-
W empik go
Until I win - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 marca 2025
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Until I win - ebook
„Until I Win” to historia pasji, wytrwałości i niezwykłej więzi między człowiekiem a psami. Opowieść o drodze od pierwszego uratowanego kundelka, przez narodziny hodowli, aż po sukcesy na wystawach i szkoleniach ratowniczych. To książka pełna emocji, poświęcenia i miłości do czworonogów, które stały się częścią rodziny. Jeśli psy są dla Ciebie czymś więcej niż tylko zwierzętami, ta historia z pewnością Cię poruszy
| Kategoria: | Katalog |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8414-194-6 |
| Rozmiar pliku: | 623 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Rozdział 2 Decyzja, Która Zmieniła Wszystko
KIEDY POLA ZNALAZŁA DOM, WYDAWAŁO NAM SIĘ, ŻE WRESZCIE MOŻEMY ODPOCZĄĆ. ALE LOS MIAŁ DLA NAS INNY PLAN.
TYM RAZEM TO KLAUDIA NATRAFIŁA NA KOLEJNE OGŁOSZENIE — SCHRONISKO W KATARZYNOWIE MIAŁO POD OPIEKĄ PRZERAŻONEGO PSA W TYPIE YORKA. MALEŃSTWO, KTÓRE PANICZNIE BAŁO SIĘ LUDZI.
NIE ZASTANAWIALIŚMY SIĘ DŁUGO. 13 GRUDNIA RUSZYLIŚMY DO KATARZYNOWA.
NA MIEJSCU ZOBACZYLIŚMY TO, O CZYM MÓWIŁO OGŁOSZENIE — MAŁEGO PSA, KTÓRY NIE CHCIAŁ MIEĆ NIC WSPÓLNEGO Z LUDŹMI. ZASZYŁ SIĘ W WĄSKIEJ SZCZELINIE MIĘDZY BUDĄ A OGRODZENIEM, WARCZĄC I POKAZUJĄC ZĘBY, CHOĆ W JEGO OCZACH NIE BYŁO AGRESJI — TYLKO CZYSTY, NIEZMĄCONY STRACH.
KLAUDIA PRÓBOWAŁA GO PRZEKONAĆ, ALE ON BYŁ NIEUGIĘTY. ZROBILIŚMY OBCHÓD PO SCHRONISKU, DAJĄC MU CZAS.
I WTEDY ZOBACZYŁEM JĄ.
WŚRÓD SETEK PSÓW, SZCZEKAJĄCYCH, SKACZĄCYCH NA KRATY, JEDEN WYRÓŻNIAŁ SIĘ NA TLE RESZTY. MAŁA, NIEPOZORNA SUCZKA O WILCZYM SPOJRZENIU. NIE SZCZEKAŁA, NIE DOMAGAŁA SIĘ UWAGI. STAŁA PRZY KRACIE, PATRZĄC NA MNIE.
COFNĘŁA SIĘ, GDY SIĘ ZBLIŻYŁEM. WIDAĆ BYŁO, ŻE NIE UFA. ALE NIE UCIEKŁA DO BUDY. CZEKAŁA.
WRÓCILIŚMY DO SAMOCHODU. KLAUDIA PŁAKAŁA, ŻE NIE UDAŁO SIĘ POMÓC YORKOWI.
— TO NIE JEST JEDYNY PIES W SCHRONISKU — POWIEDZIAŁEM I ZAWRÓCIŁEM.
PO CHWILI SIEDZIELIŚMY JUŻ W AUCIE Z KIMŚ INNYM.
ETNA. TAK SIĘ NAZYWAŁA. MIAŁA TROCHĘ PONAD ROK. BYŁA DZIKIM DZIECKIEM, KTÓRE NIE WIEDZIAŁO, CZYM JEST DOM.
