Turban mistrza Mansura - ebook
Turban mistrza Mansura - ebook
Turban mistrza Mansura to zbiór opowieści sufickich, których autorem był żyjący w XIV wieku w Bagdadzie arabski mędrzec Ibn Musa al Mansur, zwany Sufim Drogi. Niemal wszystkie egzemplarze tej legendarnej książki zaginęły. Podobno jeden z ostatnich spłonął w Bibliotece Aleksandryjskiej. Niniejsza publikacja jest próbą rekonstrukcji zaginionej książki i uwspółcześnienia nauk sławnego Mistrza Mansura. W lekkiej i przystępnej formie przybliża polskim Czytelnikom mądrości Wschodu.
Książkę Kochana nie tylko świetnie się czyta, ale można się z niej paru rzeczy dowiedzieć, a niektóre z nich nawet zastosować – w mówieniu i w życiu.
Prof. Jerzy Bralczyk
Kategoria: | Inne |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-7785-605-5 |
Rozmiar pliku: | 984 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Czcigodny Ibn Musa al Mansur urodził się na początku XIV wieku w Bagdadzie. Jako młodzieniec pobierał nauki u sławnego mistrza sufickiego Ibn Mustafy ad-Dina. Po zakończeniu nauki najpierw przez siedem lat pomagał ubogim i cierpiącym, potem przez drugie siedem trudnił się interesami (był m.in. kupcem i wytwórcą odzieży), następnie przez siedem lat nauczał na bagdadzkim uniwersytecie. Po zdobyciu różnorodnych życiowych doświadczeń założył własną szkołę, której prowadzenie wypełniło mu kolejne siedem lat życia. Po czym wyjechał w trwającą kilka lat podróż po wielu krajach i kontynentach. Po powrocie kontynuował prowadzenie szkoły, jednak jego głównym zajęciem było doradzanie w rozmaitych życiowych kwestiach zarówno możnym tego świata, jak i zwykłym mieszkańcom Bagdadu. Stał się tam sławny jako Sufi Drogi, a to ze względu na stosowaną przezeń metodę nauczania sufizmu w czasie wędrówki i zwyczaj opowiadania historii, w których powtarzał się często motyw podróży.
Ukończywszy sześćdziesiąty rok życia, czcigodny Mansur udał się do Europy, by, jak sam mówił, „uczyć innych, ucząc się jednocześnie od nich”. Jedno i drugie robił z powodzeniem w różnych krajach. Jego nauk słuchali władcy, bogacze i wszyscy, którzy potrzebowali rady. O ile jednak wcześniej nauczał głównie sufizmu, o tyle w tej fazie życia zajął się w większym stopniu niż wówczas także retoryką, gdyż na tego typu wiedzę był wtedy większy popyt.
Owocem ponad czterdziestu lat doświadczeń z sufizmem i retoryką stał się zbiór opowieści, łączący te dwa obszary, zatytułowany Turban mistrza Mansura. Opowieści te, jak skromnie napisał autor we wstępie do pierwszego wydania, są tym, „co Wschód może zaoferować Zachodowi”. Ta legendarna książka, napisana po arabsku, została wydana w niewielkim nakładzie. Są ludzie, którzy za oryginalny egzemplarz byliby gotowi zapłacić fortunę. Niemal wszystkie bowiem zaginęły. Podobno jeden z ostatnich spłonął w Bibliotece Aleksandryjskiej.
Niniejsza publikacja jest próbą rekonstrukcji zaginionej książki i zarazem uwspółcześnienia nauk sławnego mistrza Mansura.ZOBACZYĆ INNE MIASTO
Pewnego dnia sufi polecił uczniom, aby spakowali rzeczy na kilkudniową wycieczkę.
— Pokażę wam miasto, którego nigdy nie widzieliście.
Opuścili Bagdad, kierując się drogą wiodącą na południe, do Basry. Kiedy przeszli kilka kilometrów, sufi zatrzymał ich i poprowadził wycieczkę z powrotem do Bagdadu. Minęli bramę miasta, a potem przez kilka godzin chodzili po ulicach, zatrzymywali się na targowiskach, przed pałacami i świątyniami. Uczniowie nic z tego nie rozumieli, ale z szacunku dla sufiego szli za nim. Pakunki bardzo im jednak ciążyły. Było gorąco. Sufi zdawał się nie zwracać na to wszystko uwagi. Pokazywał im kolejne budowle i opowiadał o nich.
Wreszcie jeden z uczniów zapytał:
— Mistrzu, dlaczego pokazujesz nam Bagdad, który dobrze znamy? Mieszkamy tu przecież od urodzenia.
— Tego miasta nigdy przedtem nie widzieliście — rzekł sufi. — To jest Bagdad, widziany oczami przyjezdnych.
NOŻOWNIK W CZERWONYM KAFTANIE
Syn pewnego wezyra brał ślub. Wezyr postanowił zaprosić sufiego, aby swoją przemową uświetnił weselne uroczystości. Sufi miał mówić po zaślubinach, a przed rozpoczęciem uczty. Słuchacze byli głodni i zmęczeni. Kiedy sufi zaczął, na sali panował gwar.
— Kiedyś na targu w Bagdadzie widziano pewnego człowieka z długim nożem w ręku — powiedział mistrz bardzo głośno.
Słuchacze trochę się uciszyli.
— Był on ubrany w czerwony kaftan — ciągnął sufi.
Ludzie jeszcze bardziej się uciszyli. Jedni potrącali drugich, aby byli cicho, bo chcieli usłyszeć opowieść o człowieku w czerwonym kaftanie.
— I niósł wielką paczkę owiniętą w zielony papier.
Kiedy mistrz wypowiedział te słowa, na sali panowała już całkowita cisza.
— Ale może do tej historii wrócę na sam koniec — mówił dalej sufi — a teraz zajmę się tym, co dziś jest najważniejsze: trwałością małżeństwa.
Sufi wygłosił długą przemowę, której wysłuchano w skupieniu i z zainteresowaniem. Kiedy skończył, rozległy się brawa.
— A co z tym nożownikiem w czerwonym kaftanie? — zapytał któryś z gości.
— Prawdę mówiąc, nic ciekawego — odpowiedział sufi. — Ten człowiek przeszedł przez targ i po chwili zniknął w tłumie. Nikt go potem nie widział. Tak często bywa w życiu — coś zapowiada się dramatycznie, a potem kończy się na niczym. Ta historia z nożownikiem dobrze się jednak zaczyna i dlatego lubię ją opowiadać na początku, kiedy trzeba skupić uwagę słuchaczy. Życzmy państwu młodym, by żaden dramatyczny epizod nie zakłócił ich małżeńskiego szczęścia — zakończył swoją mowę sufi.