Wyrzutek - ebook
Wyrzutek - ebook
Sójcza Łapa wierzy, że klucz do potęgi, która według przepowiedni przypadnie jemu i jego rodzeństwu, leży zakopany w dalekiej przeszłości, wraz ze starożytnymi kotami, które wiele sezonów temu kroczyły ścieżkami dzisiejszych wojowników. Młody medyk odpowiedzi na swoje pytania szuka wśród górskich szczytów - w domu Plemienia Płynącej Wody. Lwia Łapa i Ostrokrzewiasta Łapa również ruszają w góry, mają jednak ku temu zupełnie inne powody. Jeśli trójce młodych kotów uda się dotrzeć na miejsce, odkryją więcej, niż się spodziewali…
Kategoria: | Fantasy |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-8203-019-8 |
Rozmiar pliku: | 1,4 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
KLAN PIORUNA
PRZYWÓDCA
OGNISTA GWIAZDA — rudy kocur o płomienistej sierści
ZASTĘPCA
JEŻYNOWY PAZUR — ciemnobrązowy pręgowany kocur o bursztynowych oczach; uczeń: Jagodowa Łapa
MEDYCZKA
(kocur lub kotka, którzy posiedli zdolność leczenia)
LIŚCIASTA SADZAWKA — jasnobrązowa pręgowana kotka o bursztynowych oczach; uczeń: Sójcza Łapa
WOJOWNICY
(koty i kotki bez młodych)
WIEWIÓRCZY LOT — ciemnoruda kotka o zielonych oczach
ZAKURZONA SKÓRA — ciemnobrązowy pręgowany kocur; uczennica: Leszczynowa Łapa
PIASKOWA BURZA — jasnoruda kotka; uczennica: Miodowa Łapa
OBŁOCZNY OGON — biały długowłosy kocur; uczennica: Rozżarzona Łapa
PAPROCIOWE FUTRO — złocistobrązowy pręgowany kocur; uczennica: Ostrokrzewiasta Łapa
SZCZAWIOWY OGON — szylkretowo-biała kotka o bursztynowych oczach
CIERNISTY PAZUR — złocistobrązowy pręgowany kocur; uczennica: Makowa Łapa
JASNE SERCE — biała kotka w rude łaty
JESIONOWE FUTRO — bladoszary kocur w ciemniejsze cętki, o ciemnoniebieskich oczach; uczeń: Lwia Łapa
PAJĘCZA NOGA — długonogi czarny kocur o brązowym brzuchu i bursztynowych oczach; uczeń: Mysia Łapa
POTOK, W KTÓRYM PŁYWAJĄ MAŁE RYBY (POTOK) — pręgowana brązowa kotka, wcześniej należąca do Plemienia Płynącej Wody
BURZOWE FUTRO — ciemnoszary kocur o bursztynowych oczach, wcześniej należący do Klanu Rzeki
BIAŁE SKRZYDŁO — biała kotka o zielonych oczach
BRZOZOWY ZACHÓD — jasnobrązowy kocur
SZARA PRĘGA — długowłosy szary kocur
UCZNIOWIE
(koty, które skończyły sześć księżyców, szkolące się na wojowników)
(koty, które skończyły sześć księżyców, szkolące się na wojowników)
JAGODOWA ŁAPA — kremowy kocur
LESZCZYNOWA ŁAPA — mała szaro-biała kotka
MYSIA ŁAPA — szaro-biały kocur
ROZŻARZONA ŁAPA — pręgowana szara kotka
MIODOWA ŁAPA — pręgowana jasnobrązowa kotka
MAKOWA ŁAPA — szylkretowa kotka
LWIA ŁAPA — pręgowany złocisty kocur o bursztynowych oczach
OSTROKRZEWIASTA ŁAPA — czarna kotka o zielonych oczach
