-
W empik go
Spadek w rodzinie Piniążków - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2020
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Spadek w rodzinie Piniążków - ebook
Zabawna opowieść o rodzinie Piniążków, o ich walce o spadek i pieniądze. Opowieść międzypokoleniowa. Rysunki są integralną częścią książki.
| Kategoria: | Komiks i Humor |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8221-129-0 |
| Rozmiar pliku: | 2,2 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Książkę dedykuję wszystkim w jakikolwiek sposób uwikłanym w sprawy spadkowe. Mam wielką nadzieję, że to luźne i humorystyczne podejście pomoże spojrzeć na pewne sprawy z dystansem..
Podziękowania
Pragnę podziękować znajomym i przyjaciołom za inspirację oraz motywację. Szcególnie dziękuję Andrzejowi Nocoń. Dużo natchnienia uzyskałam w Kawiarni Artystycznej ,,Kóltura”.
Występują
— Matka — Zuzanna Piniążek
— Syn Zygmunt Piniążek: Pierwsza żona Zygmunta Genowefa, druga żona Zygmunta Halina Piniążek
— syn Tadeusz Piniążek
— córka Elżbieta Piniążek
— Bonifacy Piniążek — mąż Zuzanny
— sąsiadka
— dwóch prawników: Zbieracz Starszy prawnik Elżbiety Piniążek, oraz Wyrywacz Młodszy prawnik Haliny Piniążek
— kury i jedna krowa
Miejsce akcji:
Gąsiorowo Dolne, powiat Kuropatwa, województwo: Zagdakane
wieś- raczej miasteczko
czas — dawny, nieoznaczonyCharakterystyka postaci
— Zuzanna Piniążek:
Lat 75 lubi wyglądać na bogatą, na co dzień chodzi w futrze. Wprawdzie futro to jest już bardzo stare jak takowa,, Babcia” dziurawe gdzieniegdzie z powodu moli, ale mimo wszystko chętnie je nosi, jako oznakę statusu. W szafie ma dużo więcej pięknych nowych futer i płaszczy. Szkoda jej ich używać, z lęku przed zniszczeniem.
— Zygmunt Piniążek zwany dalej synem Zuzanny
Mężczyzna po 50-tce, blisko zżyty z matką,, nigdy nie ściąga ceny z ubrań, żeby niby przypadkiem ktoś mógł zobaczyć ile, za nie zapłacił. W salonie ma piękny perski dywan, od lat przykryty folią, żeby się nie zniszczył i ciągle wyglądał jak świeżo zakupiony w Peweksie. Lubi zajadać się drogimi łakociami, zwłaszcza gdy zaprasza gości, aby mogli zobaczyć, że go stać.
— żona Zygmunta — Halina Piniążek
Bardzo pochłonięta dbaniem o dom, z zapałem nieustannie czyści złote zastawy oraz pucuje dębowe stoły i meble. Jest bardzo zadowolona z tego, że przyszło jej mieszkać w rezydencji w Gąsiorowie.
— córka Elżbieta Piniążek
Panna w okolicach 40-ki codzienne życie upływa jej na myśleniu o tym jak bogatą rodzinę ma w Gąsiorowie i na tym kiedy i jej dostanie się trochę pieniędzy. Sama nie jest zbyt zamożna. Rodzina z lęku, że pieniędzy ubędzie nie wyposażyła jej finansowo na start. Elżbieta czuje się nieszczęśliwa, że nie jest tak bogata jak oni, ale mimo wszystko stara się za bardzo nie wychylać i nie żądać zbyt wiele.Wstęp, prolog, czyli historia — jak się to wszystko zaczęło
Dawno, dawno temu… no przyznam, w czasach nie aż tak odległych…,no dobrze zacznijmy jeszcze raz.
Dawno, dawno temu, za siedmioma stodołami, za trzema kurnikami, niedaleko koziej mordki, 3 km miedzą boso, 200 metrów podskokiem było sobie miasteczko, które Gąsiorowo Dolne się zwało. Pięćdziesiąt domów w nim było, cztery kozy, trzy gęsi, mnóstwo kur i niejedna krowa.
W miasteczku, a raczej wsi wszystkie domy zbudowane były na kurzych nóżkach.
