MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
W empik go
Wisłą do Płocka - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 153 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Ja także byłem w Płocku.
Do Płocka wiodą rozmaite drogi i zajechać tam można różnymi sposobami.
Piszący to wybrał drogę wodną i sposób zwany statkiem parowym, uważa bowiem za święty obowiązek podtrzymywać rozwój marynarki krajowej.
Nie będę zaczynał opisu od słów: „Dnia 3 maja 1880 roku przechodnie widzieć i podziwiać mogli dwie osoby. Jedna z nich dźwigała własną wielkość, druga płócienny tłomoczek. Tym, który dźwigał własną wielkość, byłem ja, tym, który niósł tłomoczek, był mój przyjaciel p. Józef itd.”
Przedstawię rzecz po gospodarsku.
Podróż statkiem do Płocka kosztuje 2 lub 3 rs. bez wiktu. Bilety kupuje się w przystani, na lewo od mostu. Sprzedają je dwaj uczciwi staruszkowie, których obowiązek polega na ciągłym kontrolowaniu, czy nabywający bilet pasażer nie jest czworonogiem, bo dla takich nie ma na statku miejsca – i – czy nabywający bilet posiada pieniądze?
Kto zadośćuczynił powyższym warunkom, ten śmiało może wejść na statek i siadać. Siadać „na przodzie”, jeżeli dał dwa ruble i „na tyle”, jeżeli dął trzy.
Do Płocka wiodą rozmaite drogi i zajechać tam można różnymi sposobami.
Piszący to wybrał drogę wodną i sposób zwany statkiem parowym, uważa bowiem za święty obowiązek podtrzymywać rozwój marynarki krajowej.
Nie będę zaczynał opisu od słów: „Dnia 3 maja 1880 roku przechodnie widzieć i podziwiać mogli dwie osoby. Jedna z nich dźwigała własną wielkość, druga płócienny tłomoczek. Tym, który dźwigał własną wielkość, byłem ja, tym, który niósł tłomoczek, był mój przyjaciel p. Józef itd.”
Przedstawię rzecz po gospodarsku.
Podróż statkiem do Płocka kosztuje 2 lub 3 rs. bez wiktu. Bilety kupuje się w przystani, na lewo od mostu. Sprzedają je dwaj uczciwi staruszkowie, których obowiązek polega na ciągłym kontrolowaniu, czy nabywający bilet pasażer nie jest czworonogiem, bo dla takich nie ma na statku miejsca – i – czy nabywający bilet posiada pieniądze?
Kto zadośćuczynił powyższym warunkom, ten śmiało może wejść na statek i siadać. Siadać „na przodzie”, jeżeli dał dwa ruble i „na tyle”, jeżeli dął trzy.
więcej..