SÓJCZA ŁAPA — pręgowany szary kocur o niebieskich oczach
KARMICIELKI
(kotki oczekujące młodych lub opiekujące się nimi)
PAPROTKOWA CHMURA — bladoszara kotka w ciemniejsze cętki, o zielonych oczach matka kociąt Zakurzonej Skóry: Lodowatki (biała kotka) i Liska (pręgowany rudawy kocurek)
STOKROTKA — długowłosa kremowa kotka z siedliska koni, matka kociąt Pajęczej Nogi: Różyczki (ciemnokremowa kotka) i Ropuszka (biało-czarny kocurek)
MILKA — pręgowana, srebrzysta kotka o niebieskich oczach; poprzednio kotka domowa
STARSZYZNA
(byli wojownicy i karmicielki)
DŁUGI OGON — jasny kocur w ciemniejsze pręgi; wcześnie dołączył do starszyzny z powodu utraty wzroku
MYSIE FUTRO — mała ciemnobrązowa kotka
KLAN CIENIA
PRZYWÓDCA
CZARNA GWIAZDA — duży biały kocur o wielkich czarnych łapach
ZASTĘPCZYNI
RDZAWE FUTRO — ciemnoruda kotka
MEDYK
MAŁA CHMURA — bardzo drobny pręgowany kocur
WOJOWNICY
DĘBOWE FUTRO — mały brązowy kocur
JARZĘBINOWY PAZUR — rudy kocur
DYMNA STOPA — czarny kocur; uczeń: Sowia Łapa
BLUSZCZOWY OGON — biało-czarno-szylkretowa kotka
ROPUSZA STOPA — ciemnobrązowy kocur
KARMICIELKI
BRUNATNA SKÓRA — szylkretowa kotka o zielonych oczach
ŚNIEŻNA PTASZYNA — biała kotka
Starszyzna
CEDROWE SERCE — ciemnoszary kocur
WYSOKI MAK — długonoga, jasnobrązowa pręgowana kotka
KLAN WIATRU
PRZYWÓDCA
POJEDYNCZA GWIAZDA — pręgowany brązowy kocur
ZASTĘPCZYNI
JESIONOWA STOPA — szara kotka
MEDYK
KASZLĄCY PYSK — brązowy kocur o krótkim ogonie; uczeń: Pustułkowa Łapa
WOJOWNICY
ROZDARTE UCHO — pręgowany kocur
WRONIE PIÓRO — ciemnoszary kocur; uczennica: Wrzosowa Łapa (jasnobrązowa pręgowana kotka o niebieskich oczach)
SOWI WĄS — pręgowany jasnobrązowy kocur
BIAŁY OGON — mała biała kotka; uczeń: Bryzowa Łapa (czarny kocur o bursztynowych oczach)
NOCNA CHMURA — czarna kotka
ŁASICZE FUTRO — rudy kocur o białych łapach
ZAJĘCZY BRYK — brązowo-biały kocur
KARMICIELKI
JANOWCOWY OGON — bardzo jasna, szaro-biała kotka o niebieskich oczach, matka Osetki, Turzyczki i Jaskółeczki
STARSZYZNA
PORANNY KWIAT — bardzo stara szylkretowa kotka; najstarsza członkini Klanu Wiatru
PAJĘCZYNOWA STOPA — pręgowany ciemnoszary kocur
KLAN RZEKI
PRZYWÓDCZYNI
LAMPARCIA GWIAZDA — nietypowo nakrapiana złocista kotka
ZASTĘPCZYNI
MGLISTA STOPA — szara kotka o niebieskich oczach
MEDYCZKA
ĆMIE SKRZYDŁO — złocista nakrapiana kotka; uczennica: Wierzbowa Łapa
WOJOWNICY
CZARNY PAZUR — kocur czarny jak dym
NORNICZY ZĄB — mały nakrapiany brązowy kocur; uczennica: Płotkowa Łapa
TRZCINOWY WĄS — czarny kocur
OMSZONA SKÓRA — szylkretowa kotka o niebieskich oczach; uczeń: Otoczakowa Łapa
BUKOWE FUTRO — jasnobrązowy kocur
PLUSKAJĄCY OGON — ciemnoszary pręgowany kocur
