Rącze konie - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Rącze konie - ebook
Pierwsza część słynnej „Trylogii pogranicza”.
Na drugim brzegu Rio Grande zaczyna się przygoda, i można tam znaleźć szczęście i wielką miłość. Ale może też być inaczej. Dla trójki młodocianych uciekinierów z południa Stanów Zjednoczonych Meksyk – dziki, bezkresny, romantyczny - staje się krainą, w której za marzenia trzeba płacić krwią, a bycie kowbojem oznacza najczęściej kłopoty z prawem.
Rącze konie są opowieścią o dojrzewaniu, utraconej niewinności, pierwszych męskich decyzjach i przyjaźni, z której trzeba zdać egzamin.
W 2000 r. powieść została przeniesiona na duży ekran przez Billy’ego Boba Thorntona. Główne role zagrali Matt Damon i Penelope Cruz.
Już niebawem kolejne części Trylogii Pogranicza:
Szczegóły pod adresem: ksiegarnia@ lub pod numerem telefonu infolinii 800 42 10 40.
| Kategoria: | Proza |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-08-04923-5 |
| Rozmiar pliku: | 1,7 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
I
Płomień świecy i odbicie płomienia schwytane w zwierciadle zadrgały i uspokoiły się, kiedy wszedł do holu, a potem znów zadrgały i uspokoiły się, kiedy zamknął drzwi. Zdjął kapelusz i ruszył wolno przed siebie. Deski podłogi zatrzeszczały pod butami. Ciemne tremo odbijało czarny garnitur i blade lilie więdnące w wiekowym kryształowym wazonie. W zimnym korytarzu za jego plecami wisiały portrety przodków, których prawie nie znał — wszystkie oprawne w szkło i ledwo widoczne ponad wąską boazerią. Spojrzał na stopiony ogarek świecy. Odcisnął kciuk w ciepłym wosku rozlanym na dębowym fornirze. W końcu opuścił wzrok na zapadniętą, ściągniętą twarz leżącą pośród fałd trumiennego atłasu, na pożółkłe wąsy, cienkie jak papier powieki. Tak nie wygląda się podczas snu. To nie był sen.
Na dworze było ciemno, zimno i bezwietrznie. Gdzieś ryczało cielę. Stał z kapeluszem w dłoni. Za życia nigdy się tak nie czesałeś, powiedział.
W domu panowała cisza przerywana jedynie tykaniem zegara na kominku w pokoju od frontu. Wyszedł i zamknął za sobą drzwi.
Ciemno, zimno, bezwietrznie i tylko cienka szara skała zaczynająca się gdzieś na wschodnim krańcu świata. Ruszył ku prerii i przystanął, trzymając kapelusz, niczym suplikant wszechogarniającej ciemności, i stał tak przez długi czas.
Kiedy chciał już odejść, usłyszał pociąg. Wstrzymał krok i czekał. Czuł go pod stopami. Nadjeżdżał z ociąganiem ze wschodu niczym sprośny giermek podnoszącego się słońca, wyjący i beczący z daleka, rzucający długą smugę światła reflektora biegnącą poprzez splątane zarośla meskitu i tworzącą z nocy nieskończenie długie ogrodzenie wzdłuż prostego jak strzała kawałka drogi, i wsysającą ją z powrotem razem z drutem i palikami mila po mili w ciemność, tam gdzie dym z tendera rozwiewał się powoli wzdłuż ledwo widocznego nowego horyzontu, i potem usłyszał opóźniony odgłos, i stał nieruchomo, trzymając kapelusz w dłoni, gdy mijała go drżąca ziemia, i patrzył, dopóki pociąg nie zniknął. Potem odwrócił się i poszedł z powrotem do domu.
Kiedy wszedł, podniosła głowę znad pieca i omiotła wzrokiem garnitur. Buenos dias, guapo, powiedziała.
Powiesił kapelusz na kołku obok drzwi, pośród nieprzemakalnych płaszczy, kurtek z koca i krótkich kawałków uprzęży, po czym podszedł do pieca, nalał sobie kawy i zabrał ją do stołu. Otwarła piekarnik i wyciągnęła blachę ze słodkimi bułeczkami, które upiekła, i położyła jedną na talerzu, i zaniosła mu ją, i postawiła przed nim razem z nożem do masła, a przed powrotem do pieca dotknęła czubka jego głowy.
Dobrze, że zapaliłaś świecę, powiedział.
Cómo?
La candela. La vela.
No fui yo, odparła.
La señora?
Claro.
Ya se levantó?
Antes que yo.
Wypił kawę. Na dworze szarzało i Arturo zbliżał się do domu.
