-
W empik go
Śpiące miasteczko - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
19 listopada 2024
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
PDF
czytaj
na laptopie
czytaj
na tablecie
Format e-booków, który możesz odczytywać na tablecie oraz
laptopie. Pliki PDF są odczytywane również przez czytniki i smartfony,
jednakze względu na komfort czytania i brak możliwości skalowania
czcionki, czytanie plików PDF na tych urządzeniach może być męczące dla
oczu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na laptopie
Pliki PDF zabezpieczone watermarkiem możesz odczytać na dowolnym
laptopie po zainstalowaniu czytnika dokumentów PDF. Najpowszechniejszym
programem, który umożliwi odczytanie pliku PDF na laptopie, jest Adobe
Reader. W zależności od potrzeb, możesz zainstalować również inny
program - e-booki PDF pod względem sposobu odczytywania nie różnią
niczym od powszechnie stosowanych dokumentów PDF, które odczytujemy
każdego dnia.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Śpiące miasteczko - ebook
Opowiadanie z antologii "To nie była zwykła miłość".
Stan zakochania zawsze ma w sobie pewną magię… A co jeśli tej magii jest wyjątkowo dużo, a wokół dochodzi do przedziwnych wydarzeń?
To nie była zwykła miłość to antologia jedenastu historii pełnych emocji i nadprzyrodzonych mocy. Autorzy zabiorą czytelnika do świata fantastyki i zjawisk paranormalnych, a stworzeni przez nich bohaterowie będą musieli zmierzyć się nie tylko z niecodziennymi sytuacjami, ale i z własnymi uczuciami.
Książka wydana przez Wydawnictwo Ailes, Hm... zajmuje się dystrybucją.
| Kategoria: | Opowiadania |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-68177-50-3 |
| Rozmiar pliku: | 2,8 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Noc zapowiadała się iście piekielnie. Deszcz nie ustawał, co mogło znacznie utrudnić dzisiejsze zlecenie. Ba, nawet na pewno utrudni. Wieczorem słońce zaszło błyskawicznie i Juliusz widział teraz jedynie przednią szybę upstrzoną setkami kropel odbijających światła reflektorów, a wycieraczki nie nadążały. Do tego doszedł jeszcze jeden problem.
Juliusz spojrzał ostatni raz na mapę w telefonie, żeby się upewnić. Zaklął szpetnie i uderzył otwartą dłonią w kierownicę. Najbliższa stacja oddalona była o kilka kilometrów od miejsca, w którym najprawdopodobniej skończy mu się paliwo. Miał być u klientki za godzinę. W takim tempie nie zdąży nawet przed północą.
– To nic – mruknął do siebie i wziął głęboki wdech, żeby się uspokoić.
W stanie silnego wzburzenia przyciągał istoty, których potem musiał się pozbywać. Nie miał teraz na to przestrzeni ani energii. Każda jej cząstka przyda się podczas wykonywania zlecenia.
– Będzie musiała poczekać. Nic się nie stanie, jeśli przełożymy odprowadzanie na kolejny dzień.
Wiedział jednak, że data ma znaczenie nie tylko dla klientki. Tej w nocy, równo o drugiej, zacznie się nów. Będzie cholernie ciężko przeprowadzić duszę na drugą stronę przy ciemnym księżycu.> Nie takie rzeczy się robiło, pomyślał i depnął na pedał gazu.
Doturlał się tak daleko, ile był w stanie wykrzesać z auta zaklęciem wzmacniającym. Wyjął kluczyk ze stacyjki i odpiął pas. Cisza zadzwoniła mu w uszach. Powoli rozejrzał się dookoła. Boleśnie pusta droga i tabliczka z nazwą miejscowości, oświetlona jedną z nielicznych latarni, przypominały, że okolica należała do najbardziej paskudnych. Nikt nie zatrzymywał się tutaj nawet w dzień, chyba że zbrzydło mu życie lub zdrowie psychiczne. Powodem było tych kilka zabudowań rysujących się trzysta metrów dalej. Nawiedzone domy nie należały do ulubionych punktów na turystycznej mapie. A przynajmniej nie te, choć nikt do końca nie wiedział czemu. Na pewno zamieszkiwały je nie tylko duchy, ale i inne, o wiele podstępniejsze istoty. Juliusz również nie miał zamiaru sprawdzać tego na własnej skórze.