Na uboczu mieściny znajdował się zaczarowany las. W lesie tym, nieopodal polany rosły same kurze nóżki. Tylko mieszkańcy Gąsiorowa wiedzieli jak znaleźć to miejsce.
Kurze nóżki, zwane inaczej łapkami składały się z mocnej skały oraz drewna i wyrastały naturalnie… Według legendy, kiedyś wiał tu bardzo silny wiatr. Po ogromnej wichurze, która zniszczyła większość domów, w tym miejscu zaczęły rosnąć ogromne kurze łapki. Prawdopodobnie wiatr przywiał z jakiegoś nieznanego miejsca ziarenko kurzej łapki — które zakiełkowało, puściło korzenie i wnet urosła z niego pierwsza kurza łapka.
Następnie druga, trzecia…, wkrótce był już tu cały zagon kurzych nóżek.
Mieszkańcy bardzo się dziwili temu zjawisku. Nikt nigdy wcześniej o czymś takim nie słyszał. Postanowiono wówczas budować domy tylko na kurzych nóżkach, by w ten sposób się wyróżniać.
Nawet Wójt Gąsiorowa potwierdził te tendencje wydając dekret nakazujący, by od tej pory wszystkie domy były budowane tylko na kurzych nóżkach. I tak też się stało….
Ludzie we wsi byli dość osobliwi, przez długi czas nie interesowały ich zdobycze nowej technologii, elektryczność czy radio.
Rodzina Piniążków
W samym centrum Gąsiorowa mieszkała rodzina. Pani Zuzanna z mężem Bonifacym. Wychowali 2 synów i szybko w świat ich wysłali.
Bonifacy był drwalem, dużo czasu spędzał w lesie. Z pracy przynosił drewno, deski, belki, oczywiście przyniósł też kurzą łapkę i rozpoczął budowę.
Siedem lat budowali chatkę, chatkę na kurzej łapce- w pocie czoła, w deszczu, w mrozie, dzień za dniem, tydzień w tydzień. Zuzanna cieszyła się bardzo. Duma rozpierała jej serce. Uff już gotowe — domek ukończony.
Bonifacy wkrótce zginął w lesie uderzony przez drzewo, Zuzanna została sama.
Pociechą był dla niej dom zbudowany na kurzej nóżce.
Chodźcie prędko — wołała do sąsiadów, chodźcie, zobaczcie mój dom. Zuzanna regularnie zwoływała sąsiadów i cyklicznie, co piątek sprowadzała całą wieś do domu. Sąsiedzi owszem przychodzi, bo byli przecież zapraszani. Nawet w obecności Zuzanny bardzo zachwycali się domem.
Jednak w skrytości zastanawiali się.. o co chodzi. Jej domek, ani lepszy, ani gorszy od naszych domów — czym się tak zachwyca?
Po śmierci Bonifacego połowa domu przypadła jej, a połowa synowi Zygmuntowi.
Co tu robić, co tu robić. Zygmunt postanowił dobudować pół domu, aby pokazać, że i on jest zaradnym człowiekiem. Tak budował, budował, brał dodatkowe prace, aby szybko dom ukończyć i aby wybudować więcej i więcej… Zaangażował w to swoją pierwszą żonę Genowefę. Żonę, która rezygnowała z palta i z płaszcza, z dobrych butów i wyjazdów… Wszyscy robili co się tylko dało, aby wybudować szybciej i więcej… Wkrótce żona zmarła. Nadal bez palta i płaszcza, ( i dobrych butów). Dom był już ukończony.
Zuzanna na pogrzebie głośno odrzekła: ,, Zobaczcie przynajmniej nagrobek z marmuru, jaki drogi, jaki ładny, nas stać na bogaty pomnik, nas stać…”
Po śmierci żony Zygmunt postanowił ponownie ułożyć sobie życie, ożenił się więc z Haliną. Jednak matce Halina się nie podobała, pochodziła z biedniejszej rodziny, w jej rodzinnym domu była mniejsza kurza nóżka, a w dodatku dom nie był aż tak duży jak dom Zuzanny.
Na Zuzannę padł blady strach, a co jeśli Halina chce tylko pieniędzy i kurzej łapki?
