- nowość
- W empik go
Powrót do wnętrza. Duchowa podróż ze św. Ignacym Loyolą - ebook
Powrót do wnętrza. Duchowa podróż ze św. Ignacym Loyolą - ebook
Uspokój swoje wnętrze i wsłuchaj się w głos serca.
Słowa mają niezwykłą moc i potrafią zakorzenić się w naszym sercu na całe życie. Dziś, kiedy jesteśmy zasypywani ich nadmiarem, zwłaszcza tych oceniających i raniących, warto sięgnąć po takie, które niosą ze sobą dobro: akceptację, miłość, wewnętrzne ukojenie; które są głosem kochającego nas Boga.
Powrót do wnętrza to zachęta do osobistej podróży ze św. Ignacym Loyolą, której celem jest odzyskanie prawdziwej więzi i przyjaźni z Bogiem.
Chrześcijańska radość ma swoje źródło w Bogu, w świadomości bycia Jego dzieckiem i uczestniczenia w życiu wiecznym. To radość, która nie zależy od zewnętrznych okoliczności, lecz od wewnętrznego przekonania o Bożej miłości.
Kategoria: | Wiara i religia |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 9788327743534 |
Rozmiar pliku: | 1,3 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Aż do dwudziestego szóstego roku życia był człowiekiem oddanym marnościom tego świata. (…) Wśród tych wielu spraw próżnych, które mu się narzucały, jedna tak bardzo opanowała jego serce, że zatopiwszy się w niej, rozmyślał nad nią dwie, trzy, a nawet cztery godziny, nie zdając sobie nawet z tego sprawy. Marzył o tym, czego by miał dokonać w służbie pewnej damy (…). I tak był pogrążony w tych marzeniach, że nawet nie widział, jak bardzo były one niemożliwe do spełnienia.
(OP 1.6)
1. Spotkanie, które zmienia
Zanim wejdę w modlitwę,
mam uspokoić swojego ducha,
siedząc lub chodząc,
jak uznam za lepsze, i rozważyć,
dokąd się udaję i po co.
(ĆD 239)
A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani w jednym Ciele.
(Kol 3,15)
Każde spotkanie, jeśli jego uczestnicy są ze sobą szczerzy i otwierają się na siebie nawzajem, przemienia te osoby. Kiedy wybieram się na spotkanie z kimś bliskim, pragnę wyglądać jak najlepiej. Dbam o każdy szczegół: prysznic, fryzurę, starannie dobrane ubranie. Podobnie jest z modlitwą. To spotkanie z Najbliższym Przyjacielem. Staję przed Nim z całym moim życiem, z każdym jego zakamarkiem. I chociaż nie muszę niczego udawać, nie muszę wypaść jak najlepiej – przeciwnie, nawet jeśli czasem wypadnę jak najgorzej, On może zacząć działać w moim życiu – to do tego spotkania również chcę się przygotować, pomyśleć, że idę spotkać się z Tym, który mnie stworzył i który ma mnie głęboko w swoim Sercu. Chcę wejść w głęboką ciszę, żeby usłyszeć Jego głos, który szeptem dociera do głębi mojego serca. Pan Bóg pragnie mnie, tęskni za mną. Chce, żebyśmy byli blisko, w intymnej bliskości, byśmy coraz lepiej się poznawali. Modlitwa to ścieżka do życia, źródło siły i nadziei. Chcę rozpoczynać i kończyć każdy dzień myślą o Nim, o Tym, który jest dla mnie wszystkim. Pragnę, by modlitwa stała się centrum mojego życia, by mnie uzdrawiała i przemieniała. Chcę kochać Pana Jezusa całym sercem, bo bez Niego wszystko traci sens. Chcę wyrobić sobie nawyk rozmowy z Nim, by stała się tak naturalna jak oddychanie.
