Złote myśli. Tomik II - ebook

***

Idziemy wieloma drogami

lecz stanowimy wspólnie Jedność…

płyniemy na podmuchu świetlistej fali…

przemieniając siebie z poczwarki w motyle

— już złote motyle, frunące prosto do Słońca

tam, gdzie znajdują się ogrody różane

które uprawia nasza Matka i Ojciec

i zdobią nimi wspaniałe świątynie

— całe ze złota… a te jak gwiazdy

oświetlają cały nasz firmament.

***

W służbie przeznaczenia

kroczymy różnymi ścieżkami

ale zawsze w tej podróży

świeci nam światło przewodnie

— to w Nim jest piękno i siła…

i zawsze znajdzie posłańca,

który ten głos płynący z dala

włoży w człowieka życie

— to Bóg aktywuje takiego Anioła

a ten nas wspiera i jednoczy z sobą.

Ten tomik poematów dedykuję

Anastazji — mojemu Aniołowi,

która budziła mnie ze snu

i wzmacniała moją wiarę.Bóg

…jest tylko jeden, nie ma ich wielu

jest nieskończoną wiecznością, która jest w blasku poza przestrzenią

widzi wszystkie istoty i siebie samego… we wszystkich istotach.

Bóg…

prawdziwy Duch jako natura wszystkich rzeczy

Duch jako jasność wszystkich umysłów

to wszystkie nasiona wszelkiej mądrości.

Bóg…

niczym nieograniczony

przezwycięża wszystkie bariery

społeczne, religijne, rasowe, polityczne, gospodarcze

jest bezinteresowną wszechogarniającą Miłością.

Wszystkie nasze podziały mają ten sam cel

aby osiągnąć braterstwo

wykształcić szlachetnego człowieka o dobrym sercu

pełnego szacunku do innych — Ty jesteś innym moim ja.

Jeśli ludzie się kochają

świat jest jak jeden piękny ogród

jednak kiedy zostaje zachwiana równowaga

nasz ogród będzie wyglądał jak po wielkiej burzy.

Życie jest bezcenne, więc nie niszcz go

ochraniaj miłość, ochraniaj swój dom…

i zadaj sobie pytanie — jakim człowiekiem chcę być?

Bóg…

jest Ojcem wszystkich, jest Życiem i Światłem

z którego zrodzony jest człowiek

i kimkolwiek jest powinien być dobry

ponieważ Bóg go stworzył.

Ciało z ziemi, krew z rosy i słońca

oczy z dna morza, kości z kamienia

żyły i włosy z trawy ziemi

nadał mu ruchy aniołów i chmur

i dał mu duszę ze swojego Ducha.

Bóg…

dał człowiekowi mistyczną mądrość

a ten stał się kompozytorem nieba i ziemi

by cała ziemia zobaczyła znaki i cuda

dowiedziała się, że Bóg jest wszędzie.

To Bóg i Miłość sprawia, że Ziemia się obraca

a my zostaliśmy tu powołani pod różnymi imionami

jesteśmy honorowani na tysiące różnych sposobów

i wszyscy powinniśmy żyć w zgodzie i pokoju.

Jesteśmy przecież świątynią Boga

i Duch Boży mieszka w nas

i każde drzewo należy do Niego

i każde źdźbło trawy, każdy kamień,

każde ziarenko piasku, każda kropelka wody.

I Jego jest słońce, księżyc

i każda gwiazdka na niebie

On jest wszędzie, w każdej formie

w każdej rzeczy, w każdym człowieku.

I nie bądź zarozumiały

i nie myśl sobie — Bóg należy tylko do mnie

jest On Ojcem wszystkich bogów

wszystkich ludzi i każdej bestii

bo nieskończona jest Władza Jego.

Vancouver

10 Jan. 2014Okiem ciszy

Istnieje różnica między mądrością i wiedzą

Jest wielu, bardzo wielu, którzy przeczytali setki książek

uczestniczyli w wielu kursach

szukali życia w filozofii religii

i wcale to nie znaczy, że posiedli mądrość.

