Przedwiośnie (Stefan Żeromski) - opracowanie - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
25 marca 2013
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Przedwiośnie (Stefan Żeromski) - opracowanie - ebook
"W ebooku znalazły się:
- kalendarium życia i twórczości oraz biografia Stefana Żeromskiego;
- geneza i budowa powieści;
- omówienie-streszczenie treści powieści "Przedwiośnie";
- miejsce akcji i narracja utworu;
- charakterystyka głównych bohaterów utworu;
- omówienie najważniejszych problemów powieści "Przedwiośnie";
- obraz rewolucji w powieści;
- wybór najważniejszych cytatów z powieści;
- bibliografia – wybrana literatura przedmiotowa."
| Kategoria: | Opracowania i Wypracowania |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7699-247-1 |
| Rozmiar pliku: | 757 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Stefan Żeromski – kalendarium życia i twórczości
Kalendarium życia i twórczości
Stefan Żeromski
14 X 1864 r. – Żeromski urodził się w Strawczynie pod Kielcami;
1874 r. – został uczniem Kieleckiego Miejskiego Gimnazjum;
1886 r. – wyjechał do Warszawy i wstąpił do Szkoły Weterynaryjnej;
1890 r. – podjął prace korepetytora w Nałęczowie;
1892 r. – odbył krótkie podróże zagraniczne do Wiednia, Zurychu, Reppers wilu, Monachium i Pragi;
ożenił się z Oktawią Rodkiewiczową;
razem z żoną wyjechał do Szwajcarii, gdzie objął posadę bibliotekarza w Muzeum w Rapperswilu;
1895 r. – ukazały się Opowiadania;
W latach 1897-1903 – pracował w Bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie;
1897 r. – Syzyfowe prace;
1899 r. – Ludzie bezdomni;
1904 r. – Popioły;
odtąd poświęcił się przede wszystkim pracy pisarskiej;
1905 r. – wraca do Nałęczowa;
1909 r. – na trzy lata wyjechał z rodziną do Paryża;
1912 r. – Wierna rzeka;
po powrocie z Francji osiadł w Zakopanem;
1913 r. – ożenił się z malarką Anną Zawadzką;
1919 r. – przeniósł się na stałe do Warszawy;
1921 r. – otrzymał mieszkanie w oficynie Zamku Królewskiego w Warszawie;
1922 r. – Wiatr od morza;
1924 r. – został kandydatem do literackiej nagrody Nobla;
Przedwiośnie;
20 XI 1925 r. – Stefan Żeromski zmarł w Warszawie; pogrzeb Stefana Żeromskiego stał się wielką manifestacją narodową. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (23 XI 1925 r.).
Stefan Żeromski – biografia
Stefan Żeromski – biografia
Żeromski urodził się 14 X 1864 roku w Strawczynie pod Kielcami, w patriotycznej rodzinie szlacheckiej. W 1874 roku został uczniem kieleckiego gimnazjum. Trudna sytuacja materialna i częste choroby nie sprzyjały systematycznej nauce. Nie uzyskując matury, jesienią 1886 roku Żeromski wyjechał do Warszawy i wstąpił do Szkoły Weterynaryjnej, bowiem ta uczelnia nie wymagała matury. W trakcie krótkich studiów, które przerywał z przyczyn finansowych, ustalały się poglądy pisarza na kwestie społeczne i polityczne.
Stopniowo się radykalizował, m.in. na skutek kontaktów z czasopismem „Głos”. W powołaniu do pisania utwierdziła go praca guwernera w szlacheckich domach. W czasie udzielania korepetycji poznał swoją pierwsza żonę – Oktawię Rodkiewiczową, a na ich ślubie świadkiem był Bolesław Prus. Wkrótce wyjechał z nią do Szwajcarii, gdzie zaczął pracę jako bibliotekarz.
