Wahadełko w magii - ebook

WSTĘP:
WITAJ W ŚWIECIE WAHADEŁEK

Wahadełka są wykorzystywane do dywinacji i różdżkarstwa od tysięcy lat. Najwcześniejsze zapiski dotyczące stosowania narzędzi różdżkarskich, takich jak wahadełka i różdżki, pochodzą sprzed 8000 lat. Współczesne zastosowanie tych narzędzi opiera się na znalezisku z 1949 roku, kiedy francuscy odkrywcy natknęli się na malowidła na ścianach jaskini Tassili w Algierii przedstawiające ludzi trzymających widełkowate narzędzia i najprawdopodobniej szukających podziemnych złóż i źródeł. W zbiorach muzeum w Kairze znajdują się ceramiczne wahadełka, które odnaleziono w grobowcach sprzed 1000 lat. Istnieje również akwaforta sprzed 2500 lat przedstawiająca chińskiego cesarza Yu dzierżącego urządzenie z podłużnymi kolcami przypominające różdżkę.

W Grecji badacze odkryli dowody na to, że wahadełka były stosowane 400 lat p.n.e. przez wyrocznię delficką jako narzędzie do przeprowadzania dywinacji dla rodu królewskiego, szlachty i wojska. Pod koniec XIV w. włoski naukowiec Galileusz wpatrywał się w żyrandol zwisający ze sklepienia katedry w Pizie. Ta obserwacja doprowadziła go do badań nad wahadłami jako formami odmierzania czasu, a analizy te z kolei stanowiły podwaliny nauk o właściwościach wahadeł na początku XVII w. W połowie siedemnastego stulecia naszej ery matematyk Christiaan Huygens wykorzystał powyższe badania do zbudowania pierwszego zegara wahadłowego.

Wahadło stosowane jako narzędzie do dywinacji zetknęło się z pokaźną dawką krytyki już w średniowieczu. Na początku XIV w. papież Jan XXII zapoczątkował falę prześladowań „czarownic” i „czarowników” – ludzi, którzy parali się głównie położnictwem, uzdrawianiem, przepowiadaniem przyszłości, a także różdżkarstwem. Kościół traktował wahadełka jako formę dywinacji i czczenia diabła, w związku z czym zakazał ich stosowania aż do połowy XVIII w., kiedy stało się jasne, że są używane na szeroką skalę i cieszą się skutecznością w różdżkarstwie.

W 1833 roku Michel Eugène Chevreul studiował ruch wahadła i doszedł do wniosku, iż odpowiedzialne są za to bezwiedne i niezależne od naszej woli skurcze mięśni. Jego odkrycie uznano za jedną z najwcześniejszych definicji odruchu ideomotorycznego. Chevreul był pionierem badań nad duchowym aspektem wahadeł.

W latach 30. XX w. Francuz Abbé Alexis Mermet odniósł liczne sukcesy z wahadełkami, które wykorzystywał podczas sesji uzdrawiania, do odnajdywania zaginionych ludzi oraz jako narzędzia do radiestezji i wykrywania podziemnych źródeł wody. Dzięki jego pracy na nowo zainteresowano się wahadełkami. Dzisiaj narzędzia te są akceptowane i dowolnie wykorzystywane – nawet przez Watykan. W 1935 roku państwo papieskie doceniło Mermeta za jego wszechstronną pracę z wahadłami, a nawet poproszono go o pomoc przy rozwiązaniu kilku problemów archeologicznych. Abbé Mermet skonstruował narzędzie nazwane wahadłem Mermeta – zaokrąglony stożek wykonany z metalu, z wydrążoną komorą do przechowywania różnych substancji. Wahadła Mermeta mają emitować te same wibracje, co substancje umieszczone w jego komorze.

Mimo sukcesów, jakie od setek lat towarzyszą zastosowaniu wahadełek, narzędzia te są często krytykowane ze względu na brak dowodów naukowych poświadczających ich działanie. Udowodnienie tego może być trudne na skutek wspomnianej reakcji ideomotorycznej – skurczy mięśni wywołanych nieświadomym ruchem ręki.

