- nowość
-
W empik go
Wykopany - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
31 marca 2025
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Wykopany - ebook
Co może pójść nie tak, jeśli młode bezdzietne małżeństwo wprowadza się do nowego domu i chce uczcić to wydarzenie w towarzystwie najbliższych przyjaciół? Odpowiedź czytelnik otrzyma w opowiadaniu. Jest to zapis wieczornego spotkania wykształconych ludzi, które znienacka zmienia się w walkę o życie. Dynamiczna akcja, zmieniający się ciąg zdarzeń, pikantne dialogi i zaskakująca puenta, a to wszystko okraszone sarkastycznym humorem.
| Kategoria: | Opowiadania |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8166-482-0 |
| Rozmiar pliku: | 1,9 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Północne Mazowsze, wiosna 2009
Krystyna i Karol Bernardyńscy byli najszczęśliwszymi ludźmi na ziemi. Wykonywali dobre zawody: on pracował jako ginekolog z drugim stopniem specjalizacji, ona jako wzięty architekt. Świetnie zarabiali, więc poznali kawał świata, mieli wielu wiernych przyjaciół, posiadali wspaniałe samochody. W ciągu ostatniego roku udało im się nawet spełnić największe marzenie – wybudowali piękny dom na prestiżowym osiedlu pod lasem. Mieli szczęście, bo dosłownie w ostatnim momencie okazjonalnie nabyli działkę w dobrej lokalizacji za niewielkie pieniądze. Do tego zdążyli kupić większość materiałów tuż przed boomem budowlanym, gdy to premierem rządu został miłośnik amatorskiej piłki nożnej, a ceny materiałów potrafiły wzrosnąć w ciągu kilku miesięcy o dwieście procent. Kłopot był również z fachowcami – rozsądni i myślący Polacy nagle, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, masowo zaczęli wyjeżdżać za granicę. Na szczęście Bernardyńscy podpisali wcześniej umowy z firmami i skwapliwie pilnowali ich przestrzegania. No i udało się – w półtora roku zakończyli inwestycję. Mieli piękny, nowoczesny dom. To nic, że budżet przekroczyli o sześćdziesiąt procent, musieli zaciągnąć nieplanowany kredyt, a pierwotny zamysł budynku całkowicie różnił się od efektu. Jednak stał, a po pięknie urządzonym ogrodzie mógł biegać powód ich największej dumy – ogromny pies.
W długi majowy weekend właściciele wspaniałej posiadłości zaprosili na uroczystą parapetówkę kilku znajomych. Jako pierwszy przyjechał nielubiany przez nich kuzyn Karola, Zdzisław, który od razu zaczął skwierczeć:
– Ja pierdzielę, jak trudno do was dojechać. Lasy jakieś i przez to GPS nie mógł drogi odnaleźć. A nawierzchnia? Szkoda mówić, żwir pełen drobnych kamieni. Na lakier trzeba uważać.
– Nie narzekaj. Spokojna, cicha okolica i tylko dziesięć minut jazdy do centrum miasta. Za miesiąc będzie wysypany tłuczeń, a pod koniec lata wyleją asfalt – starał się załagodzić sytuację gospodarz.
– No niby tak, ale nie tak, jak u Darka Pawia. Tam od razu wyłożyli kostkę betonową. Każdemu wjazd zrobili. Tak się tam władza stara…
Małżonkowie zrobili do siebie dziwne miny i pokiwali tylko głowami. Wiedzieli, że kuzyn ginekologa znów zacznie opowiadać o swoim znajomym – aktorze popularnych serialowych tasiemców. Dzięki opowieściom, jakie snuł godzinami, bardzo dokładnie poznali schemat pokoi w domu aktora, układ ścieżek w jego ogrodzie i przyzwyczajenia wszystkich domowych zwierząt. Panowie poznali się na jakimś internetowym forum dotyczącym oczek wodnych i od tego momentu przyjaźń z każdym dniem stawała się bardziej zażyła. W końcu Darek Paw załatwił Zdzisławowi statystowanie w kilku odcinkach serialu. Nic wielkiego, ale w stutysięcznym mieście od razu wszyscy o nim zaczęli opowiadać, a codzienna gazeta z krajowego koncernu medialnego udostępniła łamy na krótkie artykuły dotyczące pielęgnacji ogrodu oraz zachowywania się podczas castingów i przesłuchań konkursowych, których w kraju nie brakowało.
