MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Z czternastki w szesnastkę - ebook
Z czternastki w szesnastkę - ebook
Autorskie wiersze czternastolatki, która dojrzewa wraz z każdą stroną do wieku szesnastoletniego. Jest początkującą blogerką, która wciąż szuka siebie. Stawia pytania filozoficzne i w sposób subiektywny patrzy na otaczający ją świat.
| Kategoria: | Architektura |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8245-829-9 |
| Rozmiar pliku: | 2,6 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PODZIĘKOWANIA
Dziękuję z całego serca moim rodzicom za trud włożony w moje wychowanie, mojemu bratu za cierpliwość do mnie, moim dwóm wychowawczyniom ze szkoły podstawowej oraz gimnazjum za matczyną dłoń i za pomoc w rozwiązywaniu konfliktów; nauczycielom, mojej najukochańszej babci oraz mojemu najukochańszemu dziadkowi od strony mamy, moim przyjaciółkom — Marlence, Karolinie i Zuzie za wspólnie spędzony czas i za to, że po prostu są. Szczególne podziękowania dla mojego chłopaka, Marcina. Wiem, jak straszną jestem gadułą.
Kocham Cię. Kocham Was.
Pragnę również podziękować czytelnikom mojej strony, od której zaczęła się moja miłość do przelewania myśli na papier. Nie ważne od jak dawna jesteście ze mną, nie ważne czy czytaliście mojego bloga w roku 2014, czy w obecnym, a może jesteście moimi znajomymi, którzy nawet nie wiedzieli o istnieniu mojej strony internetowej. Ważne, że jesteście. Dziękuję za Wasze szczere opinie, które motywują do dalszej pracy na tekstem oraz do dalszego działania. Dziękuję wszystkim, którzy pojawili się na mojej ścieżce życia. Nie sposób wymienić każdego, ponieważ zajęłoby mi to mnóstwo czasu, a przede wszystkim ogrom stron. Nie przedłużając, zapraszam serdecznie do lektury…
_Alicja Paszkowska_25.12.2014
„Bezsilność”
_Sił brak,_ _szary obraz życia,_
_szary, nie mój stul bycia._
_Energia skryta w bajce codzienności,_
_brak mocy,_ _motywacji, miłości,_
_przewaga ludzkiej bezsilności._
_Tylko ty możesz temu zaprzestać,_
_sprostać przeciwnościom losu_
_i posłuchać wnętrza głosu._
_Korzystaj z życia bez ustanku,_
_omijaj smutek,_ _żyj bez szwanku._
_Układaj swój poemat życia,_
_trzymaj się, nie trać siły,_
_rzadko używaj „życiowej piły”,_
_spraw,_ _by tylko niesamowite_
_rzeczy Ci się śniły._
_Żyj chwilą,_ _oddychaj wspomnieniami,_
_umieraj spełniony,_ _bądź dumny ze swego życia_
_i promuj swój własny styl bycia!_25.12.2014
„Ból”
_Ból wewnątrz serca,_
_nasze poczucie odrzucenia nakręca._
_Sprawia, że nie wiemy co począć,_
_nie daje nam choć chwili odpocząć._
_Każdy kto na drodze nam staje,_
_coraz więcej go zadaje._
_To jak budynek bez wyjścia,_ _budynek strat,_
_budynek złych emocji przeszłych lat._
_Obudź się z bolesnego snu codzienności,_
_spręż kości,_ _wróć na drogę pozytywną,_
_stań do walki z bólem,_
_stań się szefem z pracującym ulem!_29.12.2014
„Przez las”
_Idę poprzez las,_ _Myślami błądzę cały czas,_
_Głosy aniołów słyszę_
_Poprzez leśną, magiczną ciszę._
_Promień rozstąpił stojące drzewa,_
_I blask wśród ciemnych sfer rozsiewa._
_Grzyby jak parasole,_
_W krótkim czasie znajdą się na stole,_
_Mama moja zrobi sos,_
_Którego zapachu oprze się niejeden nos._
_Wędrując wśród drzew,_
_Podąża za mną anielski śpiew._
_Gałęzie drzew kołysają się na wietrze,_
_Natomiast ja wchłaniam czyste powierze._
_Wędrując łapię piękne, lecz mijające chwile_
_I mogłabym tak przejść nawet kilometry, mile._31.12.2014
„Ostatni”
_Ostatni dzień czternastego na naszych oczach,_
_Wszystko inne utknęło na poboczach._
_Światełko do nieba jak gwiazda najjaśniejsza_
_Ukazało się na niebie,_
_By noc niniejsza,_
_Tak uroczysta,_ _bowiem raz do roku,_
_Paliła się od światełek natłoku._
_Gdy wybije dwunasta,_
_Do naszego miasta,_
_Przybędą krasnale,_
_Które zabiorą cztery, a dadzą pięć,_
_A my zestarzejemy się ćwierć._
_Tak czas biegnie w koło Macieju,_
_A nuż, widelec najadł się szaleju._09.01.2015
„Malowany świat”
_Poeta słowami maluje świat,_
_Drugim malarzem jest od lat._
_Zostawia ślad —_ _Kawałek siebie_
_Poezja to jego twórczości kwiat,_
_Tak jak malarz —_ _o brudne sprawy się ociera,_
_Życie to jego idea._
_Malowany świat,_
_Malowani ludzie,_
_Malowane życie,_
_Wy — poeci do tego dążycie._
_Barwy tęczy_
_poeta ludziom_
_jak na ręce wręczy._
_Poezja bogaci, maluje,_
_Jej autor poniekąd czaruje,_
_Pozwala na głębszą refleksję,_
_Odmienną perspektywę,_
_Zrozumieć istotne,_
_To oczywiste i to, co ulotne._
_Toteż zrozumie życie ten,_
_Kto czyta —_
_Człowiek prawdziwy, nie hipokryta._
Dziękuję z całego serca moim rodzicom za trud włożony w moje wychowanie, mojemu bratu za cierpliwość do mnie, moim dwóm wychowawczyniom ze szkoły podstawowej oraz gimnazjum za matczyną dłoń i za pomoc w rozwiązywaniu konfliktów; nauczycielom, mojej najukochańszej babci oraz mojemu najukochańszemu dziadkowi od strony mamy, moim przyjaciółkom — Marlence, Karolinie i Zuzie za wspólnie spędzony czas i za to, że po prostu są. Szczególne podziękowania dla mojego chłopaka, Marcina. Wiem, jak straszną jestem gadułą.
