-
W empik go
Pryzmaty myśli - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
25 listopada 2008
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Pryzmaty myśli - ebook
Myśli zwykle podążają własnymi ścieżkami. Tworzą zawiłe labirynty, trudne do rozsupłania węzły w poszukiwaniu innych, może lepszych rozwiązań codziennych spraw. Czasem załamują się po przejściu przez swoistego rodzaju pryzmaty. Wszystko po to, aby na nowo rozpocząć wędrówkę sobie tylko właściwą tęczą.
Pryzmaty myśli to kolejny, po Bliżej i Latawcom nie potrzeba skrzydeł, tomik wierszy Lucyny Siemińskiej, bydgoskiej poetki. Wiersze opatrzył komentarzem Tadeusz Dudek.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7564-142-4 |
| Rozmiar pliku: | 1,8 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
MOŻNA I TAK
W wygodnym fotelu
jak w zwinnym canoe
płyniesz wraz z nurtem Amazonki
w meandrach myśli tropikalny las
anakonda połyka krokodyla
nie potrzebujesz aż tak wiele
może tylko paluszki i keks.
Na południu Afryka
Sahara sypnęła piachem w oczy
nie pomogą pustynne róże
sucho w gardle i tylko w oazach
daktylowe palmy kłaniają się
tamaryszkom fatamorgana
mineralna pod ręką jak dobrze.
Parę kartek na wschód
chiński mur można ominąć
gorzej z Himalajami i Żółtą Rzeką
stożki wulkanów wznoszą się
wysoko nad ryżowe pola
feng shui i chińskie pałeczki
sprzyjają medytacji przy herbacie.
Daleko do polarnego koła
psie zaprzęgi bez rozkładu jazdy
gdzie Antarktyda a gdzie Arktyka
na skróty przez spis treści wracasz
topnieją kostki lodu w centrum
gdzieś pomiędzy biegunami
bujanego fotela.ŚLADAMI PODĄŻAM
Jeszcze starożytna agora
tętni hałaśliwym nawoływaniem
brzękiem glinianych dzbanów
wypełnionych po brzegi
słońce południa przegląda się
w wodzie i winie w misach
pełnych dojrzałych owoców.
Jeszcze wiatr rozwiewa
szaty Sokratesa stare znoszone
wypłowiałe modzie na przekór
ponoć nie one zdobią
wszak przeszkadzają niektórym
może nawet samej
Atenie Partenos na Akropolu.
Odwróciła głowę z niesmakiem
chyba nie słyszy słów ironii
echem uśpionych w kamieniach
potem już tylko w Wieży Wiatrów
logicznego dążenia do prawdy
cnotliwą drogą sumienia
aż po kielich cykuty.
Jeszcze przysiądę na chwilę
poprawię rzemyki sandałów
dotyk dłoni zostawię na wieczność
grosz sofistom na szczęście rzucę
i słowami Norwida
o twoją winę zapytam
wciąż nie rozumiejąc dlaczego.NIEPRZEBRZMIAŁE ECHA
wieczór w Pompejach
cieniem wulkanu się ściele
porośniętego oliwkami i winoroślą
wiatr cicho zawodzi w kolumnadach
wymiatając z atrium piach
dzisiaj pusto na forum
w amfiteatrze tylko wolne miejsca
spektakl gwałtownie przerwany
krzykiem grozy zapisał się w twarzach
na wieki
tańczący faunie
ty znasz zakończenie
kiedy zastygły jęzory ognia
dziko stężałe w żądzy niszczenia
tuman popiołu wypełnił szczeliny
jednym dachem nad miastem się zamknął
by już nigdy więcej
na kamiennej bryle
podciągam kolana pod brodę
Pliniuszu przeczytaj list
raz jeszczeW PRACOWNI
rzucił kubkiem o ścianę
w gniewie nagle wezbranym
nad surowym kamieniem
zbyt twardym lub zbyt tępym
by poddać się dłoni mistrza
krople wody znaczyły ślad
wilgotnymi wstęgami
związanymi niechlujnie
w obwisłe kokardy
piła chciwie w rytm przekleństw
zagrzewana okrzykami z palestry
może zdąży przed żarem słońca
przed wzrokiem jak grom
hartowany szorstkością
przyglądał się z narożnika
z prawem własności
wyrytym wbrew dumie
z urazą zachowaną na wieki
ostrożnie odkładam pióro
za oknem deszcz
szeptem powtarza starą historię
nikt tam nie ćwiczy zapasów
rozgrzewam dłonie
o filiżankę kawy
ustami dotykam brzegów
pocieram złocone uszko
jakaś ty pięknaPRZED POMNIKIEM NIKIFORA
W akwarelach świat cały
na tekturze skrawkach papieru
czystych kartek wciąż zbyt mało
i nie zawsze w zasięgu ręki
w tej jednej ulotnej chwili
gdy obrazami nawiązuje kontakt.
