Prawa losu czyli trzy kroki do sukcesu i szczęścia - ebook

O projekcie

Na przestrzeni swojego rozwoju psychologia popełniła mnóstwo błędów. Choć stworzone przez nią liczne metody mogą się okazać dla człowieka pomocne, nierzadko jednak nie tylko nie rozwiązują pojawiających się problemów, lecz nawet je pogłębiają. W chwili obecnej istnieje pilna konieczność dokonania starannej oceny całego instrumentarium zarówno teorii, jak i praktyki psychologicznej.

Celem programu „Psychologia Trzeciego Tysiąclecia” jest odrodzenie psychologii jako nauki naprawdę zdolnej pomóc człowiekowi w pokonywaniu najbardziej naglących problemów.

Psychologia Trzeciego Tysiąclecia
www.psiholog3000.ru

Unikatowa synteza metod światowej praktyki psychologicznej oraz mądrości zawartych w starodawnych tekstach sanskryckich

Praca z wykorzystaniem przedstawionych w książce metod pozwala zarówno na szybkie osiągnięcie rezultatów, jak i na zbudowanie długofalowych pozytywnych programów rozwoju osobistego we wszystkich sferach życia.

Oleg Gadecki

Prawa losu,
czyli trzy kroki do sukcesu i szczęścia

Psychologia Trzeciego Tysiąclecia

Autor książki – znany rosyjski psycholog Oleg Gadecki – przez wiele lat badał rozmaite metody stosowane w psychologii pod kątem ich efektywności. W trakcie swoich badań odkrył, że wiele z nich znacząco odbiega od praw obowiązujących we wszechświecie, co w efekcie niekorzystnie odbija się na kolejach losu człowieka.

W niniejszej książce został zaprezentowany projekt holistycznej, harmonijnej psychologii. Jest to dosłownie kwintesencja całej informacji psychologicznej: wnikliwie sprawdzonej i zgodnej z prawami Wszechświata. Przy użyciu przedstawionych w niej metod nauczycie się pokonywać trudności życiowe, kreować sprzyjające warunki i pożądane okoliczności, zbudujecie głębokie, oparte na zaufaniu relacje rodzinne, przyciągniecie pomyślność i sukces finansowy, zrozumiecie fundamentalne zasady dobrego zdrowia, odkryjecie głębię intuicji, uświadomicie sobie własne przeznaczenie.

Książka została napisana w niezwykle obrazowy sposób. Nie będziecie się przy niej nudzić. Liczne ćwiczenia, zadania domowe, przykłady i przypowieści zainspirują was do poszukania odpowiedzi na najważniejsze pytania i wskażą drogę do pełnego, harmonijnego życia.

@Gadeckij Oleg, 2009

Z wielką wdzięcznością poświęcam
tę książkę wszystkim Nauczycielom,
którzy prowadzili mnie przez życie.

Podróż na odległość tysiąca mil
zaczyna się u twych stóp…

Jeden spośród tych, którzy podążają drogą prawdy, właśnie przechodził przez miasto. Postanowił zatrzymać się na rynku i urządzić przedstawienie, by zarobić na odrobinę strawy. Wędrowiec obsadził swój nóż na końcu kostura, czyniąc z niego coś na kształt kopii, i zaczął pokazywać najróżniejsze sztuczki. Wkrótce zgromadził się spory tłum, a miejscowi śmiałkowie jeden po drugim stawali w szranki, by się z nim zmierzyć w biegłości sztuk walki. Jednak bez względu na to, jak próbowali go atakować, z bronią czy bez broni, on z łatwością ich zwyciężał. Lekko dzierżąc drzewce kopii trzema palcami, a to w uwłaczający sposób dawał im kuksańce pięścią czy łaskotał, a to wymierzał razy grotem.