BYŁA PIĘKNA — PRZYPOMINAŁA MAŁEGO WILKA, CHOĆ JEJ POSTAWA MÓWIŁA O TYM, ŻE NIE UFA NIKOMU. GDY PRÓBOWALIŚMY PODEJŚĆ, CHOWAŁA SIĘ GŁĘBIEJ W BUDZIE. ALE BYŁO W NIEJ COŚ, CO SPRAWIŁO, ŻE NIE MOGLIŚMY JEJ TAM ZOSTAWIĆ. DECYZJA ZAPADŁA- ZOSTAJE Z NAMI.
POCZĄTKI BYŁY TRUDNE. KAŻDY RUCH CZŁOWIEKA BUDZIŁ W NIEJ LĘK, KAŻDY NIEZNANY DŹWIĘK WYWOŁYWAŁ NAPIĘCIE. ALE Z KAŻDYM DNIEM OTWIERAŁA SIĘ CORAZ BARDZIEJ. STAŁA SIĘ CZĘŚCIĄ NASZEJ RODZINY, NASZYM MAŁYM, DZIKIM WILKIEM, KTÓRY W KOŃCU ODNALAZŁ SWOJE MIEJSCE.
GYDA — TAK JĄ NAZWALIŚMY. BYŁA NASZA.
NIE WIEDZIELIŚMY, ŻE NASZA HISTORIA Z NIĄ NIE POTRWA DŁUGO.
NIE WIEDZIELIŚMY, ŻE NAUCZY NAS WIĘCEJ, NIŻ MOGLIŚMY PRZYPUSZCZAĆ.
I ŻE ZOSTAWI W NAS PUSTKĘ, KTÓREJ NIE SPOSÓB BYŁO WYPEŁNIĆ.Rozdział 3 Gyda — Historia, Która Wciąż Boli
GYDA NIE BYŁA ŁATWYM PSEM. NIE BYŁA PSEM, KTÓRY PRZYCHODZI NA ZAWOŁANIE, KTÓRY KŁADZIE SIĘ NA KANAPIE I POZWALA DRAPAĆ SIĘ ZA UCHEM. NIE BYŁA PSEM, KTÓRY UFAŁ OD PIERWSZEGO DNIA.
PIERWSZE TYGODNIE W NASZYM DOMU TO BYŁA JEDNA WIELKA PRÓBA CIERPLIWOŚCI. GYDA NIE CHCIAŁA WYCHODZIĆ NA SPACERY, NIE CHCIAŁA JEŚĆ W NASZEJ OBECNOŚCI, NIE POZWALAŁA SIĘ DOTKNĄĆ. PATRZYŁA NA NAS TYMI SWOIMI PRZENIKLIWYMI, BURSZTYNOWYMI OCZAMI, ALE W JEJ SPOJRZENIU NIE BYŁO MIŁOŚCI — BYŁO WYŁĄCZNIE PYTANIE: „CZY SKRZYWDZISZ MNIE TAK JAK INNI?”
NIE WIEDZIELIŚMY, CO PRZEŻYŁA, ALE WIEDZIELIŚMY, ŻE NIE BYŁO TO NIC DOBREGO.
PIERWSZY PRZEŁOM NASTĄPIŁ PO DWÓCH MIESIĄCACH. TO BYŁO ZIMOWE POPOŁUDNIE, SŁOŃCE CHYLIŁO SIĘ KU ZACHODOWI, A MY SIEDZIELIŚMY W SALONIE, JAK KAŻDEGO DNIA, CIERPLIWIE CZEKAJĄC, AŻ GYDA ZDECYDUJE SIĘ DO NAS PODEJŚĆ.
I WTEDY TO SIĘ STAŁO.
BEZ OSTRZEŻENIA, BEZ WAHANIA, JAKBY PODJĘŁA DECYZJĘ, KTÓRA KOSZTOWAŁA JĄ WIELE ODWAGI, PO PROSTU PRZYSZŁA I POŁOŻYŁA ŁEB NA MOIM KOLANIE.
NIE ODDYCHAŁEM. NIE CHCIAŁEM JEJ SPŁOSZYĆ.
A POTEM POCZUŁEM, JAK JEJ ODDECH SIĘ USPOKAJA, JAK CAŁE JEJ CIAŁO ROZLUŹNIA SIĘ PO RAZ PIERWSZY OD MIESIĘCY.