Nauczono ich czytać, zdobywać wiedzę

ale jakże często tej wiedzy

nie potrafią wdrążyć w swoje własne życie

niby wyuczyli się wielu słów

a jakże trudno im je zinterpretować

i cytują te słowa jak papuga…

w ich wydaniu bywa to,

tylko długa lista martwych słów.

Ludzie spędzają całe życie w poszukiwaniu wiedzy

a to jest próba zdobycia mądrości… i co mają z tego?

Często nawet nie umieją zrozumieć sensu ich bytu.

Tylko w ciszy, poza paplaniną umysłu

otworzy się w tobie duchowa mądrość

klucze do tej wiedzy są w genetycznych zapisach w DNA

te same klucze

można znaleźć w ostatnich rekordach życiowych duszy

co niektórzy nazywają je Akasha.

Klucze wiedzy i mądrości

leżą w prawdziwej ciszy, poza umysłem

który myśli, że wie

ale tworzy dwoistość słów

i interpretuje wszystko po swojemu.

Klucze wiedzy i mądrości

to duchowe oko ciszy

i pamiętaj, twoja wielka niepewność

strach przed życiem, śmiercią i umieraniem

jest największą przeszkodą na drodze, do osobistego wyzwolenia

ponieważ pogłębia przepaść między ciałem i świadomością.

Nasze życie — cały świat jest naszą sceną

a kto jest na tej scenie nieprzytomny

nie widzi i nie słyszy swojego wnętrza

używaj umysłu do obserwowania, analizowania

musisz odróżniać każdy dźwięk: wewnętrzny, zewnętrzny

i dobrze umieścić własny punkt odbioru

inaczej nie osiągniesz wyzwolenia własnego umysłu

a dzisiaj na codziennej scenie życia

musisz obserwować miliony wydarzeń

podjąć miliony decyzji, skorygować swoje pomyłki

umieć wybaczyć, pomóc i odsiać dobro od zła

codziennie towarzyszy nam karuzela smutku i radości

i doświadczamy miłości… i tracimy zaufanie do przyjaciół.

Ale nikt nam nie obiecywał, że będzie łatwo!!!

Czym wyżej się wspinamy tym większa okazuje się samotnia.

I są osoby

którym dany jest duchowy dar wiedzy

znany jako „słowa wiedzy” lub Gnoza

co oznacza

— wiedza i zrozumienie rzeczy w tym świecie

i w naszym życiu

dar ściśle związany z darem mądrości

tego daru dostarcza nam Duch Święty.

Osoba z tym darem zachowuje prawdę

i przekazuje ją skutecznie dalej w odpowiednim czasie

Prawda ta odnosi się do wszystkich aspektów życia w tym świecie

dzięki czemu możemy zobaczyć

jak człowiek łączy się z każdą sytuacją

okolicznością, rzeczywistością i prawdą.

Zdobywanie mądrości przynosi ból

ale to ból łamie powłokę,

która okrywa nasze zrozumienie

kto nie zaznał smutku ledwo istnieje

a ty umiej znaleźć wewnątrz siebie miejsce

gdzie jest radość… a radość spali ból.

Tylko silna dusza przyjmuje każde życiowe wyzwanie

i przejdzie swoją drogę w milczeniu.

Vancouver

23 Jan. 2014Kim ja jestem?

Jeśli bym ci powiedziała

że jestem nikim… że jestem zerem

pewnie byłbyś w szoku…

— co ona mówi o sobie?!

Jeśli bym ci powiedziała

że jestem wielka… cudowna

wyświetla się we mnie Chrystus i cały Wszechświat

też byłbyś w szoku

i zapewne powiedziałbyś mi

że rozpiera mnie potężne ego i wielka pycha…

a przecież jedno i drugie jest prawdą!

Czym więcej jest we mnie pustki… niczego

tym więcej wyświetla się we mnie wszystkiego

co dla człowieka bywa niepojęte

i brak mu rozumu, aby to ogarnąć.

