-
W empik go
Terapeuta - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
12 lipca 2024
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Terapeuta - ebook
Gdy perwersyjne fantazje wychodzą poza sferę niezobowiązujących wyobrażeń.
Małżeństwo Anity Kamińskiej od miesięcy chyliło się ku upadkowi. Otwarcie związku na nowe osoby miało podkręcić wewnętrzny płomień, a okazało się gwoździem do trumny tej relacji. Głodna mocnych wrażeń bohaterka popada w beznadzieję, która finalnie prowadzi ją na trzecie piętro modernistycznej kamienicy – do gabinetu psychoterapeutycznego Tomasza Orłowskiego. Czy zdradzona kobieta zdoła otworzyć się przed obcym mężczyzną i opowiedzieć mu o swoich najintymniejszych problemach i… pragnieniach? I jak zmieni się terapeutyczny układ, gdy pacjentka usłyszy kryminalne zarzuty?
Książka, która nie pozwala oderwać się od lektury. Dla miłośników bestsellera Sebastiana Fitzka pt. "Terapia".
Monika S. Wolf - polska autorka literatury erotycznej z wątkiem kryminalnym. Z wykształcenia psycholożka zainteresowana mechanizmami BDSM. Prywatnie zgłębia wiedzę z zakresu kryminologii, seksuologii i psychopatologii. Wszystkie te wątki znajdują odzwierciedlenie w jej opowiadaniach, a także w książce pt. "Odcienie pożądania".
| Kategoria: | Erotyka |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-87-271-7416-7 |
| Rozmiar pliku: | 189 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
ROZDZIAŁ 1
Dudnienie serca zaburzało zalegającą wokół ciszę. Do tego jeszcze przyspieszony oddech i zaciśnięte ze strachu powieki. Panika przejmowała nad nią kontrolę. Uwięziona we własnej głowie. W ciemnościach. Mrok zawsze wywoływał strach. Wyostrzał wszystkie zmysły, pozbawiał ostatnich hamulców. Tak jakby ktoś zamazał nieprzekraczalne granice – wszystko stawało się płynną jednością. Była tylko otchłań, która wciągała głębiej, coraz głębiej, odbierając oddech.
Sekundy mijały i miała wrażenie, jakby czas niemal stanął w miejscu. Czuła się jak zwierzę zamknięte w emocjonalnej klatce.
Anita Kamińska leżała w łóżku obolała i pozbawiona sił. W ich wspólnej sypialni, pełnej wspomnień i niedokończonych pragnień. Mariusz dbał o nią, nadskakiwał jej z wyraźną aprobatą, która ją frustrowała. Przypominała bardziej wyrzut sumienia, znak, że przekroczył granice. Od dłuższego czasu był zamknięty i zatopiony w swoich myślach, a to, co mówił, nie zawsze pokrywało się z tym, co robił. Już wtedy Anita wiedziała, że od niej odszedł. Był przy niej ciałem, ale tylko ciałem, bo jego myśli, jego serce, dusza… to wszystko przestało do niej należeć. A może nigdy nie należało?
Obiecali sobie coś zupełnie innego, nie na tym miał polegać otwarty związek. Ich małżeństwo miało pozostać nienaruszalne, a zostało kompletnie zniszczone. Otwarcie, które okazało się katalizatorem, uruchomiło lawinę nieszczęść, ale również ujawniło wszystkie zadry i krzywdy, jakie zadawali sobie przez wszystkie lata, a o których nie potrafili lub nie chcieli mówić. Anita nie mogła tego znieść.
Pierwsze cięcie na nadgarstku zrobiła po wypiciu całej butelki wina. Poszło zaskakują łatwo. Ulga, którą poczuła, mieszała się z rozlanym w środku ciepłem. Pragnęła oswoić codzienność i robiła to niemal co wieczór. Nie zamierzała się zabić. Chciała tylko ciąć i patrzeć, jak wgłębienie zabarwia się na purpurowo, jak krew powoli kapie na podłogę. Za każdym razem czuła tę niewysłowioną ulgę. Wolność. To był jej sposób na złagodzenie bólu. Na przetrwanie i egzystowanie w świecie, który stał się koszmarem. Czuła się zdradzona, przygnieciona, bezwartościowa. Niewarta uwagi, troski i miłości.
Obarczała się winą, bo to z jej inicjatywy pojawiły się pierwsze rozmowy o otwieraniu związku. Mariusz początkowo w ogóle nie chciał o tym mówić ani nawet słyszeć. Wydawało mu się to niedorzeczne i uderzało w jego męskość. Wciąż pytał. czy jej nie wystarcza. A ona przecież wiedziała, że nie są w stanie dać sobie wszystkiego.