ZARANNY KWIAT — bladoszara kotka
CĘTKOWANY NOS — łaciata szara kotka
SKOCZNY OGON — rudo-biały kocur
KARMICIELKI
SZARA MGŁA — bladoszara pręgowana kotka, matka Apsika i Malwika
OBLODZONE SKRZYDŁO — biała kotka o niebieskich oczach, matka Żuczka, Kolczatka, Płatki i Trawki
STARSZYZNA
JASKÓŁCZY OGON — ciemna pręgowana kotka
KAMIENNY STRUMIEŃ — szary kocur
PLEMIĘ PŁYNĄCEJ WODY
UZDROWICIEL
BARD ZE STRZELISTYCH GÓR (BARD) — brązowy pręgowany kocur o niebieskich oczach
ŁOWCY
(kocury i kotki odpowiedzialni za wyżywienie plemienia)
SZARE NIEBO PRZED ŚWITEM (NIEBO) — pręgowany bladoszary kocur
SKRZYDLATY CIEŃ NAD WODĄ (SKRZYDŁO) — szaro-biała kotka
BURZOWE CHMURY O ZMIERZCHU (BURZA) — ciemnoszary kocur
STRAŻNICY JASKINI
(kocury i kotki odpowiedzialni za ochronę jaskini)__
SZPON NURKUJĄCEGO ORŁA (SZPON) — pręgowany ciemnobrązowy kocur
SZCZERBATA SKAŁA, W KTÓREJ SADOWI SIĘ CZAPLA (SZCZERBA) — ciemnoszary kocur
PTAK LECĄCY Z WIATREM (PTAK) — szarobrązowa kotka
URWISKO, W KTÓRYM GNIEŻDŻĄ SIĘ ORŁY (URWISKO) — ciemnoszary kocur (brat Potoku)
PUSTA ŚCIEŻKA WZDŁUŻ WODOSPADU (ŚCIEŻKA) — pręgowany ciemnobrązowy kocur
NOC BEZ GWIAZD (NOC) — czarna kotka
MECH ROSNĄCY NA BRZEGU (MECH) — jasnobrązowa kotka
MATKI
(kotki oczekujące kociąt lub je karmiące)__
LOT SPŁOSZONEJ CZAPLI (LOT) — pręgowana brązowa kotka (ma trzy bardzo małe kocięta)
NUR BRUNATNEGO JASTRZĘBIA (NUR) — ciemnoruda kotka (ma dwa starsze kocięta)
PRZYSZLI
(uczniowie plemienia)__
SKRZEK WŚCIEKŁEJ SOWY (SKRZEK) — czarny kocur (łowca)
PLUSK SKACZĄCEJ RYBY (PLUSK) — pręgowana jasnobrązowa kotka (łowczyni)
KAMYK STACZAJĄCY SIĘ Z GÓRY (KAMYK) — szara kotka (strażniczka)
STARSI
(byli łowcy lub strażnicy, zwolnieni już z obowiązków)__
OBŁOK Z BURZĄ W BRZUCHU (OBŁOK) — biała kotka
DESZCZ BĘBNIĄCY NA KAMIENIACH (DESZCZ) — nakrapiany brązowy kocur
KOTY SPOZA KLANÓW
PRĘGUS — duży srebrzysty kocur w ciemne prążki, o bursztynowych oczach __
DRYG — chudy jasnobrązowy kocur o dużych spiczastych uszach
FLORA — ciemnobrązowo-biała kotka o zielonych oczach
GRYMAS — młoda szylkretowa kotka z białymi pręgami na pysku
PIĘKNIŚ — pulchny starszy samotnik o posiwiałym pyskuPROLOG
— Złodzieje zwierzyny! To nasze terytorium! — zawołał z oburzeniem szary kocur. Futro na karku zjeżyło mu się, a wargi odsłoniły zęby. Kocur przesunął spojrzeniem po grupie kotów, które przysiadły przy ziemi na stromej ścieżce; pazury miały wysunięte, oczy jarzyły im się z głodu. Z pyska jednej z kotek zwisał bezwładnie królik. — Nasze terytorium i nasza zwierzyna!
Srebrzysty kocur rzucił mu aroganckie spojrzenie.
— Skoro to wasze terytorium, dlaczego nie ma oznaczeń? Tutejsza zwierzyna należy do wszystkich.