Musisz wiedzieć jedną rzecz

wywodzisz się z Mądrego Domu

gdzie nieznany jest strach, obawy, myśli, spekulacje, analizy

nie fantazjujesz jak stworzyć chmury i piękne życie

ono po prostu jest i jest w dodatku wieczne…

i nie ma żadnego przymusu, nikt cię nie zwodzi

nie oszukuje, nie grozi, nie ignoruje

nie ma pogardy dla innych

i masz prawo do całej miłość

i szczęścia bez ograniczeń.

Czasami jestem wielka… czasami maleńka

a czasami całkiem znikam… jestem zerem.

czym jest ta filozofia pustki — myśleć czy nie myśleć

— kochać i współczuć

— czy być całkiem obojętnym

— cieszyć się życiem

— czy go w ogóle nie widzieć…

starać się wszystko zrozumieć

— czy tylko całkowicie zaufać

tej Najwyższej Mądrości

która wszystko rozumie?

Kiedy doświadczam pustki

wówczas rozpoznaję, co dla mnie jest ważne…

nie szaleństwa świata

udowadnianie swoich racji, prawd

to przynosi tylko cierpienie i ból

tylko kiedy znikam doznaje ciszy i spokoju

wyzwalam się od cierpienia…

a w moim sercu zapala się potężne słońce

i jestem zawieszona w potężnej siedzibie Boga

która się rozciąga we wszystkich kierunkach…

jestem niczym i wszystkim!

Vancouver

15 Feb. 2014Dwie natury człowieka

Wszyscy ludzie zostali stworzeni na to samo podobieństwo

i wszyscy wywodzimy się z tego samego Źródła

i nikt nie może być odpowiedzialny za to

że urodził się na danym terenie, w danej rodzinie, czy kulturze…

każdy przyszedł tu na taką glebę, w której mógł się urodzić i rozwijać

jak ziarno rzucone ręką rolnika

jedno pada na żyzną ziemię i szybko wzrasta

a inne na ciernie i jego żywot jest nędzny

albo na skałę i w ogóle nie chce wzejść.

Celem Boga w stworzeniu człowieka było poznanie Jego Stwórcy

i osiągnięcie Jego obecności we wszystkich warunkach życia.

W człowieku są dwie natury, jego duchowa natura

— wyższa lub niższa

która jest przejawem Boga w nim

czyli: miłosierdzie, miłość, dobroć, prawda, sprawiedliwość

każda jedna szlachetna cnota, która zbliża go do Boga.

Wszystkie człowieka niedoskonałości rodzą się z natury materialnej

człowiek skłaniający się bardziej do materii cechuje się

niesprawiedliwością, nieprawdą, a nawet okrucieństwem

wszystko to rodzi chciwość, chęć posiadania i żądzę władzy.

Tak więc człowiek jest obdarzony rzeczywistością

wewnętrzną — Boską

i zewnętrzną — materialną

która wywodzi się z królestwa zwierząt.

Ta jego zewnętrzna rzeczywistość nadaje mu ego

zbliżone do jakiegoś zwierzęcia

w człowieku materialnym zamieszka mnóstwo egoistycznych pragnień

które objawią się w postaci

— chciwości, gniewu, złości, nienawiści, a nawet drapieżności

jeśli te cechy będzie w sobie rozwijał stanie się podobny do dzikiej bestii

będzie coraz bardziej podobny do krwiożerczych tyranów.

Jednak każdy z nas musi wiedzieć

nasza dusza jest zaprojektowana z Naturą Boską…

a Bóg daje możliwość wzrostu jak człowiek chce

każdy rodzi się czysty i świeży

a dopiero później się kształtuje, już według własnej woli.

Człowieka wolna wola kształtuje wiele rzeczy

takich jak: sprawiedliwość lub niesprawiedliwość

i szereg innych wyborów — dobrych i złych.

W Boskim Stworzeniu wszystko jest bardzo dobre, nienaganne

dopóki tego człowiek nie zniszczy

czasami jest to uzależnienie od jego środowiska, przymusu

nie zawsze jest w tym jego wola

nie jest za to odpowiedzialny

były siły, które go do tego zmusiły

wprowadziły w błąd…

niestety, ale on poniesie za to konsekwencje

— choroby, urazy, nieszczęścia i fałszywe poglądy i osądy

które rujnują jego życie.