– Zabierzcie tylko psa. Dobrze wiecie, że z jego powodu moja żona nie przyjechała na parapetówkę. Jak wrócę do domu, może wyczuć sierść na moim ubraniu. – Zdzisław powiedział to jakoś bez przekonania, jakby tylko dla zasady, ale czujna Krystyna od razu mu odpowiedziała:
– Tak, tak. Już go zabieramy.
Równocześnie pokazała zwierzęciu ręką miejsce, gdzie ma wrócić, bo pies zwabiony głosem ulubionego człowieka właśnie wychylił się z gabinetu Karola.
Bernardyńscy wiedzieli, że Zuzanna nienawidziła wszelkich stworzeń. Od dziecka miała uczulenie na sierść. Gdy tylko ją wyczuła, kichała, parskała i po kilku minutach niemal się dusiła. Natomiast Borys uwielbiał wąchać nogi Zdzisława i to tylko jego. Gdy tylko kuzyn pojawiał się w ich domu, bernardyn leżał z rozmarzonym wzrokiem pod stołem obok fotela i przy każdej okazji wsadzał nos w jego łapcie lub buty. Przy tej czynności dość obficie się ślinił. Mimo że pies był wyjątkowo spokojny i posłuszny, niezwykle trudno było zabronić mu tej czynności. Dlatego dziś gospodarze za najpewniejszą metodę izolacji uznali zamknięcie go w gabinecie i podrzucenie jakiegoś trudnego do rozgryzienia smakołyka.
Zaraz za Zdzisławem przyjechały jeszcze dwie pary przyjaciół Bernardyńskich. Gospodarz wylewnie witał panie, a do panów puszczał znaczące oko. Krystyna tymczasem wróciła do kuchni, by skończyć przygotowywanie potraw, a Karol, serwując w salonie wyrafinowane drinki, starał się zabawiać znajomych błahymi opowiadaniami o swoich perypetiach z ekipami budowlanymi. Któryś z gości celnie zauważył, że to niezły materiał na powieść sensacyjną. Opowieści przerwał przyjazd szefa Karola. Znajomość Stefana, ordynatora oddziału ginekologicznego w szpitalu wojewódzkim, była niezwykle ceniona przez bliskich gospodarza. Stefan, w przeciwieństwie do Zdzisława, widział tylko dobre strony usytuowania nieruchomości:
– Pięknie, pięknie, Karolku. Duży dom, przecudowna okolica, dobry dojazd do miasta. No, a jak sąsiedzi? Sympatyczni? Mili?
– Po lewej stronie buduje się ktoś z urzędu miasta. Naprzeciw jeszcze ludzi nie poznaliśmy, a z prawej mieszkają emeryci z koncernu naftowego, bogaci ludzie – odpowiedział gospodarz.
– Tak, ale bezdzietni. – Do rozmowy włączyła się gospodyni, wnosząc na blat zimne przekąski i sałatki.
Karol, lekko już wcięty, gestykulując, starał się jak najbardziej obrazowo pokazać psa.
– Uczucia przelali na jamnika. Dużego, grubego, długiego i ciągle szczekającego wredniaka. Jak on się wabi? – zapytał, a pani architekt od razu odpowiedziała:
– Pikuś. Tak, rzeczywiście traktują go jak dziecko. Niekiedy wydaje się, że oboje bardziej dbają o niego niż o siebie.
Krystyna chciała zażartować, ale odpowiedź jednego z gości ją zmroziła:
– To tak jak wy, moi mili – zauważył trzeźwo Stefan. Rozglądając się dookoła, dodał: – No tak, teraz do pełni szczęścia brakuje wam tylko udanych bliźniąt.
