Zaczekaj - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
24 stycznia 2019
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Zaczekaj - ebook
Zbiór wierszy powstałych na przestrzeni kilku ostatnich dekad. W swej poezji autorka pochyla się z czułością nad słabszym, uboższym, bardziej nieporadnym, pisze szorstko o bezwzględności i surowości cechujących współczesność. Mówi o tęsknocie za tymi, którzy odeszli, o równoległym istnieniu świata zmarłych i żyjących, jest ciekawa momentu przejścia. Znajdziemy tu wiersze, w których myśl sformułowana jest krótko i wprost i wiersze-łamigłówki, posługujące się wielowarstwową metaforą.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8208-965-3 |
| Rozmiar pliku: | 592 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PODZIĘKOWANIE
Tom wierszy Joanny Papuzińskiej został wydany na jubileusz Poetki, z inicjatywy zaprzyjaźnionego z Nią Wydawnictwa Literatura. To taki szczególny upominek dla Jubilatki, a zarazem żarliwy dar od Niej – dla czytelników. Poetka przygotowała garść wierszy i oddała je we władanie urbi et orbi. W ten sposób podzieliła się samą sobą, swoim głęboko własnym Ja, powierzyła swoje wiersze w nasze ręce, położyła przed oczy wszystkim ludziom księgi, tym znanym sobie i tym, którzy, wędrując na ukos w poszukiwaniu czytelniczych przygód, ulegną pokusie. Przypadkowym i nieprzypadkowym zwiadowcom. Każdemu „wędrowcy wedle ducha”, jak nazwał nas Wacław Berent.
Nie była to łatwa decyzja. Joanna Papuzińska znana jest jako autorka lirycznych i żartobliwych wierszy dla dzieci, baśni, opowieści wspomnieniowych, a także – to zupełnie odrębny krąg jej aktywności twórczej – prac badawczych skoncentrowanych na analizach literatury, książki i czytelnictwa. Swój jubileusz uświęciła niezwykłą książką poetycką, zaskakującą w bogatej bibliotece jej różnorodnych publikacji. Poetka nie kryje się już za adresowanymi do najmłodszych urokliwymi kołysankami, za pisanymi dla nieco starszych dzieci limerykami, za opowieściami osnutymi wokół własnych dziecięcych doświadczeń, za poważną refleksją naukową i niepoważnymi żartami lirycznymi. Wybrała formę liryki bezpośredniej, by wyrazić własne przeżycia, które teraz stają się przeżyciami czytelnika, wędrującego z książką w ręku przez własne życie, z własnym bagażem doświadczeń.
Za sprawą tomiku Zaczekaj poznajemy nieznaną dotąd Joannę Papuzińską, poetkę osobną, bardzo własną, subtelną, wyrafinowaną, obdarzoną iście proustowską wrażliwością na każdy szczegół rzeczywistości, każdy przejaw istnienia, na obrazy, sceny, detale, które nabierają znaczeń symbolicznych, rozrastają się, wyrażają ogólniejsze prawdy wysnute z olśnień majestatycznym spokojem bytu, niekiedy z niepokoju nieuchronną koniecznością odchodzenia.
Najbardziej fundamentalną, narzucającą się w lekturze cechą wierszy Joanny Papuzińskiej jest prostota języka, rytmiki, metaforyki, obrazów poetyckich. Pierwotna, niemal archaiczna zwyczajność słów, odartych zarówno z romantycznego patosu, jak i właściwej naszym czasom trywialności, słów niewprzęgniętych w ekwilibrystykę postmodernistycznych przewartościowań i transgresji, brzmiących czysto i prawdziwie, daje poetce tworzywo pozwalające cyzelować myśli, kreślić obrazy, stwarzać nastrój, wnikać w świat i wsłuchiwać się we własny głos wewnętrzny, tkać subtelne zamyślania nad głębszym sensem zdarzeń, kryjącym się za palimpsestową strukturą codzienności. Wiersze Joanny Papuzińskiej są „prostsze od najprostszej poezji”, jakby spełniały życzenie poety-księdza Jana Twardowskiego. Nie uwodzą, nie kokietują, ale zabierają w przestrzeń zadumy, zadziwienia i zamyślenia.
Stale obecny jest w nich rys franciszkański. Jan Kasprowicz w Księdze ubogich nazwał śmierć swoją siostrą: „mój brat wiatr”, „moja siostra śmierć” – pisał. Joanna Papuzińska „bratem” nazywa ból. Jest żywą cząstką człowieka, cząstką każdego. Zamieszkuje w nas, w naszym wnętrzu, w naszym świecie, w naszym łóżku jak w domu lub przydrożnej kapliczce. Wiąże się z nami do śmierci. Od chwili naszej śmierci staje się bezdomnym włóczęgą.
bracie bólu
oswajam twoje
umiesz być delikatny
nasze rozstanie może być śmiertelne
ty też beze mnie gdzie pójdziesz
musimy się ułożyć
ja jeszcze mogę ci dać więcej miejsca
(Bracie)
Zgoda na życie jest zgodą na śmierć, pochwała szczęścia wymaga afirmacji cierpienia. Taka postawa jest miarą ludzkiej dojrzałości, wyznaczanej nie latami życia, można przecież nigdy nie dorosnąć do śmierci, ale tej prawdziwej dojrzałości, trudnej, rzeźbionej cierpieniem. Tylko w cierpieniu człowiek wzrasta i osiąga pełnię. Szczęście obezwładnia, zamyka, „odbiera nam wrażliwość”, jak pisał Twardowski.
