- nowość
-
W empik go
Rozstanie. Złamane serce. Gdzie znaleźć odpowiedź? - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
11 stycznia 2025
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Rozstanie. Złamane serce. Gdzie znaleźć odpowiedź? - ebook
W życiu każdego z nas pojawiają się momenty w których wydaje nam się, że jesteśmy w sytuacji bez wyjścia. W głowie pojawiają się pytania, na które, nie wiemy gdzie znaleźć odpowiedź. Ten mini ebook, to moja dwuletnia droga leczenia złamanego serca. Wierzę, że dzięki mojemu doświadczeniu, Ty przejdziesz przez to szybciej. I znajdziesz odpowiedzi na nurtujące Cię pytania "dlaczego".
| Kategoria: | Young Adult |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| Rozmiar pliku: | 17 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Z dedykacją:
Dla mnie. Dziękuję sobie, że się nie poddałam.
I dla Ciebie. Jeśli jesteś na rozstaju dróg, wiedz, że nie jesteś sam.
Zakończenie relacji, w której przeżywaliśmy marzenia, nadzieje i wspólne plany, potrafi wywrócić nasz świat do góry nogami. Często nie potrafimy pojąć, dlaczego coś, co wydawało się tak pewne i trwałe, kończy się w mgnieniu oka. To właśnie przeżyłam, kiedy moje serce zostało złamane po rozstaniu z osobą, którą uważałam za swoją przyszłość. Ten ból był tak głęboki, że nie wiedziałam, jak się podnieść. Każdy dzień wydawał się wyzwaniem, a każda chwila – ogromnym ciężarem.
Nie wiem, jak to się stało, ale poczułam, jakbym upadła w przepaść. Jakbym straciła tożsamość. Jakby jakaś część mnie została mi zabrana. W jednym momencie zniknęły moje marzenia o przyszłości, a ja zostałam w samym środku chaosu, bez żadnych mechanizmów obronnych. Czułam się totalnie sama. Płakałam i krzyczałam do Boga, jakby moje łzy miały przywrócić mi dawną rzeczywistość. Myślałam, że jeśli tylko będę płakać wystarczająco długo, ktoś się nade mną zlituję i obudzi mnie z tego koszmaru.
Spędziłam mnóstwo czasu na szukaniu odpowiedzi, próbując zrozumieć, co się ze mną dzieje. Zewsząd otaczały mnie porady, cytaty, historie innych ludzi, które miały mnie poprowadzić. Zaczęłam szukać na zewnątrz, bo czułam, że muszę znaleźć jakiś klucz, który pozwoli mi otworzyć drzwi do lepszego życia. Wpisywałam w Internet pytania, które mnie dręczyły, korzystałam z porad coachów i wróżek. Jednak nic mnie satysfakcjonowało, czułam, że to nie daje mi odpowiedzi.
Bo… czasami odpowiedzi nie pojawią się od razu. Czasami trzeba po prostu usiąść i poczuć, co się dzieje. Dopiero wtedy zaczynamy rozumieć, że życie nie polega na tym, by szukać odpowiedzi na każde „dlaczego”. Trzeba usiąść i poczuć, co się dzieje. Dopiero wtedy zaczynasz dostrzegać, że w tym wszystkim jesteś tylko Ty — i to wystarczy. Ja nie potrzebowałam zbawienia, nie potrzebowałam nikogo, kto by to „naprawił”. Potrzebowałam po prostu zostać z tym, co czuję. Musiałam poczuć ten ból, to zagubienie, to wszystko, co we mnie siedziało.
Zrozumiałam to dopiero, gdy postanowiłam wziąć krok wstecz i wyłączyć się ze świata zewnętrznego. Pamiętam ten moment, kiedy postanowiłam na jakiś czas odstawić media społecznościowe, przestać oglądać telewizję, ograniczyć kontakty z innymi ludźmi do minimum. Byłam tym wszystkim zmęczona. To był krok, który początkowo wydawał mi się trudny i dziwny, ale okazał się zbawienny. Po raz pierwszy od bardzo długiego czasu mogłam usłyszeć własne myśli. Nie było już głosów z zewnątrz, które mówiły mi, jak powinnam się czuć, jak szybko muszę się pozbierać, co powinnam zrobić, by „wrócić do normalności”.