Zobaczył ojca na pogrzebie. Stał samotnie na wąskiej żwirowej ścieżce obok ogrodzenia. W pewnej chwili wyszedł na ulicę do samochodu. Potem wrócił. Od połowy ranka wiał północny wiatr, a w powietrzu unosiły się okruchy śniegu przemieszane z pyłem, i kobiety siedząc, przytrzymywały kapelusze. Nad grobem ustawili markizę, ale pogoda tak się zmieniała, że nic to nie pomogło. Płótno trzepotało i wyginało się, a wiatr zagłuszał słowa kapelana. Kiedy wszystko się skończyło i żałobnicy wstali z miejsc, płócienne krzesła, na których siedzieli, poprzewracały się pośród nagrobków.
------------------------------------------------------------------------
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
------------------------------------------------------------------------
Płomień świecy i odbicie płomienia schwytane w zwierciadle zadrgały i uspokoiły się, kiedy wszedł do holu, a potem znów zadrgały i uspokoiły się, kiedy zamknął drzwi. Zdjął kapelusz i ruszył wolno przed siebie. Deski podłogi zatrzeszczały pod butami. Ciemne tremo odbijało czarny garnitur i blade lilie więdnące w wiekowym kryształowym wazonie. W zimnym korytarzu za jego plecami wisiały portrety przodków, których prawie nie znał — wszystkie oprawne w szkło i ledwo widoczne ponad wąską boazerią. Spojrzał na stopiony ogarek świecy. Odcisnął kciuk w ciepłym wosku rozlanym na dębowym fornirze. W końcu opuścił wzrok na zapadniętą, ściągniętą twarz leżącą pośród fałd trumiennego atłasu, na pożółkłe wąsy, cienkie jak papier powieki. Tak nie wygląda się podczas snu. To nie był sen.
Na dworze było ciemno, zimno i bezwietrznie. Gdzieś ryczało cielę. Stał z kapeluszem w dłoni. Za życia nigdy się tak nie czesałeś, powiedział.
W domu panowała cisza przerywana jedynie tykaniem zegara na kominku w pokoju od frontu. Wyszedł i zamknął za sobą drzwi.
Ciemno, zimno, bezwietrznie i tylko cienka szara skała zaczynająca się gdzieś na wschodnim krańcu świata. Ruszył ku prerii i przystanął, trzymając kapelusz, niczym suplikant wszechogarniającej ciemności, i stał tak przez długi czas.
Kiedy chciał już odejść, usłyszał pociąg. Wstrzymał krok i czekał. Czuł go pod stopami. Nadjeżdżał z ociąganiem ze wschodu niczym sprośny giermek podnoszącego się słońca, wyjący i beczący z daleka, rzucający długą smugę światła reflektora biegnącą poprzez splątane zarośla meskitu i tworzącą z nocy nieskończenie długie ogrodzenie wzdłuż prostego jak strzała kawałka drogi, i wsysającą ją z powrotem razem z drutem i palikami mila po mili w ciemność, tam gdzie dym z tendera rozwiewał się powoli wzdłuż ledwo widocznego nowego horyzontu, i potem usłyszał opóźniony odgłos, i stał nieruchomo, trzymając kapelusz w dłoni, gdy mijała go drżąca ziemia, i patrzył, dopóki pociąg nie zniknął. Potem odwrócił się i poszedł z powrotem do domu.
Kiedy wszedł, podniosła głowę znad pieca i omiotła wzrokiem garnitur. Buenos dias, guapo, powiedziała.
Powiesił kapelusz na kołku obok drzwi, pośród nieprzemakalnych płaszczy, kurtek z koca i krótkich kawałków uprzęży, po czym podszedł do pieca, nalał sobie kawy i zabrał ją do stołu. Otwarła piekarnik i wyciągnęła blachę ze słodkimi bułeczkami, które upiekła, i położyła jedną na talerzu, i zaniosła mu ją, i postawiła przed nim razem z nożem do masła, a przed powrotem do pieca dotknęła czubka jego głowy.
Dobrze, że zapaliłaś świecę, powiedział.
Cómo?
La candela. La vela.
No fui yo, odparła.
La señora?
Claro.
Ya se levantó?
Antes que yo.
Wypił kawę. Na dworze szarzało i Arturo zbliżał się do domu.
Zobaczył ojca na pogrzebie. Stał samotnie na wąskiej żwirowej ścieżce obok ogrodzenia. W pewnej chwili wyszedł na ulicę do samochodu. Potem wrócił. Od połowy ranka wiał północny wiatr, a w powietrzu unosiły się okruchy śniegu przemieszane z pyłem, i kobiety siedząc, przytrzymywały kapelusze. Nad grobem ustawili markizę, ale pogoda tak się zmieniała, że nic to nie pomogło. Płótno trzepotało i wyginało się, a wiatr zagłuszał słowa kapelana. Kiedy wszystko się skończyło i żałobnicy wstali z miejsc, płócienne krzesła, na których siedzieli, poprzewracały się pośród nagrobków.
------------------------------------------------------------------------
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
------------------------------------------------------------------------
więcej..
