MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Z menażerji ludzkiej. Przyczynki do filozofji życia - ebook
Z menażerji ludzkiej. Przyczynki do filozofji życia - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 208 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
LUDZKIEJ Przyczynki do filozofji życia z winietą tytułową rysunku Stan. Dębickiego
Lwów Warszawa
Księgarnia Polska E. Wende i Sp.
1903
Z drukarni W. A. Szyjkowskiego we Lwowie.
„Lasciate ogni speranza voi che entrate…”
(Dante, Divina Comedia).
Nad wyraz bolesne i przygnębiające zawładnęło mną uczucie, kiedym pilniej i uważniej począł przyglądać się codziennemu życiu naszego społeczeństwa. Pobieżny nawet i bardzo ogólnikowy porachunek jego uczynków, spełnianych nieustannie, jego dążeń i pragnień powszednich, wykazał rezultaty tego rodzaju, że na samą myśl o ich możliwości, i, co gorsza, o faktycznem ich wydarzaniu się, budził się cały rój złowróżbnych przeczuć, których nie sposób było uśpić na chwilę, a tem mniej usunąć na zawsze. Już sama tylko świadomość, że rozwój kulturalny naszego społeczeństwa dzieje się wysiłkiem, wprost nadludzkim, pewnej szczupłej garstki jednostek, kiedy szary tłum tak zwanej (powtarzam z naciskiem: tak zwanej) „inteligencji” myśli tak mało i mizernie, tak płytko i płasko, że nie podobna nawet wyobrazić sobie podlejszej i więcej ograniczonej myśli, kiedy przestaje na
Lwów Warszawa
Księgarnia Polska E. Wende i Sp.
1903
Z drukarni W. A. Szyjkowskiego we Lwowie.
„Lasciate ogni speranza voi che entrate…”
(Dante, Divina Comedia).
Nad wyraz bolesne i przygnębiające zawładnęło mną uczucie, kiedym pilniej i uważniej począł przyglądać się codziennemu życiu naszego społeczeństwa. Pobieżny nawet i bardzo ogólnikowy porachunek jego uczynków, spełnianych nieustannie, jego dążeń i pragnień powszednich, wykazał rezultaty tego rodzaju, że na samą myśl o ich możliwości, i, co gorsza, o faktycznem ich wydarzaniu się, budził się cały rój złowróżbnych przeczuć, których nie sposób było uśpić na chwilę, a tem mniej usunąć na zawsze. Już sama tylko świadomość, że rozwój kulturalny naszego społeczeństwa dzieje się wysiłkiem, wprost nadludzkim, pewnej szczupłej garstki jednostek, kiedy szary tłum tak zwanej (powtarzam z naciskiem: tak zwanej) „inteligencji” myśli tak mało i mizernie, tak płytko i płasko, że nie podobna nawet wyobrazić sobie podlejszej i więcej ograniczonej myśli, kiedy przestaje na
więcej..
