-
W empik go
Powiernik - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2022
Ebook
34,99 zł
Audiobook
29,90 zł
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Powiernik - ebook
Młody mecenas był coraz bardziej zaintrygowany. Coś zaczęło się dziać, jeszcze dobrze nie wiedział co. Dotąd była tylko historia, zioła, czytanie znaków, szykowanie obrzędów, obcowanie z naturą.
Teraz pojawiła się tajemnica. I to jakaś zakazana tajemnica. Rokicki był zachwycony czymś, co Marek mu opowiedział, ale co to było? I dlaczego Rokicki dotychczas to przed nim ukrywał? Co ma się wydarzyć na Szczodre Gody?
Powiernik odpowie Wam na te wszystkie pytania, pod warunkiem, że uwierzycie i poczujecie ten tajemniczy boski świat.
| Kategoria: | Fantasy |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-962057-8-0 |
| Rozmiar pliku: | 1,8 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PROLOG
Hm, dziwne…
Bardzo dziwne…
Zaiste, drogie siostry. Ja też nic nie widzę – dodała trzecia.
Cóż zatem czynimy?
– Dawno taki cudak nam się nie trafił.
– Bardzo dawno.
– Ja już nawet nie pamiętam kiedy… Tniemy?
– Ale gdzie?
– Gdzie bądź?
– Jakże to: „gdzie bądź”?! Nie uchodzi…
– No to gdzie?
– No właśnie, gdzie?
– Nie wiem gdzie, ale jak tak można „gdzie bądź”, siostry?
– Ja też nie wiem.
– Ani ja – dodała druga, skrobiąc zasuszonym paluchem po siwej głowie.
– Znowu ględzicie, babki? – odezwał się śpiewny głos za ich plecami. – Co tak wydziwiacie przy tym maluchu?
Staruszki jednocześnie i zdecydowanie szybciej niż wskazywałby na to ich wiek, odwróciły się do przybyłej.
– A ty tu czego, smarkata? Strzybóg nami rządzić nie będzie –
zaskrzeczała jedna ze staruch.
– I nie zamierza. Wystarczy, że Rod trzyma was na postronku.
– Nie pozwalaj sobie, niewiastko. – Druga z sióstr wyciągnęła
w stronę dziewczyny kościsty paluch.
Ta prychnęła i wzruszyła ramionami.
– Tak czy owak, Strzybóg ma wobec chłopca jakieś plany, więc skoro wy się zastanawiacie, to dumajcie dalej, a ja sobie go obejrzę – oświadczyła głosem znamionującym zakończenie dyskusji, ominęła trzy zgrzybiałe kobieciny i podeszła do łóżeczka.
– Witaj, maleńki. – Uśmiechnęła się do śpiącego niemowlaka.
– W takim razie przekaż łaskawie swojemu lekkoduchowi, że nic nie widzimy.
Dziewczyna popatrzyła surowo na trzy zgarbione staruchy.
– Po pierwsze, nie lekkoduchowi. Nawet wy nie jesteście zwolnione z oddawania należnego szacunku Bogom. A po drugie, co znaczy: „nie widzimy”?
– Właśnie to. Nie widzimy. Zupełnie niczego nie widzimy.
– Wy? Rodzanice? Nie widzicie?
– Ano nie – skrzeknęły chórem.
– To co teraz?
– Może utniemy gdzie bądź? – odezwała się trzecia starucha, dotąd tylko obserwująca rozmowę sióstr z młodą kobietą.
– Świętowit ci rozum odebrał?! – wrzasnęła dziewczyna, aż starucha się skuliła.
– Nie wrzeszcz, stworze. Bycie ulubienicą Strzyboga nie zwalnia cię z szacunku dla nas – zaskrzeczała najbardziej wygadana z Rodzanic.
– Przepraszam bardzo, do licha ciężkiego, ale jakie: „gdzie bądź”? To jest wasz pomysł? Przeciąć kądziel gdzie bądź?
– Siostra trochę się zapędziła, ale to nie zmienia faktu, że nie wiemy, co robić – mruknęła starowina.
– Odłóżcie kądziel – wypaliła młódka.
– Jakże to: „odłóżcie”? – spytały chórem.
– Normalnie. Odłóżcie. Już tak drzewiej bywało.
– I co, może nam zaraz powiesz, że ma żyć wiecznie?
– Bogowie zdecydują.
– Młoda niewiasto. – Pierwsza siostra aż sapnęła z oburzenia. –
Jesteśmy Rodzanice. To my decydujemy, jak tniemy kądziel życia i…
– I w istocie ze wszystkim biegniecie do Roda – przerwała bezceremonialnie wywód staruchy. – A Rod musi liczyć się ze zdaniem pozostałych. Odłóżcie kądziel, poczekajcie, a jak kiedyś ujrzycie jego przeznaczenie, to wtedy przetniecie, tam gdzie trzeba. A nie: „gdzie bądź” – prychnęła na koniec.
– A Strzybóg to właściwie czego od niego chce?
– Nie mam pojęcia, nie zwierzał mi się. Poza tym to jego sprawa – rzekła dziewczyna dobitnie. – Odłóżcie kądziel, nie musimy zawsze znać wszystkich zamysłów Bogów, prawda?
Staruszki spojrzały po sobie, pokiwały głowami i w milczeniu zwinęły kądziel w motek.
– Niech będzie. Może to i lepszy pomysł – rzuciła pierwsza starucha, zanim wszystkie rozpłynęły się w powietrzu.