Anita potrzebowała wrażeń, silnych doznań i emocji. Chciała bólu wymieszanego z rozkoszą. Chciała stać się uległą wobec mężczyzny, ale nie była w stanie poczuć tego przy mężu. Wszystkie fantazje, jakimi się karmiła, dalece wykraczały poza moralność i coś, co nawet w najmniejszym stopniu mogłoby spodobać się Mariuszowi. Znała go. Wielokrotnie rozmawiali i wiedziała, że jej pomysły kompletnie nie współgrają z jego możliwościami.
Natomiast Mariusz pragnął zupełnej odwrotności. Chciał romantyzmu, powolnych uniesień, niekończących się pieszczot, delikatnego seksu i dotyku tak subtelnego, że niemal niewyczuwalnego. Kiedyś bardzo to lubiła. Jego skupienie na niej, zachwyt ciałem, bliskością i czułością. Jednak z czasem taki seks stał się dla Anity miałki i nudny. Pozbawiony ognia, dzikości czy zaskakującej pierwotności.
Wiedziała, że tkwi w niej zupełnie inna natura, którą upchnęła do szafy, gdy poznała Mariusza. On wyrwał ją z patologicznego domu i czuła wtedy, że złapała Pana Boga za nogi. Dlatego kompletnie zignorowała pewne rozbieżności, uważając je za drobnostki, które przecież nie będą miały żadnego znaczenia w obliczu wielkiej miłości. I wdzięczności.
Jednak po tych wszystkich latach, gdy uczucie stało się stabilne i małżeństwo ogarnęła rutyna, w Anicie zaczęły odzywać się dawne, uśpione żądze. Próbowała zainteresować nimi męża. Próbowała wzniecić ogień w ich sypialni. Czasami się udawało, jednak dla Anity było to za mało i zbyt rzadko. A przecież prawdziwe doznania wciąż były przed nią. Bardzo długo walczyła ze sobą, ale kolejne lata pokazywały, że czas i życie tak bardzo przeciekają jej przez palce. Nie chciała stracić szansy i możliwości szukania spełnienia, a jednocześnie nie chciała rozstać się z mężem. Kochała go i nie wyobrażała sobie życia bez niego. Mariusz był jej ukochanym i najbliższym przyjacielem. To z nim chciała żyć na co dzień i marzyła, by móc spotykać się z kimś jeszcze, a po powrocie do domu dzielić się wszystkimi wrażeniami z mężem. Wizja stała się kompletnie abstrakcyjnym tworem, ale tak silnym, że Anita myślała o niej coraz częściej. A później zaczęli rozmawiać.
Każde z nich rzuciło się w pierwsze relacje. Anita zaczęła doświadczać świata BDSM, eksplorowała niemal wszystkie jego aspekty, poznawała swoje możliwości, granice i potrzeby. Związała się z mężczyzną, któremu zaufała i stał się dla niej przewodnikiem. Chciała zmierzyć się z rzeczywistością i ulec mu całkowicie. Stać się jego prawdziwą ladacznicą, kochanką i powiernicą. Pragnęła poczuć smak jego języka, śliny, podniecenia. Mocno, ostro, wyuzdanie, tajemniczo, bez zahamowań. Bez zobowiązań, bez przyszłości, bez wyrzutów sumienia i niedopowiedzeń. Myślała o nim cały czas. Kiedy przymykała oczy, widziała siebie uległą, proszącą o zniewolenie i czuła rozkoszne mrowienie w dole brzucha.
Później, po pierwszych intensywnych spotkaniach, pojawiły się kolejne oczekiwania i pragnienia. Uświadomiła sobie, że poza klimatem, pragnie jeszcze czegoś. Chciała większego zaangażowania i miłości. Odwzajemnionej. Jej oczekiwanie spotkało się z wyraźnym oporem i relacja z czasem się rozpadła.
Mariusz natomiast wsiąknął w znajomość z kobietą o imieniu Iza. Anita widziała, jak bardzo się zaangażował. Tak bardzo, że przestał ją zauważać. Momentami nawet jej unikał. Był nieobecny, czasami sfrustrowany obecnością oraz bliskością żony. Zaczęli się kłócić, nie potrafili wytrzymać swojej obecności, a dla Anity widok Mariusza zauroczonego inną był nie do zniesienia. W końcu któregoś wieczoru powiedziała mu, że ma się wyprowadzić. Zrobił to natychmiast, nawet nie próbując z nią rozmawiać, jakby tylko na to czekał i poczuł ulgę. Kobieta uświadomiła sobie, że chciała otwartego związku, a została całkiem sama. Depresja wróciła i uderzyła z takim impetem jak jeszcze nigdy dotąd. Wiedziała, że albo wróci do leków i na terapię, albo nie wytrzyma. Musiała podjąć decyzję, czy chce żyć.