Naukowcom trudno zebrać dane w kwestii tego zjawiska, ponieważ nie potrafimy monitorować ani zobaczyć energii w postaci ducha. Innymi słowy ludzie są nieświadomi tego, że mają w sobie odpowiedzi, gdyż świadome ja zwykle przejmuje kontrolę i tłumi wyższe ja oraz intuicję. Bardzo łatwo żyć w ten sposób w dzisiejszym świecie – jesteśmy nieustannie zabiegani, a straszne głosy w naszych głowach potrafią sprawnie i szybko przejąć kontrolę, na skutek czego wpadamy w sieć przyziemnych aspektów życia. Zapominamy, żeby się zatrzymać, oddychać, zrelaksować się i spojrzeć w głąb siebie, kiedy potrzebujemy odpowiedzi. Dlatego wahadełko jest takim wspaniałym narzędziem – pozwala nam zrobić właśnie to: zatrzymać się, oddychać, zrelaksować się oraz spojrzeć w głąb siebie.

Wahadełko jest nie tylko wspaniałym sposobem na otrzymanie kierownictwa i odpowiedzi, lecz również może pomóc zlokalizować źródła wody. Wykorzystanie wahadełka tak jak różdżki jest sposobem dywinacji do odnalezienia podziemnych cieków wodnych, złóż ropy naftowej, rud metalu, kryształów i innych naturalnych źródeł. Tę praktykę stosuje się od tysięcy lat. Podczas wojny w Wietnamie wykorzystywano wahadełka do wyszukiwania min przeciwpiechotnych i tuneli. We Francji lekarze stosowali je do wykrywania chorób u swoich pacjentów. W latach 30. XX w. francuski duchowny Alex Bouly nazwał ten proces terminem radiestezja. Podczas Zimnej Wojny w latach 60. XX w. Verne Cameron chciał udać się do Afryki Południowej, żeby pomóc tamtejszemu rządowi zlokalizować cenne podziemne źródła, jednak nie otrzymał zezwolenia na paszport amerykański. Kilka lat wcześniej zademonstrował marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych, jak odnaleźć każdy amerykański okręt podwodny na mapie za pomocą wahadełka, na skutek czego rząd Stanów Zjednoczonych uznał go za ryzyko dla bezpieczeństwa narodowego. Dzisiaj nie używa się wahadełek w różdżkarstwie tak często, jak wcześniej. Niewiarygodny postęp techniki pozwala łatwo lokalizować różne źródła, zatem wahadełka nie są już powszechne.

Dawni hipnotyzerzy stosowali je do rozluźniania swoich klientów i wprowadzania ich w głęboki stan medytacyjny poprzez wpatrywanie się w wahadełko bujające się na boki. Być może oglądałeś serial lub film, w którym hipnotyzer wprowadzał w trans klientów, każąc im wodzić wzrokiem za zegarkiem kieszonkowym poruszającym się w tył i w przód. Taka obserwacja wahadełka pomaga wprowadzić ludzi w stan relaksacji poprzez obniżenie aktywności mózgu – wyciszenie ciągłej mentalnej gadaniny, która toczy się na co dzień w naszych głowach. Jeżeli trudno ci się odprężyć, weź swoje wahadełko i obserwuj, jak się porusza. Nim się obejrzysz, odpłyniesz w sen!

W dywinacji wahadełka są wykorzystywane do otrzymania najprostszych odpowiedzi – „tak”, „nie” oraz „być może”. W sferze duchowej natomiast narzędzia te pomogą ci kontaktować się z twoimi przewodnikami, aniołami lub przodkami albo z dowolnym bytem ze świata duchowego, z którym rezonujesz. Wahadełka są również stosowane w różnych metodach uzdrawiania energią do równoważenia czakr, czyli punktów energii w ciele, a nawet do lokalizowania infekcji, alergii i innych dolegliwości. Inne zastosowania wahadełek to oczyszczanie przestrzeni, odnajdywanie zagubionych przedmiotów, przepowiadanie przyszłości oraz – jak twierdzą niektórzy – porozumiewanie się ze zwierzętami. Przesądni ludzie wierzą, że zawieszenie na sznurku obrączki ślubnej lub innego elementu biżuterii należącego do ciężarnej kobiety i umieszczenie go nad jej brzuchem pozwoli określić płeć jej dziecka. Tę praktykę stosuje się do dziś.