Zgromadzeni mężczyźni pokiwali z aprobatą głowami, ale gospodyni się obruszyła:
– Teraz, Stefanie, trochę przesadziłeś. Naprawdę.
Krystyna nie lubiła szefa męża, gdyż wydawało się jej, że dziwnie na nią patrzy. Poza tym czasami mówił od rzeczy.
– Nie bądź taka nadęta. Mamy się cieszyć z waszego szczęścia – rzekł pojednawczo Zdzisław, a Karol zrozumiał, że tylko teraz może bezkarnie dopiec swojej żonie, która podczas przeprowadzki systematycznie i skutecznie go złościła. Zgryźliwie powiedział tak, by wszyscy słyszeli:
– Stefan! Masz rację, Krysia bardziej dba o psa niż o mnie. Nawet woli z nim spać. Nasz Borys ma dużo lepiej niż ja…
– Tak samo było u Pawiów, ale Darek wiedział, jak się psiskiem zająć, żeby nie spał na jego miejscu. Ja pierdzielę, nie spać z żoną z powodu psa… – Zdzisław pokiwał głową z dezaprobatą i zaraz dodał: – A wiecie, że ta rasa w pewnych regionach Chin uchodzi za niezwykły rarytas?
– To oni tam je zjadają? Takie potulne, piękne zwierzęta?
Stefan mówił to, jakby nie dowierzał, a to rozśmieszyło biesiadników.
Krystyna i Karol Bernardyńscy byli najszczęśliwszymi ludźmi na ziemi. Wykonywali dobre zawody: on pracował jako ginekolog z drugim stopniem specjalizacji, ona jako wzięty architekt. Świetnie zarabiali, więc poznali kawał świata, mieli wielu wiernych przyjaciół, posiadali wspaniałe samochody. W ciągu ostatniego roku udało im się nawet spełnić największe marzenie – wybudowali piękny dom na prestiżowym osiedlu pod lasem. Mieli szczęście, bo dosłownie w ostatnim momencie okazjonalnie nabyli działkę w dobrej lokalizacji za niewielkie pieniądze. Do tego zdążyli kupić większość materiałów tuż przed boomem budowlanym, gdy to premierem rządu został miłośnik amatorskiej piłki nożnej, a ceny materiałów potrafiły wzrosnąć w ciągu kilku miesięcy o dwieście procent. Kłopot był również z fachowcami – rozsądni i myślący Polacy nagle, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, masowo zaczęli wyjeżdżać za granicę. Na szczęście Bernardyńscy podpisali wcześniej umowy z firmami i skwapliwie pilnowali ich przestrzegania. No i udało się – w półtora roku zakończyli inwestycję. Mieli piękny, nowoczesny dom. To nic, że budżet przekroczyli o sześćdziesiąt procent, musieli zaciągnąć nieplanowany kredyt, a pierwotny zamysł budynku całkowicie różnił się od efektu. Jednak stał, a po pięknie urządzonym ogrodzie mógł biegać powód ich największej dumy – ogromny pies.
W długi majowy weekend właściciele wspaniałej posiadłości zaprosili na uroczystą parapetówkę kilku znajomych. Jako pierwszy przyjechał nielubiany przez nich kuzyn Karola, Zdzisław, który od razu zaczął skwierczeć:
– Ja pierdzielę, jak trudno do was dojechać. Lasy jakieś i przez to GPS nie mógł drogi odnaleźć. A nawierzchnia? Szkoda mówić, żwir pełen drobnych kamieni. Na lakier trzeba uważać.
– Nie narzekaj. Spokojna, cicha okolica i tylko dziesięć minut jazdy do centrum miasta. Za miesiąc będzie wysypany tłuczeń, a pod koniec lata wyleją asfalt – starał się załagodzić sytuację gospodarz.
