Sprytne makra - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
4 sierpnia 2017
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
PDF
czytaj
na laptopie
czytaj
na tablecie
Format e-booków, który możesz odczytywać na tablecie oraz
laptopie. Pliki PDF są odczytywane również przez czytniki i smartfony,
jednakze względu na komfort czytania i brak możliwości skalowania
czcionki, czytanie plików PDF na tych urządzeniach może być męczące dla
oczu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na laptopie
Pliki PDF zabezpieczone watermarkiem możesz odczytać na dowolnym
laptopie po zainstalowaniu czytnika dokumentów PDF. Najpowszechniejszym
programem, który umożliwi odczytanie pliku PDF na laptopie, jest Adobe
Reader. W zależności od potrzeb, możesz zainstalować również inny
program - e-booki PDF pod względem sposobu odczytywania nie różnią
niczym od powszechnie stosowanych dokumentów PDF, które odczytujemy
każdego dnia.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Sprytne makra - ebook
Możliwości makr są praktycznie nieograniczone, a umiejętność programowania w VBA umożliwia nie tylko wyposażenie Excela w nowe funkcje, ale także pozwala na zautomatyzowanie najróżniejszych, czasochłonnych czynności. Książka pokazuje kilkanaście sprytnych makr, które posłużą do szybkiego wypełniania formularzy, wygodnej nawigacji po dużych zestawieniach czy zaznaczania komórek według nietypowych kryteriów. Dzięki nim błyskawicznie wykonasz żmudne czynności i zaoszczędzisz mnóstwo czasu.
Spis treści
- Formatowanie warunkowe z wykorzystaniem makr
- Sprytne zaznaczanie komórek
- Automatyczne generowanie szablonów dokumentów na podstawie przygotowanego wzoru
- Formanty formularza – nawigacja po arkuszu może być wygodniejsza
- Szybkie wystawianie zaświadczeń o zarobkach z użyciem makr
- Inne pomocne makra
| Kategoria: | Bazy danych |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-269-6392-6 |
| Rozmiar pliku: | 4,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Wstęp
Możliwości makr są praktycznie nieograniczone. Umiejętność programowania w VBA umożliwia nie tylko wyposażenie Excela w nowe funkcje, ale także pozwala na zautomatyzowanie najróżniejszych, czasochłonnych czynności. Dobrym przykładem jest wypełnianie wszelkiej maści formularzy, co jest żmudnym zajęciem. Dlatego pokazujemy, na przykładzie szablonu zaświadczenia o zarobkach, jak przygotować bardzo przydatne narzędzie służące do szybkiego wypełniania formularzy. Mając takie narzędzie, kilkoma kliknięciami myszy sporządzisz potrzebny dokument.
Istotnym elementem pracy w arkuszu kalkulacyjnym jest zaprezentowanie danych w tabelach w taki sposób, aby zawarte informacje były bardziej czytelne dla odbiorcy, a także żeby arkusz przedstawiał się efektownie. Do tego celu najczęściej stosowane jest formatowanie warunkowe. Narzędzie to ma jednak słabą stronę, ponieważ po zmianie danych w tabeli formatowanie zostaje zagubione i należy je ponownie definiować. W tym przypadku również bardzo pomocne są odpowiednie makra.
Tysiące kolumn i wierszy danych to problem, z którym mierzy się na co dzień wielu użytkowników Excela. Prawie zawsze pojawia się problem nawigacji po tak obszernych arkuszach. Paski przewijania nie są zbyt wygodne, ponieważ trudno jest ustawić odpowiedni obszar za pomocą myszy. Istnieją wprawdzie pewne niestandardowe rozwiązania, ale nie do końca spełniają oczekiwania użytkowników. Dlatego ponownie proponujemy sięgnąć po proste makra i tak zmodyfikować swój roboczy arkusz, aby praca z nim była szybsza i wygodniejsza.1. Formatowanie warunkowe z wykorzystaniem makr
Istotnym elementem pracy w arkuszu kalkulacyjnym jest zaprezentowanie danych w tabelach w taki sposób, aby zawarte informacje były bardziej czytelne dla odbiorcy, a także żeby arkusz przedstawiał się efektownie. Do tego celu najczęściej stosowane jest formatowanie warunkowe. Narzędzie to ma jednak słabą stronę, ponieważ po zmianie danych w tabeli formatowanie zostaje zagubione i należy je ponownie definiować. Można tego uniknąć, jeśli zastosujesz makro. W tym rozdziale wyjaśniamy, w jaki sposób to zrobić.
1.1. Naprzemienne formatowanie wierszy tabeli
Przyjmijmy, że jest zestawienie sprzedaży kilku produktów w różnych miesiącach roku, przy czym tabelę należy sformatować w taki sposób, aby zaznaczone kolorem były zawsze dwa sąsiadujące ze sobą wiersze, a dwa kolejne pozostały bez formatowania. Przykład ilustruje rysunek.