W Zurychu zetknął się z młodą polska emigracją socjalistyczną, poznał tam także Gabriela Narutowicza. Po powrocie do Polski pracował w bibliotece w Warszawie. Od 1904 roku, kiedy to wydano powieść Popioły, utrzymywał się już tylko z pisania. Używał też pseudonimów – Maurycy Zych i Józef Katerla. Po przeprowadzce do Nałęczowa związał się z grupą inteligentów o demokratycznym i socjalistycznym nastawieniu.
W 1909 roku na trzy lata wyjechał do Paryża, a po powrocie do Polski zamieszkał w Zakopanem. Drugą żoną pisarza była młoda malarka – Anna Zawadzka. Po wybuchu I wojny światowej usiłował wstąpić do Legionów i dostać się na front. W 1919 roku wrócił do Warszawy. W roku 1924 został kandydatem do literackiej nagrody Nobla. Nie otrzymał jej jednak z powodu nieprzychylnych mu opinii po napisaniu Wiatru od morza. Zmarł 20 XI 1925 roku.
O twórczości Stefana Żeromskiego
W swojej twórczości Stefan Żeromski korzystał z bogactwa własnych obserwacji społecznych i politycznych rozważań. Żywo angażował się w podejmowane przez siebie kwestie, co miało swoje odbicie w stylu i języku, którym pisał. Często tematem powieści była historia. Popioły osadził w realiach czasów napoleońskich, zaś akcja wielu opowiadań i powieści toczyła się w trakcie trwania powstania styczniowego.
Kompozycję jego utworów charakteryzował często brak zwartej całości. Rozdziały były odrębnymi jednostkami, czasem ze sobą niepowiązanymi, a bohaterowie nie zawsze pojawiali się w każdej części. Była to kompozycja o cechach formalnych właściwych dla literatury modernistycznej.
Żeromski dbał, by jego powieści i opowiadania były autentyczne i wiarygodne historycznie. Używał misternych opisów w scenach batalistycznych, a bohaterów swoich utworów przedstawiał bardzo wnikliwie i dokładnie.
Żeromski używał w utworach języka o charakterystycznym dla siebie rytmie, z licznymi hiperbolami, wzmocnieniami, podkreśleniami kluczowych scen i wydarzeń. Dzięki temu upodobnił się pod tym względem w pewnym stopniu do stylu barokowego. W opisach przyrody był niezwykle liryczny i podobny do malarstwa impresjonistycznego.
Stefan Żeromski to jeden z najważniejszych twórców w dwudziestoleciu międzywojennym. Posiadał opinię wielkiego patrioty i był moralnym autorytetem. W całej swej twórczości stwarzał wzorce wyjątkowych bohaterów.
Twórczość Stefana Żeromskiego
• Opowiadania – 1895 r. – Zapomnienie, Doktor Piotr, Cokolwiek się zdarzy,
Zmierzch, Siłaczka, Oko za oko, Rozdziobią nas kruki, wrony
• Promień – 1897 r.
• Syzyfowe prace – 1897 r.
• Utwory powieściowe – 1898 r.
• Ludzie bezdomni – 1899 r.
• Popioły – 1904 r.
• Aryman mści się – 1904 r.
• Powieść o Udałym Walgierzu – 1905 r.
• Echa leśne – 1905 r.
• Sen o szpadzie – 1905 r.
• Nagi bruk – 1906 r.
• Nokturn – 1907 r.
• Słowo o bandosie – 1908 r.
• Duma o hetmanie – 1908 r.
• Róża – 1909 r.
• Sułkowski – 1910 r.
• Wierna rzeka – 1912 r.
• Uroda życia – 1912 r.
• Walka z szatanem – 1916-19 r.
• Wiatr od morza – 1922 r.