Gdy dzień zaczął się już chylić ku wieczorowi i wędrowiec postanowił zakończyć swój występ, z tłumu wystąpił młodzieniec i zwrócił się do niego w te słowa:

– Zaprawdę nie masz sobie równych w biegłości walki na kopie, a ja od dawna poszukuję nauczyciela, który by się zgodził zaznajomić mnie z tą sztuką.

Młodzieniec pochodził z bogatej rodziny. Świadczyła o tym zarówno jego piękna odzież, jak i dumna postawa. W oczekiwaniu na decyzję swojego rozmówcy przejawiał widoczne oznaki zniecierpliwienia i wyraźnie nie potrafił ukryć pychy, której iskierka nieopatrznie rozbłys­­ła w jego przymrużonych oczach. Spostrzegłszy, że wędrowiec się waha, młodzieniec pospiesznie kontynuował przemowę, obiecując mu za naukę godziwą zapłatę, po czym zaproponował nocleg w swoim domu.

– Jestem skromnym człowiekiem, a nie wielkim mistrzem – odpowiedział wędrowiec. – A wszystko, co widziałeś, to tylko dowód magicznej mocy tej tu mojej kopii. – Wskazał na swój kostur z przytwierdzonym doń nożem, po czym mówił dalej. – Cała moja biegłość to tylko umiejętność, jak jej dobrze służyć.

Pożądliwe ogniki, które zabłysły w oczach młodzieńca, zdradzały jego pragnienie, by co rychlej zawładnąć magiczną kopią. Odezwał się lekceważącym tonem, w którym nie zostało już nawet cienia szacunku wobec wędrowca:

– Mój ojciec kupi od ciebie tę kopię, a ty dostaniesz za nią wszystko, czego tylko zapragniesz. A jeśli się sprzeciwisz, kopię odbiorą ci siłą.

Wędrowiec odpowiedział z uśmiechem:

– Nie ja jestem właścicielem kopii, lecz ona jest mym władcą. Nie można jej ani kupić, ani ukraść, ani odebrać siłą. Można tylko pójść do niej na służbę i nauczyć się spełniać jej zachcianki. Jeśli jednak ktoś spróbowałby zawładnąć nią w inny sposób, sprowadzi na siebie nieszczęście, a magiczna siła kopii wstąpi w jakiś inny przedmiot.

– Więc to dlatego – krzyknął młodzieniec – ta kopia ma tak nijaki wygląd! Magiczna siła nie chce skupiać na sobie uwagi niewtajemniczonych. Nauczże mnie okazywać jej honory i wykonywać jej rozkazy.

– Jeśli pragniesz wiedzieć, jak jej służyć, i korzystać z jej opieki – odpowiedział wędrowiec – na początek będziesz musiał uiścić opłatę za piastowanie posady urzędnika przy kopii, za szkolenie oraz utrzymanie za rok z góry, a następnie wyruszyć w ślad za kopią w podróż ku świętym górom, dokąd właśnie się ona udaje.

Jeszcze tego samego dnia wszystko zostało uzgodnione i przed wieczorem wędrowiec z młodzieńcem oraz kopią wyruszyli w drogę…Wprowadzenie

Sukces i szczęście to dwa główne cele ludzkiego życia. Tak się jednak złożyło, że większość ludzi nie zna sposobu, jak te cele osiągnąć.

Jak żyć na tym świecie

Drogi czytelniku, bardzo się cieszę, że mogę zaproponować ci tę książkę. Nie jest to zwykła książka, to kurs i trening w jednym. I jako trening niesie ona ze sobą nie informacje, lecz doświadczenie.

Jakie konkretnie doświadczenie możesz zdobyć, gdy będziesz z nią pracować?

Nie chciałbym naciskać, tym niemniej twierdzę, że konsekwentnie pracując metodami przedstawionymi w książce, zdołasz osiągnąć dwa cele ludzkiego życia: sukces i szczęście.