NIE BYLIŚMY JESZCZE RODZINĄ, ALE BYLIŚMY JUŻ NA DOBREJ DRODZE.
Z CZASEM GYDA ZACZĘŁA SIĘ OTWIERAĆ. ODKRYLIŚMY, ŻE UWIELBIA BIEGANIE. MIAŁA W SOBIE COŚ Z WILKA — PORUSZAŁA SIĘ Z GRACJĄ, SZYBKO, CICHO. KIEDY PĘDZIŁA PRZEZ ŁĄKI, BYŁA WOLNA.
PATRZYLIŚMY NA NIĄ I WIEDZIELIŚMY JEDNO — NIGDY WCZEŚNIEJ NIE MIELIŚMY PSA, KTÓRY BYŁBY TAK NIEZALEŻNY, TAK SILNY, TAK DUMNY.
ALE MIELIŚMY TEŻ ŚWIADOMOŚĆ, ŻE TA DZIKOŚĆ OZNACZA JEDNO — GYDA NIGDY NIE BĘDZIE PSEM, KTÓRY W PEŁNI ODDA SWOJE SERCE.
I TO BYŁO W PORZĄDKU.
KOCHALIŚMY JĄ TAKĄ, JAKA BYŁA.
STRATA, KTÓRA ZMIENIA WSZYSTKO
NIESTETY, LOS NIE BYŁ DLA NIEJ ŁASKAWY. PO KILKU MIESIĄCACH POJAWIŁY SIĘ PIERWSZE ATAKI. POCZĄTKOWO NIE WIEDZIELIŚMY, CO SIĘ DZIEJE. MYŚLELIŚMY, ŻE TO JEDNORAZOWY INCYDENT, MOŻE COŚ JĄ PRZESTRASZYŁO, MOŻE ZJADŁA COŚ, CO JEJ ZASZKODZIŁO. ALE ATAKI SIĘ POWTARZAŁY — CORAZ CZĘŚCIEJ, CORAZ SILNIEJSZE.
DIAGNOZA BYŁA JAK CIOS. EPILEPSJA.
ZACZĘŁA SIĘ WALKA. WIZYTY U WETERYNARZY, LEKI, KOLEJNE BADANIA. KAŻDY DZIEŃ BYŁ NIEPEWNOŚCIĄ — CZY DZIŚ BĘDZIE DOBRZE? CZY UDA SIĘ PRZEŻYĆ KOLEJNĄ NOC BEZ ATAKU? A GDY ATAKI PRZYCHODZIŁY, BEZRADNOŚĆ ROZDZIERAŁA SERCE. MOGLIŚMY TYLKO TRZYMAĆ JĄ PRZY SOBIE, SZEPTAĆ, ŻE JESTEŚMY TUTAJ, ŻE JEST BEZPIECZNA, CZEKAĆ, AŻ MINIE BURZA.
PRÓBOWALIŚMY WSZYSTKIEGO. CHCIELIŚMY, BY MIAŁA JAK NAJLEPSZE ŻYCIE, BY NIE CZUŁA BÓLU, BY MOGŁA BYĆ SZCZĘŚLIWA, MIMO SWOJEJ CHOROBY. BYŁY DNI DOBRE, BYŁY I TE, KTÓRE KOŃCZYŁY SIĘ ŁZAMI.
AŻ PRZYSZŁA TA NOC. Z 26 NA 27 STYCZNIA 2021 ROKU.
CZTERY, MOŻE PIĘĆ ATAKÓW POD RZĄD. KAŻDY SILNIEJSZY OD POPRZEDNIEGO. KAŻDY ODBIERAJĄCY JEJ CORAZ WIĘCEJ SIŁ. PATRZYLIŚMY NA NIĄ I WIEDZIELIŚMY — NIE MOŻEMY DŁUŻEJ SKAZYWAĆ JEJ NA TO CIERPIENIE.
