- W empik go
Syn zatracenia. Zaświaty w wierzeniach Kościołów tradycji katolickiej - ebook
Syn zatracenia. Zaświaty w wierzeniach Kościołów tradycji katolickiej - ebook
Syn zatracenia - w książce opisane są dzieje i wierzenia dotyczące zaświatów w nauce Kościoła rzymskokatolickiego i Kościołów katolicyzujące, czyli rodziny Kościołów starokatolickich, Kościoła palmariańskiego i Kościoła mariawickiego.
Spis treści
Kościoły tradycji katolickiej - Kościół rzymskokatolicki
O śmieci, antychryście i o końcu świata, czyli: rzymskokatolickie wierzenia eschatologiczne
Śmierć nie jest końcem istnienia
Sąd szczegółowy – pokażą duszy jej czyny, zważą i osądzą
A kiedy umrzesz, odbierzesz swoją zapłatę
Niebo - czym jest i gdzie się znajduje?
O szczęśliwości wiekuistej słów kilkoro
Czyściec - i cóż to takiego?
Zwięzła nauka o czyśćcu
O naturze i przymiotach kar czyśćcowych
Traktat o czyśćcu świętej Katarzyny Genueńskiej
Na czym polega ekspiacja?
Piekło - miejsce wieczystych katuszy
„Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny...” (Mat. 25,41)
Limbo dzieci – czwarte miejsce w zaświatach
Koniec świata - kiedyż to nastąpi?
Znaki końca świata
Ostateczny kataklizm
Powtórne przyjście Pana Jezusa Chrystusa, powszechne zmartwychwstanie ciał, sąd ostateczny i odnowienie ziemi
Kościoły katolicyzujące . Rodzina kościołów starokatolickich
Wierzenia eschatologiczne rodziny kościołów starokatolickich
Inne kościoły katolicyzujące
Palmariańska nauka o rzeczach ostatecznych
Mateczka Kozłowska, arcybiskup Kowalski i Dzieło Wielkiego Miłosierdzia
Mariawickie wierzenia eschatologiczne
Bibliografia
Kategoria: | Wiara i religia |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-64145-89-6 |
Rozmiar pliku: | 272 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Za początek powstania Kościoła rzymskokatolickiego (zwanego także katolickim, zachodnim, rzymskim czy też łacińskim) uważa się utworzenie w I w n.e. w Wiecznym Mieście gminy chrześcijańskiej. Wedle tradycji jej założycielem był św. Piotr Apostoł, który po przybyciu z Bliskiego Wschodu, w Rzymie żył, nauczał i tu - około roku 67 - poniósł śmierć męczeńską. Uważa się, że św. Piotr był pierwszym papieżem rzymskim, posiadającym jurysdykcję powszechną nad całym Chrześcijaństwem. Z tym jednak nie chcą się zgodzić członkowie innych wyznań chrześcijańskich, wysuwając swoje argumenty. (Ks. Sz. Włodarski, „Prymat w Kościele (starokatolickie studium biblijno-historyczne)”, Warszawa 1971).
Chociaż takiej nazwy nie nosi, to jednak Kościół rzymskokatolicki jest faktycznie Kościołem katolickim obrządku rzymskiego (łacińskiego). Istnieją bowiem również inne katolickie obrządki - wschodnie, tymi wszakże nie będziemy sie teraz zajmować.