Nasz duchowy sukces czy porażka

zależy od naszego życia i naszego wysiłku

i wszyscy na tej Ziemi,

chociaż wywodzimy się z tego samego Źródła

mamy różne duchowe stopnie i różne możliwości.

Jedni z nas są bardziej święci

a inni podobni do zwierząt

i tak wygląda dzisiejsza ludzkość…

jedno mnie tylko bardzo martwi

coraz więcej ludzi zatraca w sobie Boskie cnoty

i budzi w sobie naturę dzikiego zwierzęcia.

Vancouver

18 March 2014Czy jesteś duchowym człowiekiem?

Idziesz w każdą niedzielę do kościoła

i mówisz każdego dnia swoje modlitwy

czy to znaczy, że jesteś duchową osobą?

Ćwiczysz jogę

i codziennie medytujesz

czy to znaczy, że jesteś duchową osobą?

Należysz do duchowej grupy

i poświęcasz czas na nauki w grupie

czy to znaczy, że jesteś duchową osobą?

NIE!

Co więc znaczy, być duchową osobą?

Być duchową osobą to równoznaczne

że czujesz się jednością ze wszystkim, co znajduje się wokół ciebie

rozumiesz, że wszyscy jesteśmy jednością

dbamy o innych ludzi, zwierzęta, naturę i naszą planetę

szanujemy wszystko, co nas otacza

ludzi, ich religie, tradycje, wierzenia

a naszym priorytetem jest miłość do siebie i innych.

Owszem, można chodzić do kościoła

odmawiać swoje modlitwy, uprawiać jogę, medytować

ale bez świadomości tego

co to naprawdę jest miłość w naszych myślach, działaniach

nie doświadczymy w swoich sercach Boga.

Jest wielu ludzi religijnych

i często patrzą na innych z innych grup krytycznie, a nawet podle

ponieważ religijny dogmat w ich głowie jest sprzeczny z ich wierzeniem.

Uważają się za sprawiedliwych…

nie osądzaj, jeśli nie rozumiesz idei drugiego człowieka

nie patrz krytycznie na innych, ponieważ nie podążają twoją drogą.

Moje doświadczenie Boga to

że On jest Wielką Miłością, Dobrocią, Prawdą

wnosi w moje serce radość i dobroć

to dzięki Niemu mogę działać, tworzyć i pomagać ludziom.

To co jest najważniejsze dla mnie

— to praca dla innych i naszej planety!

Moje światło przewodnie

wszyscy ludzie mają iskrę miłości, którą jest Bóg w nas

więc już czas, nauczmy się szanować tą miłość…

inaczej nie doświadczymy jedności wszystkiego

nie poznamy — kim jest Bóg!

Jako człowiek potrzebujesz ludzkiego doświadczenia

ale i jesteś osobą duchową

i wiedz

celem życia jest odrodzenie się na nowo

w najwspanialszej formie, jaką można być!

Toteż zmierz się z obecnym sposobem myślenia

i przenieś się do większego i wspanialszego świata.

Tak, jesteś człowiekiem, ale i kimś o wiele większym

to brzmi naprawdę świetnie, ale życie może okazać się trudne

a ty niezrozumiały dla samego siebie, czujesz ogromne ograniczenie.

Tak, nie jesteśmy bez skazy, wiele razy błądzimy, popełniamy pomyłki

i do końca naszych dni będziemy mieć poślizgi.

Czy to znaczy, że Bóg nas odrzuci?

Czy to znaczy, że mamy uciekać przed Bogiem?

NIE!

Wszyscy bez wyjątku mamy słabsze momenty

nikt na tej ziemi nie jest doskonały

ale nie martw się

jesteśmy tutaj po to, aby się uczyć na własnych pomyłkach

zmieniać się i kształtować własną duszę.