Panie, Ty, który widzisz głębię mojego serca, oczyść je z wszelkiego zła. Pozwól, aby moje myśli, słowa i czyny były zgodne z Twoją wolą. Pragnę, aby moje serce biło w tym samym rytmie, co Twoje Najświętsze Serce, pełne miłości, miłosierdzia i przebaczenia. Chcę, aby całe moje życie było uwielbieniem Ciebie. Amen.
2. Sercem ku Bogu
Człowiek po to jest stworzony,
aby Boga, Pana naszego, chwalił,
czcił i Jemu służył,
a przez to zbawił swoją duszę.
Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi
są stworzone dla człowieka
i aby mu pomagały do osiągnięcia celu,
dla którego jest on stworzony.
(ĆD 23)
Panie, Tyś Bogiem moim! Sławić Cię będę i wielbić Twe imię, bo dokonałeś przedziwnych zamierzeń z dawna powziętych, niezmiennych, prawdziwych (…). Przeto lud mocny Cię chwali, miasto narodów przemożnych czci Ciebie.
(Iz 25,1.3)
Zrodzony z czystej Bożej miłości, jestem odbiciem Jego światła. Mogę jak diament lśnić Jego pięknem albo pozostać czarnym węglem. Moje życie, choć czasem pełne cieni, jest świadectwem Jego wielkiej dobroci. Bóg w głębi mojego serca zapalił tęsknotę, abym Go nieustannie szukał. On mówi do mojego serca, a ja uczę się słuchać Go sercem. Choć ludzka miłość mnie nieraz zawiodła, On zawsze czeka na mnie z szeroko otwartymi ramionami, które wyciąga do mnie z krzyża. Moje narodziny były początkiem pięknej przygody – relacji z Panem Bogiem. Jestem stworzony na Jego obraz i podobieństwo, a On troszczy się o mnie jak ojciec o swoje dziecko. Niezależnie od tego, co wydarzyło się w moim życiu, Pan Bóg zawsze jest przy mnie.
Prawdziwa wielkość człowieka nie tkwi w ziemskich podbojach, w tym, że wylądował na Księżycu czy rozszczepił atom, ale w tym, że został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, i On nieustannie się o niego troszczy. To wielki zaszczyt! Bóg stworzył człowieka po to, żeby obdarować go swoimi darami. Zostałem stworzony do relacji z Bogiem, do chwalenia Go za to, kim jest, i wielbienia za wielkie rzeczy, które uczynił w moim małym życiu. Z całych sił chcę Go kochać, chwalić i dziękować za wszystko, co mi dał. Celem życia człowieka jest trwanie w Bogu – smakowanie słodyczy bycia zjednoczonym z Nim.
Panie, źródło wszelkiego istnienia, dziękuję Ci za dar życia. Przytul mnie mocno do siebie. Choć byłem wielokrotnie raniony, wierzę w Twoją bezwarunkową miłość. Jezu, dziękuję Ci za wszystko. Chcę być coraz bardziej podobny do Ciebie i żyć według Twojej woli. Amen.
3. Cały świat mówi mi o Bogu
Z tego wynika, że człowiek
ma korzystać z w całej tej mierze,
w jakiej mu one pomagają do jego celu,
a znów w całej tej mierze
winien się od nich uwalniać,
w jakiej mu są przeszkodą do tegoż celu.
(ĆD 23)
Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić?
(Mk 8,36)
Bóg, nasz Stworzyciel, powierzył człowiekowi świat, aby go pielęgnował i rozwijał. Ta ogromna odpowiedzialność wiąże się z wolnością, która jest fundamentem każdej relacji. Jako współtwórcy pracujemy razem z Bogiem nad kształtowaniem tego, co nas otacza – i podczas tej współpracy zaczynamy dostrzegać we wszystkim Jego obecność. Ale troska o świat zaczyna się od troski o samego siebie i o to, co mi najbliższe – nie mogę dać innym czegoś, czego sam nie mam.
Czasem zapominamy, co znaczy słowo „stworzenie” – to znaczy, że zostało stworzone przez Boga. Świat jest miejscem spotkania z Panem Bogiem – w ten sposób powracamy do pierwotnego stanu sprzed grzechu pierworodnego.
