MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
W poszukiwaniu zapomnienia 2: Chcę więcej – opowiadanie erotyczne - ebook
Wydawnictwo:
Seria:
Format:
EPUB
Data wydania:
28 lutego 2022
W poszukiwaniu zapomnienia 2: Chcę więcej – opowiadanie erotyczne - ebook
Drugie opowiadanie z cyklu „W poszukiwaniu zapomnienia" autorstwa Annah Viki M.
Aleksander wyznacza kolejne spotkanie, które odbywa się w ciemności. Co szykuje dla Ewy? I dlaczego staje się zazdrosna, gdy niespodziewanie spotyka go z inną kobietą? Tymczasem mąż próbuje skłonić ją do wizyty intymnej w więzieniu.
| Kategoria: | Erotyka |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-87-280-8808-1 |
| Rozmiar pliku: | 249 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Zapominam, że pod skórą gdzieś chowamy lęk,
ja wiem, ja wiem,
nie zamknę oczu, boję się,
że znikniesz, gdy otworzę je.
Im więcej ciebie, tym mniej,
bardziej to czuję, niż wiem.
Im więcej ciebie, tym mniej,
jak to jest możliwe?
Im więcej ciebie, tym mniej,
nie wiesz, że
ja, nawet kiedy jesteś tak blisko mnie,
tęsknię już za tobą .
Nie znosiłam odgłosu zamykania ciężkich drzwi. Za każdym razem czułam się jak w potrzasku. Moja klaustrofobia szalała, chociaż wiedziałam, że za godzinę znów będę na wolności. Z jednej strony tak bardzo chciałam go widywać, a z drugiej wszystkie te procedury mnie przytłaczały: kontrola, zdeponowanie dowodu osobistego i ciągła obserwacja.
– Prokurator zgodził się na widzenie intymne. – Paweł patrzył na mnie z jakąś taką nadzieją w oczach. Wyglądał na zmęczonego, ale wcale nie aż tak źle, jak mogłam się spodziewać. Już chyba ja z podkrążonymi oczami wyglądałam gorzej. W pierwszej chwili nie mogłam zrozumieć, o czym do mnie mówi i co to oznacza, gdy jednak w końcu dotarł do mnie sens jego słów, nie umiałam wykrzesać entuzjazmu.
– Kiedy? – zapytałam.
– Widzę, że się nie cieszysz. – Posmutniał.
– Po prostu nie wiem, czy będę umiała – ściszyłam głos – to musi być bardzo krępujące.
– Nie musimy nic robić. Możemy po prostu posiedzieć razem bez nadzoru, bez oczu strażników i kamer. – Wyciągnął rękę przez stolik, który nas dzielił, i złapał moją dłoń. Jego skóra była ciepła, chciałam jeszcze.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
ja wiem, ja wiem,
nie zamknę oczu, boję się,
że znikniesz, gdy otworzę je.
Im więcej ciebie, tym mniej,
bardziej to czuję, niż wiem.
Im więcej ciebie, tym mniej,
jak to jest możliwe?
Im więcej ciebie, tym mniej,
nie wiesz, że
ja, nawet kiedy jesteś tak blisko mnie,
tęsknię już za tobą .
Nie znosiłam odgłosu zamykania ciężkich drzwi. Za każdym razem czułam się jak w potrzasku. Moja klaustrofobia szalała, chociaż wiedziałam, że za godzinę znów będę na wolności. Z jednej strony tak bardzo chciałam go widywać, a z drugiej wszystkie te procedury mnie przytłaczały: kontrola, zdeponowanie dowodu osobistego i ciągła obserwacja.
– Prokurator zgodził się na widzenie intymne. – Paweł patrzył na mnie z jakąś taką nadzieją w oczach. Wyglądał na zmęczonego, ale wcale nie aż tak źle, jak mogłam się spodziewać. Już chyba ja z podkrążonymi oczami wyglądałam gorzej. W pierwszej chwili nie mogłam zrozumieć, o czym do mnie mówi i co to oznacza, gdy jednak w końcu dotarł do mnie sens jego słów, nie umiałam wykrzesać entuzjazmu.
– Kiedy? – zapytałam.
– Widzę, że się nie cieszysz. – Posmutniał.
– Po prostu nie wiem, czy będę umiała – ściszyłam głos – to musi być bardzo krępujące.
– Nie musimy nic robić. Możemy po prostu posiedzieć razem bez nadzoru, bez oczu strażników i kamer. – Wyciągnął rękę przez stolik, który nas dzielił, i złapał moją dłoń. Jego skóra była ciepła, chciałam jeszcze.
To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.
więcej..
