Soru Hanta II. Droga bohatera - ebook

Spis treści

Prolog

Część Pierwsza

Rozdział I

Rozdział II

Rozdział III

Rozdział IV

Rozdział V

Rozdział VI

Rozdział VII

Część Druga

Rozdział VIII

Rozdział IX

Rozdział X

Rozdział XI

Rozdział XII

Rozdział XIII

Rozdział XIV

Rozdział XV

Rozdział XVI

Rozdział XVII

Rozdział XVIII

Rozdział XIX

Rozdział XX

Rozdział XXI

Część Trzecia

Rozdział XXII

Rozdział XXIII

Rozdział XXIV

Rozdział XXV

Rozdział XXVI

Rozdział XXVII

Rozdział XXVIII

Od autoraProlog

„Świat bez zagrożenia”

W drugiej połowie dwudziestego pierwszego wieku doszło do pierwszego kontaktu ludzi z cywilizacją pozaziemską. Rasa Pirsjan nie pragnęła pokoju, co doprowadziło do bardzo długiej wojny. Konflikt nieoczekiwanie przygasł w dniu, w którym dziesięcioletni Deynard Redo stracił ojca. Młodzieniec postanowił nie rezygnować ze swojego marzenia i kilka lat później dołączył do oddziału Świetlików, elitarnych obrońców Ziemi.

Pirsjanie powrócili i to właśnie Deynard, kierując się wrodzonym talentem oraz mocą tajemniczego ranu płynącą prosto z serca, poprowadził ziemskie oddziały do ostatecznego zwycięstwa nad najeźdźcami z kosmosu.

Światło rozegnało mrok, a kosmici zaprzestali ataków na Ziemię. Od pamiętnej bitwy, w której poległo wielu dzielnych żołnierzy, minął blisko rok. Pod dowództwem nowego lidera organizacja Global World Defence bardzo szybko poszerzyła swoje wpływy poza sferę militarną. Dzięki nieustannie napływającym funduszom Edwan Kurov zaczął wdrażać kolejne etapy planu Odbudowa. W wielu miastach powstały specjalne osiedla zastępcze, gdzie dom otrzymały miliony rodzin dotknięte konfliktem z obcą rasą.

Światowa gospodarka podnosiła się z kolan, a w samym jej centrum znalazła się organizacja GWD. Symbol kuli ziemskiej otoczonej kręgiem bardzo szybko zagościł nie tylko na mundurach żołnierzy i kombinezonach Świetlików, lecz także obok logotypów platform streamingowych, firm farmaceutycznych, gigantów przemysłu technologicznego, a nawet sieci transportu publicznego. W dwa tysiące sto trzydziestym szóstym roku GWD było wszędzie i wszyscy byli z tego powodu zadowoleni.

Ziemianie otrzymali drugą szansę, ale historia Deynarda Redo jeszcze nie dobiegła końca.Rozdział I

„Rodzina”

To był kolejny niezwykle słoneczny dzień w tym dobiegającym końca tygodniu. Mimo braku zagrożenia ze strony Pirsjan, Deynard nadal pełnił funkcję Świetlika, a teraz – jako przywódcy wszystkich oddziałów – doszła mu jeszcze dodatkowa robota papierkowa.

Weekend miał nareszcie należeć tylko do nich, a on całą sobotę spędził, wypełniając zaległe raporty. Niedzieli nie zamierzała mu darować. Drzwi od sypialni otworzyły się z hukiem, a w progu stanęła ona – Chisa. Młoda kobieta o bujnych kasztanowych włosach utkwiła surowe spojrzenie w mężu, który powoli obrócił się na krześle. Wiedział, że się zbliżała. Potężne uderzenia obcasów niosły się po domu, jeszcze zanim wparowała, aby przeszkodzić mu w wertowaniu dziesiątej, a może piętnastej strony notatek nadesłanych z samego rana przez trójkę Świetlików z oddziału Alpha.

– Zdajesz sobie sprawę, która jest godzina? – spytała Chisa.

Była zła. Deynard wolał nie ryzykować niepotrzebną kłótnią.

– Już prawie skończyłem.

– Żadnego prawie. – Uderzyła dłonią o framugę drzwi. – Nate czeka w samochodzie. – Drugą dłoń oparła o biodro, a jej głos nieoczekiwanie złagodniał. – Przecież mu obiecaliśmy.

Deynard podniósł się z krzesła i wyciągnął dłonie w stronę sufitu. Chciał rozciągnąć się po kilkugodzinnej pracy w pozycji siedzącej. Wykonał krok w przód, a opuściwszy ręce, objął żonę w pasie i przyciągnął ją do siebie.

– Skończyłem – oznajmił szeptem i pocałował Chisę w czoło.

– Jesteś głupi – odpowiedziała.

Nadal działał na nią tak samo, jak przed laty.

Deynard wyminął Chisę i przeciągnął dwoma palcami po lewym nadgarstku. Aktywowany Trin połączył się ze stojącym na podjeździe samochodem, a ryk silnika poniósł się po całym osiedlu.

Chociaż urządzenie, z którego skorzystał Deynard, było częścią technologii pozyskanej od Pirsjan, Ziemianie nigdy z niego nie zrezygnowali. Trin za bardzo zakorzenił się w codziennym życiu miliardów ludzi, aby zmusić ich do nagłej zmiany – nawet jeśli tak głosiły postanowienia zawartego przed rokiem traktatu pokojowego.

– Idziesz? – rzucił rozbawiony Deynard.

Chisa poprawiła ramiączko od limonkowej bluzki i fuknęła pod nosem.

Pojazd rodziny Redo pochodził z wyższej półki. Porównanie Serva I10 ze starym Avosem Xona, należącym do Luny, byłoby kompletnie nie na miejscu. Deynard już kilkukrotnie oferował matce wsparcie finansowe, ale ta regularnie mu odmawiała. Jako przywódca Świetlików, ten dwudziestosześcioletni mężczyzna nie mógł narzekać na brak środków do życia, nie wspominając o ofertach reklamowych, których napływało przynajmniej kilka tygodniowo. Chisę było stać na najdroższe ubrania i kosmetyki, a Nate dostawał wszystkie zabawki, o jakich tylko zamarzył. Luna trzymała się od fortuny syna z daleka. Jak sama twierdziła – miała wszystko, czego potrzebowała do szczęścia.

– Jak ci się podobało, mistrzu? – spytał Deynard, podchodząc do białego jak śnieg pojazdu.

Tylne drzwi się uniosły, a z wnętrza wyjrzał chłopiec z gęstą kruczoczarną grzywą.

– Zrób tak jeszcze raz! – zawołał radośnie Nate.

– Rozkaz!

Serv I10 znowu zaryczał.

Chisa nie skomentowała ich zachowania i tylko uśmiechnęła się z politowaniem.

Otworzyła przednie drzwi od strony pasażera.

Zegar nie wskazywał jeszcze południa, a rodzina Deynarda miała przed sobą cały dzień wrażeń. Ich celem był park rozrywki Giardino, który mieścił się kilka kilometrów od włoskiego miasta Viterbo, w którym mieszkali.

***