MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
W empik go
Wenus żebraczka - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 150 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Jako upiór, co czyha spragniony połowu,Aż jaki bezimienny kochanek, jej słowuMagicznemu posłuszny, rzuci jej talaraZa uścisk. Potem idzie i powraca znowu.
A gdy ją ta bezmyślna znudzi wrzawa rynku,By przerwać te bezpłodne, monotonne marsze,Dla nabrania sił nowych i dla odpoczynku,Jakiś żar czując w krtani, wstępuje do szynku,Kryjąc w larwę pijaczki lica swe monarsze —Kiedy ją ta bezmyślna znudzi wrzawa rynku.
Tam, za drewnianym stołem, w zadymionej izbie,W powietrzu spirytusem przesiąkłym, szynkarkaWódkę leje w kieliszki niecierpliwej ciżbieI drży, by jaki pijak, czując kułak w świerzbie,Nie uderzył jej w biodro, zanim jego czarkaPrzejdzie na stół drewniany w zadymionej izbie.
Ćma przeróżnego ludu zapełnia szynkownię:Jedni wchodzą na chwilę, jak przelotne ptaki,Inni, zda się, przykuci do czar nieodzownieWciąż suciej pochłaniają jadowite głownie,Wyrobnicy, żołnierze, woźnice, żebraki —Ćma przeróżnego ludu zapełnia szynkownię.
Tu robotnik, znużony ciężkim trudem w hucie,Któremu płuca wygryzł szklany piach płomiennyI wypalił mu z serca wszelkie ludzkie czucie,Siadł za stołem i w trunku ognistej cykucieZapomina o doli swej nędzą brzemiennej —Robotnik spracowany ciężkim trudem w hucie.
Tu woźnica, co wiezie swoje możne panyNa tajemnicze noce zbytku i rozpusty;
A gdy ją ta bezmyślna znudzi wrzawa rynku,By przerwać te bezpłodne, monotonne marsze,Dla nabrania sił nowych i dla odpoczynku,Jakiś żar czując w krtani, wstępuje do szynku,Kryjąc w larwę pijaczki lica swe monarsze —Kiedy ją ta bezmyślna znudzi wrzawa rynku.
Tam, za drewnianym stołem, w zadymionej izbie,W powietrzu spirytusem przesiąkłym, szynkarkaWódkę leje w kieliszki niecierpliwej ciżbieI drży, by jaki pijak, czując kułak w świerzbie,Nie uderzył jej w biodro, zanim jego czarkaPrzejdzie na stół drewniany w zadymionej izbie.
Ćma przeróżnego ludu zapełnia szynkownię:Jedni wchodzą na chwilę, jak przelotne ptaki,Inni, zda się, przykuci do czar nieodzownieWciąż suciej pochłaniają jadowite głownie,Wyrobnicy, żołnierze, woźnice, żebraki —Ćma przeróżnego ludu zapełnia szynkownię.
Tu robotnik, znużony ciężkim trudem w hucie,Któremu płuca wygryzł szklany piach płomiennyI wypalił mu z serca wszelkie ludzkie czucie,Siadł za stołem i w trunku ognistej cykucieZapomina o doli swej nędzą brzemiennej —Robotnik spracowany ciężkim trudem w hucie.
Tu woźnica, co wiezie swoje możne panyNa tajemnicze noce zbytku i rozpusty;
więcej..
