Quo Vadis (Henryk Sienkiewicz) - opracowanie - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
25 marca 2013
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Quo Vadis (Henryk Sienkiewicz) - opracowanie - ebook
"W ebooku znalazły się:
- kalendarium życia i twórczości oraz biografia Henryka Sienkiewicza;
- geneza powieści;
- omówienie-streszczenie treści powieści "Quo vadis";
- geneza i budowa powieści "Quo vadis";
- charakterystyka głównych bohaterów utworu;
- omówienie narracji w powieści "Quo vadis";
- wybór najważniejszych cytatów z powieści;
- bibliografia – wybrana literatura przedmiotowa."
| Kategoria: | Opracowania i Wypracowania |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7699-248-8 |
| Rozmiar pliku: | 828 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Henryk Sienkiewicz – kalendarium życia i twórczości
Kalendarium życia i twórczości
Henryk Sienkiewicz
5 maja 1846 r. – Henryk Sienkiewicz urodził się w Woli Okrzejskiej na Podlasiu;
1858 r. – rozpoczął naukę w gimnazjum realnym w Warszawie;
1866 r. – zdał maturę i zapisał się na wydział lekarski Szkoły Głównej;
1867 r. – przeniósł się na wydział filologiczno-historyczny;
1868 r. – zadebiutował jako dziennikarz. Pod pseudonimem „Litwos” drukował felietony w prasie warszawskiej;
1872 r. – zadebiutował powieścią Na marne; nowela Humoreski z teki Worszyłły; rozpoczął współpracę z czasopismami „Wieniec”, „Niwa”, „Gazeta Polska”;
1873 r. – wyjechał w pierwszą podróż zagraniczną do Wiednia;
1874 r. – kupił razem z Julianem Ochorowiczem i Mścisławem Godlewskim „Niwę”, w której prowadził dział literacki. Tam zostały opublikowane jego trzy opowiadania: Stary sługa, Hania, Selim Mirza;
w latach 1876-1878 – przebywał w Ameryce;
– Listy z podróży do Ameryki, które publikował w „Gazecie Polskiej”;
– nowela Sachem opublikowana w 1889 r.;
– nowela Szkice węglem opublikowana w 1880 r.;
– nowela Latarnik opublikowana w 1881 r.;
– nowela Wspomnienia z Maripozy opublikowana w 1889 r.;
w latach 1878-1879 – zamieszkał w Paryżu;
1879 r. – powrócił do kraju;
1881 r. – ożenił się z Marią Szetkiewiczówną. Z tego związku przyszło na świat dwoje dzieci: Henryk i Jadwiga;
1883 r. – w warszawskim „Słowie” i krakowskim „Czasie” druk w odcinkach powieści Ogniem i mieczem;
1884 r. – Ogniem i mieczem ukazało się w formie książkowej;
– w „Słowie” ukazały się pierwsze odcinki Potopu;
1885 r. – zmarła żona pisarza;
1886 r. – powieść Potop drukowana w odcinkach;
– wyjechał w podróż do Konstantynopola, Aten i do Włoch;
w latach 1887-1888 – w „Słowie” ukazywała się w odcinkach powieść Pan Wołodyjowski;
1890 r. – podróż do Afryki – do Egiptu i Zanzibaru;
1891 r. – ukazała się powieść Bez dogmatu;
w latach 1897-1900 – w „Tygodniku Ilustrowanym” druk kolejnych odcinków Krzyżaków;
1900 r.– rok jubileuszowy Sienkiewicza – ze składek jubileuszowych zakupiono i przekazano w darze pisarzowi majątek w Oblęgorku;
1905 r. – Sienkiewicz został laureatem Nagrody Nobla – za powieść Quo vadis;
1910 r. – w „Kurierze Warszawskim” rozpoczęto druk powieści W pustyni i w puszczy;
1914 r. – Sienkiewicz wyjechał do Szwajcarii po wybuchu I Wojny Światowej;
15 listopada 1916 r. – Henryk Sienkiewicz umiera w Vevey w Szwajcarii;
1924 r. – prochy pisarza sprowadzono do Warszawy.