*
Anita stała przed starą trzypiętrową kamienicą. Budynek był w stylu modernistycznym z pięknymi, starymi, ale odnowionymi oknami. Spoglądała na kute balkony, przyobleczone w żywoczerwone, opadające leniwie pelargonie. Lipiec był dobrą porą roku dla ich rozkwitu. Anita pomyślała, że jej lipiec jest dużo gorszy. Zastanawiała się, czy wejść do środka. Czuła, że to dobry krok, ale bała się. Zwyczajnie bała się zrobić ten ruch. Właściwie tylko drzwi dzieliły ją od pewnego rodzaju wolności. Niby niczym nie ryzykowała, ale świadomość otwarcia się, niemal obnażenia i przyznania do porażki, bo tak to czuła, stała się czymś trudnym do przejścia. Przecież jej życie miało być idealne. Nieskazitelne.
Weszła do środka.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
Dudnienie serca zaburzało zalegającą wokół ciszę. Do tego jeszcze przyspieszony oddech i zaciśnięte ze strachu powieki. Panika przejmowała nad nią kontrolę. Uwięziona we własnej głowie. W ciemnościach. Mrok zawsze wywoływał strach. Wyostrzał wszystkie zmysły, pozbawiał ostatnich hamulców. Tak jakby ktoś zamazał nieprzekraczalne granice – wszystko stawało się płynną jednością. Była tylko otchłań, która wciągała głębiej, coraz głębiej, odbierając oddech.
Sekundy mijały i miała wrażenie, jakby czas niemal stanął w miejscu. Czuła się jak zwierzę zamknięte w emocjonalnej klatce.
Anita Kamińska leżała w łóżku obolała i pozbawiona sił. W ich wspólnej sypialni, pełnej wspomnień i niedokończonych pragnień. Mariusz dbał o nią, nadskakiwał jej z wyraźną aprobatą, która ją frustrowała. Przypominała bardziej wyrzut sumienia, znak, że przekroczył granice. Od dłuższego czasu był zamknięty i zatopiony w swoich myślach, a to, co mówił, nie zawsze pokrywało się z tym, co robił. Już wtedy Anita wiedziała, że od niej odszedł. Był przy niej ciałem, ale tylko ciałem, bo jego myśli, jego serce, dusza… to wszystko przestało do niej należeć. A może nigdy nie należało?
Obiecali sobie coś zupełnie innego, nie na tym miał polegać otwarty związek. Ich małżeństwo miało pozostać nienaruszalne, a zostało kompletnie zniszczone. Otwarcie, które okazało się katalizatorem, uruchomiło lawinę nieszczęść, ale również ujawniło wszystkie zadry i krzywdy, jakie zadawali sobie przez wszystkie lata, a o których nie potrafili lub nie chcieli mówić. Anita nie mogła tego znieść.
Pierwsze cięcie na nadgarstku zrobiła po wypiciu całej butelki wina. Poszło zaskakują łatwo. Ulga, którą poczuła, mieszała się z rozlanym w środku ciepłem. Pragnęła oswoić codzienność i robiła to niemal co wieczór. Nie zamierzała się zabić. Chciała tylko ciąć i patrzeć, jak wgłębienie zabarwia się na purpurowo, jak krew powoli kapie na podłogę. Za każdym razem czuła tę niewysłowioną ulgę. Wolność. To był jej sposób na złagodzenie bólu. Na przetrwanie i egzystowanie w świecie, który stał się koszmarem. Czuła się zdradzona, przygnieciona, bezwartościowa. Niewarta uwagi, troski i miłości.
Obarczała się winą, bo to z jej inicjatywy pojawiły się pierwsze rozmowy o otwieraniu związku. Mariusz początkowo w ogóle nie chciał o tym mówić ani nawet słyszeć. Wydawało mu się to niedorzeczne i uderzało w jego męskość. Wciąż pytał. czy jej nie wystarcza. A ona przecież wiedziała, że nie są w stanie dać sobie wszystkiego.
Anita potrzebowała wrażeń, silnych doznań i emocji. Chciała bólu wymieszanego z rozkoszą. Chciała stać się uległą wobec mężczyzny, ale nie była w stanie poczuć tego przy mężu. Wszystkie fantazje, jakimi się karmiła, dalece wykraczały poza moralność i coś, co nawet w najmniejszym stopniu mogłoby spodobać się Mariuszowi. Znała go. Wielokrotnie rozmawiali i wiedziała, że jej pomysły kompletnie nie współgrają z jego możliwościami.
Natomiast Mariusz pragnął zupełnej odwrotności. Chciał romantyzmu, powolnych uniesień, niekończących się pieszczot, delikatnego seksu i dotyku tak subtelnego, że niemal niewyczuwalnego. Kiedyś bardzo to lubiła. Jego skupienie na niej, zachwyt ciałem, bliskością i czułością. Jednak z czasem taki seks stał się dla Anity miałki i nudny. Pozbawiony ognia, dzikości czy zaskakującej pierwotności.