Razem z Chrystusem mogę budować świat oparty na sprawiedliwości, pokoju i miłości. To oznacza zaangażowanie w rozwiązywanie problemów społecznych, walkę z niesprawiedliwością, troskę o ekologię. Nie musimy od razu angażować się w wielkie akcje, wystarczy, że będziemy dbali o to, co nam najbliższe: o sprawiedliwość w domu, miejscu pracy, i chcieli zanurzyć swoje życie w życiu Chrystusa. Jezus Chrystus jest naszym wzorem i drogowskazem. Dzięki Niemu możemy zrozumieć sens życia i nasze miejsce w świecie. Jeśli zamiast Boga wybieramy w naszym życiu zło, to rzeczy dane po to, żeby nam służyły, zaczynają się buntować przeciwko nam.
Mój drogi Boże! Jakie to dziwne, że Ty na mnie liczysz! Dziękuję Ci za Twoją obecność w moim życiu. Pozwól, aby moje serce było jak otwarta księga, którą czytasz z miłością. Chcę Cię lepiej poznać i coraz głębiej doświadczać Twojej miłości. Pomóż mi być bardziej uważnym na Twoje działanie w moim życiu. Amen.Spis rzeczy
Przedmowa
Cel życia
1. Spotkanie, które zmienia
2. Sercem ku Bogu
3. Cały świat mówi mi o Bogu
4. Wolność – więcej niż brak ograniczeń
5. Miłość – jedyny prawdziwy majątek
6. Nie ja jestem głównym bohaterem
7. Edukacja serca
Poznać siebie
8. Na szlakach serca
9. Od maski do serca
10. Serce na nowo
11. Barwny gobelin życia
12. Życie w Chrystusie
13. Przykazania darem od Boga
14. Złudzenie samowystarczalności
15. Pokuta – dobra nowina
16. Szaleńcza miłość Boga
W przyjaźni z Jezusem
17. Dar powołania
18. Chrześcijaństwo pod prąd
19. Rozum, serce i Bóg – Trójca mojej wiary
20. Dar z miłości
21. Poznać można tylko, będąc blisko
22. Jednoznaczny wybór
23. Prawdziwe ubóstwo
24. Pycha chorobą relacji
25. Miłość fundamentem przykazań
26. Bliskość wymaga ubóstwa
27. Być jak umiłowany uczeń
28. Pielgrzymi w drodze za Chrystusem
29. Miłość Boża, siła napędowa historii
30. Chrystus przychodzi w codzienności
Razem z Chrystusem cierpiącym i w chwale Jego zmartwychwstania
31. Krzyż – najwyższy wyraz Bożej miłości
32. Skandal i zgorszenie Krzyża
33. Miłość w najczarniejszych barwach
34. Wspólnota zrodzona z przebitego boku
35. Pustka jako zaproszenie
36. Miłość uwalnia od lęku
Obdarowani miłością i łaską
37. Miłość w postaci Sługi
38. Miłość bramą poznania
39. Wdzięczność jako styl życia
40. Optymizm wierzącego człowieka
41. Bóg Dawcą i największym Darem
42. Bóg-Artysta i Jego dzieło sztuki
43. Być w świecie to być z Bogiem
44. Źródło wszelkiego dobra i piękna
W radości i w smutku
45. Czujne serce
46. Bliżej Boga, bliżej siebie
47. W objęciach Miłości Bożej
48. Duchowy kompas
49. Stać się modlitwą
50. Bóg na dnie ciemności
51. Pytanie o sens
52. Strapienie nauczycielem
53. Radość chrześcijańska radością paschalną
54. Jadowite piękno
55. Gdy zło szaleje, Bóg cicho działa
56. Oglądać świat, patrząc na Chrystusa
57. Pokusa wyzwaniem i wezwaniem
58. Głębiej w światło Bożej łaski
59. Mistrz manipulacji
60. Wolność od własnego ja