To był czas, który pozwolił mi poczuć się z tym wszystkim, co nosiłam w sobie. Bez oceniania, bez tłumienia emocji. Pozwoliłam sobie płakać. Płakać tyle, ile potrzebowałam. Bo to był jedyny sposób, by uwolnić ten ból, który we mnie tkwił. I mimo że życie płynęło do przodu, mimo że moi bliscy byli obok, to ja musiałam zrozumieć, że cała ta droga jest moją drogą. Musiałam przejść przez to, poczuć to, bez uciekania w pozory normalności.
Dla mnie. Dziękuję sobie, że się nie poddałam.
I dla Ciebie. Jeśli jesteś na rozstaju dróg, wiedz, że nie jesteś sam.
Zakończenie relacji, w której przeżywaliśmy marzenia, nadzieje i wspólne plany, potrafi wywrócić nasz świat do góry nogami. Często nie potrafimy pojąć, dlaczego coś, co wydawało się tak pewne i trwałe, kończy się w mgnieniu oka. To właśnie przeżyłam, kiedy moje serce zostało złamane po rozstaniu z osobą, którą uważałam za swoją przyszłość. Ten ból był tak głęboki, że nie wiedziałam, jak się podnieść. Każdy dzień wydawał się wyzwaniem, a każda chwila – ogromnym ciężarem.
Nie wiem, jak to się stało, ale poczułam, jakbym upadła w przepaść. Jakbym straciła tożsamość. Jakby jakaś część mnie została mi zabrana. W jednym momencie zniknęły moje marzenia o przyszłości, a ja zostałam w samym środku chaosu, bez żadnych mechanizmów obronnych. Czułam się totalnie sama. Płakałam i krzyczałam do Boga, jakby moje łzy miały przywrócić mi dawną rzeczywistość. Myślałam, że jeśli tylko będę płakać wystarczająco długo, ktoś się nade mną zlituję i obudzi mnie z tego koszmaru.
Spędziłam mnóstwo czasu na szukaniu odpowiedzi, próbując zrozumieć, co się ze mną dzieje. Zewsząd otaczały mnie porady, cytaty, historie innych ludzi, które miały mnie poprowadzić. Zaczęłam szukać na zewnątrz, bo czułam, że muszę znaleźć jakiś klucz, który pozwoli mi otworzyć drzwi do lepszego życia. Wpisywałam w Internet pytania, które mnie dręczyły, korzystałam z porad coachów i wróżek. Jednak nic mnie satysfakcjonowało, czułam, że to nie daje mi odpowiedzi.
Bo… czasami odpowiedzi nie pojawią się od razu. Czasami trzeba po prostu usiąść i poczuć, co się dzieje. Dopiero wtedy zaczynamy rozumieć, że życie nie polega na tym, by szukać odpowiedzi na każde „dlaczego”. Trzeba usiąść i poczuć, co się dzieje. Dopiero wtedy zaczynasz dostrzegać, że w tym wszystkim jesteś tylko Ty — i to wystarczy. Ja nie potrzebowałam zbawienia, nie potrzebowałam nikogo, kto by to „naprawił”. Potrzebowałam po prostu zostać z tym, co czuję. Musiałam poczuć ten ból, to zagubienie, to wszystko, co we mnie siedziało.
Zrozumiałam to dopiero, gdy postanowiłam wziąć krok wstecz i wyłączyć się ze świata zewnętrznego. Pamiętam ten moment, kiedy postanowiłam na jakiś czas odstawić media społecznościowe, przestać oglądać telewizję, ograniczyć kontakty z innymi ludźmi do minimum. Byłam tym wszystkim zmęczona. To był krok, który początkowo wydawał mi się trudny i dziwny, ale okazał się zbawienny. Po raz pierwszy od bardzo długiego czasu mogłam usłyszeć własne myśli. Nie było już głosów z zewnątrz, które mówiły mi, jak powinnam się czuć, jak szybko muszę się pozbierać, co powinnam zrobić, by „wrócić do normalności”.
To był czas, który pozwolił mi poczuć się z tym wszystkim, co nosiłam w sobie. Bez oceniania, bez tłumienia emocji. Pozwoliłam sobie płakać. Płakać tyle, ile potrzebowałam. Bo to był jedyny sposób, by uwolnić ten ból, który we mnie tkwił. I mimo że życie płynęło do przodu, mimo że moi bliscy byli obok, to ja musiałam zrozumieć, że cała ta droga jest moją drogą. Musiałam przejść przez to, poczuć to, bez uciekania w pozory normalności.
więcej..