Dziewczyna pokręciła głową z lekką dezaprobatą i ponownie odwróciła się w kierunku łóżeczka, gdzie niczego nieświadomy brzdąc cicho mruczał przez sen.
– Ech, maluchu… – westchnęła. – Strzybóg poleca mi ciebie chronić, nie wiem dlaczego, a nawet Rodzanice nie mają pojęcia, jaki będzie twój los…
Popatrzyła z czułością i zaciekawieniem na niemowlę.
– Co z ciebie za cudak, Mareczku?
Hm, dziwne…
Bardzo dziwne…
Zaiste, drogie siostry. Ja też nic nie widzę – dodała trzecia.
Cóż zatem czynimy?
– Dawno taki cudak nam się nie trafił.
– Bardzo dawno.
– Ja już nawet nie pamiętam kiedy… Tniemy?
– Ale gdzie?
– Gdzie bądź?
– Jakże to: „gdzie bądź”?! Nie uchodzi…
– No to gdzie?
– No właśnie, gdzie?
– Nie wiem gdzie, ale jak tak można „gdzie bądź”, siostry?
– Ja też nie wiem.
– Ani ja – dodała druga, skrobiąc zasuszonym paluchem po siwej głowie.
– Znowu ględzicie, babki? – odezwał się śpiewny głos za ich plecami. – Co tak wydziwiacie przy tym maluchu?
Staruszki jednocześnie i zdecydowanie szybciej niż wskazywałby na to ich wiek, odwróciły się do przybyłej.
– A ty tu czego, smarkata? Strzybóg nami rządzić nie będzie –
zaskrzeczała jedna ze staruch.
– I nie zamierza. Wystarczy, że Rod trzyma was na postronku.
– Nie pozwalaj sobie, niewiastko. – Druga z sióstr wyciągnęła
w stronę dziewczyny kościsty paluch.
Ta prychnęła i wzruszyła ramionami.
– Tak czy owak, Strzybóg ma wobec chłopca jakieś plany, więc skoro wy się zastanawiacie, to dumajcie dalej, a ja sobie go obejrzę – oświadczyła głosem znamionującym zakończenie dyskusji, ominęła trzy zgrzybiałe kobieciny i podeszła do łóżeczka.
– Witaj, maleńki. – Uśmiechnęła się do śpiącego niemowlaka.
– W takim razie przekaż łaskawie swojemu lekkoduchowi, że nic nie widzimy.
Dziewczyna popatrzyła surowo na trzy zgarbione staruchy.
– Po pierwsze, nie lekkoduchowi. Nawet wy nie jesteście zwolnione z oddawania należnego szacunku Bogom. A po drugie, co znaczy: „nie widzimy”?
– Właśnie to. Nie widzimy. Zupełnie niczego nie widzimy.
– Wy? Rodzanice? Nie widzicie?
– Ano nie – skrzeknęły chórem.
– To co teraz?
– Może utniemy gdzie bądź? – odezwała się trzecia starucha, dotąd tylko obserwująca rozmowę sióstr z młodą kobietą.
– Świętowit ci rozum odebrał?! – wrzasnęła dziewczyna, aż starucha się skuliła.
– Nie wrzeszcz, stworze. Bycie ulubienicą Strzyboga nie zwalnia cię z szacunku dla nas – zaskrzeczała najbardziej wygadana z Rodzanic.
– Przepraszam bardzo, do licha ciężkiego, ale jakie: „gdzie bądź”? To jest wasz pomysł? Przeciąć kądziel gdzie bądź?
– Siostra trochę się zapędziła, ale to nie zmienia faktu, że nie wiemy, co robić – mruknęła starowina.
– Odłóżcie kądziel – wypaliła młódka.
– Jakże to: „odłóżcie”? – spytały chórem.
– Normalnie. Odłóżcie. Już tak drzewiej bywało.
– I co, może nam zaraz powiesz, że ma żyć wiecznie?
– Bogowie zdecydują.
– Młoda niewiasto. – Pierwsza siostra aż sapnęła z oburzenia. –
Jesteśmy Rodzanice. To my decydujemy, jak tniemy kądziel życia i…
– I w istocie ze wszystkim biegniecie do Roda – przerwała bezceremonialnie wywód staruchy. – A Rod musi liczyć się ze zdaniem pozostałych. Odłóżcie kądziel, poczekajcie, a jak kiedyś ujrzycie jego przeznaczenie, to wtedy przetniecie, tam gdzie trzeba. A nie: „gdzie bądź” – prychnęła na koniec.
– A Strzybóg to właściwie czego od niego chce?
– Nie mam pojęcia, nie zwierzał mi się. Poza tym to jego sprawa – rzekła dziewczyna dobitnie. – Odłóżcie kądziel, nie musimy zawsze znać wszystkich zamysłów Bogów, prawda?
Staruszki spojrzały po sobie, pokiwały głowami i w milczeniu zwinęły kądziel w motek.
– Niech będzie. Może to i lepszy pomysł – rzuciła pierwsza starucha, zanim wszystkie rozpłynęły się w powietrzu.
Dziewczyna pokręciła głową z lekką dezaprobatą i ponownie odwróciła się w kierunku łóżeczka, gdzie niczego nieświadomy brzdąc cicho mruczał przez sen.
– Ech, maluchu… – westchnęła. – Strzybóg poleca mi ciebie chronić, nie wiem dlaczego, a nawet Rodzanice nie mają pojęcia, jaki będzie twój los…
Popatrzyła z czułością i zaciekawieniem na niemowlę.
– Co z ciebie za cudak, Mareczku?
więcej..