Co to jest sukces? Sukces oznacza różnego rodzaju osiągnięcia w świecie zewnętrznym. Każdy człowiek ma w sobie zdrowe poczucie ambicji, które każe mu dążyć do realizacji swojego potencjału twórczego. Zrobić karierę, wzbogacić się, zbudować dom, wychować dziecko – te oraz inne osiągnięcia mówią o tym, na ile człowiek spełnił się w życiu, czyli w jakim stopniu odniósł sukces.

Sukces nie jest jednak ostatecznym celem życia, ponieważ samo jego osiągnięcie nie daje gwarancji zadowolenia. Istnieje także inny cel, do którego podświadomie dąży każdy z nas. Tym celem jest szczęście. Pod pojęciem szczęścia rozumie się natomiast doświadczanie wewnętrznej integralności i harmonii. Szczęście to przeżywanie pełni swojego istnienia, pozbawione cienia wątpliwości, że czegokolwiek może w nim brakować.

SUKCES I SZCZĘŚCIE to dwa główne cele w życiu człowieka. We współczesnej kulturze tak się jednak zdarzyło, że większość ludzi nie wie, w jaki sposób osiągnąć oba te cele.

Dlaczego tak jest? Ile lat się uczyłeś, drogi czytelniku? Dziesięć, piętnaście?… Najpierw szkoła, następnie być może studia. Ogromne ilości najróżniejszej wiedzy! Logarytmy i tangensy, sinusy i kosinusy, pantofelek i inne orzęski, warunki syntezy tlenu i wodoru, kraking ciężkich frakcji ropy naftowej i wiele, wiele innych zagadnień, które nigdy w życiu do niczego ci się nie przydały.

Czy jednak kiedykolwiek zdarzyło ci się zdobywać edukację na temat tego, jak żyć na tym świecie? Na przykład:

- jak za pomocą myśli kształtować swój los,
- jak prawidłowo reagować na trudności i problemy oraz widzieć w nich narzędzie kierowania własnym losem,
- jak umiejętnie budować relacje z innymi ludźmi,
- jak przyciągać do swojego życia dobrobyt materialny,
- co zrobić, żeby zrozumieć swoje przeznaczenie i nauczyć się żyć w zgodzie z nim.

To tylko niewielka część pytań z Wielkiego Podręcznika Życia. Czy jesteś w stanie podać wyczerpujące i dające się wprowadzić w życie odpowiedzi na każde z nich?

Najprawdopodobniej tak nie jest. Być może zdarzyło ci się o tym i owym czytać albo słyszeć. Czy jednak dysponujesz doświadczeniem pozwalającym zastosować tę wiedzę w praktyce?

Lepiej się nie mylić!

Fakt, że nigdy nie otrzymaliśmy systematycznego przygotowania z zakresu nauki życia, to zaledwie pierwszy z problemów.

Drugi polega na tym, że we współczesnej kulturze taka nauka nie istnieje. Ktoś może się z tym nie zgodzić i stwierdzić, że przecież istnieją rozmaite szkoły i kierunki psychologiczne, które wyjaśniają to zagadnienie, oferując ludziom niezbędną wiedzę oraz doświadczenie. Nie będę się spierał, coś przecież w tej dziedzinie się robi. Jednak, niestety, współczesna psychologia nie bierze pod uwagę pewnych bardzo istotnych cech wyróżniających człowieka, w wyniku czego do prowadzonej przez specjalistów praktyków pracy z ludźmi wkradają się poważne błędy.

Jakie to błędy? Aby nie utonąć w detalach, przytoczę tylko dwa, za to najbardziej istotne.

1. Metody wykorzystywane w praktyce psychologicznej nastawione są przede wszystkim na rozwiązywanie konkretnych problemów.