PATRZYŁEM W JEJ OCZY, WCIĄŻ TE SAME BURSZTYNOWE OCZY, KTÓRE KIEDYŚ PYTAŁY MNIE, CZY JĄ SKRZYWDZĘ. TERAZ PATRZYŁY NA MNIE Z INNYM PYTANIEM — „CZY BĘDZIESZ PRZY MNIE DO KOŃCA?”
BYŁEM.
DO SAMEGO KOŃCA.
27 STYCZNIA NASZE SERCA PĘKŁY.
TEGO DNIA STRACILIŚMY NIE TYLKO PSA. STRACILIŚMY CZŁONKA RODZINY, CZĘŚĆ SIEBIE. W DOMU ZAPADŁA CISZA, KTÓREJ NIE POTRAFILIŚMY ZNIEŚĆ. JEJ LEGOWISKO, JEJ MISKA, JEJ MIEJSCE NA KANAPIE — WSZYSTKO PRZYPOMINAŁO NAM, ŻE JUŻ JEJ NIE MA.
ALE NAJBARDZIEJ BRAKOWAŁO JEJ SAMEJ. TYCH OCZU, KTÓRE PATRZYŁY Z TAKĄ UFNOŚCIĄ. TYCH PORANNYCH SPACERÓW, GDY BIEGAŁA WOLNA I SZCZĘŚLIWA. TEGO, JAK WTULAŁA SIĘ W NAS WIECZORAMI, JAKBY MÓWIŁA „JESTEM TU. JESTEM BEZPIECZNA.”
NIE MA SŁÓW, KTÓRE MOGŁYBY OPISAĆ PUSTKĘ, JAKĄ PO SOBIE ZOSTAWIŁA.
NIE BYŁO JUŻ STUKOTU JEJ ŁAP NA PODŁODZE, NIE BYŁO JEJ SPOJRZENIA, JEJ OBECNOŚCI.
ZOSTAŁY TYLKO WSPOMNIENIA.
I TĘSKNOTA, KTÓRA NIE MIJA.Rozdział 4 Pepper — Nowy Początek
PO STRACIE GYDY MYŚLAŁEM, ŻE JUŻ NIGDY NIE ZDECYDUJĘ SIĘ NA KOLEJNEGO PSA.
ALE DOM BEZ PSA TO NIE DOM.
MÓJ SYN, WIDZĄC, JAK BARDZO PRZEŻYWAMY STRATĘ, ZROBIŁ COŚ, CZEGO SIĘ NIE SPODZIEWALIŚMY.
KTÓREGOŚ DNIA PODSZEDŁ DO MNIE I POWIEDZIAŁ:
— TATO, CHCĘ MIEĆ PSA.
NIE MOGŁEM MU ODMÓWIĆ.
PODJĘLIŚMY DECYZJĘ — TYM RAZEM BĘDZIE TO PIES RASOWY. PO TYLU DOŚWIADCZENIACH Z PSAMI SCHRONISKOWYMI, PO BÓLU, KTÓRY PRZEŻYLIŚMY Z GYDĄ, CHCIELIŚMY UNIKNĄĆ NIESPODZIANEK. CHCIELIŚMY WIEDZIEĆ, JAKI PIES DO NAS TRAFI. NIE PRZEZ BRAK MIŁOŚCI DO PSÓW W POTRZEBIE, ALE PRZEZ STRACH. STRACH PRZED TYM, ŻE ZNÓW BĘDZIEMY MUSIELI PATRZEĆ NA CIERPIENIE, NA KTÓREGO NIE BĘDZIEMY MOGLI NIC PORADZIĆ.
I TAK POJAWIŁ SIĘ ON.
BERNO MAVERICK TEAM, OWCZAREK NIEMIECKI DŁUGOWŁOSY ZWANY PEPPEREM.
27 MARCA 2021 ROKU, DOKŁADNIE DWA MIESIĄCE PO STRACIE GYDY, RUSZYLIŚMY W DROGĘ. W TAJEMNICY PRZED KLAUDIĄ NASZ SYN, NATANIEL, WIEDZIAŁ, DOKĄD JEDZIEMY. TO ON MIAŁ WYBRAĆ IMIĘ — I TAK OTO NASZ NOWY TOWARZYSZ STAŁ SIĘ PEPPEREM.