Mijały lata…
Zygmunt z Haliną tak sobie czasem marudzili, że matka Zuzanna więcej pieniędzy daje drugiemu synowi.
Z resztą Zuzanna też nie była lepsza. Kłóciła się raz z jednym synem, raz z drugim. To z powodu tych waśni co tydzień pisała inny testament?Testamenty Zuzanny
Zuzanna miała w zwyczaju co piątek pisać kolejny testament, zawsze między 17.15 a 17.55.
Był to jej rytuał, rozkładała dębowy stół — (wykradziony z opuszczonego mieszkania sąsiadów). Wyciągała dużą kartkę z bristolu- (Zyguś podkradał ją ze sklepu papierniczego, w którym dorabiał). Otwierała kałamarz, w którym maczała duże gołębie pióro. Pióro zawsze zdobywała w ten sposób, że zakradała się do gołębnika sąsiadów — łapała jednego gołębia i wyrywała mu pióro.
Ale jestem sprytna — tak sobie myślała, przecież ja nie głupia, nie będę za to pióro płacić, jeszcze mi czego hmm hmm).
Historia pisania testamentów w rodzinie Piniążków
Historia pisania testamentów w rodzinie Piniążków była bardzo długa. Kiedyś sąsiadka spytała Zuzannę, kiedy się to zaczęło? Zuzanna miała wrażenie, że w jej rodzinie ta tradycja była jakby od zawsze, dlatego rozrzewniła się i opowiedziała.
Moja matka Matylda zawsze co piątek pisała testament. Kiedy zmarła miała ich chyba 3500, byliśmy z niej bardzo dumni. Testamenty pisała również moja prababcia i praprababcia. Jestem przekonana, że tradycja ta w naszej rodzinie wywodzi się praktycznie od początków plemienia Polan, o ile nie wcześniej.
Zuzanna zaczęła krzyczeć. Nigdy nie przestanę pisać testamentów, nigdy! Będę wierna mojej rodzimej tradycji, za wszelka cenę! Obiecałam babce i matce na łożu śmierci, że zachowam wierność tradycji! Będę wierną patriotką rodziny Piniążków! Będę strzec kurzej nóżki jak oka w głowie! Obiecuje to na moją miłość do złota!
Po tej rzewnej i patetycznej deklaracji już nikt ze wsi Gąsiorowo nie pytał Zuzanny o testamenty.
Testament nr 471
Podziękowania
Pragnę podziękować znajomym i przyjaciołom za inspirację oraz motywację. Szcególnie dziękuję Andrzejowi Nocoń. Dużo natchnienia uzyskałam w Kawiarni Artystycznej ,,Kóltura”.
Występują
— Matka — Zuzanna Piniążek
— Syn Zygmunt Piniążek: Pierwsza żona Zygmunta Genowefa, druga żona Zygmunta Halina Piniążek
— syn Tadeusz Piniążek
— córka Elżbieta Piniążek
— Bonifacy Piniążek — mąż Zuzanny
— sąsiadka
— dwóch prawników: Zbieracz Starszy prawnik Elżbiety Piniążek, oraz Wyrywacz Młodszy prawnik Haliny Piniążek
— kury i jedna krowa
Miejsce akcji:
Gąsiorowo Dolne, powiat Kuropatwa, województwo: Zagdakane
wieś- raczej miasteczko
czas — dawny, nieoznaczonyCharakterystyka postaci
— Zuzanna Piniążek:
Lat 75 lubi wyglądać na bogatą, na co dzień chodzi w futrze. Wprawdzie futro to jest już bardzo stare jak takowa,, Babcia” dziurawe gdzieniegdzie z powodu moli, ale mimo wszystko chętnie je nosi, jako oznakę statusu. W szafie ma dużo więcej pięknych nowych futer i płaszczy. Szkoda jej ich używać, z lęku przed zniszczeniem.
— Zygmunt Piniążek zwany dalej synem Zuzanny
Mężczyzna po 50-tce, blisko zżyty z matką,, nigdy nie ściąga ceny z ubrań, żeby niby przypadkiem ktoś mógł zobaczyć ile, za nie zapłacił. W salonie ma piękny perski dywan, od lat przykryty folią, żeby się nie zniszczył i ciągle wyglądał jak świeżo zakupiony w Peweksie. Lubi zajadać się drogimi łakociami, zwłaszcza gdy zaprasza gości, aby mogli zobaczyć, że go stać.
