Pół godziny przed Najświętszym Sakramentem - ebook
Co powiedzieć Bogu, klęcząc przed Najświętszym Sakramentem?
Jak wyrazić miłość, uwielbienie i zaufanie?
Jak skupić myśli, by nie uciekały do codzienności?
Jak się otworzyć na to, co Bóg chce powiedzieć?
Pół godziny to tak niewiele z naszego życia, co możemy ofiarować Panu Bogu. Uczyńmy to przepięknymi słowami adoracji którymi możemy się zwracać bezpośrednio do Boga.
| Kategoria: | Wiara i religia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-68030-97-6 |
| Rozmiar pliku: | 1,3 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
WSTĘP
„Tylko przez adorację można dojrzeć do głębokiego i autentycznego przyjęcia Chrystusa”1.
Pan Jezus jest obecny w Najświętszym Sakramencie w sposób rzeczywisty jako Bóg i jako Człowiek – z Duszą, Bóstwem, Ciałem i przenajdroższą Krwią. Jest to prawda, której uczy Kościół święty: „Kontemplowanie Chrystusa zakłada umiejętność rozpoznawania Go, gdziekolwiek się objawia, obecny na różne sposoby, ale przede wszystkim w żywym sakramencie Jego Ciała i Jego Krwi2.
Bóg z ogromnej miłości został ze mną i dla mnie w Najświętszym Sakramencie po wszystkie dni mojego życia, aż do skończenia świata. Chcę odpowiedzieć na tę miłość, nawiedzając Go w tym Sakramencie Miłości. Mimo że jest Bogiem i niczego Mu do szczęścia nie brakuje, gdyż jest samą Miłością i źródłem pokoju, to jednak jest bardzo spragniony mojego towarzystwa. Czeka na każdy najmniejszy akt miłości, przyjazny gest, czułe spojrzenie, zwierzenie się Mu z trosk, radości i wszystkich spraw. Często zostaje w kościołach sam, bez towarzystwa człowieka. Z Najświętszym Sercem przepełnionym najgorętszą miłością zawsze na mnie czeka.
Ojciec Święty Benedykt XVI w rozważaniu przed modlitwą _Anioł Pański_ przed Światowymi Dniami Młodzieży w Kolonii wskazał, że adoracja nie jest postawą z „zamierzchłych czasów, która jest pozbawiona sensu dla współczesnego człowieka”. Zaznaczył, że adoracja oznacza rozpoznanie obecności Boga, Stworzyciela i Pana wszechświata. To jest wyznanie pełne wdzięczności, które wypływa z głębi serc i napełnia całe istnienie, ponieważ tylko wielbiąc i kochając Boga ponad wszystko, człowiek może zrealizować swoje życie.
„Pójdźcie błogosławieni Ojca mojego, bo byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie” – mówił Pan Jezus służebnicy Bożej siostrze Leonii Nastał o swojej samotności w tabernakulum3. Jezus zwierzył się siostrze Leonii z pragnienia towarzystwa synów ludzkich, w których znajduje swą rozkosz. Ludzie natomiast zamykają drzwi swego serca, nie chcą usłyszeć Jego głosu. Pan Jezus powiedział jej: „Gdybym wzywał na sąd i karanie, mieliby wymówkę, ale Ja zapraszam na gody, na ufną, przyjacielską rozmowę, na ucztę miłości, a ludzie Mną gardzą. O, jak bolesna będzie dla nich kiedyś Moja skarga: Byłem samotnym więźniem, a nie nawiedziliście Mnie”4.
_Dalsza część książki dostępna w wersji pełnej_
1 Benedykt XVI, _Wydarzenia, które zachowamy w pamięci i sercu,_ 22.12.2005 r., spotkanie z kardynałami, biskupami i pracownikami Kurii Rzymskiej.
2 Jan Paweł II, _Ecclesia de Eucharistia_, 6.
3 Służebnica Boża siostra Leonia Maria Nastał ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej jest kandydatką na ołtarze. Zmarła 10 stycznia 1940 roku. Spoczywa w specjalnie przygotowanej krypcie w domu macierzystym zgromadzenia w Starej Wsi w diecezji przemyskiej. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1973 roku. Pan Jezus odkrył jej nową drogę, którą ma iść, naśladując tajemnice niemowlęctwa duchowego. Ta droga jest nie tylko dla niej, lecz także dla wielu innych dusz. Zamyśleniem nad „odwieczną tajemnicą Boga, który «jest miłością»” dzielił się z rodakami św. Jan Paweł II podczas siódmej pielgrzymki do Polski, wyrażając pragnienie, by orędzie Bożej miłości dotarło do wszystkich (por. Przemówienie powitalne, Gdańsk, lotnisko Rębiechowo, 5 czerwca 1999 roku). Służebnica Boża na polecenie Pana Jezusa napisała dziennik duchowy, aby mogło z niego korzystać wiele dusz. Został on wydany wraz z jej listami w książce _Uwierzyłam Miłości_. W dzienniku zawarte są opisy przeżyć mistycznych siostry Leonii, jej życia wewnętrznego, oddania się Bogu, zapisy jej rozmów z Panem Jezusem.