Dla pewności wyciągnął ze schowka worek z solą i pęczek szałwii. Rozpalił koniuszek wiązanki, solidnie się okadził, po czym wysypał wokół samochodu ochronny krąg i nałożył zaklęcie, aby deszcz nie rozmył soli.
– Chociaż wyspać się mogę – szepnął do siebie, wcale nie przekonany, że uda mu się zasnąć.
Zamknął się od środka, opuścił oparcie fotela i umościł się pod skórzaną kurtką. Odpłynął w sen, zanim zdążył zmówić modlitwę do swojej bogini.
* * *
Zakapturzona postać sunęła w kierunku obrzeży miasteczka. Miała na sobie długą szatę, spod której nie wystawały buty. Wyglądała, jakby jedynie czubkami palców muskała wysypane żwirem pobocze.
Wiatr zawiał mocniej. Postać się zatrzymała. Jedną ręką przytrzymywała zawilgocony kaptur, drugą poły długiej szaty, która odrobinę chroniła przed żywiołem. Suchy wicher zaczynał rozpędzać się już na szczytach wzgórz daleko na horyzoncie, więc tu, w dolinie, nabierał mocy i rozbijał się o ściany opuszczonych domów za jej plecami.
Ruszyła dalej, jakby podmuchy były jedynie łaskotaniem, a nie poważną niedogodnością dla osoby poruszającej się pieszo. Minęła kolejną latarnię, której poświata niknęła w intensywnym blasku gwiazd bezksiężycowego nieba.
Dążyła przed siebie, do samotnego samochodu zaparkowanego tuż za tabliczką z nazwą miejscowości. Pchała ją ciekawość, owszem, ale i przyciągał magnetyzm, którego nie potrafiła w tym momencie jednoznacznie określić. A musiała zrozumieć, co też tak szczególnego siedziało w ochronnym kręgu z soli i głośno chrapało.
* * *
Juliusz zacisnął powieki mocniej, by uchwycić ostatnie resztki uciekającego snu. Walenie w szybę nie ustawało. Przez moment miał wrażenie, że wciąż się nie obudził. Śnił jak zwykle o duszach, które odprowadził w ostatnim czasie.
Ktoś znów zapukał w okno, tym razem paznokciami. Czarownik gwałtownie usiadł w fotelu. Przy drzwiach stała niewysoka postać w powłóczystej, haftowanej szacie, skrzącej się granatem i złotem. Odrzuciła kaptur z głowy. W półmroku dostrzegł czarne jak noc włosy, zebrane w kucyk, którym targał wiatr. Na pociągłej twarzy uśmiech pełnych ust sięgał oczu, okolonych turkusowymi i czarnymi kreskami odważnego makijażu. Juliusz odetchnął z ulgą. Duchy ani demony się nie malowały. I nie obdarzały go uśmiechem, od którego miękły kolana.
Sprawdził zaklęciem, czy aby na pewno ma do czynienia z człowiekiem. Aura nieznajomej wręcz świeciła. Kiedy się upewnił, że za drzwiami czeka ludzka dziewczyna, odblokował zamki i otworzył. Wysiadł, a na uderzenie serca czas się zatrzymał. Ich oczy się spotkały. Jej miały cudowną, cynamonową barwę.
– Niemądrze tu zostawać na noc – odezwała się pierwsza. Miała lekko ochrypły głos, przywodzący mu na myśl Janis Joplin.
– Czysta konieczność – odparł, stojąc wciąż wewnątrz kręgu solnego.
– Lekkomyślna konieczność – skwitowała. – Lepiej jedź dalej, chociaż z pięć kilometrów. To nie jest dobre miejsce. I niedobra noc na urządzanie sobie kempingu.