Rysunek 1.1. Dwa sąsiadujące wiersze zostały zaznaczone kolorem
Formatowanie warunkowe funkcjonuje w taki sposób, że obejmuje zawsze wszystkie dane w tabeli. Jeśli więc zostaną usunięte lub dodane dodatkowe wiersze, sposób formatowania nie ulegnie zmianie.
Kolejny pokazuje, jak zachowa się formatowanie zakresu komórek po dodaniu kilku dodatkowych wierszy w obrębie tabeli.
Rysunek 1.2. Efekt dodania wierszy
Takie automatyczne dopasowanie zakresu formatowania warunkowego do zmieniającego się arkusza często jest pożądane, ale bywa, że istotne jest utrzymanie formatowania tylko w określonym zakresie. Do tego celu należy wykorzystać makro.
1.2. Warunki formatowania za pomocą VBA
Informacje o sposobie formatowania każdej z komórek Excela przechowywane są w klasie FormatConditions. Za pomocą metody Add można nadać komórce (lub zakresowi komórek) nowe formatowanie warunkowe. Załóżmy, że chcesz je zdefiniować w komórce A1 aktywnego arkusza w taki sposób, że jeśli wpisana w niej wartość będzie równa 50, zostanie wyświetlona na czerwonym tle i wytłuszczona czcionką (boldem). Dla takich założeń zastosuj metodę Add w następujący sposób:
ActiveSheet.Range(„Al”).FormatConditions.Add
Type:=xlCellValue, Operator:=xlEqual, Formula1:=50
Jak widać, metodzie Add podałeś trzy właściwości. Pierwsza (Type) określa, czy formatowanie warunkowe sprawdzać będzie wartość w komórce, czy zapisaną w niej formułę. Z pewnością rozpoznajesz te określenia z ręcznego definiowania formatowania warunkowego w Excelu. Po uruchomieniu okna dialogowego formatowania Excel pozwala wybrać jeden z dwóch typów warunków: Wartość komórki jest lub Formuła jest. Poprzez nadanie właściwości Type wartości xlCellValue określasz tym samym opcję Wartość komórki jest. Excel będzie wówczas porównywał zawartość komórki z wartością porównawczą określoną w dalszej części makropolecenia.
We właściwości Operator będziesz definiował, w jaki sposób porównywana będzie zawartość komórki z wartością porównawczą. W przykładzie zastosowano wartość xlEqual, co oznacza równa. Można oczywiście zastosować jeden z innych dostępnych operatorów, które przedstawia tabela.
Tabela 1.1. Opis operatorów
---------------- --------------------
Operator Znaczenie
xlBetween Między
xlEqual równa
xlGreater większy niż
xlGreaterEqual większa lub równa
xlLess mniejsza niż
xlLessEqual mniejsza lub równa
xlNotBetween nie między
xlNotEqual nie równa
---------------- --------------------
Ostatnia właściwość Formula1 pozwala na podanie wartości porównawczej, którą Excel przyrównywał będzie do zawartości komórki. Założenia przykładu mówią o zmianie formatowania komórki, w momencie gdy zawierać będzie ona wartość 50, stąd też właśnie tę liczbę należy wprowadzić we właściwości Formula1.
1.3. Porównanie zawartości komórki z dwiema wartościami
Jeśli w formatowaniu warunkowym sprawdzana będzie wartość wpisana w komórce, należy we właściwości Type zawsze używać parametru xlCellValue. Poprzedni przykład prezentował sprawdzenie warunku polegającego na porównaniu zawartości komórki z jedną wartością. Jeśli natomiast zamiast operatora xlEual (czyli równa) użyjesz operatora wymagającego porównania z dwiema wartościami (np. xlBetween lub xlNotBetween), musisz także zdefiniować w jakiś sposób drugą wartość porównawczą. Zrobisz to za pomocą właściwości Formula2. Przedstawiony dalej fragment makropolecenia przedstawia taką sytuację. Według podanego kodu w formatowaniu warunkowym sprawdzane będzie, czy wartość w komórce A2 leży pomiędzy wartościami 50 a 100.