— żona Zygmunta — Halina Piniążek
Bardzo pochłonięta dbaniem o dom, z zapałem nieustannie czyści złote zastawy oraz pucuje dębowe stoły i meble. Jest bardzo zadowolona z tego, że przyszło jej mieszkać w rezydencji w Gąsiorowie.
— córka Elżbieta Piniążek
Panna w okolicach 40-ki codzienne życie upływa jej na myśleniu o tym jak bogatą rodzinę ma w Gąsiorowie i na tym kiedy i jej dostanie się trochę pieniędzy. Sama nie jest zbyt zamożna. Rodzina z lęku, że pieniędzy ubędzie nie wyposażyła jej finansowo na start. Elżbieta czuje się nieszczęśliwa, że nie jest tak bogata jak oni, ale mimo wszystko stara się za bardzo nie wychylać i nie żądać zbyt wiele.Wstęp, prolog, czyli historia — jak się to wszystko zaczęło
Dawno, dawno temu… no przyznam, w czasach nie aż tak odległych…,no dobrze zacznijmy jeszcze raz.
Dawno, dawno temu, za siedmioma stodołami, za trzema kurnikami, niedaleko koziej mordki, 3 km miedzą boso, 200 metrów podskokiem było sobie miasteczko, które Gąsiorowo Dolne się zwało. Pięćdziesiąt domów w nim było, cztery kozy, trzy gęsi, mnóstwo kur i niejedna krowa.
W miasteczku, a raczej wsi wszystkie domy zbudowane były na kurzych nóżkach.
Na uboczu mieściny znajdował się zaczarowany las. W lesie tym, nieopodal polany rosły same kurze nóżki. Tylko mieszkańcy Gąsiorowa wiedzieli jak znaleźć to miejsce.
Kurze nóżki, zwane inaczej łapkami składały się z mocnej skały oraz drewna i wyrastały naturalnie… Według legendy, kiedyś wiał tu bardzo silny wiatr. Po ogromnej wichurze, która zniszczyła większość domów, w tym miejscu zaczęły rosnąć ogromne kurze łapki. Prawdopodobnie wiatr przywiał z jakiegoś nieznanego miejsca ziarenko kurzej łapki — które zakiełkowało, puściło korzenie i wnet urosła z niego pierwsza kurza łapka.
Następnie druga, trzecia…, wkrótce był już tu cały zagon kurzych nóżek.
Mieszkańcy bardzo się dziwili temu zjawisku. Nikt nigdy wcześniej o czymś takim nie słyszał. Postanowiono wówczas budować domy tylko na kurzych nóżkach, by w ten sposób się wyróżniać.
Nawet Wójt Gąsiorowa potwierdził te tendencje wydając dekret nakazujący, by od tej pory wszystkie domy były budowane tylko na kurzych nóżkach. I tak też się stało….
Ludzie we wsi byli dość osobliwi, przez długi czas nie interesowały ich zdobycze nowej technologii, elektryczność czy radio.
Rodzina Piniążków
W samym centrum Gąsiorowa mieszkała rodzina. Pani Zuzanna z mężem Bonifacym. Wychowali 2 synów i szybko w świat ich wysłali.
Bonifacy był drwalem, dużo czasu spędzał w lesie. Z pracy przynosił drewno, deski, belki, oczywiście przyniósł też kurzą łapkę i rozpoczął budowę.
Siedem lat budowali chatkę, chatkę na kurzej łapce- w pocie czoła, w deszczu, w mrozie, dzień za dniem, tydzień w tydzień. Zuzanna cieszyła się bardzo. Duma rozpierała jej serce. Uff już gotowe — domek ukończony.
Bonifacy wkrótce zginął w lesie uderzony przez drzewo, Zuzanna została sama.
Pociechą był dla niej dom zbudowany na kurzej nóżce.
