-
W empik go
Wszechświat jest tylko drogą - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
7 lutego 2018
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Wszechświat jest tylko drogą - ebook
Przez Wszechświat podróżuje się nawet, gdy się o tym nie wie. Bo można nie wiedzieć: gdy głowę do tego stopnia zajmie się innymi „sprawami”, że nie ma już miejsca na myślenie. Wówczas Wszechświat niesie człowieka tak, jak nurt rzeki unosi przypadkowo wrzucony do niej kawałek patyka. Z perspektywy patyka, kręconego przybrzeżnym wirem, nie widać ujścia rzeki, z którym łaczy się ona z oceanem. Żeby nie dać się zredukować do roli patyka, trzeba od czasu do czasu zrobić w swojej głowie miejsce na myślenie. To właśnie nazywam rekolekcjami. Mogą to być rekolekcje w sensie tradycyjnym, z modlitwą i religijnymi rozważaniami, ale mogą to także być rekolekcje w szerszym znaczeniu – wyłącznie kilkunastu chwil z codziennych spraw i zwrócenie myśli poza to, czego myśl zwykle bezpośrednio dotyka. W obydwu tych formach rekolekcji książka ta chciałaby pomóc. (Autor)
Michał Heller - uczony, kosmolog, filozof i teolog. Laureat Nagrody Templetona i założyciel Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych w Krakowie. Autor m.in. książek Filozofia przypadku (CCPress 2012), Bóg i nauka. Moje dwie drogi do jednego celu (CCPress 2013), Granice nauki (CCPress 2014), Przestrzenie Wszechświata. Od geometrii do kosmologii (CCPress 2017).
| Kategoria: | Wiara i religia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7886-358-8 |
| Rozmiar pliku: | 4,6 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Przedmowa do drugiego wydania
KOLEJNY ETAP DROGI
Od ostatniego wydania tej książki upłynęło sześć lat. W skali historii Wszechświata to ciągle ta sama chwila, ale w skali rozwoju nauki o Wszechświecie jeżeli nawet nie nowa epoka, to w każdym razie jej wyraźna zapowiedź. Zarejestrowanie fal grawitacyjnych, powstałych na skutek zderzenia się ze sobą dwu czarnych dziur, nie tylko zadziwia kunsztem predykcji, wynikającej z ogólnej teorii względności i wręcz niesamowitą dokładnością techniki pomiarowej, ale stanowi również początek nowego rozdziału w dziejach badania Wszechświata – początek jego eksploracji przy pomocy fal grawitacyjnych. A dalsze przepowiednie teorii względności – którym po dotychczasowych sukcesach możemy spokojnie zawierzyć – są niezwykle obiecujące: jeżeli zderzające się czarne dziury są źródłem fal grawitacyjnych, to o ileż bardziej potężnym ich źródłem musiał być sam Wielki Wybuch? Ciarki przechodzą na myśl, że może kiedyś uda się „zobaczyć” Początek, lub w każdym razie początek obecnej fazy historii Wszechświata.
Im więcej wiemy o Wszechświecie, tym bardziej nasza droga przez Wszechświat staje się fascynująca. Jakżeż dziś odległe wydają się czasy, gdy Wszechświat można było traktować jako zbiór kawałków materii („ciał materialnych”), układających się w różne konfiguracje dzięki czysto mechanicznym oddziaływaniom. Przez taki mechaniczny Wszechświat człowiek musiał sobie torować drogę z nie mniejszym trudem niż dziś, ale ze swoją świadomością i swoimi problemami czuł się zapewne jeszcze bardziej wyobcowany w ogromie Wszechświata niż my obecnie. W świecie kawałków materii świadomość była całkowicie „nie na miejscu”, podczas gdy dziś nasza myśl nie jawi się już czymś tak obcym w strukturze Całości. Wszak ze Wszechświatem komunikujemy się obecnie bardziej teoretyczną myślą niż bezpośrednim dotykiem i właśnie ten kontakt pozwala nam doświadczać racjonalności Wszechświata. Gdy nasza świadomość, ze wszystkimi jej uwikłaniami w zewnętrzny świat i świat własnych zapętleń, styka się z problemem racjonalności Wszechświata, zamienia go w problem sensu. Już nam nie wystarczy, że Wszechświat można racjonalnie badać, my chcemy wiedzieć, czy to wszystko zmierza do sensownego celu. I to głównie z tym problemem zmagamy się, idąc naszą drogą przez Wszechświat.