Henryk Sienkiewicz – o życiu i twórczości pisarza
Henryk Sienkiewicz – o życiu i twórczości pisarza
Henryk Sienkiewicz, który nosił pseudonim Litwos, urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzejskiej na Podlasiu, a zmarł 15 listopada 1916 roku w Vevey w Szwajcarii. Był potomkiem zubożałej rodziny ziemiańskiej. Od 1855 roku związany był z Warszawą. Uczęszczał tam do gimnazjum oraz studiował w Szkole Głównej i na Uniwersytecie Warszawskim. Nie ukończył studiów i w 1872 roku rozpoczął pracę w prasie warszawskiej, początkowo jako reporter i felietonista, później jako współwłaściciel dwutygodnika „Niwa”. W „Niwie” ukazały się jego trzy nowele: Stary sługa, Hania i Selim Mirza, a w 1872 ukazała się drukiem pierwsza powieść Sienkiewicza Na marne. Następnie został redaktorem dość konserwatywnego dziennika „Słowo”.
W latach 1876-1878 Sienkiewicz wraz z przyjaciółmi, m.in. z ówczesną znaną aktorką Heleną Modrzejewską, przebywał jako korespondent „Gazety Polskiej” w Ameryce Północnej, głównie w Kalifornii, a w późniejszym czasie w Europie, a także w Afryce. Plonem amerykańskiej podróży były Listy z podróży do Ameryki drukowane w „Gazecie Polskiej” i dwie nowele: Latarnik i Wspomnienie z Maripozy. O problemach ludności indiańskiej Sienkiewicz napisał nowelę Sachem.
W 1878 roku Sienkiewicz powrócił do Polski, gdzie ożenił się z kobietą, którą obdarzał wielką miłością, Marią Szetkiewicz. W pierwszej połowie lat osiemdziesiątych co roku wyjeżdżał za granicę, opiekował się też chorą na gruźlicę żoną. Po śmierci małżonka zostawiła mu dwójkę małych dzieci. Później swatano go z Marią Romanowicz – doszło nawet do ślubu, ale związek nie przetrwał i z podróży poślubnej Sienkiewicz wrócił sam.
W latach 1883-1888 Sienkiewicz pracował nad Trylogią. Najżywsze reakcje czytelników wzbudziła pierwsza jej część, Ogniem i mieczem, która publikowana była w prasie w latach 1883-84. Czytelnicy identyfikowali się z bohaterami powieści, pisali nawet do Sienkiewicza listy z pretensjami, że uśmiercił Longinusa Podbipiętę. Następne części trylogii – Potop i Pan Wołodyjowski nie poruszyły już tak czytelników.
Sienkiewicz był zamiłowanym podróżnikiem. W 1886 roku wyprawił się do Konstantynopola, Aten, Neapolu i Rzymu, w 1888 – do Hiszpanii, w 1890 zaś – na wyprawę myśliwską do Zanzibaru w Afryce. Plonem tej podróży była korespondencja do gazet krajowych oraz powieść W pustyni i w puszczy napisana po latach.
W 1897 roku, po 25 latach pracy, Sienkiewicz stał się bardzo znanym pisarzem. Autor w 1900 roku w darze od społeczeństwa otrzymał dworek w Oblęgorku koło Kielc, w którym bywał zwykle latem, ponieważ na stałe mieszkał w Warszawie. Opublikował dwie powieści współczesne – Bez dogmatu i Rodzina Połanieckich, które zostały poddane ostrej krytyce. Powrócił też dlatego do problematyki historycznej w utworach Quo vadis i Krzyżacy. Wyrazem uznania międzynarodowego było przyznanie Sienkiewiczowi literackiej Nagrody Nobla w 1905 roku, którą otrzymał za Quo vadis.
Wybuch I wojny światowej w 1914 roku nastąpił, gdy Sienkiewicz przebywał akurat w Oblęgorku. Stamtąd przez Kraków i Wiedeń pisarz wyruszył do Szwajcarii. Przy współpracy m.in. z Ignacym Paderewskim zorganizował w Vevey, w Szwajcarii Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, skąd organizacja przesyłała żywność, pieniądze, lekarstwa i ubrania do kraju niszczonego wojną. Organizowanie tego komitetu było ukoronowaniem dotychczasowej działalności społeczno-politycznej Sienkiewicza, który aktywnie uczestniczył w życiu publicznym.
Właśnie w Vevey dokończył żywota ten wybitny pisarz. Sprowadzenie prochów wielkiego Polaka do kraju w 1924 roku było ważnym wydarzeniem, a wyrazem hołdu dla zmarłego było złożenie jego prochów w Archikatedrze św. Jana w Warszawie.
