W życiu piękne są tylko chwile - ebook

od początku

Mądrość to umiejętność wybrania dziś tego, co będzie miało sens później. Każdego dnia uczę się żyć tak, by przestrzeń między miejscem, w którym teraz jestem, a miejscem, w którym pragnę być, inspirowała mnie, a nie przerażała.” (Tracee Ellis Ross)

Wybrałam życie. Podróżuję w przestrzeni o nazwie Życie. Każdy z nas jest po trosze wędrowcem, podróżnikiem, poszukiwaczem. Miewamy chwile, w których nie czujemy się sobą, odczuwamy brak lub przesyt. Grzęźniemy w ruchomych piaskach. Bywamy szczęśliwi i nieszczęśliwi, smutni i radośni, wypełnieni sensem i pustką. Jesteśmy kolekcjonerami wspomnień — tych, które wywołują uśmiech na naszych twarzach i tych, o których chcielibyśmy raczej zapomnieć. Tymczasem wszystkie one są częścią nas.

Katarzyna J. Siudaposłuchaj jej

pachnąca nadchodzącą wiosną sosna

targana wiatrami znad morza

co wielu sztormów zna tajemnicę

dziś odpoczywa pośród piaszczystych wydm

historię życia szumem opowiada

przystań na chwilę i posłuchaj

na to właśnie zasłużyła

słuchaj jak skrzypią zmęczone konary

słuchaj szumu pobliskiego morza

jej towarzystwo spróbuj docenić

patrz jak igliwie w słońcu się mieni

patrz jak wysoko nosi głowę

choć garbów przez lata narosło ze sto

może zrozumiesz po co tu wracasz

dlaczego tak dobrze ci z niąobfitość

ofiarowałaś mi to

co najcenniejsze

swoje wnętrze mi ofiarowałaś

obdarowałaś mnie kwieciem radosnym

liliami

różami

czarnym bzem

teraz i ja pragnę

tego chcę

otwieram przed tobą bramę serca

lekko uchylam drzwi

wejdź

proszę

zapraszam

płomyk przyjaźni blado się tli

niech rozpali się płomień ogromny

tak wielki

tak mocny

ogromny

jest w nas coś

co zbliża nas

nie pozwala nam milczeć wcale

choć kpi z naszych pragnień czas

struny nasze gdzieś w głębi szarpane

każą nam kosze przyjaźni nieść dumnie

by radości jak świeżą zbierać rosę

kroplę po kropli

chwilę za chwilą

po troszebądź dla mnie

bądź dla mnie wszystkim czego potrzebuję

bądź drogą prostą aby dostrzec cel

bądź rozłożystym dębem bym czuła się bezpiecznie

bądź rwącą rzeką co nurtom nadaje sens

bądź mewą skrzydlatą troskliwie śledzącą ruch żagli

bądź jeszcze szumem morskich fal

bądź halnym co strzeże łanów mojego serca

bądź też błękitem mojego nieba

bądź tym wszystkim co w duszy gra

bądź więc zegarem klepsydrą bycia

lecz tak naprawdę bądź sensem mojego życiachwilę jedną jedyną

chwilę jedną mi ofiaruj

jedną jedyną

potrzebną by spokój zachować i siłę

chwilę tak cudną zaklętą w czasie

chwilę uroczą zatrzymać da się

pozwól pozostać jej przy mnie tylko

pozwól nacieszyć się choćby chwilką

ofiaruj chwilę jedną jedyną

proszę

dzielnie przeciwności losu znoszę

zasługuję na nią

dobrze wiesz

ofiaruj mi tę chwilę i też się nią ciesz

wspólną

ciepłą

doskonałą chwilą

ofiaruj mi proszę

jedną chwilę jedynągłos

usłyszałam ten głos

spokojny ciepły miły

serce oszalało

twarze nasze

tylko gdzieś się śniły

dobrze wiedziałam

że jesteś gdzieś tam

daleko

na drugim końcu świata

słowa płynęły przed drogi szmat

i los skrzyżował nasze drogi

ciało dreszcze przeszyły

te oczy — mój Boże

oczy niesamowite

i ten głos już wcześniej słyszany

tak pięknie mówiłeś o sztuce

co w duszy gdzieś głęboko mieszka

nie ważne

że zaprzeczy ktoś

ja wiedziałam

że choć różni jesteśmy

coś z tego będzie

bo w nas jest to cośnoga za nogą

noga za nogą

głowa w chmurach

złocona liśćmi ścieżka kręta

spokój przed burzą

błękitne niebo

jesienna łąka pachnąca miętą

ulotne myśli

strzępy wspomnień

ciebie i zdarzeń obrazy mgliste

krople tęsknoty

dobre wspomnienia

i drżącej dłoni wnętrze czyste

będzie co będzie