Pieprzony dziwak
na kamiennej ławce w półsiadzie
bełkocze coś mamrocze pod nosem
i nie rozumie go nikt
jakby głuchy niespełna rozumu
uparcie maluje naiwne obrazki
odrażające prymitywem
niedoskonałe w prostocie.
A może to jednak talent
nieposkromiony pociąg do farb
dokładnego zestawienia kolorów
i ręka znacznie sprawniejsza niż język
każą wznosić się ponad codzienność
lekko młodzieńczo coraz to wyżej
jakby na przekór ułomnej naturze
aż na piedestał wielkich uznanych.
Przechodzę obok cyfrowe zdjęcie
z większą perfekcją obraz zapisze
na prostej ławce nadal w półsiadzie
geniusz zamknięty w kamień pomnika
wybrane przez się imię obwieszcza
nie Grek przecież – kosmopolita?FOTOGRAFIA
spacerujemy w Vevey
dziś może jak kiedyś dawniej
szwajcarskie zegary nie odmierzą czasu
który minął i nie nastał wcale
ty w odwiecznym meloniku
podpierając się laseczką
mówisz jakby trochę więcej
wprost do ucha
ja ot tak turystycznie
w wytartych dżinsach i sandałach
trochę starsza niż wczoraj
zbyt młoda by pamiętać
chwila w sam raz na uśmiech
i luźne tête-à-tête
uchwycone w kadrze
życie jest sztuką
precyzyjnie zestawioną
z pojedynczych scen
czyż nie, Charlie?
------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------
W wygodnym fotelu
jak w zwinnym canoe
płyniesz wraz z nurtem Amazonki
w meandrach myśli tropikalny las
anakonda połyka krokodyla
nie potrzebujesz aż tak wiele
może tylko paluszki i keks.
Na południu Afryka
Sahara sypnęła piachem w oczy
nie pomogą pustynne róże
sucho w gardle i tylko w oazach
daktylowe palmy kłaniają się
tamaryszkom fatamorgana
mineralna pod ręką jak dobrze.
Parę kartek na wschód
chiński mur można ominąć
gorzej z Himalajami i Żółtą Rzeką
stożki wulkanów wznoszą się
wysoko nad ryżowe pola
feng shui i chińskie pałeczki
sprzyjają medytacji przy herbacie.
Daleko do polarnego koła
psie zaprzęgi bez rozkładu jazdy
gdzie Antarktyda a gdzie Arktyka
na skróty przez spis treści wracasz
topnieją kostki lodu w centrum
gdzieś pomiędzy biegunami
bujanego fotela.ŚLADAMI PODĄŻAM
Jeszcze starożytna agora
tętni hałaśliwym nawoływaniem
brzękiem glinianych dzbanów
wypełnionych po brzegi
słońce południa przegląda się
w wodzie i winie w misach
pełnych dojrzałych owoców.
Jeszcze wiatr rozwiewa
szaty Sokratesa stare znoszone
wypłowiałe modzie na przekór
ponoć nie one zdobią
wszak przeszkadzają niektórym
może nawet samej
Atenie Partenos na Akropolu.