KIEDY POLA ZNALAZŁA DOM, WYDAWAŁO NAM SIĘ, ŻE WRESZCIE MOŻEMY ODPOCZĄĆ. ALE LOS MIAŁ DLA NAS INNY PLAN.
TYM RAZEM TO KLAUDIA NATRAFIŁA NA KOLEJNE OGŁOSZENIE — SCHRONISKO W KATARZYNOWIE MIAŁO POD OPIEKĄ PRZERAŻONEGO PSA W TYPIE YORKA. MALEŃSTWO, KTÓRE PANICZNIE BAŁO SIĘ LUDZI.
NIE ZASTANAWIALIŚMY SIĘ DŁUGO. 13 GRUDNIA RUSZYLIŚMY DO KATARZYNOWA.
NA MIEJSCU ZOBACZYLIŚMY TO, O CZYM MÓWIŁO OGŁOSZENIE — MAŁEGO PSA, KTÓRY NIE CHCIAŁ MIEĆ NIC WSPÓLNEGO Z LUDŹMI. ZASZYŁ SIĘ W WĄSKIEJ SZCZELINIE MIĘDZY BUDĄ A OGRODZENIEM, WARCZĄC I POKAZUJĄC ZĘBY, CHOĆ W JEGO OCZACH NIE BYŁO AGRESJI — TYLKO CZYSTY, NIEZMĄCONY STRACH.
KLAUDIA PRÓBOWAŁA GO PRZEKONAĆ, ALE ON BYŁ NIEUGIĘTY. ZROBILIŚMY OBCHÓD PO SCHRONISKU, DAJĄC MU CZAS.
I WTEDY ZOBACZYŁEM JĄ.
WŚRÓD SETEK PSÓW, SZCZEKAJĄCYCH, SKACZĄCYCH NA KRATY, JEDEN WYRÓŻNIAŁ SIĘ NA TLE RESZTY. MAŁA, NIEPOZORNA SUCZKA O WILCZYM SPOJRZENIU. NIE SZCZEKAŁA, NIE DOMAGAŁA SIĘ UWAGI. STAŁA PRZY KRACIE, PATRZĄC NA MNIE.
COFNĘŁA SIĘ, GDY SIĘ ZBLIŻYŁEM. WIDAĆ BYŁO, ŻE NIE UFA. ALE NIE UCIEKŁA DO BUDY. CZEKAŁA.
WRÓCILIŚMY DO SAMOCHODU. KLAUDIA PŁAKAŁA, ŻE NIE UDAŁO SIĘ POMÓC YORKOWI.
— TO NIE JEST JEDYNY PIES W SCHRONISKU — POWIEDZIAŁEM I ZAWRÓCIŁEM.
PO CHWILI SIEDZIELIŚMY JUŻ W AUCIE Z KIMŚ INNYM.
ETNA. TAK SIĘ NAZYWAŁA. MIAŁA TROCHĘ PONAD ROK. BYŁA DZIKIM DZIECKIEM, KTÓRE NIE WIEDZIAŁO, CZYM JEST DOM.
BYŁA PIĘKNA — PRZYPOMINAŁA MAŁEGO WILKA, CHOĆ JEJ POSTAWA MÓWIŁA O TYM, ŻE NIE UFA NIKOMU. GDY PRÓBOWALIŚMY PODEJŚĆ, CHOWAŁA SIĘ GŁĘBIEJ W BUDZIE. ALE BYŁO W NIEJ COŚ, CO SPRAWIŁO, ŻE NIE MOGLIŚMY JEJ TAM ZOSTAWIĆ. DECYZJA ZAPADŁA- ZOSTAJE Z NAMI.
POCZĄTKI BYŁY TRUDNE. KAŻDY RUCH CZŁOWIEKA BUDZIŁ W NIEJ LĘK, KAŻDY NIEZNANY DŹWIĘK WYWOŁYWAŁ NAPIĘCIE. ALE Z KAŻDYM DNIEM OTWIERAŁA SIĘ CORAZ BARDZIEJ. STAŁA SIĘ CZĘŚCIĄ NASZEJ RODZINY, NASZYM MAŁYM, DZIKIM WILKIEM, KTÓRY W KOŃCU ODNALAZŁ SWOJE MIEJSCE.
