MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Reksio i Pucek - ebook
Reksio i Pucek - ebook
Zabawne i wzruszające przygody dwóch kundelków. Reks, zachwalany jako rasowy jamnik, zostaje przygarnięty przez Gospodarza, któremu nie przeszkadza fakt, że pies okazuje się urokliwym mieszańcem. Z jednej ze swoich wypraw Reksio przyprowadza do domu puchatą kulkę, która dostaje imię Pucek. Gospodarz otacza opieką oba psiaki. Kolejne opowiadania w zbiorze przedstawiają perypetie Reksia i Pucka w kontakcie ze zwierzętami gospodarskimi. Utwory, pełne ciepłego humoru, wywołują uśmiech na twarzy czytelników i budzą skojarzenia z "Kajtkowymi przygodami" Marii Kownackiej.
| Kategoria: | Proza |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-87-283-9654-4 |
| Rozmiar pliku: | 362 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
I
Widzicie, jak on łajdacko łypie do mnie okiem? Śmieje się ze mnie.
Dlaczego?
Było to tak. Pewnego dnia zjawia się u mnie jakaś babina. Widzę, że ma coś pod chustką.
– Kupi pan jamnika? – powiada do mnie.
– Jamnika? Prawdziwego? – pytam.
– Jak złoto, panie – mówi babina z zachwytem i wyciąga spod chustki szczenię. Łaciate.
Trochę mnie to zastanowiło. Jak żyję, nigdy nie widziałem jamnika w łaty! Ale patrzę, szczenię ma nogi w ósemkę, uszy jak łapcie, a jest takie długie, aż dziw, że mu jeszcze jedna para nóg w środku dla podtrzymania brzuszka nie wyrosła.
Łaciaty jamnik przeszedł kilka kroków na prawo, cofnął się, usiadł, spojrzał mi w oczy niebieskimi pacioreczkami. A później jak nie ziewnie, tak od serca. Podreptał ku mnie, dźwignął się na tylne łapy. Wyciągnąłem do niego rękę. Liznął mnie.
– Będzie bardzo przywiązany – powiada babina.
Ale widać świerzbiły go dziąsła, więc mnie uciął porządnie w palec, aż syknąłem z bólu.
– Zły. Będzie z niego dobry stróż – gada znowu moja babina. – Nie ma, panie, jak jamnik. I dobre to, i złe, a mądre jak człowiek. Zostawić?
– Ee... moja pani – mówię – mam już dość psów. Będę tam kupował jeszcze jednego.
– Jamnika? Nie kupi pan prawdziwego jamnika? – pyta zgorszona babina.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
Widzicie, jak on łajdacko łypie do mnie okiem? Śmieje się ze mnie.
Dlaczego?
Było to tak. Pewnego dnia zjawia się u mnie jakaś babina. Widzę, że ma coś pod chustką.
– Kupi pan jamnika? – powiada do mnie.
– Jamnika? Prawdziwego? – pytam.
– Jak złoto, panie – mówi babina z zachwytem i wyciąga spod chustki szczenię. Łaciate.
Trochę mnie to zastanowiło. Jak żyję, nigdy nie widziałem jamnika w łaty! Ale patrzę, szczenię ma nogi w ósemkę, uszy jak łapcie, a jest takie długie, aż dziw, że mu jeszcze jedna para nóg w środku dla podtrzymania brzuszka nie wyrosła.
Łaciaty jamnik przeszedł kilka kroków na prawo, cofnął się, usiadł, spojrzał mi w oczy niebieskimi pacioreczkami. A później jak nie ziewnie, tak od serca. Podreptał ku mnie, dźwignął się na tylne łapy. Wyciągnąłem do niego rękę. Liznął mnie.
– Będzie bardzo przywiązany – powiada babina.
Ale widać świerzbiły go dziąsła, więc mnie uciął porządnie w palec, aż syknąłem z bólu.
– Zły. Będzie z niego dobry stróż – gada znowu moja babina. – Nie ma, panie, jak jamnik. I dobre to, i złe, a mądre jak człowiek. Zostawić?
– Ee... moja pani – mówię – mam już dość psów. Będę tam kupował jeszcze jednego.
– Jamnika? Nie kupi pan prawdziwego jamnika? – pyta zgorszona babina.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
więcej..