Na przykład takich: „żeby było więcej wiary w siebie”, „żeby było więcej pieniędzy”, „żeby inni robili to, co ja chcę”, „żeby zamiast trosk były tylko radości” i inne tego typu. To właśnie, jak się wydaje, jest podstawą takich metod. Jednakże, nie podważając osiągnięć praktyki psychologicznej, należy zauważyć, że wymienione cele przeważnie zostają osiągnięte bez gruntownego badania uwarunkowań związanych ze światem wewnętrznym człowieka. W rezultacie takich działań pojawia się mnóstwo efektów ubocznych, które mają niszczący wpływ na ludzkie życie.

Dla przykładu: jak ty, czytelniku, odniósłbyś się do metody, która co prawda rozwija w tobie wielką moc oddziaływania na uwarunkowania świata zewnętrznego, ale równocześnie pozbawia cię umiejętności odczuwania emocji innych ludzi? Z perspektywy zewnętrznej wydaje się ona bardzo produktywna, wszak pozwala na osiągnięcie pożądanych efektów. Jednakże od środka czyni człowieka nieszczęś­liwym, niszczy bowiem jego zdolność do tworzenia bliskich relacji, opartych na wzajemnym zaufaniu. Trudno się przecież przyjaźnić i odnosić z ufnością do kogoś, kto przez cały czas stara się wywierać na ciebie wpływ.

Niestety większość technik wykorzystywanych przez profesjonalnych psychologów należy właśnie do tej kategorii. Pozwalają one osiągnąć konkretne cele, jednak wewnętrznie czynią człowieka nieszczęśliwym.

2. W psychologii nie MA zrozumienia TEGO, jak zbudowany jest świat wewnętrzny człowieka.

Owszem, poszczególne elementy nie budzą wątpliwości, dokładnie wiadomo, jak przebiega pobudzanie i wyciszanie emocji, jak pojawia się motywacja, dzięki jakim mechanizmom wewnętrznym człowiek jest w stanie przyswajać informacje i tak dalej. Jednak spójnej wizji, czym jest świat wewnętrzny człowieka i jak on działa, nie ma. Siłą rzeczy rezultaty zastosowania tych metod stają się nieprzewidywalne. W jednym wypadku dają one pożądane rezultaty, a w innym nie. I nikt nie wie, z czym to jest związane. Dlaczego tak się dzieje, że jeden człowiek, poczytawszy o jakiejś technice psychologicznej, od razu znajdzie rozwiązanie swojego problemu, a drugi, choćby stosował ją nie wiem jak długo, tylko sobie zaszkodzi. Na to pytanie nie sposób znaleźć odpowiedzi bez kompleksowego spojrzenia na to, jak skonstruowana jest osobowość człowieka. Gdy się dysponuje taką wiedzą, można odpowiedzialnie pracować z instrumentarium psychologicznym, a nie tylko „grzebać w nim na chybił trafił – a nuż coś pomoże”.

Tego typu błędy prowadzą do powstawania niedos­konałości, na które cierpi współczesna praktyka psychologiczna: MOŻE BYĆ ona po pierwsze SZKODLIWA, a po drugie nieefektywna.

Biorąc pod uwagę jej stan obecny, trudno od niej oczekiwać skuteczności w rozwiązaniu problemów, z którymi zmaga się człowiek.

SUKCES
za cenę szczęścia?

Tymczasem zapotrzebowanie na psychologię w życiu współczesnego człowieka jest ogromne.

Świat stał się bardzo dynamiczny i żeby dotrzymać mu kroku, trzeba być maksymalnie efektywnym i skutecznym w rozwiązywaniu problemów dnia codziennego. W przeciwnym razie znajdziesz się na marginesie życia. Psychologia z jej osiągnięciami może pomóc w uporaniu się z tym zadaniem. W warunkach wiecznego deficytu (braku czasu, twardej konkurencji, ograniczonych środków finansowych) pozwala na poszukiwanie zasobów tam, gdzie były one od zawsze – w osobowości. No cóż, prawdopodobnie jest to powód, dla którego tak wiele osób jest skłonnych skorzystać z pomocy profesjonalnego psychologa: żeby kierować swoimi emocjami, żeby sobie radzić ze stresem, żeby bardziej umiejętnie wpływać na innych.