– No niby tak, ale nie tak, jak u Darka Pawia. Tam od razu wyłożyli kostkę betonową. Każdemu wjazd zrobili. Tak się tam władza stara…
Małżonkowie zrobili do siebie dziwne miny i pokiwali tylko głowami. Wiedzieli, że kuzyn ginekologa znów zacznie opowiadać o swoim znajomym – aktorze popularnych serialowych tasiemców. Dzięki opowieściom, jakie snuł godzinami, bardzo dokładnie poznali schemat pokoi w domu aktora, układ ścieżek w jego ogrodzie i przyzwyczajenia wszystkich domowych zwierząt. Panowie poznali się na jakimś internetowym forum dotyczącym oczek wodnych i od tego momentu przyjaźń z każdym dniem stawała się bardziej zażyła. W końcu Darek Paw załatwił Zdzisławowi statystowanie w kilku odcinkach serialu. Nic wielkiego, ale w stutysięcznym mieście od razu wszyscy o nim zaczęli opowiadać, a codzienna gazeta z krajowego koncernu medialnego udostępniła łamy na krótkie artykuły dotyczące pielęgnacji ogrodu oraz zachowywania się podczas castingów i przesłuchań konkursowych, których w kraju nie brakowało.
– Zabierzcie tylko psa. Dobrze wiecie, że z jego powodu moja żona nie przyjechała na parapetówkę. Jak wrócę do domu, może wyczuć sierść na moim ubraniu. – Zdzisław powiedział to jakoś bez przekonania, jakby tylko dla zasady, ale czujna Krystyna od razu mu odpowiedziała:
– Tak, tak. Już go zabieramy.
Równocześnie pokazała zwierzęciu ręką miejsce, gdzie ma wrócić, bo pies zwabiony głosem ulubionego człowieka właśnie wychylił się z gabinetu Karola.
Bernardyńscy wiedzieli, że Zuzanna nienawidziła wszelkich stworzeń. Od dziecka miała uczulenie na sierść. Gdy tylko ją wyczuła, kichała, parskała i po kilku minutach niemal się dusiła. Natomiast Borys uwielbiał wąchać nogi Zdzisława i to tylko jego. Gdy tylko kuzyn pojawiał się w ich domu, bernardyn leżał z rozmarzonym wzrokiem pod stołem obok fotela i przy każdej okazji wsadzał nos w jego łapcie lub buty. Przy tej czynności dość obficie się ślinił. Mimo że pies był wyjątkowo spokojny i posłuszny, niezwykle trudno było zabronić mu tej czynności. Dlatego dziś gospodarze za najpewniejszą metodę izolacji uznali zamknięcie go w gabinecie i podrzucenie jakiegoś trudnego do rozgryzienia smakołyka.
Zaraz za Zdzisławem przyjechały jeszcze dwie pary przyjaciół Bernardyńskich. Gospodarz wylewnie witał panie, a do panów puszczał znaczące oko. Krystyna tymczasem wróciła do kuchni, by skończyć przygotowywanie potraw, a Karol, serwując w salonie wyrafinowane drinki, starał się zabawiać znajomych błahymi opowiadaniami o swoich perypetiach z ekipami budowlanymi. Któryś z gości celnie zauważył, że to niezły materiał na powieść sensacyjną. Opowieści przerwał przyjazd szefa Karola. Znajomość Stefana, ordynatora oddziału ginekologicznego w szpitalu wojewódzkim, była niezwykle ceniona przez bliskich gospodarza. Stefan, w przeciwieństwie do Zdzisława, widział tylko dobre strony usytuowania nieruchomości:
– Pięknie, pięknie, Karolku. Duży dom, przecudowna okolica, dobry dojazd do miasta. No, a jak sąsiedzi? Sympatyczni? Mili?
– Po lewej stronie buduje się ktoś z urzędu miasta. Naprzeciw jeszcze ludzi nie poznaliśmy, a z prawej mieszkają emeryci z koncernu naftowego, bogaci ludzie – odpowiedział gospodarz.