— To nieprawda, wiecie o tym. — Przy szarym kocurze stanęła czarna kotka; jej ogon uderzał o ziemię. — Idźcie stąd! — miauknęła i kątem pyska mruknęła do sąsiada: — Urwisko, nie wygramy w walce. Przypomnij sobie, co się zdarzyło poprzednim razem.
— Wiem, Nocy — odparł szary kocur. — Ale co innego możemy zrobić?
Po drugiej stronie Urwiska do przodu wystąpił wielki brązowy kocur.
— Jeszcze jeden krok, a obedrzemy was z futra! — syknął wściekle.
Urwisko koniuszkiem ogona dotknął jego barku.
— Spokojnie, Szponie — ostrzegł. — Spróbujmy uniknąć obdzierania z futra.
Na zakręcie pasma pojawiały się kolejne koty, wypełniając wąską przestrzeń za srebrzystym kocurem.
— Ścieżko! — Urwisko drgnieniem uszu wezwał niedużego pręgowanego kocura. — Biegnij do jaskini, szybko. Przekaż, że najeźdźcy wrócili.
— Ale… — Ścieżka najwyraźniej nie miał ochoty opuszczać przyjaciół, którzy już ustępowali liczbą przeciwnikom.
— Już! — warknął Urwisko.
Ścieżka odwrócił się i pomknął w górę stoku.
Słońce zachodziło. Skały rzucały długie cienie na nierówny grunt, poznaczony plamami czerwonymi jak krew. Ciszę zakłócał słaby szum wody, z wysoka dolatywał ochrypły krzyk jastrzębia.
— Dalej nie pójdziecie — miauknął Urwisko. — Zawracajcie i poszukajcie sobie innych terenów łowieckich.
— A kto nas do tego zmusi? — parsknął drwiąco srebrny kocur.
— Zostań, to się przekonasz — syknął Szpon.
Patrol Urwiska skupił się wokół niego, blokując ścieżkę. Jednak szeregi intruzów zaczęły się rozciągać; stojący z boku wspinali się na głazy, by otoczyć obrońców. Urwisko przysiadł i napiął mięśnie. Jeśli będzie trzeba, podejmie walkę, pomimo tego, co zdarzyło się poprzednio.
— Stać!
Pomiędzy kotami patrolu przecisnął się brązowy kocur. Stanął naprzeciwko napastników. Pysk miał posiwiały, lecz mięśnie wciąż żylaste i mocne, a głowę trzymał wysoko.
— Jestem Bard, uzdrowiciel Plemienia Płynącej Wody — oznajmił ochrypłym głosem, który odbił się echem od skał. — To nasze terytorium, nie jesteście tu mile widziani.
— Terytorium należy tylko do tych, którzy potrafią go bronić — odpalił srebrzysty kocur.
— Pamiętacie, jak was wypędziliśmy przed porą zamarzniętej wody? — warknął Bard. — Znów to zrobimy, chyba że zaraz odejdziecie.
Srebrzysty kocur zmrużył oczy.
— Wypędziliście? Ja to pamiętam inaczej.
— Sami postanowiliśmy odejść — dodała brązowo-biała kotka, która przysiadła na głazie. — Na porę nagich drzew znaleźliśmy lepsze miejsce, gdzie jest więcej zwierzyny.
— A teraz postanowiliśmy wrócić. — Srebrzysty kocur machnął mocno ogonem. — Nie powstrzyma nas kilka żałosnych, zapchlonych kotów. — Odsłonił pazury i przesunął nimi po kamieniach.
— Plemię Płynącej Wody zawsze miało dom w tych górach — miauknął Bard. — My…
Jego słowa utonęły we wściekłym wrzasku; brązowo-biała kotka skoczyła z głazu na grzbiet Nocy i zatopiła pazury w jej barku. Pręgowany kocur wydał z siebie przerażający wrzask i rzucił się na Urwisko. Ten przetoczył się po ziemi, starając się sięgnąć pazurami napastnika. Powietrze wypełniła wrzawa bitewna.
Z wysoka bezradnie przyglądało się temu Plemię Wiecznych Łowów.