Unicorn Academy. Pod Wróżkowym Księżycem - ebook

PROLOG. W POWIETRZU CZUĆ MAGIĘ

Promienie porannego słońca tańczyły po perłowych dachach Akademii Jednorożców, a flagi na jej strzelistych wieżyczkach radośnie powiewały na wietrze. Wspaniały budynek szkoły błyszczał tak, jakby był baśniowym zamkiem otoczonym kwitnącymi drzewami i fontannami z krystalicznie czystą wodą. W Szafirowym Dormitorium panował jeszcze wyjątkowy spokój. Sophia Mendoza wstała wcześniej niż jej przyjaciele. Podeszła po cichu do okna, otworzyła je i wyszła na balkon, aby rozkoszować się magicznym widokiem, który rozpościerał się z balkonu jej sypialni.

Dziewczynka zaczerpnęła świeżego powietrza i rozejrzała się wokoło. Wiele myśli przychodziło jej do głowy. Dopiero od niedawna była uczennicą Akademii Jednorożców i wciąż nie mogła w to uwierzyć. Czy to było jej marzenie? Zawsze kochała konie, lecz nawet w najśmielszych snach nie wyobrażała sobie, że pewnego dnia trafi na magiczną wyspę, aby pójść w ślady największych jeźdźców jednorożców. Pożegnanie z mamą i bratem na początku semestru było trudne, ale czuła, że teraz w jej sercu naprawdę zagościło szczęście. W głębi duszy wiedziała też, że Akademia Jednorożców to jej przeznaczenie.

Z balkonu miała idealny widok na rozległe tereny otaczające akademię i stajnię, w której odpoczywał jej ukochany jednorożec o tęczowej grzywie – Gwiazda. Sophia lubiła o niej rozmyślać i wyobrażać sobie, że odpoczywa blisko niej. Odkąd kilka tygodni temu stworzyły więź, stały się nierozłączne, a jednorożec odzyskał swoją magiczną moc. Gwiazda była odważna, silna i lojalna, a Sophia ufała jej bezgranicznie. Zdążyły już razem tak wiele przejść!

Nagle, w oddali, dostrzegła maleńki punkcik w kolorze fuksji. Kiedy zbliżył się wystarczająco blisko, dziewczynka zorientowała się, że to Wróżka Losu.

– Och… – szepnęła Sophia. – Dzień dobry!

Stworzenie machało skrzydłami i wpatrywało się w dziewczynkę przez chwilę, po czym szybko odleciało, zostawiając za sobą różową smugę. Sophia wychyliła się z balkonu i zobaczyła także inne Wróżki Losu furkoczące na niebie. Pojawiały się jedna po drugiej, tworząc gromadki lśniące na żółto, brzoskwiniowo i niebiesko.

Sophia nie była zaskoczona widokiem tak wielu Wróżek Losu. Wyspa Jednorożców była niezwykłym miejscem, a dziś wydawała się jeszcze bardziej wyjątkowa. Powietrze niemal drżało od magicznej energii. W ogrodach tuziny Skrzatników, zaczarowanych pomocników sięgających jednorożcom najwyżej do kolan, biegały między rzeźbami, obładowane lampkami, uroczymi dekoracjami i girlandami kwiatów. Mosty zostały zamiecione, a okna wypolerowane na błysk. Co chwilę pojawiał się jakiś nauczyciel z listą zadań w ręku, odhaczał to, co już zostało zrobione, i dokładnie sprawdzał, czy wszystko jest jak należy.

Sophia uśmiechnęła się do siebie i na palcach wróciła do pokoju, aby się ubrać. Zapowiadał się naprawdę wyjątkowy dzień – po raz pierwszy miała zobaczyć Wróżkowy Księżyc.