– Wiem – mruknął. – Skończyło mi się paliwo i tyle. Rano przebiegnę się do stacji.
– A do rana cię przenocuję.
– Nie boisz się? - zdziwił się. – Nie znasz mnie. Nie wiesz, kim jestem.
– Czuję, kim jesteś – odpowiedziała.
Nagle położyła mu dłoń na piersi. Juliuszowi zaparło dech. Przeszła go przyjemna wibracja, która zaczęła się na wysokości serca, a skończyła w podbrzuszu. Odchrząknął i powiedział:
– Wolałbym się nie narzucać.
– Bzdury! – odparła i cofnęła się o pół kroku. – Nie możesz tu zostać. Niedługo północ, chyba wiesz, co to oznacza.
– Wiem – przyznał.
– Zabieraj najpotrzebniejsze rzeczy i chodź. Mam domek przy plaży. Wystarczająco daleko od miasteczka.
– OK… – Uniósł brew.
– Mam dmuchany materac, prześpisz się w salonie – rzuciła, zanim zdążył jeszcze raz zaprotestować, po czym ruszyła na drugą stronę jezdni.
Juliusz spojrzał ostatni raz na mapę w telefonie, żeby się upewnić. Zaklął szpetnie i uderzył otwartą dłonią w kierownicę. Najbliższa stacja oddalona była o kilka kilometrów od miejsca, w którym najprawdopodobniej skończy mu się paliwo. Miał być u klientki za godzinę. W takim tempie nie zdąży nawet przed północą.
– To nic – mruknął do siebie i wziął głęboki wdech, żeby się uspokoić.
W stanie silnego wzburzenia przyciągał istoty, których potem musiał się pozbywać. Nie miał teraz na to przestrzeni ani energii. Każda jej cząstka przyda się podczas wykonywania zlecenia.
– Będzie musiała poczekać. Nic się nie stanie, jeśli przełożymy odprowadzanie na kolejny dzień.
Wiedział jednak, że data ma znaczenie nie tylko dla klientki. Tej w nocy, równo o drugiej, zacznie się nów. Będzie cholernie ciężko przeprowadzić duszę na drugą stronę przy ciemnym księżycu.> Nie takie rzeczy się robiło, pomyślał i depnął na pedał gazu.
Doturlał się tak daleko, ile był w stanie wykrzesać z auta zaklęciem wzmacniającym. Wyjął kluczyk ze stacyjki i odpiął pas. Cisza zadzwoniła mu w uszach. Powoli rozejrzał się dookoła. Boleśnie pusta droga i tabliczka z nazwą miejscowości, oświetlona jedną z nielicznych latarni, przypominały, że okolica należała do najbardziej paskudnych. Nikt nie zatrzymywał się tutaj nawet w dzień, chyba że zbrzydło mu życie lub zdrowie psychiczne. Powodem było tych kilka zabudowań rysujących się trzysta metrów dalej. Nawiedzone domy nie należały do ulubionych punktów na turystycznej mapie. A przynajmniej nie te, choć nikt do końca nie wiedział czemu. Na pewno zamieszkiwały je nie tylko duchy, ale i inne, o wiele podstępniejsze istoty. Juliusz również nie miał zamiaru sprawdzać tego na własnej skórze.
Dla pewności wyciągnął ze schowka worek z solą i pęczek szałwii. Rozpalił koniuszek wiązanki, solidnie się okadził, po czym wysypał wokół samochodu ochronny krąg i nałożył zaklęcie, aby deszcz nie rozmył soli.
– Chociaż wyspać się mogę – szepnął do siebie, wcale nie przekonany, że uda mu się zasnąć.
Zamknął się od środka, opuścił oparcie fotela i umościł się pod skórzaną kurtką. Odpłynął w sen, zanim zdążył zmówić modlitwę do swojej bogini.
* * *
Zakapturzona postać sunęła w kierunku obrzeży miasteczka. Miała na sobie długą szatę, spod której nie wystawały buty. Wyglądała, jakby jedynie czubkami palców muskała wysypane żwirem pobocze.