piasek się sypie w klepsydrze życia

nie zna litości

będzie co będzie

bo najważniejsze

skosztować w życiu prawdziwej miłości

smutek

pretensje

winna

niewinny

niewinna

winny

niemądre myśli

noga za nogą

przed siebie

kres horyzontu

sens życia kreślipamięć o tobie

zimno

ciało przeszywają dreszcze

próbuję sobie przypomnieć ciebie

wciąż pamiętam słowa i gwiazdy na niebie

długie rozmowy późnym wieczorem

kubek gorącej herbaty

lub kawy

otwarte serca

pomysły nowe

plany na przyszłość

inne sprawy

wskazówki zegara w miejscu stoją

czas więc nie płynie zatrzymany

rozmawiać można aż do rana

zmęczenia nawet nie odczuwamy

teraz przy kubku herbaty

lub kawy

chwili wyczekuję znajomej

rozmowy prowadzę z nocną ciszą

myśląc o tobie uśmiecham się do niej

cisza jest dobrym słuchaczem

milczy nie oceniając

brakuje jedynie spojrzeń wzajemnych

co dreszcze płoszą

ciepłem otulającobrazy wspomnień

łapię

kradnę

chwytam

rwę

dary losu

strzępy ciebie

co nietrwałe są tak bardzo

jak białe obłoki na niebie

kształty realne zdają się mieć

prawie czuję je w swojej dłoni

i są już moje

i już pieszczą

zmysły zapachem znajomym

w jeden obraz niczym puzzle

składam siebie

ciebie

nas

i gdy prawie się udaje

znowu wszystko psuje czas

dzisiaj nie dam za wygraną

złapię schwytam i poskładam

w piękny obraz wszystkie chwile

i prawdziwy kształt im nadam

nie pozbawią nas radości

gdy przegramy bitwę z czasem

będą cieszyć stare kości

i utrwalą się nam w sercach

i połączą znowu nas

jak mgła będą i jak obłok

lecz nie zadrwi już z nas czasspacer

idę powoli

zamyślona

noga za nogą kreśli ślady

wiatr pieści moją twarz delikatnym dotykiem

a promienie słoneczne sięgają mojego wnętrza

i tak jest dobrze

tak jest błogo

wszystko znika gdzieś za mną

daleko

tylko ja i wiatr

i nasze pieszczoty

do życia nabieram ochoty

kiedy przystaję mój cień przystaje ze mną

nie ma już wiatru

jest to cudowne uczucie ukojenia

spokoju

wolności

snuję plany bliskiej i dalekiej

i tej najbardziej utęsknionej przyszłościmoje miasto

wstało miasto do życia ze snu przebudzone

i wstała maleńka uliczka w cień katedry wtulona

przez kamienne na przedprożach smoki

troskliwie strzeżona

najpiękniejsza uliczka Gdańska ukochanego dusza

koronkami kamienic serdecznie cię zaprasza

usiądź

odpocznij

wypij kawę w kawiarence

a na wspomnień pamiątkę bursztynowe kup serce

popatrz na kupców dawnych postaci

w kamień zaczarowane

drzemią sobie cichutko w kuranty zasłuchane

to urokliwe miejsce miłosnych opowieści

o Koperniku i Annie krążą tu opowieści

bruk

przedproża

wspaniałości

tu marzyć można bez końca

wyobraźni puszczając wodze

chcesz smaków tych spróbować?

zajrzyj tutaj po drodzemarzenie

za oknem pada śnieg

białe płatki otulają szary świat

a ja patrzę

patrzę w nie i marzę

marzę o niespełnionych marzeniach

o tych co uleciały

i utknęły pośród drzew

zdradziły moje tajemnice wróblom

a one śpiewają o nich światu

głosy ich płyną do nieba

tylko ja je słyszę

i znów są tylko moje

pozostaną tylko marzeniami

dziecięcymi życzeniami

życie dorosłe za pasem

marzenia

pragnienia

życzenia

i wyścig z czasemmgły

blady świt

mgły chłodny dotyk

szary zarys jeziora niewyraźny

rosa spływająca kroplami z liścia

lasu sosnowego obszar pokaźny

kontury nieregularny kształt kreślące

widokiem swym oczy cieszą

dreszcze ciało przeszywające

z poranną pobudką śpieszą

na drewniane molo ożywczy spacer

nowe uczucia

doznania nowe

włosy rozwiane kapryśnym wiatrem

na ustach zachwytu słowa

troski w jeziorze zatopione

znaku istnienia nie dają

myśli w nadziei skupione

w nadziei prawdziwej

tak realnej

jak widok dla oczu wspaniały