Nie jest łatwo być ideałem

musimy nauczyć się kochać siebie bezwarunkowo

ponieważ w innym przypadku nie potrafimy kochać innych

umieć im wybaczyć, zapomnieć krzywdy

to może być dla nas za ciężkie, przytłaczające

nasze ego nie chce tego zaakceptować.

Ale pamiętajmy,

nasza dusza sięga dużo dalej niż nasze ego

tak, jesteś człowiekiem

ale sięgasz dużo dalej niż twoja fizyczna egzystencja

jesteś zarówno śmiertelnikiem i wiecznością

twoja istota wewnętrzna nie zna limitu.

Jest tajemnicą i dzieją się w tobie tajemnicze rzeczy

których do końca nie rozumiesz

i każdego dnia powoli budzisz się do większej prawdy.

Każdy z nas musi być tego świadom, nie jesteś tylko ciałem

ale i duchem żyjącym w tym ciele

i te obie części są ci potrzebne, abyś stał się istotą duchową

umocnił swoją chwałę i nieśmiertelność

zamiast być materią stajesz się podobnym do światła.

I mówisz mi, że to nieprawda… znaczy jesteś niedowiarkiem

a ten co wątpi jest jak fala morza, która rzuca się na wietrze

Bóg wynagradza tych, co wierzą, a nie dzięki swojemu widzeniu.

Bez wiary nie można podobać się Bogu

a wiara rodzi się ze słuchania

co się dzieje w naszym sercu, w naszej duszy

a niewiara to duchowa walka wokół ciebie.

Lecz nadchodzi dzień i twoja dusza budzi się

i ty też ujrzysz w sobie Światło Chrystusa

i zobaczysz rzeczy, których nigdy wcześniej nie widziałeś

usłyszysz szept, który pomoże powstać ci z martwych…

i wówczas zrozumiesz, że nigdy nie byłeś obojętny Bogu

nawet wówczas kiedy ty sam w siebie zwątpiłeś i poddałeś się…

to jednak On o ciebie walczył.

Vancouver

5 Apr. 2014Rola twojego przeznaczenia

Cały świat jest sceną

a my ludzie jej aktorami…

mamy swoje wejścia i wyjścia

bywają osoby, które grają główne role

i bywają takie, które są gwiazdorami.

Jedni ludzie miewają bogatą historię życia, a nic dla świata nie znaczą

inni dziecinną a jeszcze inni naiwną… a świat ich zauważa…

bo odegrają swoją rolę życiową z sensem albo zupełnie bez sensu

albo z dużym smakiem.

I są tacy, którzy chowają się w swoim cieniu

to taki ich pancerz przeciwko losowi…

i chociaż w cieniu, żyją bogato

chociaż bez majątku, ich wnętrze jest majętne i piękne

i chociaż bez koszuli, ale szczęśliwi.

Kto zagłębi się we własnym wnętrzu

może uczyć się bez książek

kto nurkuje jeszcze głębiej

buduje dom Boży… i śpiewa swoje piosenki

a te przenikają aż do szpiku kości.

To jest sekret życia

taki człowiek jest zdolny do tworzenia potężnej energii

wywarza ludzkie drzwi i włącza się do życia Wszechświata…

nie ma na świecie władzy

ale jego mowa jest jak grzmot

jego myśl jest prawem

a jego słowa są powszechnie zrozumiałe.

Dusza, która czuje wielką prawdę niesie światło

i wzbogaca w miłość

a niewiedza-złodziejka zawsze podejrzewa

zawsze podnosi krzyk i obwinia umysł

jej sumienie mówi tysiącem nienawiści języków

i każdego potępia za czarny charakter

nawet kiedy człowiek jest czysty jak łza.

Ale ty człowieku masz silniejszy pancerz — nieskazitelne serce

i uzbrojony w silną uczciwość nie boisz się zawistnych języków…

błogosławieni ci, którzy niosą w swoim sercu Boskie zasady

w ich sercach jest rdzeń Boskiej Prawdy…

i grasz swoją rolę, dużą czy małą

i nie ważne, czy jesteś aktorem z prawdziwego zdarzenia

czy tylko zagrasz w maleńkiej odsłonie

czy jesteś buddystą, chrześcijaninem, hindusem, żydem, muzułmaninem

kimkolwiek…

wszystkie te role wydają się dążyć do tej samej scenerii

połączenia się z Jedynym Bogiem.