4 Siostra Leonia Maria Nastał, _Uwierzyłam Miłości. Dziennik duchowy. Wybór listów_, Stara Wieś 2000, s. 220.
„Tylko przez adorację można dojrzeć do głębokiego i autentycznego przyjęcia Chrystusa”1.
Pan Jezus jest obecny w Najświętszym Sakramencie w sposób rzeczywisty jako Bóg i jako Człowiek – z Duszą, Bóstwem, Ciałem i przenajdroższą Krwią. Jest to prawda, której uczy Kościół święty: „Kontemplowanie Chrystusa zakłada umiejętność rozpoznawania Go, gdziekolwiek się objawia, obecny na różne sposoby, ale przede wszystkim w żywym sakramencie Jego Ciała i Jego Krwi2.
Bóg z ogromnej miłości został ze mną i dla mnie w Najświętszym Sakramencie po wszystkie dni mojego życia, aż do skończenia świata. Chcę odpowiedzieć na tę miłość, nawiedzając Go w tym Sakramencie Miłości. Mimo że jest Bogiem i niczego Mu do szczęścia nie brakuje, gdyż jest samą Miłością i źródłem pokoju, to jednak jest bardzo spragniony mojego towarzystwa. Czeka na każdy najmniejszy akt miłości, przyjazny gest, czułe spojrzenie, zwierzenie się Mu z trosk, radości i wszystkich spraw. Często zostaje w kościołach sam, bez towarzystwa człowieka. Z Najświętszym Sercem przepełnionym najgorętszą miłością zawsze na mnie czeka.
Ojciec Święty Benedykt XVI w rozważaniu przed modlitwą _Anioł Pański_ przed Światowymi Dniami Młodzieży w Kolonii wskazał, że adoracja nie jest postawą z „zamierzchłych czasów, która jest pozbawiona sensu dla współczesnego człowieka”. Zaznaczył, że adoracja oznacza rozpoznanie obecności Boga, Stworzyciela i Pana wszechświata. To jest wyznanie pełne wdzięczności, które wypływa z głębi serc i napełnia całe istnienie, ponieważ tylko wielbiąc i kochając Boga ponad wszystko, człowiek może zrealizować swoje życie.
„Pójdźcie błogosławieni Ojca mojego, bo byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie” – mówił Pan Jezus służebnicy Bożej siostrze Leonii Nastał o swojej samotności w tabernakulum3. Jezus zwierzył się siostrze Leonii z pragnienia towarzystwa synów ludzkich, w których znajduje swą rozkosz. Ludzie natomiast zamykają drzwi swego serca, nie chcą usłyszeć Jego głosu. Pan Jezus powiedział jej: „Gdybym wzywał na sąd i karanie, mieliby wymówkę, ale Ja zapraszam na gody, na ufną, przyjacielską rozmowę, na ucztę miłości, a ludzie Mną gardzą. O, jak bolesna będzie dla nich kiedyś Moja skarga: Byłem samotnym więźniem, a nie nawiedziliście Mnie”4.
_Dalsza część książki dostępna w wersji pełnej_
1 Benedykt XVI, _Wydarzenia, które zachowamy w pamięci i sercu,_ 22.12.2005 r., spotkanie z kardynałami, biskupami i pracownikami Kurii Rzymskiej.
2 Jan Paweł II, _Ecclesia de Eucharistia_, 6.
3 Służebnica Boża siostra Leonia Maria Nastał ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej jest kandydatką na ołtarze. Zmarła 10 stycznia 1940 roku. Spoczywa w specjalnie przygotowanej krypcie w domu macierzystym zgromadzenia w Starej Wsi w diecezji przemyskiej. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1973 roku. Pan Jezus odkrył jej nową drogę, którą ma iść, naśladując tajemnice niemowlęctwa duchowego. Ta droga jest nie tylko dla niej, lecz także dla wielu innych dusz. Zamyśleniem nad „odwieczną tajemnicą Boga, który «jest miłością»” dzielił się z rodakami św. Jan Paweł II podczas siódmej pielgrzymki do Polski, wyrażając pragnienie, by orędzie Bożej miłości dotarło do wszystkich (por. Przemówienie powitalne, Gdańsk, lotnisko Rębiechowo, 5 czerwca 1999 roku). Służebnica Boża na polecenie Pana Jezusa napisała dziennik duchowy, aby mogło z niego korzystać wiele dusz. Został on wydany wraz z jej listami w książce _Uwierzyłam Miłości_. W dzienniku zawarte są opisy przeżyć mistycznych siostry Leonii, jej życia wewnętrznego, oddania się Bogu, zapisy jej rozmów z Panem Jezusem.
4 Siostra Leonia Maria Nastał, _Uwierzyłam Miłości. Dziennik duchowy. Wybór listów_, Stara Wieś 2000, s. 220.
więcej..