GYDA — TAK JĄ NAZWALIŚMY. BYŁA NASZA.
NIE WIEDZIELIŚMY, ŻE NASZA HISTORIA Z NIĄ NIE POTRWA DŁUGO.
NIE WIEDZIELIŚMY, ŻE NAUCZY NAS WIĘCEJ, NIŻ MOGLIŚMY PRZYPUSZCZAĆ.
I ŻE ZOSTAWI W NAS PUSTKĘ, KTÓREJ NIE SPOSÓB BYŁO WYPEŁNIĆ.Rozdział 3 Gyda — Historia, Która Wciąż Boli
GYDA NIE BYŁA ŁATWYM PSEM. NIE BYŁA PSEM, KTÓRY PRZYCHODZI NA ZAWOŁANIE, KTÓRY KŁADZIE SIĘ NA KANAPIE I POZWALA DRAPAĆ SIĘ ZA UCHEM. NIE BYŁA PSEM, KTÓRY UFAŁ OD PIERWSZEGO DNIA.
PIERWSZE TYGODNIE W NASZYM DOMU TO BYŁA JEDNA WIELKA PRÓBA CIERPLIWOŚCI. GYDA NIE CHCIAŁA WYCHODZIĆ NA SPACERY, NIE CHCIAŁA JEŚĆ W NASZEJ OBECNOŚCI, NIE POZWALAŁA SIĘ DOTKNĄĆ. PATRZYŁA NA NAS TYMI SWOIMI PRZENIKLIWYMI, BURSZTYNOWYMI OCZAMI, ALE W JEJ SPOJRZENIU NIE BYŁO MIŁOŚCI — BYŁO WYŁĄCZNIE PYTANIE: „CZY SKRZYWDZISZ MNIE TAK JAK INNI?”
NIE WIEDZIELIŚMY, CO PRZEŻYŁA, ALE WIEDZIELIŚMY, ŻE NIE BYŁO TO NIC DOBREGO.
PIERWSZY PRZEŁOM NASTĄPIŁ PO DWÓCH MIESIĄCACH. TO BYŁO ZIMOWE POPOŁUDNIE, SŁOŃCE CHYLIŁO SIĘ KU ZACHODOWI, A MY SIEDZIELIŚMY W SALONIE, JAK KAŻDEGO DNIA, CIERPLIWIE CZEKAJĄC, AŻ GYDA ZDECYDUJE SIĘ DO NAS PODEJŚĆ.
I WTEDY TO SIĘ STAŁO.
BEZ OSTRZEŻENIA, BEZ WAHANIA, JAKBY PODJĘŁA DECYZJĘ, KTÓRA KOSZTOWAŁA JĄ WIELE ODWAGI, PO PROSTU PRZYSZŁA I POŁOŻYŁA ŁEB NA MOIM KOLANIE.
NIE ODDYCHAŁEM. NIE CHCIAŁEM JEJ SPŁOSZYĆ.
A POTEM POCZUŁEM, JAK JEJ ODDECH SIĘ USPOKAJA, JAK CAŁE JEJ CIAŁO ROZLUŹNIA SIĘ PO RAZ PIERWSZY OD MIESIĘCY.
NIE BYLIŚMY JESZCZE RODZINĄ, ALE BYLIŚMY JUŻ NA DOBREJ DRODZE.
Z CZASEM GYDA ZACZĘŁA SIĘ OTWIERAĆ. ODKRYLIŚMY, ŻE UWIELBIA BIEGANIE. MIAŁA W SOBIE COŚ Z WILKA — PORUSZAŁA SIĘ Z GRACJĄ, SZYBKO, CICHO. KIEDY PĘDZIŁA PRZEZ ŁĄKI, BYŁA WOLNA.