ActiveSheet.Range(“A2”).FormatConditions.Add Type:=xlCellValue, Operator:=xlBetween, Formula1:=50, Formula2:=100
Oczywiście zdefiniowane za pomocą VBA formatowanie musi odpowiadać dokładnie temu, co można wyznaczyć w oknie z warunkami formatowania. Aby to sprawdzić, uruchom przedstawione makropolecenie, a następnie wywołaj w Excelu okno dialogowe formatowania warunkowego. Będzie ono wyglądało następująco:
Rysunek 1.3. Ten warunek został zdefiniowany za pomocą VBA
1.4. Zarządzanie formatowaniami warunkowymi
Jeśli przy korzystaniu z metody Add zdefiniujesz dla wybranej komórki lub zakresu własne formatowanie warunkowe, może się zdarzyć, że wcześniej już zostały dla tego zakresu zdefiniowane inne warunki. Aby więc uniknąć sytuacji, gdy kolejne warunki są ze sobą sprzeczne lub to samo sprawdzenie wykonywane będzie wielokrotnie, należy najpierw zadbać o wyczyszczenie poprzednich warunków nałożonych na daną komórkę lub zakres.
W prosty sposób wykonasz to za pomocą metody Delete. Dzięki temu będziesz miał pewność, że definiowane formatowanie warunkowe dotyczyć będzie „czystego” obszaru. Poniższy fragment kodu makropolecenia demonstruje zastosowanie metody Delete dla komórki A1.
ActiveSheet.Range(“A1”).FormatConditions.Delete
Darmowy fragment
Możliwości makr są praktycznie nieograniczone. Umiejętność programowania w VBA umożliwia nie tylko wyposażenie Excela w nowe funkcje, ale także pozwala na zautomatyzowanie najróżniejszych, czasochłonnych czynności. Dobrym przykładem jest wypełnianie wszelkiej maści formularzy, co jest żmudnym zajęciem. Dlatego pokazujemy, na przykładzie szablonu zaświadczenia o zarobkach, jak przygotować bardzo przydatne narzędzie służące do szybkiego wypełniania formularzy. Mając takie narzędzie, kilkoma kliknięciami myszy sporządzisz potrzebny dokument.
Istotnym elementem pracy w arkuszu kalkulacyjnym jest zaprezentowanie danych w tabelach w taki sposób, aby zawarte informacje były bardziej czytelne dla odbiorcy, a także żeby arkusz przedstawiał się efektownie. Do tego celu najczęściej stosowane jest formatowanie warunkowe. Narzędzie to ma jednak słabą stronę, ponieważ po zmianie danych w tabeli formatowanie zostaje zagubione i należy je ponownie definiować. W tym przypadku również bardzo pomocne są odpowiednie makra.
Tysiące kolumn i wierszy danych to problem, z którym mierzy się na co dzień wielu użytkowników Excela. Prawie zawsze pojawia się problem nawigacji po tak obszernych arkuszach. Paski przewijania nie są zbyt wygodne, ponieważ trudno jest ustawić odpowiedni obszar za pomocą myszy. Istnieją wprawdzie pewne niestandardowe rozwiązania, ale nie do końca spełniają oczekiwania użytkowników. Dlatego ponownie proponujemy sięgnąć po proste makra i tak zmodyfikować swój roboczy arkusz, aby praca z nim była szybsza i wygodniejsza.1. Formatowanie warunkowe z wykorzystaniem makr
Istotnym elementem pracy w arkuszu kalkulacyjnym jest zaprezentowanie danych w tabelach w taki sposób, aby zawarte informacje były bardziej czytelne dla odbiorcy, a także żeby arkusz przedstawiał się efektownie. Do tego celu najczęściej stosowane jest formatowanie warunkowe. Narzędzie to ma jednak słabą stronę, ponieważ po zmianie danych w tabeli formatowanie zostaje zagubione i należy je ponownie definiować. Można tego uniknąć, jeśli zastosujesz makro. W tym rozdziale wyjaśniamy, w jaki sposób to zrobić.
1.1. Naprzemienne formatowanie wierszy tabeli
Przyjmijmy, że jest zestawienie sprzedaży kilku produktów w różnych miesiącach roku, przy czym tabelę należy sformatować w taki sposób, aby zaznaczone kolorem były zawsze dwa sąsiadujące ze sobą wiersze, a dwa kolejne pozostały bez formatowania. Przykład ilustruje rysunek.
Rysunek 1.1. Dwa sąsiadujące wiersze zostały zaznaczone kolorem
Formatowanie warunkowe funkcjonuje w taki sposób, że obejmuje zawsze wszystkie dane w tabeli. Jeśli więc zostaną usunięte lub dodane dodatkowe wiersze, sposób formatowania nie ulegnie zmianie.
Kolejny pokazuje, jak zachowa się formatowanie zakresu komórek po dodaniu kilku dodatkowych wierszy w obrębie tabeli.
Rysunek 1.2. Efekt dodania wierszy
Takie automatyczne dopasowanie zakresu formatowania warunkowego do zmieniającego się arkusza często jest pożądane, ale bywa, że istotne jest utrzymanie formatowania tylko w określonym zakresie. Do tego celu należy wykorzystać makro.
