Rozmowy z białaczką - ebook

PODZIĘKOWANIA

Dziękuje Wam, Mamo i Tato.

Bez Was nigdy bym się nie dowiedziała, że jestem tak silna.

Dziękuję Ci, Krzysztof.

Dzięki Tobie powierzyłam wszystkie niewiary wielkiemu Nieznanemu.

Dziękuję Ci, Kochanie, za Twoje wspieranie. Dziękuję moim córkom – Izzie, Alishi i Paulinie.

Kocham Was…

Dziękuję Wam wszystkim, stworzonym specjalnie dla mnie.

Z Miłości do Was,

Sylwia

MIŁOŚĆ JEST KLUCZEM DO WSZYSTKIEGO

Znam Cię,

w nieskończenie wielu odsłonach.

Jesteś Wszystkim i Jesteś Wszędzie.

Nawet jeśli o tym zapominasz.

Jestem tu po to, żeby Ci o tym przypomnieć.

W odpowiednim miejscu i czasie Twojej i mojej Podróży.

Tę książkę dedykuję Tobie we mnie.

Gdy patrzę na Ciebie, widzę siebie.

Niezapominajki

to są kwiatki z bajki!

Rosną nad potoczkiem,

patrzą rybim oczkiem.

Gdy się płynie łódką,

śmieją się cichutko

i szepcą mi skromnie:

„Nie zapomnij o Mnie”.

_Maria Konopnicka_

Nie zapomnij o nieskończonym Kwiecie Życia,

który rośnie w nas najlepiej.

To jest Twój Wzór do tworzenia.

I przypomnienie, że w każdej cząstce siebie –

JESTEŚ.SŁOWO OD AUTORKI

Po przekroczeniu chmury osądów na swój temat pojawia się zaufanie, które przenosi góry. Dwie połówki jabłka łączą się w całość. Kobieta łączy się z mężczyzną. Branie łączy się z dawaniem. Pojawia się jedność. Żadna kropla miłości nigdy się nie uroni. Nasze doświadczenia są teraz jak nasze skarby, którymi możemy się dzielić w nieskończoność.

Zapraszam Cię mój kochany czytelniku do Wszechświata, któremu wyszedłeś naprzeciw. Wierzę głęboko, że jeśli trzymasz tę książkę w ręku, to właśnie zrobiłeś krok w działaniu ku swojej transformacji i dlatego też pojawia się ona w twojej przestrzeni. Interpretacja tej książki należy do Ciebie. Pozostawiam jednak jedno zdanie ode mnie. „A słowo się ciałem stało”.

Serdeczne podziękowania za spotkanie na swojej drodze Marka Konieczniaka z Wydawnictwa Pokoju Chrystusa oraz Joli Prokopowicz z Czytaj Mnie.

Z miłości do obdarowywania

SylwiaROZDZIAŁ I
NIEŚMIERTELNOŚĆ

Zawsze chciałam być nieśmiertelna. Wiedziałam doskonale, że moje ciało jest wytworem mojej wyobraźni – jak cały świat dookoła mnie. Więc zapragnęłam być nieśmiertelna. I chciałam dowiedzieć się, o czym naprawdę jest moje marzenie.

Trochę zaczęło mnie też niepokoić, że tak bardzo się tym interesuję. Czułam, że Wszechświat wypycha mnie w stronę rozpoznania. W mojej głowie coraz częściej zaczęły pojawiać się obrazy ofiar wypadków, przy których pracowałam. W myślach coraz częściej roiło się od strzępków scen z życia, które jak w kalejdoskopie układały się ciągle w ten jeden temat. A do tego – moje serce! Nabrało takich prędkości uderzeń, jakich jeszcze nie znałam! Puls 140 w stanie spoczynku. Lekarze tłumaczyli, że czasami nic nie potrafią z tym zrobić, bo nieraz ludzie tak po prostu mają. Więc i ja mam, tak po prostu. Ale wiesz... to strasznie dziwne odczucie, kiedy w środku przeczuwasz, że to dopiero początek.

Słyszałam, że jogini mają tak wytrenowane ciała i umysły, że nawet gdy zjedzą truciznę i powiedzą sobie, że jest to dla nich dobre – nic im się nie stanie. Zafascynowała mnie ta siła umysłu! A wiadomo, że najwięcej się dowiadujemy, gdy sami wchodzimy w doświadczenie. Więc i ja weszłam. Czasami trzeba znaleźć się na skraju, żeby zobaczyć, jak coś działa. I czasem takim skrajem jest ciężka choroba. Nazywam ją Próbą Mistrza. Świetnie szlifuje nawigowanie swoimi emocjami. Ale nie tylko!

Za chwilę opowiem Ci o tym więcej. Opowiem Ci moją historię, od początku.