Z Bielan - ebook

…Na imię mi Ja­cek, ale nie ten wiel­ki Ja­cek, tyl­ko taki mały, zwy­czaj­ny. Gdy­bym był wiel­kim Jac­kiem, zna­no by mnie przy­najm­niej o tyle, o ile by mi na­ga­da­ła rze­czy przy­krych ja­kaś pro­win­cjo­nal­na ga­ze­ta. Ale że je­stem tyl­ko Ja­cu­siem, więc grze­bię się w swo­im ką­tecz­ku (nie po­wiem w ja­kim, boby się wszyst­ko wy­da­ło) i – na tym ko­niec.

W hi­sto­rii mego ży­cia za naj­zna­ko­mit­szy wy­pa­dek uwa­żam ten, żem się uro­dził ja­snym blon­dy­nem, choć obec­nie je­stem sza­ty­nem. Do pięt­na­ste­go roku miesz­ka­łem na wsi i jak za­pew­nia­ją lu­dzie sta­rzy, by­łem na­wet chłop­cem dość żwa­wym. Od cza­su jed­nak ja­kem osiadł w War­sza­wie, żwa­wość moja po­szła na dyn­dus! Cho­dzę sku­lo­ny i sie­dzę sku­lo­ny – ape­tyt mam bar­dzo mały, a do to­wa­rzy­stwa ko­biet ocho­ty pra­wie żad­nej. Nie­raz mi mó­wią zna­jo­mi: „Żeń się, Ja­cuś!” albo: „Niech się pan Ja­cen­ty choć raz oże­ni!” Ale ja się tyl­ko śmie­ję z tego. Co mi po żo­nie?… chy­ba to, że­bym miał jed­ną zgry­zo­tę wię­cej.

W tej War­sza­wie, nie wiem dla­cze­go, czło­wiek schnie jak buł­ka. Pó­kim był na wsi, to pa­mię­tam, żem na­wet my­ślał tro­chę, a dziś i tego nie!… Czło­wiek w biu­rze prze­pi­su­je, w domu śpi, a jak wyj­dzie na uli­cę, to ko­ło­wa­cie­je. Ścisk, za­duch, gwałt! Kurz pada na oczy, płu­ca­mi po­wie­trza nie zła­piesz…

Och! Że­bym ja kie­dy wy­grał na lo­te­rii, za­raz bym na wieś wy­je­chał, choć­by na pro­wen­to­we­go pi­sa­rza. Tam bym i ape­tyt miał lep­szy, i hu­mor inny, i… może bym się oże­nił?…

Nie kom­po­nu­ję nic – moi pań­stwo zło­ci! Mó­wię tyl­ko, że ta­kim jak ja war­szaw­skim szpa­ra­gom, co to przez dzie­sięć lat ro­ga­tek na­wet nie wi­dzie­li – wieś po­trzeb­na jest, jak – już nie wiem co i komu? Prze­ko­na­łem się o tym sam na so­bie, wy­je­chaw­szy oneg­daj na Bie­la­ny.

Sta­ło się to zu­peł­nie przy­pad­ko­wo, bo na Bie­la­ny nig­dy mi się nie żą­dzi­ło. Wszy­scy zna­jo­mi mó­wi­li za­wsze, że tam tyl­ko ta­ła­łaj­stwo wę­dru­je, no a z ta­ki­mi mie­szać się – ża­den in­te­res!