• Przedwiośnie – 1924 r.Spis treści
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Stefan Żeromski – kalendarium życia i twórczości
Stefan Żeromski – biografia
„Przedwiośnie” – geneza i budowa powieści
„Przedwiośnie” – omówienie treści powieści
„Przedwiośnie” – miejsce akcji powieści
„Przedwiośnie” – narracja w powieści
„Przedwiośnie” – bohaterowie powieści
„Przedwiośnie” – poglądy Cezarego Baryki
„Przedwiośnie” – symbole w powieści
„Przedwiośnie” – koncepcje przyszłości Polski
„Przedwiośnie” – obraz rewolucji w powieści
„Przedwiośnie” – wybór cytatów z powieści
Wybrana literatura przedmiotu
Kalendarium życia i twórczości
Stefan Żeromski
14 X 1864 r. – Żeromski urodził się w Strawczynie pod Kielcami;
1874 r. – został uczniem Kieleckiego Miejskiego Gimnazjum;
1886 r. – wyjechał do Warszawy i wstąpił do Szkoły Weterynaryjnej;
1890 r. – podjął prace korepetytora w Nałęczowie;
1892 r. – odbył krótkie podróże zagraniczne do Wiednia, Zurychu, Reppers wilu, Monachium i Pragi;
ożenił się z Oktawią Rodkiewiczową;
razem z żoną wyjechał do Szwajcarii, gdzie objął posadę bibliotekarza w Muzeum w Rapperswilu;
1895 r. – ukazały się Opowiadania;
W latach 1897-1903 – pracował w Bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie;
1897 r. – Syzyfowe prace;
1899 r. – Ludzie bezdomni;
1904 r. – Popioły;
odtąd poświęcił się przede wszystkim pracy pisarskiej;
1905 r. – wraca do Nałęczowa;
1909 r. – na trzy lata wyjechał z rodziną do Paryża;
1912 r. – Wierna rzeka;
po powrocie z Francji osiadł w Zakopanem;
1913 r. – ożenił się z malarką Anną Zawadzką;
1919 r. – przeniósł się na stałe do Warszawy;
1921 r. – otrzymał mieszkanie w oficynie Zamku Królewskiego w Warszawie;
1922 r. – Wiatr od morza;
1924 r. – został kandydatem do literackiej nagrody Nobla;
Przedwiośnie;
20 XI 1925 r. – Stefan Żeromski zmarł w Warszawie; pogrzeb Stefana Żeromskiego stał się wielką manifestacją narodową. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (23 XI 1925 r.).
Stefan Żeromski – biografia
Stefan Żeromski – biografia
Żeromski urodził się 14 X 1864 roku w Strawczynie pod Kielcami, w patriotycznej rodzinie szlacheckiej. W 1874 roku został uczniem kieleckiego gimnazjum. Trudna sytuacja materialna i częste choroby nie sprzyjały systematycznej nauce. Nie uzyskując matury, jesienią 1886 roku Żeromski wyjechał do Warszawy i wstąpił do Szkoły Weterynaryjnej, bowiem ta uczelnia nie wymagała matury. W trakcie krótkich studiów, które przerywał z przyczyn finansowych, ustalały się poglądy pisarza na kwestie społeczne i polityczne.
Stopniowo się radykalizował, m.in. na skutek kontaktów z czasopismem „Głos”. W powołaniu do pisania utwierdziła go praca guwernera w szlacheckich domach. W czasie udzielania korepetycji poznał swoją pierwsza żonę – Oktawię Rodkiewiczową, a na ich ślubie świadkiem był Bolesław Prus. Wkrótce wyjechał z nią do Szwajcarii, gdzie zaczął pracę jako bibliotekarz.
W Zurychu zetknął się z młodą polska emigracją socjalistyczną, poznał tam także Gabriela Narutowicza. Po powrocie do Polski pracował w bibliotece w Warszawie. Od 1904 roku, kiedy to wydano powieść Popioły, utrzymywał się już tylko z pisania. Używał też pseudonimów – Maurycy Zych i Józef Katerla. Po przeprowadzce do Nałęczowa związał się z grupą inteligentów o demokratycznym i socjalistycznym nastawieniu.