Sześć lat, jakie dzieli obecne wydanie tej książki od jej poprzedniego wydania, jest chwilą w historii Wszechświata, ale już znaczącym odcinkiem na naszej drodze. Jak długo idziemy przez Wszechświat, tak długo on nam głosi swoje kosmiczne rekolekcje.
Tarnów, 11 listopada 2017 rokuPOTRZEBA USPRAWIEDLIWIENIA
Gdy Mały Jaś opuści dzień nauki w szkole, potrzebuje usprawiedliwienia, a gdy okaże się, że zamiast na lekcjach polskiego był z kolegami w parku, z usprawiedliwieniem będą kłopoty. Gdy Duży Jan późno w nocy wraca do domu, musi się gęsto usprawiedliwiać przed żoną, ale gdy żona skądinąd wie, że powoływanie się na ważną konferencję to zwykłe wykręty, z usprawiedliwieniem również będą kłopoty.
Usprawiedliwienie to poważna sprawa. Zarówno dla Małego, jak i dla Dużego Jana. Miarą ważności problemów bywa stopień zaangażowania w nie. Gdy ktoś szuka usprawiedliwienia, jest zwykle poważnie zaangażowany. W przeciwnym razie nie zależałoby mu, aby się usprawiedliwiać. Ale są także usprawiedliwienia, których potrzeba wynika z natury rzeczy, nawet wtedy gdy nikt sobie tego nie uświadamia. I to są usprawiedliwienia największej wagi. W tym sensie grzesznik potrzebuje usprawiedliwienia, choćby nawet dobrze mu było z jego grzechami. Szczelina, jaka powstała w najgłębszych pokładach ludzkiej istoty, woła swoim rozdarciem. Ludzkie istnienie jest zagrożone i domaga się, aby ktoś przywrócił mu rację bytu, aby je usprawiedliwił.
W jakim znaczeniu Wszechświat potrzebuje usprawiedliwienia? Badając Wszechświat, w nim samym szukamy racji jego istnienia; chcemy, by sam się usprawiedliwił. Leibnizowska zasada racji dostatecznej, brzytwa Ockhama i wiele innych reguł metodologicznych to tylko różne odmiany postulatu samousprawiedliwienia się Wszechświata. W gruncie rzeczy idzie tu o coś podobnego jak w przypadku Małego i Dużego Jana, z tym że oni musieli uzasadnić swoją nieobecność, a Wszechświat powinien się usprawiedliwić z tego, że jest i że jest taki, jaki właśnie jest.
Ale Wszechświat potrzebuje usprawiedliwienia także w sensie podobnym do tego, jakiego domaga się stan grzesznika. Ślepa bezwładność praw przyrody, ewolucja materii dokonywająca się metodą kosztownych prób i niewybaczalnych błędów, tęsknoty ludzkiego rozumu ulegającego niszczącemu działaniu kosmicznego środowiska – to wszystko woła o usprawiedliwienie. I nie idzie tu tylko o własne dobre samopoczucie: żeby bezsensowną układankę zmusić, za pomocą jakiejś ekwilibrystyki, do wyrażania narzuconego jej wzoru. Idzie przede wszystkim o ocalenie racjonalności. Tej racjonalności, z której wyrasta cała filozofia ludzkości i cała stworzona przez ludzkość nauka. Jeżeli bowiem nie ma usprawiedliwienia dla Wszechświata, nie ma go również dla naszych pytań: poczucie racjonalności jest najbardziej irracjonalną sztuczką spłataną nam przez pozornie tylko istniejące nic.
