Wakacje Mikołajka - ebook

Mikołaj

„No bo co w końcu,

kurczę blade!”

Alcest

„To mój najlepszy kumpel,

jest gruby i bez przerwy je”.

Euzebiusz

„Jest bardzo silny i lubi

dawać kolegom w nos”.

Gotfryd

„Ma strasznie bogatego tatę,

który kupuje mu wszystko,

co zechce”.

Ananiasz

„Jest najlepszym uczniem

w klasie i pupilkiem naszej pani,

my go nie za bardzo lubimy”.

Jadwinia

„Jadwinia jest bardzo fajna,

chyba kiedyś się z nią ożenię”.

Joachim

„Bardzo lubi grać w kule.

Trzeba przyznać, że dobrze sobie radzi: kiedy strzela – bum! –

to prawie zawsze trafia”.

Rufus

„Ma gwizdek z kulką,

a jego tata jest policjantem”.

Kleofas

„Jest najgorszy z całej klasy.

Kiedy pani wywołuje go

do tablicy, to potem nie wolno

mu wychodzić na przerwę”.

Mama

„Lubię być w domu, kiedy pada deszcz

i kiedy przychodzą goście, bo wtedy mama robi na podwieczorek mnóstwo pysznych rzeczy”.

Tata

„Tata wychodzi z biura później

niż ja ze szkoły,

za to nie musi odrabiać lekcji”.

Bunia

„Bunia jest strasznie fajna, daje mi mnóstwo rzeczy i wszystko, co mówię, okropnie ją śmieszy”.

Pan Blédurt

„To nasz sąsiad, bardzo lubi

przekomarzać się z tatą”.

Pani

„Pani jest taka ładna i dobra,

kiedy się za bardzo nie wygłupiamy!”

Rosół

„To nasz opiekun, nazywamy go tak, bo wciąż mówi:

»Spójrzcie mi w oczy«, a na rosole są oka. Starsze chłopaki na to wpadły”.TATA DECYDUJE

CO ROKU, TO JEST W ZESZŁYM ROKU I DWA LATA TEMU, bo wcześniej to było dawno i nie pamiętam, tata i mama strasznie się kłócą, dokąd jechać na wakacje, a potem mama zaczyna płakać i mówi, że pojedzie do swojej mamy, ja też płaczę, bo bardzo lubię Bunię, ale u niej nie ma plaży, i w końcu jedziemy tam, gdzie chce mama, ale nie do Buni.

Wczoraj po kolacji tata spojrzał na nas z obrażoną miną i powiedział:

– Słuchajcie! W tym roku ja decyduję i nie życzę sobie dyskusji! Pojedziemy na Południe. Mam adres willi do wynajęcia w Leśnych Kątach. Trzy pokoje, bieżąca woda, światło. Nie chcę słyszeć o żadnym pensjonacie, gdzie obrzydliwie karmią.

– Dobrze, kochanie – powiedziała mama. – Uważam, że to świetny pomysł.

– Juhu! – zawołałem i zacząłem biegać dookoła stołu, bo jak się człowiek cieszy, to trudno mu usiedzieć na miejscu.

Tata otworzył szeroko oczy, jak zawsze, kiedy jest zdziwiony, i zapytał:

– Ach tak?

Kiedy mama sprzątała ze stołu, tata wyciągnął z szafy swoją maskę pływacką.

– Zobaczysz, Mikołaj – powiedział – całymi dniami będziemy pływać pod wodą i łowić ryby.

Trochę się przestraszyłem, bo ja jeszcze nie za dobrze umiem pływać: jak mnie położyć na wodzie, to robię deskę, ale tata powiedział, żebym się nie bał, że nauczy mnie pływać, że w młodości był mistrzem między­okręgowym w pływaniu stylem dowolnym i że mógł­by jeszcze bić rekordy, gdyby miał czas trenować.

– Tata nauczy mnie łowić ryby pod wodą! – pochwaliłem się mamie, kiedy przyszła z kuchni.

Ciąg dalszy dostępny w wersji pełnej