Jednakże wraz z owocnym rozwiązywaniem licznych zadań człowiek napotyka kolejną trudność. Znajduje się ona w jego świecie wewnętrznym. Zgodnie z wynikami ogólnoświatowego badania, przeprowadzonego w 2006 roku przez brytyjskich analityków związanych z New Economics Foundation, ludzie z krajów rozwiniętych czują się coraz bardziej nieszczęśliwi. Smutna mina, postrzępione nerwy, depresyjne nastroje – oto nieunikniony efekt uboczny brzemienia, jakie dźwiga dynamiczny człowiek sukcesu. Walcząc o swoje prawo do życia i osiągając pożądane efekty w świecie zewnętrznym, człowiek coraz bardziej oddala się od samego siebie. Jest coraz bardziej skuteczny w osiąganiu celów, ale doświadcza coraz mniej radoś­ci i szczęścia.

Rynek psychologiczny należy obecnie do tych najbardziej rozwiniętych. Ogromne ilości książek, czasopism, kursów, treningów i wykładów świadczą o tym, że ludzie rozpaczliwie poszukują sposobów, by sobie pomóc. Ale czy je znajdują? Niekoniecznie. W przeciwnym wypadku nowych książek, czasopism, kursów, treningów i wykładów byłoby coraz mniej, a nie coraz więcej. Bo po co ciągle czegoś szukać, jeśli udało ci się to znaleźć?

Współczesny świat, obdarowawszy człowieka praktycznie bezgranicznymi możliwościami realizacji swoich zewnętrznych celów, jednocześnie postawił przed nim pytanie: Czy w ogóle może on być szczęśliwy?

Świat współczesny na wszelkie sposoby stymuluje człowieka do manifestowania potrzeby sukcesu, ale jednocześnie podaje w wątp­liwość już nawet samo istnienie drugiej potrzeby – potrzeby bycia szczęśliwym. W kulturze naszych czasów coraz bardziej zyskuje na popularności życiowa formuła „sukces za cenę szczęścia”. A dla tych, którzy nie chcą się zgodzić na podobny model funkcjonowania, alternatywą jest „szczęście za cenę sukcesu”. Innymi słowy, żyj sobie spokojnym życiem, ale nie oczekuj dostatku i wysokiej pozycji społecznej, nie licz na karierę i inne splendory.

A ty, czytelniku, którą z tych formuł chciałbyś odnieść do swojego życia? A może jesteś gotów zadać inne pytanie:

z jakiegoż to powodu koniecznie trzeba wybierać? Czy nie jest możliwy taki styl życia, Przy którym da się w pełni realizować wszystkie swoje potrzeby?

Co jest najważniejsze
w życiu?

Chciałbym ci, czytelniku, zaproponować w tej książce nie tylko znalezienie odpowiedzi na to pytanie, lecz także zaoferować pomoc w zdobyciu doświadczenia życiowego. Sukces i szczęście powinny kroczyć razem, dla każdego z nas potrzeby te są bowiem nierozłączne. Realizacja jednego kosztem drugiego wywołuje konflikt wewnętrzny i prowadzi do braku dobrostanu psychicznego.

W jaki sposób mamy osiągnąć tak niezwykłe wyniki? W tym celu będziemy musieli naprawić poważne błędy, które dotyczą samej psychologii. Jak to zrobić?

Koniecznie należy uwzględnić zarówno w teorii, jak i w praktyce, najważniejsze cechy człowieka, na które dotąd psychologia nie zwracała uwagi.

W naszych rozważaniach przyszedł więc czas, by się zastanowić, jakie to cechy. Zanim jednak się nimi zajmiemy, chcę wam trochę przybliżyć swoją drogę zawodową.