W tym sensie wszystkie myślowe wysiłki ludzi są jedynie próbami usprawiedliwienia Wszechświata. I dlatego, być może, tytuł, jaki nadałem rozważaniom, którymi obecnie dzielę się z Czytelnikami, jest mało pokorny. Tym bardziej że nie zawierają one żadnej nowej wizji ani żadnej nowej teorii filozoficznej, dzięki której Wszechświat poczułby się bardziej na swoim miejscu. Rozważania te podejmują jedynie wątek, nazywając go po imieniu: jak usprawiedliwić Wszechświat, który nas wyprodukował i do którego należymy?
Wszystkie myśli przedstawione w tej książce mają raczej charakter „refleksji w głąb” niż systematycznego studium. Nie chcę przez to twierdzić, że moje myśli są rzeczywiście głębokie. „W głąb” jest kierunkiem moich intencji, a niekoniecznie wykonania. I z podobnymi intencjami Czytelnik powinien nachylać się nad tymi stronicami. Bo jedno jest pewne – błądząc po powierzchni, niczego nie da się usprawiedliwić.
------------------------------------------------------------------------
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
------------------------------------------------------------------------
KOLEJNY ETAP DROGI
Od ostatniego wydania tej książki upłynęło sześć lat. W skali historii Wszechświata to ciągle ta sama chwila, ale w skali rozwoju nauki o Wszechświecie jeżeli nawet nie nowa epoka, to w każdym razie jej wyraźna zapowiedź. Zarejestrowanie fal grawitacyjnych, powstałych na skutek zderzenia się ze sobą dwu czarnych dziur, nie tylko zadziwia kunsztem predykcji, wynikającej z ogólnej teorii względności i wręcz niesamowitą dokładnością techniki pomiarowej, ale stanowi również początek nowego rozdziału w dziejach badania Wszechświata – początek jego eksploracji przy pomocy fal grawitacyjnych. A dalsze przepowiednie teorii względności – którym po dotychczasowych sukcesach możemy spokojnie zawierzyć – są niezwykle obiecujące: jeżeli zderzające się czarne dziury są źródłem fal grawitacyjnych, to o ileż bardziej potężnym ich źródłem musiał być sam Wielki Wybuch? Ciarki przechodzą na myśl, że może kiedyś uda się „zobaczyć” Początek, lub w każdym razie początek obecnej fazy historii Wszechświata.
Im więcej wiemy o Wszechświecie, tym bardziej nasza droga przez Wszechświat staje się fascynująca. Jakżeż dziś odległe wydają się czasy, gdy Wszechświat można było traktować jako zbiór kawałków materii („ciał materialnych”), układających się w różne konfiguracje dzięki czysto mechanicznym oddziaływaniom. Przez taki mechaniczny Wszechświat człowiek musiał sobie torować drogę z nie mniejszym trudem niż dziś, ale ze swoją świadomością i swoimi problemami czuł się zapewne jeszcze bardziej wyobcowany w ogromie Wszechświata niż my obecnie. W świecie kawałków materii świadomość była całkowicie „nie na miejscu”, podczas gdy dziś nasza myśl nie jawi się już czymś tak obcym w strukturze Całości. Wszak ze Wszechświatem komunikujemy się obecnie bardziej teoretyczną myślą niż bezpośrednim dotykiem i właśnie ten kontakt pozwala nam doświadczać racjonalności Wszechświata. Gdy nasza świadomość, ze wszystkimi jej uwikłaniami w zewnętrzny świat i świat własnych zapętleń, styka się z problemem racjonalności Wszechświata, zamienia go w problem sensu. Już nam nie wystarczy, że Wszechświat można racjonalnie badać, my chcemy wiedzieć, czy to wszystko zmierza do sensownego celu. I to głównie z tym problemem zmagamy się, idąc naszą drogą przez Wszechświat.
Sześć lat, jakie dzieli obecne wydanie tej książki od jej poprzedniego wydania, jest chwilą w historii Wszechświata, ale już znaczącym odcinkiem na naszej drodze. Jak długo idziemy przez Wszechświat, tak długo on nam głosi swoje kosmiczne rekolekcje.