PATRZYLIŚMY NA NIĄ I WIEDZIELIŚMY JEDNO — NIGDY WCZEŚNIEJ NIE MIELIŚMY PSA, KTÓRY BYŁBY TAK NIEZALEŻNY, TAK SILNY, TAK DUMNY.
ALE MIELIŚMY TEŻ ŚWIADOMOŚĆ, ŻE TA DZIKOŚĆ OZNACZA JEDNO — GYDA NIGDY NIE BĘDZIE PSEM, KTÓRY W PEŁNI ODDA SWOJE SERCE.
I TO BYŁO W PORZĄDKU.
KOCHALIŚMY JĄ TAKĄ, JAKA BYŁA.
STRATA, KTÓRA ZMIENIA WSZYSTKO
NIESTETY, LOS NIE BYŁ DLA NIEJ ŁASKAWY. PO KILKU MIESIĄCACH POJAWIŁY SIĘ PIERWSZE ATAKI. POCZĄTKOWO NIE WIEDZIELIŚMY, CO SIĘ DZIEJE. MYŚLELIŚMY, ŻE TO JEDNORAZOWY INCYDENT, MOŻE COŚ JĄ PRZESTRASZYŁO, MOŻE ZJADŁA COŚ, CO JEJ ZASZKODZIŁO. ALE ATAKI SIĘ POWTARZAŁY — CORAZ CZĘŚCIEJ, CORAZ SILNIEJSZE.
DIAGNOZA BYŁA JAK CIOS. EPILEPSJA.
ZACZĘŁA SIĘ WALKA. WIZYTY U WETERYNARZY, LEKI, KOLEJNE BADANIA. KAŻDY DZIEŃ BYŁ NIEPEWNOŚCIĄ — CZY DZIŚ BĘDZIE DOBRZE? CZY UDA SIĘ PRZEŻYĆ KOLEJNĄ NOC BEZ ATAKU? A GDY ATAKI PRZYCHODZIŁY, BEZRADNOŚĆ ROZDZIERAŁA SERCE. MOGLIŚMY TYLKO TRZYMAĆ JĄ PRZY SOBIE, SZEPTAĆ, ŻE JESTEŚMY TUTAJ, ŻE JEST BEZPIECZNA, CZEKAĆ, AŻ MINIE BURZA.
PRÓBOWALIŚMY WSZYSTKIEGO. CHCIELIŚMY, BY MIAŁA JAK NAJLEPSZE ŻYCIE, BY NIE CZUŁA BÓLU, BY MOGŁA BYĆ SZCZĘŚLIWA, MIMO SWOJEJ CHOROBY. BYŁY DNI DOBRE, BYŁY I TE, KTÓRE KOŃCZYŁY SIĘ ŁZAMI.
AŻ PRZYSZŁA TA NOC. Z 26 NA 27 STYCZNIA 2021 ROKU.
CZTERY, MOŻE PIĘĆ ATAKÓW POD RZĄD. KAŻDY SILNIEJSZY OD POPRZEDNIEGO. KAŻDY ODBIERAJĄCY JEJ CORAZ WIĘCEJ SIŁ. PATRZYLIŚMY NA NIĄ I WIEDZIELIŚMY — NIE MOŻEMY DŁUŻEJ SKAZYWAĆ JEJ NA TO CIERPIENIE.
PATRZYŁEM W JEJ OCZY, WCIĄŻ TE SAME BURSZTYNOWE OCZY, KTÓRE KIEDYŚ PYTAŁY MNIE, CZY JĄ SKRZYWDZĘ. TERAZ PATRZYŁY NA MNIE Z INNYM PYTANIEM — „CZY BĘDZIESZ PRZY MNIE DO KOŃCA?”
BYŁEM.
DO SAMEGO KOŃCA.
27 STYCZNIA NASZE SERCA PĘKŁY.
TEGO DNIA STRACILIŚMY NIE TYLKO PSA. STRACILIŚMY CZŁONKA RODZINY, CZĘŚĆ SIEBIE. W DOMU ZAPADŁA CISZA, KTÓREJ NIE POTRAFILIŚMY ZNIEŚĆ. JEJ LEGOWISKO, JEJ MISKA, JEJ MIEJSCE NA KANAPIE — WSZYSTKO PRZYPOMINAŁO NAM, ŻE JUŻ JEJ NIE MA.
