Przyjaciele żyrafy. Tom 1 - ebook

Witaj, młodszy i starszy czytelniku!

Nazywam się Bibi i jestem żyrafą: z kopytami, długą szyją i plamkami na futrze. Jak to u żyraf. Ale nie jestem zwykłą żyrafą. Mieszkam daleko od sawanny, za to niedaleko was. Zimą noszę szalik, lubię piec muffiny jagodowe, kocham wspinaczkę i fikam koziołki. Dawno temu przyjechałam z Afryki do Leśnego Zakątka i od tamtej pory mieszkam tu z moimi wspaniałymi przyjaciółmi: Rozalką, Tadkiem, Stasiem, Eleonorą Borsukową i wieloma innymi. Najbliższy memu sercu jest jednak szakal Zenon – mój niezastąpiony przyjaciel, z którym dzielę cudowne, a często i zwariowane przygody.

Nasz Leśny Zakątek to specjalne miejsce, bo stawiamy tutaj na DIALOG. To znaczy, że – pewnie tak jak i wy – czasem się świetnie bawimy, a czasem mamy różne zdania. Czasem się śmiejemy i cieszymy, a czasem złościmy czy płaczemy. Jednak zawsze chcemy rozmawiać o tym, co się u nas dzieje. Niczym detektywi przyglądamy się uważnie naszym uczuciom i potrzebom naszych serc. Wspólnie, bo każdy jest tak samo ważny, budujemy świat, w którym najważniejsze są takie wartości jak EMPATIA, ZAUFANIE, POROZUMIENIE, WSPÓŁPRACA, DOBRA ZABAWA.

Świętujemy radosne wydarzenia i wspieramy się w trudnych chwilach, bo radość smakuje najlepiej, gdy ją dzielimy z innymi, a smutki są lżejsze, gdy ktoś nam w nich towarzyszy. Zapraszamy – zajrzyj do naszego lasu, a na pewno odnajdziesz w nim cząstkę siebie.

Koniczynowy dywan

Żyrafa Bibi siedziała na ławce w ogródku i podziwiała kwitnące piwonie, niezapominajki i stokrotki. „Jak cudownie jest widzieć tyle kolorów i czuć tyle zapachów!” – pomyślała. Kiedy nacieszyła się tym widokiem, zapragnęła poleżeć trochę na rozciągającej się za domem polanie porośniętej wspaniałą koniczyną. Pobiegła tam, ostrożnie położyła się na biało-zielonym koniczynowym dywanie i zamknęła oczy. Leżała tak, chłonąc dźwięki i zapachy. Wydawało jej się, że upłynęło już kilka godzin, gdy nagle usłyszała czyjeś kroki i zaciekawiona otworzyła oczy. Bardzo się zdziwiła i jednocześnie ucieszyła, bo obok niej stał… szakal Zenon.

– Cześć, co robisz? – spytał Zenon.

– Cześć! Leżę na koniczynowym dywanie i marzę sobie. Możesz się do mnie przyłączyć, jeśli masz ochotę!

– Super! – odpowiedział Zenon i położył się obok Bibi, a jego ciało zatopiło się w miękkiej koniczynie. Poczuł, jak listki łaskoczą go po futerku i zachichotał. Miał naprawdę dobry humor.

Leżeli tak przez chwilę i obserwowali płynące po niebie obłoki. Nagle Bibi zawołała:

– Patrz, Zenonie! Tam płynie delfin! – i wskazała kopytem chmurę przypominającą kształtem delfina.

Zenon przyjrzał się chmurze uważnie i też zobaczył w niej delfina. Po chwili krzyknął radośnie:

– Patrz, Bibi! A tam jedzie traktor! – Szakal pokazał inny obłok.

Później dostrzegli też krokodyla z otwartą paszczą, węża, kota pijącego mleko, a nawet jednorożca! Świetnie się razem bawili.

Gdy tak leżeli, Bibi się odezwała:

– Wiesz, Zenonie, zastanawiam się, co to jest bliskość. Słyszałam ostatnio, jak sowa mówiła do pani Borsukowej, że bliskość jest bardzo ważna. I tak sobie myślę, że skoro bliskość jest taka ważna, dobrze byłoby wiedzieć, co to jest. Jak sądzisz?

Zenon zamyślił się i po chwili powiedział:

– Ślimak i wiewiórki mieszkają blisko nas. Czy myślisz, że chodzi o to, że mieszkasz blisko kogoś innego?

– To pewnie też jest ważne – powiedziała Bibi – bo jeśli ktoś mieszka blisko nas, to często się widujemy i możemy razem się bawić.

Bibi i Zenon poczuli, że odkryli już coś ważnego. Przez chwilę leżeli w milczeniu.