Tarnów, 11 listopada 2017 rokuPOTRZEBA USPRAWIEDLIWIENIA
Gdy Mały Jaś opuści dzień nauki w szkole, potrzebuje usprawiedliwienia, a gdy okaże się, że zamiast na lekcjach polskiego był z kolegami w parku, z usprawiedliwieniem będą kłopoty. Gdy Duży Jan późno w nocy wraca do domu, musi się gęsto usprawiedliwiać przed żoną, ale gdy żona skądinąd wie, że powoływanie się na ważną konferencję to zwykłe wykręty, z usprawiedliwieniem również będą kłopoty.
Usprawiedliwienie to poważna sprawa. Zarówno dla Małego, jak i dla Dużego Jana. Miarą ważności problemów bywa stopień zaangażowania w nie. Gdy ktoś szuka usprawiedliwienia, jest zwykle poważnie zaangażowany. W przeciwnym razie nie zależałoby mu, aby się usprawiedliwiać. Ale są także usprawiedliwienia, których potrzeba wynika z natury rzeczy, nawet wtedy gdy nikt sobie tego nie uświadamia. I to są usprawiedliwienia największej wagi. W tym sensie grzesznik potrzebuje usprawiedliwienia, choćby nawet dobrze mu było z jego grzechami. Szczelina, jaka powstała w najgłębszych pokładach ludzkiej istoty, woła swoim rozdarciem. Ludzkie istnienie jest zagrożone i domaga się, aby ktoś przywrócił mu rację bytu, aby je usprawiedliwił.
W jakim znaczeniu Wszechświat potrzebuje usprawiedliwienia? Badając Wszechświat, w nim samym szukamy racji jego istnienia; chcemy, by sam się usprawiedliwił. Leibnizowska zasada racji dostatecznej, brzytwa Ockhama i wiele innych reguł metodologicznych to tylko różne odmiany postulatu samousprawiedliwienia się Wszechświata. W gruncie rzeczy idzie tu o coś podobnego jak w przypadku Małego i Dużego Jana, z tym że oni musieli uzasadnić swoją nieobecność, a Wszechświat powinien się usprawiedliwić z tego, że jest i że jest taki, jaki właśnie jest.
Ale Wszechświat potrzebuje usprawiedliwienia także w sensie podobnym do tego, jakiego domaga się stan grzesznika. Ślepa bezwładność praw przyrody, ewolucja materii dokonywająca się metodą kosztownych prób i niewybaczalnych błędów, tęsknoty ludzkiego rozumu ulegającego niszczącemu działaniu kosmicznego środowiska – to wszystko woła o usprawiedliwienie. I nie idzie tu tylko o własne dobre samopoczucie: żeby bezsensowną układankę zmusić, za pomocą jakiejś ekwilibrystyki, do wyrażania narzuconego jej wzoru. Idzie przede wszystkim o ocalenie racjonalności. Tej racjonalności, z której wyrasta cała filozofia ludzkości i cała stworzona przez ludzkość nauka. Jeżeli bowiem nie ma usprawiedliwienia dla Wszechświata, nie ma go również dla naszych pytań: poczucie racjonalności jest najbardziej irracjonalną sztuczką spłataną nam przez pozornie tylko istniejące nic.
W tym sensie wszystkie myślowe wysiłki ludzi są jedynie próbami usprawiedliwienia Wszechświata. I dlatego, być może, tytuł, jaki nadałem rozważaniom, którymi obecnie dzielę się z Czytelnikami, jest mało pokorny. Tym bardziej że nie zawierają one żadnej nowej wizji ani żadnej nowej teorii filozoficznej, dzięki której Wszechświat poczułby się bardziej na swoim miejscu. Rozważania te podejmują jedynie wątek, nazywając go po imieniu: jak usprawiedliwić Wszechświat, który nas wyprodukował i do którego należymy?
Wszystkie myśli przedstawione w tej książce mają raczej charakter „refleksji w głąb” niż systematycznego studium. Nie chcę przez to twierdzić, że moje myśli są rzeczywiście głębokie. „W głąb” jest kierunkiem moich intencji, a niekoniecznie wykonania. I z podobnymi intencjami Czytelnik powinien nachylać się nad tymi stronicami. Bo jedno jest pewne – błądząc po powierzchni, niczego nie da się usprawiedliwić.
------------------------------------------------------------------------
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
------------------------------------------------------------------------
więcej..