Wiatr zawiał mocniej. Postać się zatrzymała. Jedną ręką przytrzymywała zawilgocony kaptur, drugą poły długiej szaty, która odrobinę chroniła przed żywiołem. Suchy wicher zaczynał rozpędzać się już na szczytach wzgórz daleko na horyzoncie, więc tu, w dolinie, nabierał mocy i rozbijał się o ściany opuszczonych domów za jej plecami.
Ruszyła dalej, jakby podmuchy były jedynie łaskotaniem, a nie poważną niedogodnością dla osoby poruszającej się pieszo. Minęła kolejną latarnię, której poświata niknęła w intensywnym blasku gwiazd bezksiężycowego nieba.
Dążyła przed siebie, do samotnego samochodu zaparkowanego tuż za tabliczką z nazwą miejscowości. Pchała ją ciekawość, owszem, ale i przyciągał magnetyzm, którego nie potrafiła w tym momencie jednoznacznie określić. A musiała zrozumieć, co też tak szczególnego siedziało w ochronnym kręgu z soli i głośno chrapało.
* * *
Juliusz zacisnął powieki mocniej, by uchwycić ostatnie resztki uciekającego snu. Walenie w szybę nie ustawało. Przez moment miał wrażenie, że wciąż się nie obudził. Śnił jak zwykle o duszach, które odprowadził w ostatnim czasie.
Ktoś znów zapukał w okno, tym razem paznokciami. Czarownik gwałtownie usiadł w fotelu. Przy drzwiach stała niewysoka postać w powłóczystej, haftowanej szacie, skrzącej się granatem i złotem. Odrzuciła kaptur z głowy. W półmroku dostrzegł czarne jak noc włosy, zebrane w kucyk, którym targał wiatr. Na pociągłej twarzy uśmiech pełnych ust sięgał oczu, okolonych turkusowymi i czarnymi kreskami odważnego makijażu. Juliusz odetchnął z ulgą. Duchy ani demony się nie malowały. I nie obdarzały go uśmiechem, od którego miękły kolana.
Sprawdził zaklęciem, czy aby na pewno ma do czynienia z człowiekiem. Aura nieznajomej wręcz świeciła. Kiedy się upewnił, że za drzwiami czeka ludzka dziewczyna, odblokował zamki i otworzył. Wysiadł, a na uderzenie serca czas się zatrzymał. Ich oczy się spotkały. Jej miały cudowną, cynamonową barwę.
– Niemądrze tu zostawać na noc – odezwała się pierwsza. Miała lekko ochrypły głos, przywodzący mu na myśl Janis Joplin.
– Czysta konieczność – odparł, stojąc wciąż wewnątrz kręgu solnego.
– Lekkomyślna konieczność – skwitowała. – Lepiej jedź dalej, chociaż z pięć kilometrów. To nie jest dobre miejsce. I niedobra noc na urządzanie sobie kempingu.
– Wiem – mruknął. – Skończyło mi się paliwo i tyle. Rano przebiegnę się do stacji.
– A do rana cię przenocuję.
– Nie boisz się? - zdziwił się. – Nie znasz mnie. Nie wiesz, kim jestem.
– Czuję, kim jesteś – odpowiedziała.
Nagle położyła mu dłoń na piersi. Juliuszowi zaparło dech. Przeszła go przyjemna wibracja, która zaczęła się na wysokości serca, a skończyła w podbrzuszu. Odchrząknął i powiedział:
– Wolałbym się nie narzucać.
– Bzdury! – odparła i cofnęła się o pół kroku. – Nie możesz tu zostać. Niedługo północ, chyba wiesz, co to oznacza.
– Wiem – przyznał.
– Zabieraj najpotrzebniejsze rzeczy i chodź. Mam domek przy plaży. Wystarczająco daleko od miasteczka.
– OK… – Uniósł brew.
– Mam dmuchany materac, prześpisz się w salonie – rzuciła, zanim zdążył jeszcze raz zaprotestować, po czym ruszyła na drugą stronę jezdni.
więcej..