Wiedziała, że tkwi w niej zupełnie inna natura, którą upchnęła do szafy, gdy poznała Mariusza. On wyrwał ją z patologicznego domu i czuła wtedy, że złapała Pana Boga za nogi. Dlatego kompletnie zignorowała pewne rozbieżności, uważając je za drobnostki, które przecież nie będą miały żadnego znaczenia w obliczu wielkiej miłości. I wdzięczności.
Jednak po tych wszystkich latach, gdy uczucie stało się stabilne i małżeństwo ogarnęła rutyna, w Anicie zaczęły odzywać się dawne, uśpione żądze. Próbowała zainteresować nimi męża. Próbowała wzniecić ogień w ich sypialni. Czasami się udawało, jednak dla Anity było to za mało i zbyt rzadko. A przecież prawdziwe doznania wciąż były przed nią. Bardzo długo walczyła ze sobą, ale kolejne lata pokazywały, że czas i życie tak bardzo przeciekają jej przez palce. Nie chciała stracić szansy i możliwości szukania spełnienia, a jednocześnie nie chciała rozstać się z mężem. Kochała go i nie wyobrażała sobie życia bez niego. Mariusz był jej ukochanym i najbliższym przyjacielem. To z nim chciała żyć na co dzień i marzyła, by móc spotykać się z kimś jeszcze, a po powrocie do domu dzielić się wszystkimi wrażeniami z mężem. Wizja stała się kompletnie abstrakcyjnym tworem, ale tak silnym, że Anita myślała o niej coraz częściej. A później zaczęli rozmawiać.
Każde z nich rzuciło się w pierwsze relacje. Anita zaczęła doświadczać świata BDSM, eksplorowała niemal wszystkie jego aspekty, poznawała swoje możliwości, granice i potrzeby. Związała się z mężczyzną, któremu zaufała i stał się dla niej przewodnikiem. Chciała zmierzyć się z rzeczywistością i ulec mu całkowicie. Stać się jego prawdziwą ladacznicą, kochanką i powiernicą. Pragnęła poczuć smak jego języka, śliny, podniecenia. Mocno, ostro, wyuzdanie, tajemniczo, bez zahamowań. Bez zobowiązań, bez przyszłości, bez wyrzutów sumienia i niedopowiedzeń. Myślała o nim cały czas. Kiedy przymykała oczy, widziała siebie uległą, proszącą o zniewolenie i czuła rozkoszne mrowienie w dole brzucha.
Później, po pierwszych intensywnych spotkaniach, pojawiły się kolejne oczekiwania i pragnienia. Uświadomiła sobie, że poza klimatem, pragnie jeszcze czegoś. Chciała większego zaangażowania i miłości. Odwzajemnionej. Jej oczekiwanie spotkało się z wyraźnym oporem i relacja z czasem się rozpadła.
Mariusz natomiast wsiąknął w znajomość z kobietą o imieniu Iza. Anita widziała, jak bardzo się zaangażował. Tak bardzo, że przestał ją zauważać. Momentami nawet jej unikał. Był nieobecny, czasami sfrustrowany obecnością oraz bliskością żony. Zaczęli się kłócić, nie potrafili wytrzymać swojej obecności, a dla Anity widok Mariusza zauroczonego inną był nie do zniesienia. W końcu któregoś wieczoru powiedziała mu, że ma się wyprowadzić. Zrobił to natychmiast, nawet nie próbując z nią rozmawiać, jakby tylko na to czekał i poczuł ulgę. Kobieta uświadomiła sobie, że chciała otwartego związku, a została całkiem sama. Depresja wróciła i uderzyła z takim impetem jak jeszcze nigdy dotąd. Wiedziała, że albo wróci do leków i na terapię, albo nie wytrzyma. Musiała podjąć decyzję, czy chce żyć.
*
Anita stała przed starą trzypiętrową kamienicą. Budynek był w stylu modernistycznym z pięknymi, starymi, ale odnowionymi oknami. Spoglądała na kute balkony, przyobleczone w żywoczerwone, opadające leniwie pelargonie. Lipiec był dobrą porą roku dla ich rozkwitu. Anita pomyślała, że jej lipiec jest dużo gorszy. Zastanawiała się, czy wejść do środka. Czuła, że to dobry krok, ale bała się. Zwyczajnie bała się zrobić ten ruch. Właściwie tylko drzwi dzieliły ją od pewnego rodzaju wolności. Niby niczym nie ryzykowała, ale świadomość otwarcia się, niemal obnażenia i przyznania do porażki, bo tak to czuła, stała się czymś trudnym do przejścia. Przecież jej życie miało być idealne. Nieskazitelne.
Weszła do środka.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
więcej..