Chodźcie prędko — wołała do sąsiadów, chodźcie, zobaczcie mój dom. Zuzanna regularnie zwoływała sąsiadów i cyklicznie, co piątek sprowadzała całą wieś do domu. Sąsiedzi owszem przychodzi, bo byli przecież zapraszani. Nawet w obecności Zuzanny bardzo zachwycali się domem.
Jednak w skrytości zastanawiali się.. o co chodzi. Jej domek, ani lepszy, ani gorszy od naszych domów — czym się tak zachwyca?
Po śmierci Bonifacego połowa domu przypadła jej, a połowa synowi Zygmuntowi.
Co tu robić, co tu robić. Zygmunt postanowił dobudować pół domu, aby pokazać, że i on jest zaradnym człowiekiem. Tak budował, budował, brał dodatkowe prace, aby szybko dom ukończyć i aby wybudować więcej i więcej… Zaangażował w to swoją pierwszą żonę Genowefę. Żonę, która rezygnowała z palta i z płaszcza, z dobrych butów i wyjazdów… Wszyscy robili co się tylko dało, aby wybudować szybciej i więcej… Wkrótce żona zmarła. Nadal bez palta i płaszcza, ( i dobrych butów). Dom był już ukończony.
Zuzanna na pogrzebie głośno odrzekła: ,, Zobaczcie przynajmniej nagrobek z marmuru, jaki drogi, jaki ładny, nas stać na bogaty pomnik, nas stać…”
Po śmierci żony Zygmunt postanowił ponownie ułożyć sobie życie, ożenił się więc z Haliną. Jednak matce Halina się nie podobała, pochodziła z biedniejszej rodziny, w jej rodzinnym domu była mniejsza kurza nóżka, a w dodatku dom nie był aż tak duży jak dom Zuzanny.
Na Zuzannę padł blady strach, a co jeśli Halina chce tylko pieniędzy i kurzej łapki?
Mijały lata…
Zygmunt z Haliną tak sobie czasem marudzili, że matka Zuzanna więcej pieniędzy daje drugiemu synowi.
Z resztą Zuzanna też nie była lepsza. Kłóciła się raz z jednym synem, raz z drugim. To z powodu tych waśni co tydzień pisała inny testament?Testamenty Zuzanny
Zuzanna miała w zwyczaju co piątek pisać kolejny testament, zawsze między 17.15 a 17.55.
Był to jej rytuał, rozkładała dębowy stół — (wykradziony z opuszczonego mieszkania sąsiadów). Wyciągała dużą kartkę z bristolu- (Zyguś podkradał ją ze sklepu papierniczego, w którym dorabiał). Otwierała kałamarz, w którym maczała duże gołębie pióro. Pióro zawsze zdobywała w ten sposób, że zakradała się do gołębnika sąsiadów — łapała jednego gołębia i wyrywała mu pióro.
Ale jestem sprytna — tak sobie myślała, przecież ja nie głupia, nie będę za to pióro płacić, jeszcze mi czego hmm hmm).
Historia pisania testamentów w rodzinie Piniążków
Historia pisania testamentów w rodzinie Piniążków była bardzo długa. Kiedyś sąsiadka spytała Zuzannę, kiedy się to zaczęło? Zuzanna miała wrażenie, że w jej rodzinie ta tradycja była jakby od zawsze, dlatego rozrzewniła się i opowiedziała.
Moja matka Matylda zawsze co piątek pisała testament. Kiedy zmarła miała ich chyba 3500, byliśmy z niej bardzo dumni. Testamenty pisała również moja prababcia i praprababcia. Jestem przekonana, że tradycja ta w naszej rodzinie wywodzi się praktycznie od początków plemienia Polan, o ile nie wcześniej.
Zuzanna zaczęła krzyczeć. Nigdy nie przestanę pisać testamentów, nigdy! Będę wierna mojej rodzimej tradycji, za wszelka cenę! Obiecałam babce i matce na łożu śmierci, że zachowam wierność tradycji! Będę wierną patriotką rodziny Piniążków! Będę strzec kurzej nóżki jak oka w głowie! Obiecuje to na moją miłość do złota!
Po tej rzewnej i patetycznej deklaracji już nikt ze wsi Gąsiorowo nie pytał Zuzanny o testamenty.
Testament nr 471
więcej..