Wahadełka zyskują na popularności ze względu na ich wykorzystanie w dywinacji. Są powszechnie akceptowane w wielu kulturach i przez liczne systemy wierzeń. Wahadełko samo w sobie nie jest narzędziem religijnym – jest czymś, z czego może korzystać wyznawca każdej wiary.

Niestety wielu ludzi używa wahadełek tylko przez chwilę, po czym odkłada je i nigdy do nich nie wraca. Przyczyną tego jest trudny do zinterpretowania ruch wahadełka. Ponadto odpowiedzi na stawiane mu pytania mogą nie być bezpośrednie, szczególnie dla osób, które jeszcze nie rozumieją drobniejszych niuansów funkcji tego narzędzia. Wahadełka są bardzo łatwe w użyciu, jednak jeżeli chcesz otrzymać najlepsze rezultaty, musisz ćwiczyć, być cierpliwym, uwierzyć i zaakceptować, że twoje wyższe ja nieustannie z tobą pracuje, żeby przekazać ci odpowiedzi. Wahadełko jest narzędziem, które wymaga szacunku, pielęgnacji i połączenia. Jego niepozorny wygląd może być mylący, lecz musisz cały czas dostrajać się do swojej najprawdziwszej formy – do swojej duszy i swojego ducha. Jeżeli choć na sekundę zwątpisz w działanie wahadełka, odłóż je i spróbuj innym razem.

Na ogół wahadełka mają kształt stożka. Są produkowane z metalu lub kryształu i zawieszane na łańcuszku. Możesz wykorzystać dowolny przedmiot jako wahadełko – musisz jedynie zawiesić to na sznurku lub łańcuszku, a przedmiot musi być na tyle ciężki, żeby mógł wytworzyć ruch wahadłowy. Niemal każdy sklep New Age stacjonarny czy online ma w swojej ofercie rozmaite wahadełka. Różne formy wahadełek omówimy na dalszych kartach książki, lecz pierwsza zasada, którą należy się kierować w poszukiwaniach swojego wahadełka, brzmi: słuchaj swojego serca i kup (lub wykonaj samodzielnie) to, które emanuje światłem oraz z którym poczujesz natychmiastową więź. Musisz rezonować ze swoim wahadełkiem. W innym razie rezultaty cię rozczarują. W tym przypadku należy przyjąć zasadę taką, jak w każdej innej kwestii w życiu: jeżeli nie nawiążesz połączenia z tym, z czym pracujesz, nie zaiskrzy między wami żadna energia.

Zatem wahadełko jest wspaniałym narzędziem, któremu naprawdę warto poświęcić swój czas i wysiłek. Tak jak w większości przypadków, praca z wahadełkiem wymaga praktyki, wytrwałości i zrozumienia. Ta książka pomoże ci w pełni wykorzystać swoje wahadełko, zatem zanurzmy się w świat wahadeł i poszukajmy ukrytych w nim odpowiedzi!1
JAK DZIAŁAJĄ WAHADEŁKA

Wahadełko łączy w sobie skromny wygląd z mistyczną i finezyjną funkcją.

Poprzez reagowanie na pole energetyczne twojego ciała w połączeniu z twoim wyższym ja oraz twoją intuicją wahadełko wywołuje odruchy w twoim ręku i nadgarstku, które wprawiają narzędzie w ruch w konkretnym kierunku w celu odpowiedzi na twoje pytania.