Do powstania Kościoła rzymskokatolickiego w takim rozumieniu i kształcie jak obecnie doszło dopiero po tzw. „wielkiej schizmie wschodniej”, która miała miejsce w roku 1054. Wówczas będące do tej pory jednością Kościoły Wschodnie i Kościół Zachodni rozdzieliły się i zaczęły żyć własnym życiem. Cały ten złożony proces, który doprowadził do rozłamu w jednolitym do tej pory katolicyzmie, został bardzo dokładnie omówiony w tomie trzecim, części drugiej niniejszej pracy: KOŚCIOŁY TRADYCJI BIZANTYJSKIEJ, dlatego nie widzę potrzeby by do zagadnienia tego wracać. Wspomnieć wszakże należy, że:O ŚMIECI, ANTYCHRYŚCIE I O KOŃCU ŚWIATA, CZYLI: RZYMSKOKATOLICKIE WIERZENIA ESCHATOLOGICZNE
Eschatologia (z greckiego: nauka o rzeczach ostatecznych człowieka i świata) Kościoła rzymskokatolickiego jest bardzo precyzyjna, nie ma tu miejsca na prywatne opinie teologów, które wierni mogą przyjmować lub nie, albo też modernizować je wedle własnego uznania. Została ona dokładnie usystematyzowana, wszystko jest dokładnie ustalone, opisane i zatwierdzone przez sobory oraz papieży. Na żadne dowolności - powtórzmy - nie ma miejsca. Dlatego zatem nie będzie obszernego wstępu wprowadzającego w zagadnienie, a od razu przejdziemy do omawiania poszczególnych kwestii eschatologicznych, które w katolicyzmie obejmują: śmierć, sąd szczegółowy, niebo, czyściec, zatokę (limbo) dzieci, piekło, powtórne przyjście Jezusa Chrystusa na Ziemię, sąd ostateczny, zmartwychwstanie umarłych i palingenezę kosmosu.CZYŚCIEC - I CÓŻ TO TAKIEGO?
Teologia rzymskokatolicka (ale tylko ona!) zna pojęcie czyśćca, czyli miejsca i stanu w zaświatach, gdzie przebywają przez pewien określony czas dusze wszystkich tych, którzy co prawda nie zgaśli w stanie grzechu śmiertelnego, ale bądź to byli skażeni grzechami powszednimi (lekkimi), bądź też umierając nie zdążyli ponieść kar, jakie za przewinienia winni byli ponieść, żyjąc jeszcze w doczesności. A dla sprawiedliwości bożej nie ma zasługi bez nagrody, jak również nie ma winy bez kary.KOŚCIOŁY KATOLICYZUJĄCE
RODZINA KOŚCIOŁÓW STAROKATOLICKICH
Wprowadzenie
Prócz Kościoła rzymskokatolickiego istnieje dość spora grupa Kościołów tak zwanych katolicyzujących, czyli takich, które na przestrzeni wieków wyodrębniły się z tego pierwszego z różnych powodów, zachowując wszakże większość doktryny i obrzędów rzymskokatolickich. Najstarszym z nich jest Kościół anglikański, zaliczany co prawda do rodziny wyznań protestanckich, w rzeczywistości jednak stanowiący jakby pomost między protestantyzmem a katolicyzmem, zachowując z tego ostatniego wiele, przynajmniej w sferze zewnętrznych podobieństw, np. hierarchię duchowną szczycącą się sukcesją apostolską (mimo iż Kościół rzymskokatolicki i Cerkiew prawosławna jej nie uznają za ważną), czy jakąś formę Mszy św. To samo można by powiedzieć również o Luterańskim Kościele Szwecji, podobnie jak Kościół anglikański powstałym w wieku XVI i również mającym hierarchię duchowną posiadającą sukcesję apostolską. Obydwa z wymienionych Kościołów przyjmują eschatologię rzymskokatolicką, odrzucając jednak naukę o czyśćcu.
Zatem Kościoły katolicyzujące to są te Kościoły, czy związki wyznaniowe, które w większym bądź mniejszym stopniu pozostawszy przy nauce Kościoła rzymskokatolickiego, oddzieliły się od niego organizacyjnie, zachowując jednak (choć może nie wszystkie) tzw. sukcesję apostolską. Ich niepodważalna (w większości wypadków) sukcesja pochodzi z Utrechtu (ale niekiedy także i z innych źródeł, o czym wspomnę niżej). A oto jak doszło do wytworzenia się zachodniej hierarchii duchownej niezależnej od Rzymu.
W tym miejscu należy wyjaśnić czym jest owa sukcesja: