Wenecja komisarza Brunettiego - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Wenecja komisarza Brunettiego - ebook
W „Wenecji komisarza Brunettiego” autorka zaprasza nas na dwanaście spacerów po mieście trasami, którymi w kolejnych tomach cyklu wędruje bohater wykreowany przez Donnę Leon.
Każdy spacer to osobny rozdział książki, zawierający cytaty z różnych powieści dotyczące miejsc, w których rozgrywa się ich akcja. Toni Sepeda przedstawia historię dzielnic, budynków i weneckich barów oraz zmiany, którym ulegały zarówno przez wieki, jak i za życia commissario Brunettiego. Ten literacko-historyczny przewodnik po mieście na Lagunie Weneckiej będzie dla miłośników twórczości Donny Leon cennym dopełnieniem jej powieści. Ona sama tak pisze we wstępie: „Wenecja komisarza Brunettiego podąża za nim, za jego myślami i refleksjami, gdy Brunetti porusza się instynktownie w labiryncie weneckich calli i rughe, po licznych rive. Przystaje wraz z nim, żeby podumać i poobserwować, próbuje też pokazać czytelnikowi, dlaczego jego przywiązanie do tego cudownego miasta – niezależnie od rozczarowań i narzekań, jakie budzi w nim Wenecja – jest tak namiętne i głębokie jak miłość do żony i dzieci”.
| Kategoria: | Podróże |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7392-771-1 |
| Rozmiar pliku: | 11 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PRAKTYCZNA WSKAZÓWKA
Wenecja to miejsce fizycznie oraz duchowo skomplikowane i niezwykle trudno jest ustalić weneckie fakty. Nic nie jest tam nigdy zupełnie pewne.
Jan Morris, Venice
Spośród długiego szeregu cudzoziemców piszących o Wenecji to Jan Morris najlepiej opisuje dość prostą zagadkę, przed jaką stają wszyscy próbujący zrozumieć to bezgranicznie fascynujące miasto, a tym bardziej odnaleźć w nim drogę – nic nie jest takie, jakie się wydaje. Pełno jest przewodników, mnożą się pamiętniki, na półkach stoją opisy literackie – niemal wszystkie stworzone przez szczerych, uczynnych obcokrajowców. Niepowtarzalna topografia Serenissimy jest szczegółowa, jej dzieje ujęte w archiwach, a osobliwości zbadane; mimo to dla rzesz turystów pozostaje ona zagadką. Turysta – zaskoczony przez acqua alta, oszołomiony krętymi calli, zbity z tropu przez dialekt i odmienną pisownię wyrazów, pokonany w próbach dopasowania map do rzeczywistości – zwykle czuje się poirytowany osobliwą topografią Wenecji i marzy o sympatycznym i wiarygodnym miejscowym przewodniku.
Na szczęście Donna Leon stworzyła postać commissario Guida Brunettiego, idealnego towarzysza wszelkich spacerów po Wenecji. Cykl powieści detektywistycznych, rozpoczęty w 1992 roku Śmiercią w La Fenice, odsłania świat fikcyjny w swoich intrygach i postaciach, za to ujmująco dokładny w portretowaniu rodzinnego miasta komisarza. Nawet nieliczne wymyślone firmy i pałace istnieją w rzeczywistych lokalizacjach, wszystkie można rozpoznać na podstawie przedstawionego przez Leon opisu drobnych detali, a uwydatnia to wrażliwy wzrok Brunettiego.
Ów przewodnik, przeznaczony zarówno dla czytających Donnę Leon w domu, jak i dla rzeczywiście spacerujących po Wenecji, oferuje szeroko zakrojone zwiedzanie miasta, które Brunetti uwielbia i nad którego stanem ubolewa. Bez względu na to, czy bada otrucie w operze, czy turystykę seksualną, korupcję urzędniczą, zabójstwa w rodzinie, niepotrzebną śmierć młodej osoby, zamknięty świat laguny bądź egzaltowany świat swoich arystokratycznych teściów, jego profesja sprawia, że przemierza miasto świadomy, jak liczne są oblicza Wenecji. Jego wyczulenie zarówno na piękno, jak i na zmiany, fascynacja przeszłością, ucho do języka i mowy ulicy, zamiłowanie do dobrej kuchni, zaduma nad moralnością i zepsuciem... łączą się, sprawiając, że w jego towarzystwie każda wędrówka po Wenecji to coś znacznie więcej niż zwykły spacer.
Podczas dwunastu spacerów obejmujących wszystkie sześć dzielnic (sestieri), posiłkując się powieściami Donny Leon, w Wenecji komisarza Brunettiego przyglądamy się ludziom, motywom, pogodzie, scenerii, kościołom, targom, potrawom i winu, żeby poznać dogłębnie rodzinne miasto komisarza. Ostatni rozdział, niebędący opisem prawdziwego spaceru, przedstawia w ogólnym zarysie świat Laguny Weneckiej i jej wysp, skupiając się na scenerii Morza nieszczęść oraz Mętnego szkła.
W odróżnieniu od większości przewodników po weneckich trasach spacerowych niniejsza książka nie jest uporządkowana wyłącznie według sestieri, jako że Brunetti spędza w pewnych dzielnicach znacznie więcej czasu niż w innych. Jej celem jest prześledzenie pewnych motywów, które wyrażają związek Brunettiego z określonymi miejscami: dom i okolice domu; komenda itd. Trasy wędrówek, zaprojektowane tak, by spacer trwał od jednej do dwóch godzin, i uporządkowane w sekwencyjnej formie, pozwalają się zatrzymać lub z łatwością kontynuować spacer po dokonaniu dowolnego wyboru: na przykład Spacer I zaczyna się od Śmierci w La Fenice przed gmachem opery, żeby pokazać wieczorną przechadzkę Brunettiego po mieście, i kończy się u stóp Ponte di Rialto. Spacer II rozpoczyna się od wspinaczki po białym marmurowym łuku mostu, obejmuje wędrówkę po placach targowych i kończy się dotarciem do rodzinnego mieszkania oraz pojawieniem się Paoli. Jedyny wyjątek od tego dogodnego schematu następuje pod koniec Spaceru VIII koło Piazza San Marco. Tekst proponuje wybór między kontynuacją wędrówki na wschód do Castello trasą Spacerów IX i X a wyruszeniem na zachód do Cannaregio trasą wyznaczoną w Spacerach XI i XII.
Każdy spacer prowadzi przez kilka różnych powieści, by dać pełne wyobrażenie tego, jak Brunetti postrzega tę konkretną część miasta. Żeby odwołać się do dwoistej grupy czytelników – zarówno tych w Wenecji, jak i tych spoza miasta – na początku każdego rozdziału widnieje mapa trasy z ponumerowanymi przystankami; wszystkie wskazówki dla korzystających z przewodnika w mieście ograniczone zostały do pasków umieszczonych z boku tekstu i opatrzone numerami w stosownych miejscach. Żeby dodatkowo pomóc podróżnikowi, w uzasadnionych przypadkach użyto na paskach bocznych pisowni w dialekcie weneckim. Czytelnika będącego w domu wskazówki na paskach bocznych nie muszą rozpraszać: w tekście jako takim ujęto jedynie główne przystanki (oznaczone wytłuszczonymi numerami), czyniąc oczywistym usytuowanie Brunettiego na mapie. Miejsca warte zobaczenia oznaczono literami, także wydrukowanymi pogrubioną czcionką.
Ponieważ nie jest to konwencjonalny przewodnik po Wenecji, nacisk położony został na Wenecję Brunettiego przedstawioną w powieściach. Nie ma konkretnych rekomendacji dotyczących hoteli, barów lub restauracji, a miejsca uczęszczane przez komisarza są wskazane w tekście kwadratem (■); szczegółowe informacje na ich temat zawarto w ramce na końcu opisu każdego spaceru.
Jest to jednak Wenecja, więc nic nigdy nie jest tak jasne, jak się wydaje. Pisownia nazw na mapach i ulicznych znakach może się nieznacznie różnić: „Calle Alla Madonna” po włosku na mapie wygląda znajomo, „al la Madonna” na ulicznym znaku już mniej, co sprawia, że mapa jest bezpieczniejszym przewodnikiem. Numery i adresy są, w przeważającej mierze, niepotrzebne, tak samo jak próby zorientowania się co do kierunku północ−południe. Punktów orientacyjnych jest niewiele i w wąskich ulicach trudno je dostrzec. Kanały się wiją. Ale te drobne sprzeczności nigdy nie mącą w głowie naprawdę, a często potęgują niepowtarzalny urok tego miasta. W towarzystwie tubylca Brunettiego wszystko staje się zrozumiałe i przyjemne – nawet ryzyko zgubienia się w mieście, które on nazywa „najpiękniejszym na świecie”.
Numery (1), (2) itd. wskazują główne przystanki. Inne wskazówki dla spacerowiczów pojawiają się w ramkach: one nie są opatrzone numerami.
Litery (A), (B) itd. oznaczają dodatkowe miejsca przy różnych przystankach.
■ Kwadrat wskazuje, że na końcu opisu każdego spaceru podane są dodatkowe szczegóły.
wskazuje piechurom, że pora ruszać dalej.
------------------------------------------------------------------------
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
------------------------------------------------------------------------Nakładem wydawnictwa Noir sur Blanc ukazały się
następujące powieści Donny Leon:
ŚMIERĆ W LA FENICE
1998
2006 (seria kieszonkowa)
ŚMIERĆ NA OBCZYŹNIE
1999
STRÓJ NA ŚMIERĆ
1999
ŚMIERĆ I SĄD
1999
ACQUA ALTA
1999
2011 (seria kieszonkowa)
CICHO, WE ŚNIE
2001
2009 (seria kieszonkowa)
SZLACHETNY BLASK
2002
ZGUBNE ŚRODKI
2003
2007 (seria kieszonkowa)
ZNAJOMI NA STANOWISKACH
2004
2008 (seria kieszonkowa)
MORZE NIESZCZĘŚĆ
2005
2007 (seria kieszonkowa)
PERFIDNA GRA
2006 (seria kieszonkowa)
SŁOWO OFICERA
2007 (seria kieszonkowa)
FAŁSZYWY DOWÓD
2008 (seria kieszonkowa)
KREW Z KAMIENIA
2009 (seria kieszonkowa)
MĘTNE SZKŁO
2010 (seria kieszonkowa)
OKROPNA SPRAWIEDLIWOŚĆ
2010 (seria kieszonkowa)
DZIEWCZYNA Z JEGO SNÓW
2011 (seria kieszonkowa)
UKRYTE PIĘKNO
2012 (seria kieszonkowa)
KWESTIA WIARY
2013 (seria kieszonkowa)
PO NITCE DO KŁĘBKA
2014 (seria kieszonkowa)
DZIKA ZACHŁANNOŚĆ
2015 (seria kieszonkowa)
ZŁOTE JAJO
2016 (seria kieszonkowa)
GRA POZORÓW
2017 (seria kieszonkowa)
WODA WIECZNEJ MŁODOŚCI
2018 (seria kieszonkowa)
ZAUROCZENIE
2019 (seria kieszonkowa)
DOCZESNE SZCZĄTKI
2020 (seria kieszonkowa)
POKUSA PRZEBACZENIA
2021 (seria kieszonkowa)
ADOPCJA
2022 (seria kieszonkowa)
Wenecja to miejsce fizycznie oraz duchowo skomplikowane i niezwykle trudno jest ustalić weneckie fakty. Nic nie jest tam nigdy zupełnie pewne.
Jan Morris, Venice
Spośród długiego szeregu cudzoziemców piszących o Wenecji to Jan Morris najlepiej opisuje dość prostą zagadkę, przed jaką stają wszyscy próbujący zrozumieć to bezgranicznie fascynujące miasto, a tym bardziej odnaleźć w nim drogę – nic nie jest takie, jakie się wydaje. Pełno jest przewodników, mnożą się pamiętniki, na półkach stoją opisy literackie – niemal wszystkie stworzone przez szczerych, uczynnych obcokrajowców. Niepowtarzalna topografia Serenissimy jest szczegółowa, jej dzieje ujęte w archiwach, a osobliwości zbadane; mimo to dla rzesz turystów pozostaje ona zagadką. Turysta – zaskoczony przez acqua alta, oszołomiony krętymi calli, zbity z tropu przez dialekt i odmienną pisownię wyrazów, pokonany w próbach dopasowania map do rzeczywistości – zwykle czuje się poirytowany osobliwą topografią Wenecji i marzy o sympatycznym i wiarygodnym miejscowym przewodniku.
Na szczęście Donna Leon stworzyła postać commissario Guida Brunettiego, idealnego towarzysza wszelkich spacerów po Wenecji. Cykl powieści detektywistycznych, rozpoczęty w 1992 roku Śmiercią w La Fenice, odsłania świat fikcyjny w swoich intrygach i postaciach, za to ujmująco dokładny w portretowaniu rodzinnego miasta komisarza. Nawet nieliczne wymyślone firmy i pałace istnieją w rzeczywistych lokalizacjach, wszystkie można rozpoznać na podstawie przedstawionego przez Leon opisu drobnych detali, a uwydatnia to wrażliwy wzrok Brunettiego.
Ów przewodnik, przeznaczony zarówno dla czytających Donnę Leon w domu, jak i dla rzeczywiście spacerujących po Wenecji, oferuje szeroko zakrojone zwiedzanie miasta, które Brunetti uwielbia i nad którego stanem ubolewa. Bez względu na to, czy bada otrucie w operze, czy turystykę seksualną, korupcję urzędniczą, zabójstwa w rodzinie, niepotrzebną śmierć młodej osoby, zamknięty świat laguny bądź egzaltowany świat swoich arystokratycznych teściów, jego profesja sprawia, że przemierza miasto świadomy, jak liczne są oblicza Wenecji. Jego wyczulenie zarówno na piękno, jak i na zmiany, fascynacja przeszłością, ucho do języka i mowy ulicy, zamiłowanie do dobrej kuchni, zaduma nad moralnością i zepsuciem... łączą się, sprawiając, że w jego towarzystwie każda wędrówka po Wenecji to coś znacznie więcej niż zwykły spacer.
Podczas dwunastu spacerów obejmujących wszystkie sześć dzielnic (sestieri), posiłkując się powieściami Donny Leon, w Wenecji komisarza Brunettiego przyglądamy się ludziom, motywom, pogodzie, scenerii, kościołom, targom, potrawom i winu, żeby poznać dogłębnie rodzinne miasto komisarza. Ostatni rozdział, niebędący opisem prawdziwego spaceru, przedstawia w ogólnym zarysie świat Laguny Weneckiej i jej wysp, skupiając się na scenerii Morza nieszczęść oraz Mętnego szkła.
W odróżnieniu od większości przewodników po weneckich trasach spacerowych niniejsza książka nie jest uporządkowana wyłącznie według sestieri, jako że Brunetti spędza w pewnych dzielnicach znacznie więcej czasu niż w innych. Jej celem jest prześledzenie pewnych motywów, które wyrażają związek Brunettiego z określonymi miejscami: dom i okolice domu; komenda itd. Trasy wędrówek, zaprojektowane tak, by spacer trwał od jednej do dwóch godzin, i uporządkowane w sekwencyjnej formie, pozwalają się zatrzymać lub z łatwością kontynuować spacer po dokonaniu dowolnego wyboru: na przykład Spacer I zaczyna się od Śmierci w La Fenice przed gmachem opery, żeby pokazać wieczorną przechadzkę Brunettiego po mieście, i kończy się u stóp Ponte di Rialto. Spacer II rozpoczyna się od wspinaczki po białym marmurowym łuku mostu, obejmuje wędrówkę po placach targowych i kończy się dotarciem do rodzinnego mieszkania oraz pojawieniem się Paoli. Jedyny wyjątek od tego dogodnego schematu następuje pod koniec Spaceru VIII koło Piazza San Marco. Tekst proponuje wybór między kontynuacją wędrówki na wschód do Castello trasą Spacerów IX i X a wyruszeniem na zachód do Cannaregio trasą wyznaczoną w Spacerach XI i XII.
Każdy spacer prowadzi przez kilka różnych powieści, by dać pełne wyobrażenie tego, jak Brunetti postrzega tę konkretną część miasta. Żeby odwołać się do dwoistej grupy czytelników – zarówno tych w Wenecji, jak i tych spoza miasta – na początku każdego rozdziału widnieje mapa trasy z ponumerowanymi przystankami; wszystkie wskazówki dla korzystających z przewodnika w mieście ograniczone zostały do pasków umieszczonych z boku tekstu i opatrzone numerami w stosownych miejscach. Żeby dodatkowo pomóc podróżnikowi, w uzasadnionych przypadkach użyto na paskach bocznych pisowni w dialekcie weneckim. Czytelnika będącego w domu wskazówki na paskach bocznych nie muszą rozpraszać: w tekście jako takim ujęto jedynie główne przystanki (oznaczone wytłuszczonymi numerami), czyniąc oczywistym usytuowanie Brunettiego na mapie. Miejsca warte zobaczenia oznaczono literami, także wydrukowanymi pogrubioną czcionką.
Ponieważ nie jest to konwencjonalny przewodnik po Wenecji, nacisk położony został na Wenecję Brunettiego przedstawioną w powieściach. Nie ma konkretnych rekomendacji dotyczących hoteli, barów lub restauracji, a miejsca uczęszczane przez komisarza są wskazane w tekście kwadratem (■); szczegółowe informacje na ich temat zawarto w ramce na końcu opisu każdego spaceru.
Jest to jednak Wenecja, więc nic nigdy nie jest tak jasne, jak się wydaje. Pisownia nazw na mapach i ulicznych znakach może się nieznacznie różnić: „Calle Alla Madonna” po włosku na mapie wygląda znajomo, „al la Madonna” na ulicznym znaku już mniej, co sprawia, że mapa jest bezpieczniejszym przewodnikiem. Numery i adresy są, w przeważającej mierze, niepotrzebne, tak samo jak próby zorientowania się co do kierunku północ−południe. Punktów orientacyjnych jest niewiele i w wąskich ulicach trudno je dostrzec. Kanały się wiją. Ale te drobne sprzeczności nigdy nie mącą w głowie naprawdę, a często potęgują niepowtarzalny urok tego miasta. W towarzystwie tubylca Brunettiego wszystko staje się zrozumiałe i przyjemne – nawet ryzyko zgubienia się w mieście, które on nazywa „najpiękniejszym na świecie”.
Numery (1), (2) itd. wskazują główne przystanki. Inne wskazówki dla spacerowiczów pojawiają się w ramkach: one nie są opatrzone numerami.
Litery (A), (B) itd. oznaczają dodatkowe miejsca przy różnych przystankach.
■ Kwadrat wskazuje, że na końcu opisu każdego spaceru podane są dodatkowe szczegóły.
wskazuje piechurom, że pora ruszać dalej.
------------------------------------------------------------------------
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
------------------------------------------------------------------------Nakładem wydawnictwa Noir sur Blanc ukazały się
następujące powieści Donny Leon:
ŚMIERĆ W LA FENICE
1998
2006 (seria kieszonkowa)
ŚMIERĆ NA OBCZYŹNIE
1999
STRÓJ NA ŚMIERĆ
1999
ŚMIERĆ I SĄD
1999
ACQUA ALTA
1999
2011 (seria kieszonkowa)
CICHO, WE ŚNIE
2001
2009 (seria kieszonkowa)
SZLACHETNY BLASK
2002
ZGUBNE ŚRODKI
2003
2007 (seria kieszonkowa)
ZNAJOMI NA STANOWISKACH
2004
2008 (seria kieszonkowa)
MORZE NIESZCZĘŚĆ
2005
2007 (seria kieszonkowa)
PERFIDNA GRA
2006 (seria kieszonkowa)
SŁOWO OFICERA
2007 (seria kieszonkowa)
FAŁSZYWY DOWÓD
2008 (seria kieszonkowa)
KREW Z KAMIENIA
2009 (seria kieszonkowa)
MĘTNE SZKŁO
2010 (seria kieszonkowa)
OKROPNA SPRAWIEDLIWOŚĆ
2010 (seria kieszonkowa)
DZIEWCZYNA Z JEGO SNÓW
2011 (seria kieszonkowa)
UKRYTE PIĘKNO
2012 (seria kieszonkowa)
KWESTIA WIARY
2013 (seria kieszonkowa)
PO NITCE DO KŁĘBKA
2014 (seria kieszonkowa)
DZIKA ZACHŁANNOŚĆ
2015 (seria kieszonkowa)
ZŁOTE JAJO
2016 (seria kieszonkowa)
GRA POZORÓW
2017 (seria kieszonkowa)
WODA WIECZNEJ MŁODOŚCI
2018 (seria kieszonkowa)
ZAUROCZENIE
2019 (seria kieszonkowa)
DOCZESNE SZCZĄTKI
2020 (seria kieszonkowa)
POKUSA PRZEBACZENIA
2021 (seria kieszonkowa)
ADOPCJA
2022 (seria kieszonkowa)
więcej..