Kocham Cię. Kocham Was.
Pragnę również podziękować czytelnikom mojej strony, od której zaczęła się moja miłość do przelewania myśli na papier. Nie ważne od jak dawna jesteście ze mną, nie ważne czy czytaliście mojego bloga w roku 2014, czy w obecnym, a może jesteście moimi znajomymi, którzy nawet nie wiedzieli o istnieniu mojej strony internetowej. Ważne, że jesteście. Dziękuję za Wasze szczere opinie, które motywują do dalszej pracy na tekstem oraz do dalszego działania. Dziękuję wszystkim, którzy pojawili się na mojej ścieżce życia. Nie sposób wymienić każdego, ponieważ zajęłoby mi to mnóstwo czasu, a przede wszystkim ogrom stron. Nie przedłużając, zapraszam serdecznie do lektury…
_Alicja Paszkowska_25.12.2014
„Bezsilność”
_Sił brak,_ _szary obraz życia,_
_szary, nie mój stul bycia._
_Energia skryta w bajce codzienności,_
_brak mocy,_ _motywacji, miłości,_
_przewaga ludzkiej bezsilności._
_Tylko ty możesz temu zaprzestać,_
_sprostać przeciwnościom losu_
_i posłuchać wnętrza głosu._
_Korzystaj z życia bez ustanku,_
_omijaj smutek,_ _żyj bez szwanku._
_Układaj swój poemat życia,_
_trzymaj się, nie trać siły,_
_rzadko używaj „życiowej piły”,_
_spraw,_ _by tylko niesamowite_
_rzeczy Ci się śniły._
_Żyj chwilą,_ _oddychaj wspomnieniami,_
_umieraj spełniony,_ _bądź dumny ze swego życia_
_i promuj swój własny styl bycia!_25.12.2014
„Ból”
_Ból wewnątrz serca,_
_nasze poczucie odrzucenia nakręca._
_Sprawia, że nie wiemy co począć,_
_nie daje nam choć chwili odpocząć._
_Każdy kto na drodze nam staje,_
_coraz więcej go zadaje._
_To jak budynek bez wyjścia,_ _budynek strat,_
_budynek złych emocji przeszłych lat._
_Obudź się z bolesnego snu codzienności,_
_spręż kości,_ _wróć na drogę pozytywną,_
_stań do walki z bólem,_
_stań się szefem z pracującym ulem!_29.12.2014
„Przez las”
_Idę poprzez las,_ _Myślami błądzę cały czas,_
_Głosy aniołów słyszę_
_Poprzez leśną, magiczną ciszę._
_Promień rozstąpił stojące drzewa,_
_I blask wśród ciemnych sfer rozsiewa._
_Grzyby jak parasole,_
_W krótkim czasie znajdą się na stole,_
_Mama moja zrobi sos,_
_Którego zapachu oprze się niejeden nos._
_Wędrując wśród drzew,_
_Podąża za mną anielski śpiew._
_Gałęzie drzew kołysają się na wietrze,_
_Natomiast ja wchłaniam czyste powierze._
_Wędrując łapię piękne, lecz mijające chwile_
_I mogłabym tak przejść nawet kilometry, mile._31.12.2014
„Ostatni”
_Ostatni dzień czternastego na naszych oczach,_
_Wszystko inne utknęło na poboczach._
_Światełko do nieba jak gwiazda najjaśniejsza_
_Ukazało się na niebie,_
_By noc niniejsza,_
_Tak uroczysta,_ _bowiem raz do roku,_
_Paliła się od światełek natłoku._
_Gdy wybije dwunasta,_
_Do naszego miasta,_
_Przybędą krasnale,_
_Które zabiorą cztery, a dadzą pięć,_
_A my zestarzejemy się ćwierć._
_Tak czas biegnie w koło Macieju,_
_A nuż, widelec najadł się szaleju._09.01.2015
„Malowany świat”
_Poeta słowami maluje świat,_
_Drugim malarzem jest od lat._
_Zostawia ślad —_ _Kawałek siebie_
_Poezja to jego twórczości kwiat,_
_Tak jak malarz —_ _o brudne sprawy się ociera,_
_Życie to jego idea._
_Malowany świat,_
_Malowani ludzie,_
_Malowane życie,_
_Wy — poeci do tego dążycie._
_Barwy tęczy_
_poeta ludziom_
_jak na ręce wręczy._
_Poezja bogaci, maluje,_
_Jej autor poniekąd czaruje,_
_Pozwala na głębszą refleksję,_
_Odmienną perspektywę,_
_Zrozumieć istotne,_
_To oczywiste i to, co ulotne._
_Toteż zrozumie życie ten,_
_Kto czyta —_
_Człowiek prawdziwy, nie hipokryta._
więcej..