Przez długie lata pracowałem jako psycholog. Prowadziłem treningi, seminaria, konsultacje indywidualne. Obserwowałem, jak bardzo ludzie potrafią się zmieniać, a także czułem, że i sam rozwijam się jako osobowość. Zaczęło mnie też ciekawić, dlaczego w psychologii jest tak wiele różnych kierunków i podejść. Przecież prawa rozwoju osobowości są wciąż takie same. A różnią się i stanowiska, i stosowane techniki, które przy tym często się wzajemnie wykluczają.

Całkowicie zniechęcało mnie również to, że psychologia nie zajmuje się duszą. Techniki psychologiczne nastawione są przede wszystkim na odrębne sytuacje emocjonalne. A wszystko to wtedy, gdy psychologia jako nauka w swych początkach poświęcona była badaniom nad duszą. Starożytni Grecy psychologią nazywali naukę o duszy (greckie słowo „psyche” oznacza duszę, a „słowo” logos tłumaczy się jako „nauka”).

Mój analityczny umysł nie był w stanie zaakceptować tej sytuacji. Zacząłem szukać. Początkowo przedmiotem moich badań stała się ezoteryka: Helena Bławatska, Alice Bailey, Nikołaj Roerich, Omraam Mikhaël Aïvanhov, guru Osho, Carlos Castaneda, Georgij Gurdżijew, Aurobindo Ghosz, Wiwekananda i buddyzm zen. Czegóż to ja nie czytałem! Aż w końcu wszystko pogmatwało mi się jeszcze bardziej.

W którymś momencie natrafiłem na starodawne sanskryckie święte teksty Wedy i zacząłem je starannie studiować. I nagle przyszło olśnienie. Jedna z najważniejszych umiejętności płynących z tych tekstów dotyczyła opisu struktury osobowości. Wszystko stało się zrozumiałe: w jaki sposób ciało fizyczne związane jest z subtelnym ciałem mentalnym, jak pojawiają się emocje, jak działa umysł, w czym przeja­wia się aktywność rozumu, co to jest dusza i wiele, wiele innych szczegółów, dzięki którym można zbudować spójny i jasny model struktury osobowości.

Druga spośród najważniejszych umiejętności, jakie zdobyłem, studiując te teksty, dotyczyła odczytywania subtelnych znaków wszechistnienia. Otworzył się przede mną zadziwiająco przejrzysty system związków przyczynowo-skutkowych, dzięki którym można zrozumieć pojawienie się dowolnego zdarzenia w życiu człowieka.

Trzecia zdobyta umiejętność dotyczyła wyjaśniania natury duszy. Dzięki niej mogłem wreszcie odpowiedzieć na pytanie o sens życia (to pytanie długo nie dawało mi spokoju) i zyskałem jasność co do pożądanego stylu życia w naszym świecie.

Te trzy umiejętności naprawdę stanowią skarb, jaki pozostawili po sobie nasi przodkowie. Dzięki nim możemy sobie uświadomić trzy najważniejsze cechy istoty ludzkiej.

Człowiek jest istotą holistyczną o określonych po­­­trzebach.

Człowiek jest częścią wszechświata, z którym łączą go subtelne niewidoczne prawa.

CENTRALNYM ELEMENTEM OSOBY LUDZKIEJ JEST DUSZA, KTÓREJ NATURĄ JEST MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA.

Oto krótki opis powyższych cech:

Człowiek jest istotą holistyczną. Oznacza to, że może on wybierać, które spośród swoich potrzeb realizować, a których nie.

Jedną z potrzeb człowieka jest posiadanie dobrego zdrowia, potrzebuje on także bliskich stosunków emocjonalnych z innymi, pragnie zapewnić sobie określoną wolność finansową, chce się realizować w społeczeństwie, prowadzić jakąś użyteczną społecznie działalność, pragnie także zrozumieć świat, w którym żyje, określić swoje miejsce w tym świecie i wreszcie pojąć własną naturę duchową. Wszystkie te potrzeby są nierozerwalnie związane z każdym człowiekiem i żaden człowiek nie będzie w pełni zadowolony, jeśli ich nie zrealizuje.