Spis treści
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Henryk Sienkiewicz – kalendarium życia i twórczości
Henryk Sienkiewicz – o życiu i twórczości pisarza
„Quo vadis” – geneza powieści
„Quo vadis” – omówienie treści powieści
„Quo vadis” – bohaterowie powieści
„Quo vadis” – postaci historyczne
„Quo vadis” – świat pogański i chrześcijański w powieści
„Quo vadis” – narracja i język w powieści
„Quo vadis” jako powieść historyczna
„Quo vadis” – artyzm powieści
„Quo vadis” – wybór cytatów z powieści
Wybrana literatura przedmiotowa
Kalendarium życia i twórczości
Henryk Sienkiewicz
5 maja 1846 r. – Henryk Sienkiewicz urodził się w Woli Okrzejskiej na Podlasiu;
1858 r. – rozpoczął naukę w gimnazjum realnym w Warszawie;
1866 r. – zdał maturę i zapisał się na wydział lekarski Szkoły Głównej;
1867 r. – przeniósł się na wydział filologiczno-historyczny;
1868 r. – zadebiutował jako dziennikarz. Pod pseudonimem „Litwos” drukował felietony w prasie warszawskiej;
1872 r. – zadebiutował powieścią Na marne; nowela Humoreski z teki Worszyłły; rozpoczął współpracę z czasopismami „Wieniec”, „Niwa”, „Gazeta Polska”;
1873 r. – wyjechał w pierwszą podróż zagraniczną do Wiednia;
1874 r. – kupił razem z Julianem Ochorowiczem i Mścisławem Godlewskim „Niwę”, w której prowadził dział literacki. Tam zostały opublikowane jego trzy opowiadania: Stary sługa, Hania, Selim Mirza;
w latach 1876-1878 – przebywał w Ameryce;
– Listy z podróży do Ameryki, które publikował w „Gazecie Polskiej”;
– nowela Sachem opublikowana w 1889 r.;
– nowela Szkice węglem opublikowana w 1880 r.;
– nowela Latarnik opublikowana w 1881 r.;
– nowela Wspomnienia z Maripozy opublikowana w 1889 r.;
w latach 1878-1879 – zamieszkał w Paryżu;
1879 r. – powrócił do kraju;
1881 r. – ożenił się z Marią Szetkiewiczówną. Z tego związku przyszło na świat dwoje dzieci: Henryk i Jadwiga;
1883 r. – w warszawskim „Słowie” i krakowskim „Czasie” druk w odcinkach powieści Ogniem i mieczem;
1884 r. – Ogniem i mieczem ukazało się w formie książkowej;
– w „Słowie” ukazały się pierwsze odcinki Potopu;
1885 r. – zmarła żona pisarza;
1886 r. – powieść Potop drukowana w odcinkach;
– wyjechał w podróż do Konstantynopola, Aten i do Włoch;
w latach 1887-1888 – w „Słowie” ukazywała się w odcinkach powieść Pan Wołodyjowski;
1890 r. – podróż do Afryki – do Egiptu i Zanzibaru;
1891 r. – ukazała się powieść Bez dogmatu;
w latach 1897-1900 – w „Tygodniku Ilustrowanym” druk kolejnych odcinków Krzyżaków;
1900 r.– rok jubileuszowy Sienkiewicza – ze składek jubileuszowych zakupiono i przekazano w darze pisarzowi majątek w Oblęgorku;
1905 r. – Sienkiewicz został laureatem Nagrody Nobla – za powieść Quo vadis;
1910 r. – w „Kurierze Warszawskim” rozpoczęto druk powieści W pustyni i w puszczy;
1914 r. – Sienkiewicz wyjechał do Szwajcarii po wybuchu I Wojny Światowej;
15 listopada 1916 r. – Henryk Sienkiewicz umiera w Vevey w Szwajcarii;
1924 r. – prochy pisarza sprowadzono do Warszawy.
Henryk Sienkiewicz – o życiu i twórczości pisarza
Henryk Sienkiewicz – o życiu i twórczości pisarza
Henryk Sienkiewicz, który nosił pseudonim Litwos, urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzejskiej na Podlasiu, a zmarł 15 listopada 1916 roku w Vevey w Szwajcarii. Był potomkiem zubożałej rodziny ziemiańskiej. Od 1855 roku związany był z Warszawą. Uczęszczał tam do gimnazjum oraz studiował w Szkole Głównej i na Uniwersytecie Warszawskim. Nie ukończył studiów i w 1872 roku rozpoczął pracę w prasie warszawskiej, początkowo jako reporter i felietonista, później jako współwłaściciel dwutygodnika „Niwa”. W „Niwie” ukazały się jego trzy nowele: Stary sługa, Hania i Selim Mirza, a w 1872 ukazała się drukiem pierwsza powieść Sienkiewicza Na marne. Następnie został redaktorem dość konserwatywnego dziennika „Słowo”.