Dalsza część książki dostępna w wersji pełnej
Tom wierszy Joanny Papuzińskiej został wydany na jubileusz Poetki, z inicjatywy zaprzyjaźnionego z Nią Wydawnictwa Literatura. To taki szczególny upominek dla Jubilatki, a zarazem żarliwy dar od Niej – dla czytelników. Poetka przygotowała garść wierszy i oddała je we władanie urbi et orbi. W ten sposób podzieliła się samą sobą, swoim głęboko własnym Ja, powierzyła swoje wiersze w nasze ręce, położyła przed oczy wszystkim ludziom księgi, tym znanym sobie i tym, którzy, wędrując na ukos w poszukiwaniu czytelniczych przygód, ulegną pokusie. Przypadkowym i nieprzypadkowym zwiadowcom. Każdemu „wędrowcy wedle ducha”, jak nazwał nas Wacław Berent.
Nie była to łatwa decyzja. Joanna Papuzińska znana jest jako autorka lirycznych i żartobliwych wierszy dla dzieci, baśni, opowieści wspomnieniowych, a także – to zupełnie odrębny krąg jej aktywności twórczej – prac badawczych skoncentrowanych na analizach literatury, książki i czytelnictwa. Swój jubileusz uświęciła niezwykłą książką poetycką, zaskakującą w bogatej bibliotece jej różnorodnych publikacji. Poetka nie kryje się już za adresowanymi do najmłodszych urokliwymi kołysankami, za pisanymi dla nieco starszych dzieci limerykami, za opowieściami osnutymi wokół własnych dziecięcych doświadczeń, za poważną refleksją naukową i niepoważnymi żartami lirycznymi. Wybrała formę liryki bezpośredniej, by wyrazić własne przeżycia, które teraz stają się przeżyciami czytelnika, wędrującego z książką w ręku przez własne życie, z własnym bagażem doświadczeń.
Za sprawą tomiku Zaczekaj poznajemy nieznaną dotąd Joannę Papuzińską, poetkę osobną, bardzo własną, subtelną, wyrafinowaną, obdarzoną iście proustowską wrażliwością na każdy szczegół rzeczywistości, każdy przejaw istnienia, na obrazy, sceny, detale, które nabierają znaczeń symbolicznych, rozrastają się, wyrażają ogólniejsze prawdy wysnute z olśnień majestatycznym spokojem bytu, niekiedy z niepokoju nieuchronną koniecznością odchodzenia.
Najbardziej fundamentalną, narzucającą się w lekturze cechą wierszy Joanny Papuzińskiej jest prostota języka, rytmiki, metaforyki, obrazów poetyckich. Pierwotna, niemal archaiczna zwyczajność słów, odartych zarówno z romantycznego patosu, jak i właściwej naszym czasom trywialności, słów niewprzęgniętych w ekwilibrystykę postmodernistycznych przewartościowań i transgresji, brzmiących czysto i prawdziwie, daje poetce tworzywo pozwalające cyzelować myśli, kreślić obrazy, stwarzać nastrój, wnikać w świat i wsłuchiwać się we własny głos wewnętrzny, tkać subtelne zamyślania nad głębszym sensem zdarzeń, kryjącym się za palimpsestową strukturą codzienności. Wiersze Joanny Papuzińskiej są „prostsze od najprostszej poezji”, jakby spełniały życzenie poety-księdza Jana Twardowskiego. Nie uwodzą, nie kokietują, ale zabierają w przestrzeń zadumy, zadziwienia i zamyślenia.
Stale obecny jest w nich rys franciszkański. Jan Kasprowicz w Księdze ubogich nazwał śmierć swoją siostrą: „mój brat wiatr”, „moja siostra śmierć” – pisał. Joanna Papuzińska „bratem” nazywa ból. Jest żywą cząstką człowieka, cząstką każdego. Zamieszkuje w nas, w naszym wnętrzu, w naszym świecie, w naszym łóżku jak w domu lub przydrożnej kapliczce. Wiąże się z nami do śmierci. Od chwili naszej śmierci staje się bezdomnym włóczęgą.
bracie bólu
oswajam twoje
umiesz być delikatny
nasze rozstanie może być śmiertelne
ty też beze mnie gdzie pójdziesz
musimy się ułożyć
ja jeszcze mogę ci dać więcej miejsca
(Bracie)
Zgoda na życie jest zgodą na śmierć, pochwała szczęścia wymaga afirmacji cierpienia. Taka postawa jest miarą ludzkiej dojrzałości, wyznaczanej nie latami życia, można przecież nigdy nie dorosnąć do śmierci, ale tej prawdziwej dojrzałości, trudnej, rzeźbionej cierpieniem. Tylko w cierpieniu człowiek wzrasta i osiąga pełnię. Szczęście obezwładnia, zamyka, „odbiera nam wrażliwość”, jak pisał Twardowski.
Dalsza część książki dostępna w wersji pełnej
więcej..