Współczesna psychologia niestety częstokroć nie uwzględnia tego faktu i rekomenduje działania dotyczące tylko poszczególnych dziedzin życia: biznesu, kariery, stosunków z płcią przeciwną, panowania nad emocjami itp. Każde z tych wskazań może mieć pewne znaczenie praktyczne, jeśli jednak nie zostanie ono połączone z dążeniem do zabezpieczenia także pozostałych potrzeb, to człowiek nigdy nie będzie w stanie poczuć pełni życia. Podobnie dzieje się wtedy, gdy ktoś jest głodny i chce mu się spać – zaspokojenie tylko jednej z tych potrzeb nie pomoże pozbyć się poczucia dyskomfortu. Oczywiste jest, że aby doświadczyć przyjemności i spokoju, należy się i najeść, i wyspać.

W przykładzie z jedzeniem i spaniem wszystko jest jasne, kiedy jednak przychodzi rozwiązywać inne życiowo ważne zadania, sytuacja z jakiegoś powodu przestaje być oczywista. Oto przykład. Obecnie wiele osób wyraża brak zadowolenia z życia. Jaki jednak sposób zmiany tej sytuacji wybierany jest najczęściej? Należy mieć więcej pieniędzy. Niestety, psychologowie często jeszcze podsycają w ludziach ich iluzje. Wskazują, że jeśli chcecie dużo zarabiać, wykorzystajcie taki trening, i jeszcze taki, i przestudiujcie tę książkę, i zapoznajcie się z taką techniką.

Zabezpieczenie niezależności finansowej to tylko jedna z potrzeb człowieka. Jeśli przy jej realizacji ktoś zaniedba pozostałe potrzeby, to w jaki sposób może być szczęśliwy?

Człowiek jest częścią wszechświata, z którym łączą go subtelne niewidoczne prawa. Co oznacza ten fakt? To, że pojawiające się w naszym życiu trudności i problemy są reakcją Wszechświata na nasze niewłaściwe postępowanie. Tak, dokładnie tak i nie inaczej: choroby i wrogowie to najlepsi nauczyciele. Przychodzą, aby dać nam określoną lekcję. Wysyła ich do nas siła losu, Bóg. Po co? Żeby pomóc nam zrozumieć, w jaki sposób naruszamy harmonię relacji ze światem.

Dlatego musimy bardzo dobrze zrozumieć, jak powinniśmy reagować na pojawiające się trudności. Z wdzięcznością i pragnieniem otwartości na to, czego nas one uczą. A jak ludzie reagują na takie zdarzenia najczęściej? Z niechęcią, nienawiścią i pragnieniem, by jak najszybciej się od nich uwolnić.

Istnieje nauka zwana etymologią. Zajmuje się ona badaniem głębokich znaczeń, jakie kryją się w słowach. Metodyka tej nauki jest niezwykle skuteczna w odnajdywaniu sensu różnych zdarzeń. Słowo „szczęście” jest w tym sensie niezwykle pojemne. Sz-częście. Szczęście oznacza bycie częścią wszechistnienia, pozostawaniem z nim w harmonii. Innymi słowy szczęście przychodzi samo, gdy człowiek żyje w zgodzie z prawami Wszechświata. Cierpienie zaś, analogicznie, pojawia się wtedy, gdy te prawa zostaną naruszone.

Słowo „sukces” także ma konkretne znaczenie. Pochodzi ono od łacińskiego successus, czyli zbliżanie się, powodzenie, pomyślność. Zbliżamy się do celu, wszystko idzie „po naszej myśli”, czyli zgodnie z naszymi życzeniami. Podobnie jak szczęście sukces przychodzi do tych, którzy żyją w harmonii z Wszechświatem.

