MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Tatarzy na weselu - ebook
Tatarzy na weselu - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 158 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Czymże to są nasze dzisiejsze wesela w miarę dawnych? Śmiesznymi tylko parodiami. Nie przywiązujem już do nich tej wagi, jaką miały przed laty, ani tego sakramentalnego znaczenia, ani tak wielkiej pamiątki. Dawniej raz się człek rodził, raz żenił, raz umierał, ślub był węzłem nierozerwalnym, toteż wesele wiodło za sobą obrzęd tak wielki i tak uroczysty, jak urodziny lub śmierć. Prawda, że dawniej tylko dla formy mówiono na weselu o sercu, lecz wyobrażenia religijne, przekonanie o obowiązkach, sposób życia zapewniały pokój, zgodę i to ciche, a stałe przywiązanie, które jeszcze widzim czasem w parach nierozłącznych staruszków, służących tylko za pośmiewisko ludziom naszego wieku.
Przed kilkuset laty, a jeszcze na dworze wielkich panów, to były wesela! Samo ich wspomnienie świeciło jak gwiazda w życiu pary pobranej do dni ich schyłku. Były to gody wesołe, szumne, pyszne, mające swój rytuał narodowy, niewzruszony i upoważniony odwiecznym zwyczajem, rytuał pełen symbolów, które dziś już tylko u niższych klas ludu pozostały.
Właśnie o jednym z takich wesel dawnych chciałbym wam powiedzieć. Nie, żebym je opisywał, bo któż się od razu całego obrzędu nie domyśla: i oracji, i bankietu, i huku dział, i muzyki, i rozczulającego błogosławieństwa starych? – lecz dla jednego godnego w nim pamięci szczegółu.
Przed kilkuset laty, a jeszcze na dworze wielkich panów, to były wesela! Samo ich wspomnienie świeciło jak gwiazda w życiu pary pobranej do dni ich schyłku. Były to gody wesołe, szumne, pyszne, mające swój rytuał narodowy, niewzruszony i upoważniony odwiecznym zwyczajem, rytuał pełen symbolów, które dziś już tylko u niższych klas ludu pozostały.
Właśnie o jednym z takich wesel dawnych chciałbym wam powiedzieć. Nie, żebym je opisywał, bo któż się od razu całego obrzędu nie domyśla: i oracji, i bankietu, i huku dział, i muzyki, i rozczulającego błogosławieństwa starych? – lecz dla jednego godnego w nim pamięci szczegółu.
więcej..