W 1909 roku na trzy lata wyjechał do Paryża, a po powrocie do Polski zamieszkał w Zakopanem. Drugą żoną pisarza była młoda malarka – Anna Zawadzka. Po wybuchu I wojny światowej usiłował wstąpić do Legionów i dostać się na front. W 1919 roku wrócił do Warszawy. W roku 1924 został kandydatem do literackiej nagrody Nobla. Nie otrzymał jej jednak z powodu nieprzychylnych mu opinii po napisaniu Wiatru od morza. Zmarł 20 XI 1925 roku.
O twórczości Stefana Żeromskiego
W swojej twórczości Stefan Żeromski korzystał z bogactwa własnych obserwacji społecznych i politycznych rozważań. Żywo angażował się w podejmowane przez siebie kwestie, co miało swoje odbicie w stylu i języku, którym pisał. Często tematem powieści była historia. Popioły osadził w realiach czasów napoleońskich, zaś akcja wielu opowiadań i powieści toczyła się w trakcie trwania powstania styczniowego.
Kompozycję jego utworów charakteryzował często brak zwartej całości. Rozdziały były odrębnymi jednostkami, czasem ze sobą niepowiązanymi, a bohaterowie nie zawsze pojawiali się w każdej części. Była to kompozycja o cechach formalnych właściwych dla literatury modernistycznej.
Żeromski dbał, by jego powieści i opowiadania były autentyczne i wiarygodne historycznie. Używał misternych opisów w scenach batalistycznych, a bohaterów swoich utworów przedstawiał bardzo wnikliwie i dokładnie.
Żeromski używał w utworach języka o charakterystycznym dla siebie rytmie, z licznymi hiperbolami, wzmocnieniami, podkreśleniami kluczowych scen i wydarzeń. Dzięki temu upodobnił się pod tym względem w pewnym stopniu do stylu barokowego. W opisach przyrody był niezwykle liryczny i podobny do malarstwa impresjonistycznego.
Stefan Żeromski to jeden z najważniejszych twórców w dwudziestoleciu międzywojennym. Posiadał opinię wielkiego patrioty i był moralnym autorytetem. W całej swej twórczości stwarzał wzorce wyjątkowych bohaterów.
Twórczość Stefana Żeromskiego
• Opowiadania – 1895 r. – Zapomnienie, Doktor Piotr, Cokolwiek się zdarzy,
Zmierzch, Siłaczka, Oko za oko, Rozdziobią nas kruki, wrony
• Promień – 1897 r.
• Syzyfowe prace – 1897 r.
• Utwory powieściowe – 1898 r.
• Ludzie bezdomni – 1899 r.
• Popioły – 1904 r.
• Aryman mści się – 1904 r.
• Powieść o Udałym Walgierzu – 1905 r.
• Echa leśne – 1905 r.
• Sen o szpadzie – 1905 r.
• Nagi bruk – 1906 r.
• Nokturn – 1907 r.
• Słowo o bandosie – 1908 r.
• Duma o hetmanie – 1908 r.
• Róża – 1909 r.
• Sułkowski – 1910 r.
• Wierna rzeka – 1912 r.
• Uroda życia – 1912 r.
• Walka z szatanem – 1916-19 r.
• Wiatr od morza – 1922 r.
• Przedwiośnie – 1924 r.Spis treści
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Stefan Żeromski – kalendarium życia i twórczości
Stefan Żeromski – biografia
„Przedwiośnie” – geneza i budowa powieści
„Przedwiośnie” – omówienie treści powieści
„Przedwiośnie” – miejsce akcji powieści
„Przedwiośnie” – narracja w powieści
„Przedwiośnie” – bohaterowie powieści
„Przedwiośnie” – poglądy Cezarego Baryki
„Przedwiośnie” – symbole w powieści
„Przedwiośnie” – koncepcje przyszłości Polski
„Przedwiośnie” – obraz rewolucji w powieści
„Przedwiośnie” – wybór cytatów z powieści
Wybrana literatura przedmiotu
więcej..