– A co powiesz na to, Zenonie? – powiedziała Bibi. – Twoja ciocia Klara mieszka daleko stąd, a bardzo ją lubisz i zwykle bardzo się cieszysz, jak przyjeżdża z wizytą…

Zenon zamerdał ogonem na wspomnienie cioci Klary. Faktycznie bardzo ją lubił: zawsze miała czas, by z nim porozmawiać, i ochotę na gry. Opowiadała niezwykłe historie i wprost uwielbiała bawić się w berka albo chowanego!

– To jest najfajniejsza ciocia pod słońcem – odparł wesoło Zenon.

– Ciocia Klara – ciągnęła Bibi – jest dla ciebie ważna, świetnie się razem bawicie. Tylko że ona mieszka daleko. Wiesz, Zenonie, wydaje mi się, że trudno tę bliskość jakoś zrozumieć, a łatwiej ją poczuć. Wiesz, tak poczuć w sercu. Wydaje mi się, że czuję, kiedy moje serce ­kogoś lubi lub gdy ktoś jest dla mnie ważny. Jak sądzisz?

– Tak, tak! – odpowiedział wesoło szakal, a po krótkim namyśle dodał: – Masz rację, Bibi. Zamiast mówić o bliskości, można ją poczuć. Czuję, że moje serce podskakuje w środku radośnie, i zobacz, jak mój ogon szybko merda!

Bibi wstała, uśmiechnęła się do Zenona, złapała go za łapki i pomogła mu wstać. Zaczęli tańczyć w kółko i obracali się tak długo, aż zakręciło im się w głowach, po czym rozbawieni usiedli na trawie.

– Zenonie, czy pomożesz mi nazbierać koniczynę na urodzinowy wianek dla wiewiórki Zosi? – zapytała Bibi.

Zenon kiwnął głową i oboje zabrali się z ochotą do pracy. Bibi pomyślała, uśmiechając się do siebie: „Zenon to mój najlepszy przyjaciel. To chyba też jest bliskość?”.

Wieczorem wszystkie zwierzęta z Leśnego Zakątka świętowały urodziny wiewiórki Zosi. Każdy gość przyniósł jej własnoręcznie zrobiony prezent. Był wianek z koniczyny, miseczka z łupiny żołędzia, kocyk upleciony z trawy i wiele różnych wspaniałości. Zenon w ramach prezentu zaśpiewał ulubioną piosenkę wiewiórki Zosi o zaczarowanej fontannie. Bibi wiedziała, że ten wieczór będą wspominać jeszcze długo, a serce jej podpowiadało, że bycie wśród przyjaciół i wspólna zabawa to też ważny element bliskości.

Pytania i zadania do rozmów z dziećmi:

•Powiedz swoimi słowami, czym według ciebie jest bliskość z inną osobą.

•Po czym poznajemy, że to właśnie bliskość? Co wtedy czujemy?

•Wybierz jedną osobę, której jesteś wdzięczny/wdzięczna za to, że jest blisko ciebie i że jest dla ciebie ważna, a następnie okaż jej to.

•Co przychodzi ci do głowy, gdy słyszysz słowo „bliskość”? Narysuj to.

Poranna kłótnia Zenona

Tego dnia Bibi wstała wcześnie rano i siadła do pożywnego śniadania, żeby mieć dużo siły na wszystko, co planowała zrobić. Chciała poszukać nowej polany z soczystą trawą, zorganizować transport owoców z sadu sąsiada do swojego domu, wysłać list z życzeniami do ciotki Matyldy z Afryki oraz uszyć nowy płaszcz na coroczny zjazd żyraf i ich przyjaciół. Plan był naprawdę ambitny. Bibi przygotowała zieloną herbatę i omlet z borówkami, które uwielbiała.

Gdy tak siedziała i jadła spokojnie śniadanie, nagle wbiegł Zenon i od progu zaczął wykrzykiwać różne zupełnie niezrozumiałe rzeczy. Machał energicznie łapami, podskakiwał i warczał. Bibi od razu dostrzegła, że pyszczek Zenona aż poczerwieniał z emocji, a z jego szakalich uszu bucha para! Zapytała z troską:

x-width:100%;max-height: 100%;

Więcej znajdziesz w wersji pełnej publikacji

Tematy publikacji w pełnej wersji

Koniczynowy dywan

Poranna kłótnia Zenona

Zabawa w kosmonautów, czyli siła wyobraźni

Mały kłopot Feliksa

Detektyw Zenon na tropie

Ciasto na piknik Leśnej Gromady

Urodziny Bibi

Tajemniczy jaszczur Franek

Jaszczur Tadek i lalka Ania

Nikt mnie nie lubi!

Czasem nie lubię się witać

Leśny bal duchów

Skąd mam wiedzieć, czego potrzebuję?

Grzeczny – niegrzeczny: co to znaczy?

Jelonek Staś u lekarza

Spełnione marzenie

Przygotowanie do wersji elektronicznej: RASTER studio, 603 59 59 71