1.2. Warunki formatowania za pomocą VBA
Informacje o sposobie formatowania każdej z komórek Excela przechowywane są w klasie FormatConditions. Za pomocą metody Add można nadać komórce (lub zakresowi komórek) nowe formatowanie warunkowe. Załóżmy, że chcesz je zdefiniować w komórce A1 aktywnego arkusza w taki sposób, że jeśli wpisana w niej wartość będzie równa 50, zostanie wyświetlona na czerwonym tle i wytłuszczona czcionką (boldem). Dla takich założeń zastosuj metodę Add w następujący sposób:
ActiveSheet.Range(„Al”).FormatConditions.Add
Type:=xlCellValue, Operator:=xlEqual, Formula1:=50
Jak widać, metodzie Add podałeś trzy właściwości. Pierwsza (Type) określa, czy formatowanie warunkowe sprawdzać będzie wartość w komórce, czy zapisaną w niej formułę. Z pewnością rozpoznajesz te określenia z ręcznego definiowania formatowania warunkowego w Excelu. Po uruchomieniu okna dialogowego formatowania Excel pozwala wybrać jeden z dwóch typów warunków: Wartość komórki jest lub Formuła jest. Poprzez nadanie właściwości Type wartości xlCellValue określasz tym samym opcję Wartość komórki jest. Excel będzie wówczas porównywał zawartość komórki z wartością porównawczą określoną w dalszej części makropolecenia.
We właściwości Operator będziesz definiował, w jaki sposób porównywana będzie zawartość komórki z wartością porównawczą. W przykładzie zastosowano wartość xlEqual, co oznacza równa. Można oczywiście zastosować jeden z innych dostępnych operatorów, które przedstawia tabela.
Tabela 1.1. Opis operatorów
---------------- --------------------
Operator Znaczenie
xlBetween Między
xlEqual równa
xlGreater większy niż
xlGreaterEqual większa lub równa
xlLess mniejsza niż
xlLessEqual mniejsza lub równa
xlNotBetween nie między
xlNotEqual nie równa
---------------- --------------------
Ostatnia właściwość Formula1 pozwala na podanie wartości porównawczej, którą Excel przyrównywał będzie do zawartości komórki. Założenia przykładu mówią o zmianie formatowania komórki, w momencie gdy zawierać będzie ona wartość 50, stąd też właśnie tę liczbę należy wprowadzić we właściwości Formula1.
1.3. Porównanie zawartości komórki z dwiema wartościami
Jeśli w formatowaniu warunkowym sprawdzana będzie wartość wpisana w komórce, należy we właściwości Type zawsze używać parametru xlCellValue. Poprzedni przykład prezentował sprawdzenie warunku polegającego na porównaniu zawartości komórki z jedną wartością. Jeśli natomiast zamiast operatora xlEual (czyli równa) użyjesz operatora wymagającego porównania z dwiema wartościami (np. xlBetween lub xlNotBetween), musisz także zdefiniować w jakiś sposób drugą wartość porównawczą. Zrobisz to za pomocą właściwości Formula2. Przedstawiony dalej fragment makropolecenia przedstawia taką sytuację. Według podanego kodu w formatowaniu warunkowym sprawdzane będzie, czy wartość w komórce A2 leży pomiędzy wartościami 50 a 100.
ActiveSheet.Range(“A2”).FormatConditions.Add Type:=xlCellValue, Operator:=xlBetween, Formula1:=50, Formula2:=100
Oczywiście zdefiniowane za pomocą VBA formatowanie musi odpowiadać dokładnie temu, co można wyznaczyć w oknie z warunkami formatowania. Aby to sprawdzić, uruchom przedstawione makropolecenie, a następnie wywołaj w Excelu okno dialogowe formatowania warunkowego. Będzie ono wyglądało następująco:
Rysunek 1.3. Ten warunek został zdefiniowany za pomocą VBA
1.4. Zarządzanie formatowaniami warunkowymi
Jeśli przy korzystaniu z metody Add zdefiniujesz dla wybranej komórki lub zakresu własne formatowanie warunkowe, może się zdarzyć, że wcześniej już zostały dla tego zakresu zdefiniowane inne warunki. Aby więc uniknąć sytuacji, gdy kolejne warunki są ze sobą sprzeczne lub to samo sprawdzenie wykonywane będzie wielokrotnie, należy najpierw zadbać o wyczyszczenie poprzednich warunków nałożonych na daną komórkę lub zakres.
W prosty sposób wykonasz to za pomocą metody Delete. Dzięki temu będziesz miał pewność, że definiowane formatowanie warunkowe dotyczyć będzie „czystego” obszaru. Poniższy fragment kodu makropolecenia demonstruje zastosowanie metody Delete dla komórki A1.
ActiveSheet.Range(“A1”).FormatConditions.Delete
Darmowy fragment
więcej..
