Wiersze dla Prometeusza - ebook
Tomik Wiersze dla Prometeusza autorstwa Anny Zofii Kosior to zbiór niecodziennej, nawiązującej do antyku poezji. W pierwszych dwóch rozdziałach Czytelnik znajdzie utwory będące niejako obserwacją dnia codziennego, jak też te nawiązujące do wspomnień Autorki. Z kolei ostatnia część to poemat Mistrz opowiadający o losach mitycznego Dedala, swą budową przypominający starożytne tragedie. Wiersze uzupełniają szczegółowe przypisy wyjaśniające pojawiające się w utworach liczne nawiązania do historii, kultury i języków antyku.
Notatka o Autorce
Anna Zofia Kosior – absolwentka filologii polskiej i słowiańskiej, nauczycielka, malarka, poetka, miłośniczka literatury oraz historii starożytnej. Warszawianka od urodzenia, zakochana w krajobrazach południowych przedmieść stolicy. Zadebiutowała w 2015 roku tomikiem poezji Myśli z przestworu. Introspekcje liryczne. W zbiorze Wiersze dla Prometeusza prezentuje utwory napisane w latach 2015-2022. Wiersze ilustruje obrazami własnego autorstwa.
Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-68322-67-5 |
| Rozmiar pliku: | 620 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Gdy jesteśmy w przestrzeni
I biegniemy wielką łąką
Rozlewającą się bezbrzeżnie oceanem,
Padamy: a nad...: słup nieba,
Wysokości którego oko nie przenika
Za dnia bardziej niż nocą...
Zdumiewająca prawda
Wonnościami się potwierdza,
Gdy wdychasz te bukiety i... nocą
Te nadmiary, bo tylko wonią siana
Można się odurzyć, oszołomić...
I biegniesz dalej,
Z każdym krokiem nowy słup ci towarzyszy,
Biegniesz, znów odurzasz się wonnościami,
Czołem chmur dotykasz...
I wir przestrzeni
Przenika w krew i te nadmiary...
Upaja cię pęd do zawrotu głowy –
Oszołomić, oszaleć...
Euforycznie odlecieć...?
Spójrz więc jeszcze raz wysoko –
Połóż się na kwiatach i chłoń odległości.
I kochasz bezimiennie:
Ten zachwyt
I z psychiką granie,
I te nadmiary – oceany,
Gdy pozwolisz, mrużąc oczy:
Mleko nieba rozbija się na twoim czole,
Gdy chcesz – za obłoczną smugą
Wirujesz w głąb kosmosu,
Oglądasz już pozorne obrazy,
Przedziwne niby z doświadczeń
Z _camerą lucidą_¹
------------------------------------------------------------------------
¹ Dosł. jasna komora, widnia optyczna. Jest to przyrząd mikroskopowy z układem zwierciadeł służący do wytwarzania obrazów pozornych na dowolnym tle, ułatwiający np. wykonanie szkicu, rysunku, projektu obrazu.Do źródeł intuicji
Modlitwy o ducha czystego,
By bliżej istoty rzeczy, sedna,
By zanurzył się – jak pragnie –
Oczekiwanie od zawsze,
W dobru i pięknie – podwójnie
I tak w spiralnym połączeniu –
Helisa: duch z myślą, myśl ze słowem...
Żeby wszystko mogło wrócić
Na chwilę w wymiar dawnej świętości,
Niewinności – tej z początku – intuicji źródeł
I by myśli mocy nabierały,
Jak ten napitek wzmocnionego miodu
Co na abstynenta działa,
Który raz w swej rozwadze
Z kielicha łyk upija...
Dziękując Bogu za pszczoły,
Które gorliwie miód robią,
By przyrządzony jako wzmocniony
Mocy wciąż nabierał, stawał się klarowny...
Dla uroczystego otwarcia
Naszego kosmosu synaps