W latach 1876-1878 Sienkiewicz wraz z przyjaciółmi, m.in. z ówczesną znaną aktorką Heleną Modrzejewską, przebywał jako korespondent „Gazety Polskiej” w Ameryce Północnej, głównie w Kalifornii, a w późniejszym czasie w Europie, a także w Afryce. Plonem amerykańskiej podróży były Listy z podróży do Ameryki drukowane w „Gazecie Polskiej” i dwie nowele: Latarnik i Wspomnienie z Maripozy. O problemach ludności indiańskiej Sienkiewicz napisał nowelę Sachem.
W 1878 roku Sienkiewicz powrócił do Polski, gdzie ożenił się z kobietą, którą obdarzał wielką miłością, Marią Szetkiewicz. W pierwszej połowie lat osiemdziesiątych co roku wyjeżdżał za granicę, opiekował się też chorą na gruźlicę żoną. Po śmierci małżonka zostawiła mu dwójkę małych dzieci. Później swatano go z Marią Romanowicz – doszło nawet do ślubu, ale związek nie przetrwał i z podróży poślubnej Sienkiewicz wrócił sam.
W latach 1883-1888 Sienkiewicz pracował nad Trylogią. Najżywsze reakcje czytelników wzbudziła pierwsza jej część, Ogniem i mieczem, która publikowana była w prasie w latach 1883-84. Czytelnicy identyfikowali się z bohaterami powieści, pisali nawet do Sienkiewicza listy z pretensjami, że uśmiercił Longinusa Podbipiętę. Następne części trylogii – Potop i Pan Wołodyjowski nie poruszyły już tak czytelników.
Sienkiewicz był zamiłowanym podróżnikiem. W 1886 roku wyprawił się do Konstantynopola, Aten, Neapolu i Rzymu, w 1888 – do Hiszpanii, w 1890 zaś – na wyprawę myśliwską do Zanzibaru w Afryce. Plonem tej podróży była korespondencja do gazet krajowych oraz powieść W pustyni i w puszczy napisana po latach.
W 1897 roku, po 25 latach pracy, Sienkiewicz stał się bardzo znanym pisarzem. Autor w 1900 roku w darze od społeczeństwa otrzymał dworek w Oblęgorku koło Kielc, w którym bywał zwykle latem, ponieważ na stałe mieszkał w Warszawie. Opublikował dwie powieści współczesne – Bez dogmatu i Rodzina Połanieckich, które zostały poddane ostrej krytyce. Powrócił też dlatego do problematyki historycznej w utworach Quo vadis i Krzyżacy. Wyrazem uznania międzynarodowego było przyznanie Sienkiewiczowi literackiej Nagrody Nobla w 1905 roku, którą otrzymał za Quo vadis.
Wybuch I wojny światowej w 1914 roku nastąpił, gdy Sienkiewicz przebywał akurat w Oblęgorku. Stamtąd przez Kraków i Wiedeń pisarz wyruszył do Szwajcarii. Przy współpracy m.in. z Ignacym Paderewskim zorganizował w Vevey, w Szwajcarii Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, skąd organizacja przesyłała żywność, pieniądze, lekarstwa i ubrania do kraju niszczonego wojną. Organizowanie tego komitetu było ukoronowaniem dotychczasowej działalności społeczno-politycznej Sienkiewicza, który aktywnie uczestniczył w życiu publicznym.
Właśnie w Vevey dokończył żywota ten wybitny pisarz. Sprowadzenie prochów wielkiego Polaka do kraju w 1924 roku było ważnym wydarzeniem, a wyrazem hołdu dla zmarłego było złożenie jego prochów w Archikatedrze św. Jana w Warszawie.
Spis treści
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Henryk Sienkiewicz – kalendarium życia i twórczości
Henryk Sienkiewicz – o życiu i twórczości pisarza
„Quo vadis” – geneza powieści
„Quo vadis” – omówienie treści powieści
„Quo vadis” – bohaterowie powieści
„Quo vadis” – postaci historyczne
„Quo vadis” – świat pogański i chrześcijański w powieści
„Quo vadis” – narracja i język w powieści
„Quo vadis” jako powieść historyczna
„Quo vadis” – artyzm powieści
„Quo vadis” – wybór cytatów z powieści
Wybrana literatura przedmiotowa
więcej..