ALE NAJBARDZIEJ BRAKOWAŁO JEJ SAMEJ. TYCH OCZU, KTÓRE PATRZYŁY Z TAKĄ UFNOŚCIĄ. TYCH PORANNYCH SPACERÓW, GDY BIEGAŁA WOLNA I SZCZĘŚLIWA. TEGO, JAK WTULAŁA SIĘ W NAS WIECZORAMI, JAKBY MÓWIŁA „JESTEM TU. JESTEM BEZPIECZNA.”
NIE MA SŁÓW, KTÓRE MOGŁYBY OPISAĆ PUSTKĘ, JAKĄ PO SOBIE ZOSTAWIŁA.
NIE BYŁO JUŻ STUKOTU JEJ ŁAP NA PODŁODZE, NIE BYŁO JEJ SPOJRZENIA, JEJ OBECNOŚCI.
ZOSTAŁY TYLKO WSPOMNIENIA.
I TĘSKNOTA, KTÓRA NIE MIJA.Rozdział 4 Pepper — Nowy Początek
PO STRACIE GYDY MYŚLAŁEM, ŻE JUŻ NIGDY NIE ZDECYDUJĘ SIĘ NA KOLEJNEGO PSA.
ALE DOM BEZ PSA TO NIE DOM.
MÓJ SYN, WIDZĄC, JAK BARDZO PRZEŻYWAMY STRATĘ, ZROBIŁ COŚ, CZEGO SIĘ NIE SPODZIEWALIŚMY.
KTÓREGOŚ DNIA PODSZEDŁ DO MNIE I POWIEDZIAŁ:
— TATO, CHCĘ MIEĆ PSA.
NIE MOGŁEM MU ODMÓWIĆ.
PODJĘLIŚMY DECYZJĘ — TYM RAZEM BĘDZIE TO PIES RASOWY. PO TYLU DOŚWIADCZENIACH Z PSAMI SCHRONISKOWYMI, PO BÓLU, KTÓRY PRZEŻYLIŚMY Z GYDĄ, CHCIELIŚMY UNIKNĄĆ NIESPODZIANEK. CHCIELIŚMY WIEDZIEĆ, JAKI PIES DO NAS TRAFI. NIE PRZEZ BRAK MIŁOŚCI DO PSÓW W POTRZEBIE, ALE PRZEZ STRACH. STRACH PRZED TYM, ŻE ZNÓW BĘDZIEMY MUSIELI PATRZEĆ NA CIERPIENIE, NA KTÓREGO NIE BĘDZIEMY MOGLI NIC PORADZIĆ.
I TAK POJAWIŁ SIĘ ON.
BERNO MAVERICK TEAM, OWCZAREK NIEMIECKI DŁUGOWŁOSY ZWANY PEPPEREM.
27 MARCA 2021 ROKU, DOKŁADNIE DWA MIESIĄCE PO STRACIE GYDY, RUSZYLIŚMY W DROGĘ. W TAJEMNICY PRZED KLAUDIĄ NASZ SYN, NATANIEL, WIEDZIAŁ, DOKĄD JEDZIEMY. TO ON MIAŁ WYBRAĆ IMIĘ — I TAK OTO NASZ NOWY TOWARZYSZ STAŁ SIĘ PEPPEREM.
więcej..
BESTSELLERY
- EBOOK
36,90 zł 51,99 Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
- EBOOK 19,90 zł 39,90
Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
- EBOOK 19,90 zł 39,90
Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
- EBOOK 19,90 zł 32,90
Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
Wydawnictwo: SuperNowaFormat: EPUB MOBIZabezpieczenie: Watermark VirtualoKategoria: KatalogWiedźmin Geralt to kulturowy fenomen naszego stulecia! Postać stworzona przez Andrzeja Sapkowskiego zawładnęła umysłami milionów ludzi na całym świecie! Zatem opowieść trwa, a historia nie kończy się nigdy... 33,90 zł 39,99 Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