Te ruchy nadgarstka i ręki nazywają się odruchem ideomotorycznym. Oznacza to, że mięśnie w twoich rękach są poruszane podświadomą aktywnością twojego mózgu. Zatem w odpowiedzi na zadawane pytania twoje pole energii reaguje na to, co twoje wewnętrzne ja wie podświadomie, lecz ty jeszcze sobie tego nie uświadomiłeś, gdyż jesteś silnie uwarunkowany odrzucaniem intuicji na rzecz słuchania swojego racjonalnego umysłu. Naukowcy badają koncept ruchu wahadełek w reakcji na działanie pola elektromagnetycznego Ziemi – wzorem wahadła w zegarze. Ten koncept jest równie słuszny jak przekonanie, że wyższe ja prowokuje reakcję mózgu, żeby poruszać mięśniami. Mimo to ta druga metoda jeszcze nie została naukowo udowodniona. Obie teorie opierają się na kwestii wibracji pola energii człowieka. Wahadełko jest tu przewodnikiem energii i porusza się zgodnie z nią. Ponadto, otrzymuje informacje od pola energii – aury – za pośrednictwem wyższego ja. Informacje te przenikają przez wyższe ja, a wahadełko działa na zasadzie przewodnika tej energii, która następnie przepływa przez rękę i wprawia w ruch wahadełko zawieszone na sznurku. Oczywiście koncept, iż wahadełko porusza się jako przedłużenie ducha, spotyka się ze znacznym sceptycyzmem, ale im więcej zaufania i wiary będziesz pokładać w sztukę wykorzystania wahadełka jako narzędzia do dywinacji, tym silniejsze będą odpowiedzi, jakie otrzymasz – zatem trwaj w tym nastawieniu i uwierz, że odpowiedzi zawsze tkwią w tobie.

Istnieje tak dużo przypadków dowodzących działania wahadełek, że nie sposób ich tu wszystkich przytoczyć. Niemniej dokładne określenie, jak działa to narzędzie, jest bardzo trudne. Testowanie wahadełek w laboratorium sprawia, że każdy – niezależnie od doświadczenia w pracy z nimi – ma wielkie trudności z poruszeniem ich podczas eksperymentów, szczególnie w trakcie prób związanych z dywinacją. Wymuszenie „dowodu” z narzędzia do dywinacji jest niezmiernie trudne, ponieważ ciało negatywnie reaguje, kiedy każe mu się coś zrobić w niewątpliwie sceptycznym środowisku. Jeżeli próbujesz przewidzieć przyszłość tylko po to, żeby udowodnić, że system „działa”, twoje otoczenie się zepsuje, a energia obserwatorów przeniknie do twojej i zakłóci wyniki, zwłaszcza kiedy obserwatorzy nie będą wierzyć, że wahadełko może działać. Co więcej, samo poddawanie się badaniom nie jest zbytnio relaksującym doświadczeniem.

W stosowanie wahadełka i zrozumienie jego ruchów zaangażowanych jest wiele czynników. Jak już wspomniałam, wahadełko porusza się na skutek niewielkich ruchów ręki. Jeżeli jednak jesteś zestresowany, zaniepokojony, zdenerwowany, zły lub doświadczasz jakiejś innej emocjonalnej niedogodności, te ruchy mięśni nie będą działać właściwie. Żeby otrzymać odpowiedzi, które chce ci przekazać twoje wewnętrzne ja, twoje mięśnie muszą być rozluźnione – nie mogą walczyć z adrenaliną ani z podwyższonym poziomem hormonów w organizmie. Zakłócenie, jakie pojawia się w twoim ciele na skutek emocji, może blokować energię, która jest wykorzystywana do poruszania wahadełkiem. Dlatego tak ważne jest utrzymanie stanu relaksacji i emocjonalnej równowagi podczas stosowania wahadełka. Inne czynniki, które mogą wywołać mylące odpowiedzi, to niewystarczające nawodnienie i nieodpowiednia dieta. Jeżeli twoje mięśnie nie otrzymają prawidłowego odżywienia ani płynów, nie będą się odpowiednio poruszać. Przypomnij sobie jak działa twoje ciało, kiedy jest odwodnione – wolniej reaguje, jego ruchy są nagłe, czujesz się jak w letargu i – najprościej mówiąc – brakuje ci energii. Kiedy twoje ciało nie ma odpowiednich składników odżywczych, żeby się właściwie poruszać, drobnym bodźcom wydobywającym się z twojego wyższego ja i twojej intuicji trudniej poruszać wahadełkiem.

Kolejną kwestią do rozważenia jest ustawienie ręki – jeżeli jest za blisko boku ciała, może przejąć ruch twojej klatki piersiowej wywołany oddychaniem, a to może prowadzić do nieautentycznych ruchów ręki. Zatem, jak widzisz, chodzi tu o coś więcej niż tylko wzięcie wahadełka do ręki i pozwolenie mu na ruch. Istnieje wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę podczas nauki właściwego stosowania wahadełka.