– Tak, ale bezdzietni. – Do rozmowy włączyła się gospodyni, wnosząc na blat zimne przekąski i sałatki.
Karol, lekko już wcięty, gestykulując, starał się jak najbardziej obrazowo pokazać psa.
– Uczucia przelali na jamnika. Dużego, grubego, długiego i ciągle szczekającego wredniaka. Jak on się wabi? – zapytał, a pani architekt od razu odpowiedziała:
– Pikuś. Tak, rzeczywiście traktują go jak dziecko. Niekiedy wydaje się, że oboje bardziej dbają o niego niż o siebie.
Krystyna chciała zażartować, ale odpowiedź jednego z gości ją zmroziła:
– To tak jak wy, moi mili – zauważył trzeźwo Stefan. Rozglądając się dookoła, dodał: – No tak, teraz do pełni szczęścia brakuje wam tylko udanych bliźniąt.
Zgromadzeni mężczyźni pokiwali z aprobatą głowami, ale gospodyni się obruszyła:
– Teraz, Stefanie, trochę przesadziłeś. Naprawdę.
Krystyna nie lubiła szefa męża, gdyż wydawało się jej, że dziwnie na nią patrzy. Poza tym czasami mówił od rzeczy.
– Nie bądź taka nadęta. Mamy się cieszyć z waszego szczęścia – rzekł pojednawczo Zdzisław, a Karol zrozumiał, że tylko teraz może bezkarnie dopiec swojej żonie, która podczas przeprowadzki systematycznie i skutecznie go złościła. Zgryźliwie powiedział tak, by wszyscy słyszeli:
– Stefan! Masz rację, Krysia bardziej dba o psa niż o mnie. Nawet woli z nim spać. Nasz Borys ma dużo lepiej niż ja…
– Tak samo było u Pawiów, ale Darek wiedział, jak się psiskiem zająć, żeby nie spał na jego miejscu. Ja pierdzielę, nie spać z żoną z powodu psa… – Zdzisław pokiwał głową z dezaprobatą i zaraz dodał: – A wiecie, że ta rasa w pewnych regionach Chin uchodzi za niezwykły rarytas?
– To oni tam je zjadają? Takie potulne, piękne zwierzęta?
Stefan mówił to, jakby nie dowierzał, a to rozśmieszyło biesiadników.
więcej..
BESTSELLERY
- EBOOK29,99 zł
- EBOOK
39,90 zł 55,90 Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
Wydawnictwo: CzarneFormat: EPUB MOBIZabezpieczenie: Watermark VirtualoKategoria: OpowiadaniaW pewnym mieście po prawej stronie rzeki wciąż stoi bar Stokrotka, w którym profesor Kruk opowiada, jak nokautować tomem Iwaszkiewicza. Anka, uczennica szkoły fryzjerskiej, wciąż żartuje, starając się nie myśleć o swej twarzy. ...27,90 złEBOOK27,90 zł
Wydawnictwo: Oficyna Literacka Noir sur BlancFormat: EPUB MOBIZabezpieczenie: Watermark VirtualoKategoria: OpowiadaniaZbiory opowiadań Sławomira Mrożka nosiły zazwyczaj tytuł jednego z nich. Tak było ze zbiorem Półpancerze praktyczne, Słoń, Wesele w Atomicach czy Deszcz. Zbiór, który Czytelnik trzyma w ręku, stanowi wybór ze wszystkich opowiadań, ... 15,99 zł 32,00 Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
Wydawnictwo: Oficyna Literacka Noir sur BlancFormat: EPUB MOBIZabezpieczenie: Watermark VirtualoKategoria: OpowiadaniaNa południe od nigdzie to zbiór dwudziestu siedmiu opowiadań. Ich podtytuł - Zapiski żywcem pogrzebanego - nie tylko oddaje fascynację autora Dostojewskim; mówi także o mrocznych obszarach ludzkich namiętności, o dojmującej samotności,...EBOOK 11,90 zł 18,00 Rekomendowana przez wydawcę cena sprzedaży detalicznej.
