Smocza Straż. Legenda zabójców smoków - ebook

WSTĘP

Ta książka opowiada legendę starszą niż magiczny rezerwat w Baśnioborze. Zanim satyrowie i wróżki zaczęli baraszkować w Nowym Świecie – zanim zebrała się Smocza Straż, aby stawić czoło smokom – w odległym królestwie nieoczekiwany bohater rozpoczął niezwykłą misję. Oto ilustrowana historia pierwszego zabójcy smoków. W pradawnych czasach smoki śmiertelnie zagrażały reszcie magicznego świata. Podczas smoczej wojny grupa specjalnie wyszkolonych zabójców smoków zwarła szyki, aby wspólnie stawić czoło napaści. Nazwali się Smoczą Strażą i zdołali zamknąć większość smoków w azylach. Legenda Zabójcy Smoków to ilustrowana historia pierwszego zabójcy smoków, który stanął do walki.

Jak mówi podanie, potężne potwory terroryzowały królestwo Selony ze wszystkich stron. Na wezwanie króla do pokonania tych bestii – groźnego yeti, bezlitosnego wampira, ohydnej gorgony i zabójczego feniksa – odpowiedział niespodziewany bohater imieniem Konrad, syn szewca. Największym zagrożeniem dla Selony okazał się jednak Smok, a zmierzenie się z tak straszliwym przeciwnikiem wymagało od Konrada pełni sprytu i doświadczenia.

Legenda Zabójcy Smoków zawiera niepublikowaną dotąd listę zabójców smoków, szczegółową mapę królestwa Selony i piękne kolorowe ilustracje. Wielbiciele fantasy pokochają tę historię o odwadze, przeznaczeniu i magii.

***

Droga Kendro,

nastały mroczne dni i nadciąga jeszcze większe niebezpieczeństwo, dlatego powierzam tę książkę Twojej opiece. Odkąd tylko smoki polują na ludzkość, wyzwanie rzucają im zabójcy smoków. Podczas pradawnej smoczej wojny odegrali kluczową rolę w rozstrzygnięciu konfliktu. Każdy smoczy azyl wyznaczył jednego zabójcę smoków. Taki status uzyskali również nieliczni członkowie Smoczej Straży.

Po świecie nadal stąpa pięcioro legendarnych zabójców smoków, choć nie wiadomo, gdzie przebywają. Możliwe, że zatracili poczucie swojej tożsamości, co na przestrzeni wieków nieraz się już zdarzało. W miarę zaostrzania się nowej wojny ze smokami potrzebujemy ich pomocy, jeśli nie chcemy dopuścić, by Celebrant zapanował nad światem. Król Smoków i jego poddani zdają sobie sprawę z zagrożenia, jakie stwarzają legendarni zabójcy, dlatego spróbują ich znaleźć i zgładzić.

Przez lata ta książka przechodziła z rąk do rąk, teraz zaś trafia do Ciebie. Opowiada, skąd wzięli się zabójcy smoków. Jako członkini Smoczej Straży musisz poznać tę opowieść, zwłaszcza że sama szukasz Legendnika i jego czworga dzieci. Powinnaś również przeczytać o powstaniu Selony, tajemnego magicznego królestwa, z którego wywodzi się Świetny Lud.

Ten pilnie strzeżony egzemplarz zawiera mapę Selony oraz ilustrowany spis ważnych zabójców smoków. Niechaj zawarte na tych stronach informacje dobrze Ci służą.

Twój towarzysz w obliczu niebezpieczeństw

Andromadus

GORGONA

Pewnego dnia późną jesienią król wydał następujące obwieszczenie: „Selona się rozrasta, lecz nie mamy dokąd się rozprzestrzeniać. Moi inżynierowie sądzą, że gdybyśmy zdobyli bezpieczny dostęp na południowe bagno, zdołalibyśmy je osuszyć. Ktokolwiek zgładzi gorgonę, temu nadam tytuł hrabiego Dalekogrodu razem z posiadłością i przynależącymi do niej ziemiami, w tym z młynem i wioską o nazwie Suchorów. Propozycja ważna będzie przez trzy najbliższe dni”.

Wielu w królestwie Selony zaskoczyła ta wiadomość, hrabstwo Dalekogrodu należało bowiem do najzamożniejszych w całym państwie i choć niedawno zmarły hrabia nie pozostawił bezpośrednich spadkobierców, większość osób sądziła, że posiadłości przypadną w udziale jednemu z bratanków. W Selonie jednak słowo króla było prawem, ludzie czekali więc na to, który dzielny wojak upomni się o nagrodę.

Pierwszego dnia rozległo się narzekanie wielu wytrawnych wiarusów, że gdyby tylko byli o dziesięć lat młodsi, zgładziliby gorgonę dla zasady. Wielu żółtodziobów chwaliło się z kolei, że gdyby mieli trochę czasu na zgromadzenie odrobiny doświadczenia, raz dwa uporaliby się z zagrożeniem na południu, a potem darowali hrabstwo sierotom. Nikt jednak nie podjął wyzwania.

Drugiego dnia dowódcy przekazali obwieszczenie swoim oddziałom, zachęcając najlepszych w ich szeregach, aby podjęli wyzwanie króla. Żony opowiadały o tej szansie mężom, ojcowie – synom, ci zaś fantazjowali w gronie kolegów o zostaniu bohaterami. Jeśli jednak chodzi o ochotników, tylko jeden pijak rzucił głośno kilka niejasnych przechwałek i odszedł chwiejnym krokiem, a pewne siedmioletnie dziecko próbowało się zgłosić, ale matka wzięła je pod pachę i zaniosła do domu. Nie pojawił się natomiast żaden prawdziwy chętny.

Z nadejściem trzeciego dnia król i najbliżsi doradcy zaczęli się martwić, że być może wszyscy najlepsi i najdzielniejsi synowie Selony już wcześniej podjęli próbę uporania się z zagrożeniem i polegli, nie pozostawiając śmiałków zdolnych pójść w ich ślady. Pod wieczór, gdy wydłużały się już cienie na miejskim rynku, zgłosił się niespodziewany ochotnik.