Odwróciła głowę z niesmakiem
chyba nie słyszy słów ironii
echem uśpionych w kamieniach
potem już tylko w Wieży Wiatrów
logicznego dążenia do prawdy
cnotliwą drogą sumienia
aż po kielich cykuty.
Jeszcze przysiądę na chwilę
poprawię rzemyki sandałów
dotyk dłoni zostawię na wieczność
grosz sofistom na szczęście rzucę
i słowami Norwida
o twoją winę zapytam
wciąż nie rozumiejąc dlaczego.NIEPRZEBRZMIAŁE ECHA
wieczór w Pompejach
cieniem wulkanu się ściele
porośniętego oliwkami i winoroślą
wiatr cicho zawodzi w kolumnadach
wymiatając z atrium piach
dzisiaj pusto na forum
w amfiteatrze tylko wolne miejsca
spektakl gwałtownie przerwany
krzykiem grozy zapisał się w twarzach
na wieki
tańczący faunie
ty znasz zakończenie
kiedy zastygły jęzory ognia
dziko stężałe w żądzy niszczenia
tuman popiołu wypełnił szczeliny
jednym dachem nad miastem się zamknął
by już nigdy więcej
na kamiennej bryle
podciągam kolana pod brodę
Pliniuszu przeczytaj list
raz jeszczeW PRACOWNI
rzucił kubkiem o ścianę
w gniewie nagle wezbranym
nad surowym kamieniem
zbyt twardym lub zbyt tępym
by poddać się dłoni mistrza
krople wody znaczyły ślad
wilgotnymi wstęgami
związanymi niechlujnie
w obwisłe kokardy
piła chciwie w rytm przekleństw
zagrzewana okrzykami z palestry
może zdąży przed żarem słońca
przed wzrokiem jak grom
hartowany szorstkością
przyglądał się z narożnika
z prawem własności
wyrytym wbrew dumie
z urazą zachowaną na wieki
ostrożnie odkładam pióro
za oknem deszcz
szeptem powtarza starą historię
nikt tam nie ćwiczy zapasów
rozgrzewam dłonie
o filiżankę kawy
ustami dotykam brzegów
pocieram złocone uszko
jakaś ty pięknaPRZED POMNIKIEM NIKIFORA
W akwarelach świat cały
na tekturze skrawkach papieru
czystych kartek wciąż zbyt mało
i nie zawsze w zasięgu ręki
w tej jednej ulotnej chwili
gdy obrazami nawiązuje kontakt.
Pieprzony dziwak
na kamiennej ławce w półsiadzie
bełkocze coś mamrocze pod nosem
i nie rozumie go nikt
jakby głuchy niespełna rozumu
uparcie maluje naiwne obrazki
odrażające prymitywem
niedoskonałe w prostocie.
A może to jednak talent
nieposkromiony pociąg do farb
dokładnego zestawienia kolorów
i ręka znacznie sprawniejsza niż język
każą wznosić się ponad codzienność
lekko młodzieńczo coraz to wyżej
jakby na przekór ułomnej naturze
aż na piedestał wielkich uznanych.
Przechodzę obok cyfrowe zdjęcie
z większą perfekcją obraz zapisze
na prostej ławce nadal w półsiadzie
geniusz zamknięty w kamień pomnika
wybrane przez się imię obwieszcza
nie Grek przecież – kosmopolita?FOTOGRAFIA
spacerujemy w Vevey
dziś może jak kiedyś dawniej
szwajcarskie zegary nie odmierzą czasu
który minął i nie nastał wcale
ty w odwiecznym meloniku
podpierając się laseczką
mówisz jakby trochę więcej
wprost do ucha
ja ot tak turystycznie
w wytartych dżinsach i sandałach
trochę starsza niż wczoraj
zbyt młoda by pamiętać
chwila w sam raz na uśmiech
i luźne tête-à-tête
uchwycone w kadrze
życie jest sztuką
precyzyjnie zestawioną
z pojedynczych scen
czyż nie, Charlie?
------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------
więcej..