Vancouver

14 Apr. 2014Znaleźć siebie

…to jeden z trudniejszych etapów naszego życia

łatwiej można zgubić własną drogę, zatracić siebie

trudniej odnaleźć…

co gorsze, idąc na zatracenie

często nie jesteśmy tego świadomi…

ale kiedy czujesz ból, cierpienie, rozpacz

szarpie tobą depresja, chęć samobójstwa

zamiast szukać sposobu na przerwanie swojego życia

siądź i zastanów się: co tak naprawdę cię nęka?

Dlaczego brak ci spokoju

dlaczego trudno uwierzyć ci w Boga?

I odchodzisz od zmysłów

robisz sobie wyrzuty

że popełniasz dużo błędów…

wyraźnie twoja natura się buntuje

niespokojna dusza zrzuca z siebie żelazne ozdoby

nie chce więcej iluzji i ignorancji

potrzebuje ozdób wykonanych ze złota.

Natura Boska ubrana jest w złote cnoty

dlatego naturalną rzeczą jest

że stworzenia pochodzące od Boga

pragną znaleźć rzeczy najbardziej boskie i święte.

My wszyscy popełniamy błędy

robimy rzeczy, których później żałujemy

niektóre z tych rzeczy próbujemy podrzucić innym

i to im wmawiamy swoje winy…

lecz tylko wówczas, kiedy uświadomimy sobie własne błędy

poczujemy się swobodnie

przebaczając sobie czujemy uzdrowienie i przekształcenie

budzi się w nas wiara i mądrość.

Tylko nasze twarde spojrzenie na samego siebie

podnosi nas na każdym poziomie

— mentalnym, emocjonalnym, fizycznym i duchowym.

Spróbujmy wprzódy wychować samego siebie

a dopiero później własne otoczenie

załóżmy na oczy właściwe soczewki

przez które będzie można zobaczyć siebie i zewnętrzny świat…

na jakich rzeczach się skupiamy

czy one służą nam

czy tylko mają maskować prawdę o nas?

Czy umiemy brać rzeczy

które pukają w nasze drzwi takimi jakie one są

czy przemieniamy je tak jak nam to pasuje?

Każdy z nas jest twórcą własnego życia

to nasz wybór — kim jesteśmy…

ale tylko wówczas kiedy żyjemy swoim wnętrzem

i dopuszczamy do głosu serce

a nie napędzani przez świat zewnętrzny, własne środowisko.

Obserwuj zewnętrzny świat

lecz skupiaj się na rzeczach, które mówią prawdę

tylko one rzucają nam transformacyjne doświadczenia

zdzierają łuski iluzji…

i wcale to nie znaczy, że będą mniej bolesne

będziemy jeszcze w niejednej rozterce

zapuka w nas i rozczarowanie

— co się z nami dzieje?

Ale w życiu wszystko jest potrzebne

aby uzyskać dostęp do absolutnej wiedzy

aby poczuć i doświadczyć Boga.

Nasza duchowa istota nie jest trudna do znalezienia

zawsze jest tu i teraz…

i chociaż raz świeci i promieniuje

a innym razem gaśnie…

a może tylko odpoczywa

konwertuje się nasza dusza

i ostatecznie wiedzie nas w kierunku

bezwarunkowej miłości

i słodkiego szacunku do życia.

Cokolwiek znajdziesz na swojej drodze

nawet, kiedy uważasz to za trudne i złe

znajdź swoją drogę!

Zacznij szukać wewnątrz siebie!

I bywa, że czekamy czasami, wydaje się wieki całe

ale w końcu ta słodycz przychodzi

absolutna radość i wolność.

Póki co, ciesz się tą zwykłą chwilą

wdychaj woń kwiatów, naśladuj śpiew ptaków

pozwól się pieścić słońcu

…i wsłuchaj się w siebie