Wychodzi więc na to, że o szczęście i sukces nie ma potrzeby zabiegać. Prawo do nich zostało nam już dane. Szczęście i sukces same pojawiają się w życiu osób, które żyją na tym świecie w prawidłowy sposób. Mówimy tu jednak o zupełnie odmiennej jakości życia, o jakiej większość ludzi nic nie wie.

CENTRALNYM ELEMENTEM OSOBY LUDZKIEJ JEST DUSZA, KTÓREJ NATURĄ JEST MIŁOŚĆ BEZWARUNKOWA. Jeden ze starych traktatów przywołuje przykład ptaka siedzącego w klatce. Aby sprawić mu radość, można dbać o klatkę: czyścić ją, myć, zdobić pięknymi przedmiotami. Czy jednak na skutek takich działań ptak stanie się choćby odrobinę bardziej szczęśliwy, jeśli zapomnimy go nakarmić?

Dusza, jako centrum osobowości, ma ogromną potrzebę emanowania zgromadzoną w niej energią bezwarunkowej miłości. Jeśli się nad tym zastanowimy, zrozumiemy, że za wszystkim, co robimy w życiu, stoi nasze pragnienie zaledwie dwóch rzeczy: dać komuś miłość i od kogoś ją otrzymać. Dlaczego tak jest? Dlatego, że potrzeba duszy to najważniejsza z potrzeb człowieka. Inne potrzeby także mają znaczenie, jeśli jednak nie zostanie zaspokojona ta najważniejsza, pozostałe nie będą się liczyć. Piękna klatka jest ważna, ma ona jednak uzasadnienie tylko wtedy, gdy ptak, który w niej mieszka, jest pełen sił życiowych.

Dlatego też dopóki człowiek nie nauczy się okazywać bezinteresownej miłości we wszystkim, czym się zajmuje – w związkach z innymi ludźmi i w rodzinie, w biznesie i każdej innej formie aktywności społecznej, w stosunku do przyrody i wobec Boga – nie będzie w stanie osiągnąć poczucia wewnętrznej pełni i harmonii. Innymi słowy, nie zdoła być szczęśliwy. Dlatego jedno z podstawowych zadań, jakie powinna rozwiązywać psychologia, sprowadza się do tego, by pomagać ludziom w uświadomieniu sobie, jaka jest ich główna potrzeba życiowa i ułatwiać im nauczenie się, w jaki sposób tę potrzebę rozsądnie realizować.

Psychologia powinna zatem:

- Uczyć człowieka, jak budować relacje z innymi w taki sposób, aby mógł on lepiej realizować własną potrzebę bezinteresownej miłości, a nie po prostu udzielać mu rad, jak manipulować innymi dla własnej korzyści.
- Okazywać człowiekowi pomoc w zrozumieniu jego prawdziwych potrzeb i uczyć odróżniać je od tych mniej istotnych, zamiast stymulować wszelkie wewnętrzne pragnienia
- Psychologia powinna pomóc człowiekowi w opanowaniu sztuki pełnego i harmonijnego życia.

W drogę!

Drogi czytelniku, bardzo się cieszę, że mogę zaproponować ci tę książkę. Została skonstruowana w taki sposób, aby dać odpowiedź na wszystkie twoje pytania. Nie miej co do tego żadnych wątpliwości!

Jeśli jednak nie do końca wierzysz, że w jednej książce można zawrzeć odpowiedzi na wszystkie pytania, chcę ci coś wyjaśnić: książka naprawdę odpowie na wszystkie twoje pytania, tyle że odpowiedzi uzyskasz nie w formie informacji, lecz swoistego wewnętrznego doświadczenia. Gdy je nabędziesz, sam znajdziesz rozwiązanie każdego problemu, jaki postawi przed tobą życie.

Wciąż masz wątpliwości? Proponuję, byś po prostu rozpoczął pracę z zawartym w książce materiałem i przekonał się sam.