-
W empik go
Życie, sprawy i wędrówka do piekła doktora Jana Fausta - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
PDF
czytaj
na laptopie
czytaj
na tablecie
Format e-booków, który możesz odczytywać na tablecie oraz
laptopie. Pliki PDF są odczytywane również przez czytniki i smartfony,
jednakze względu na komfort czytania i brak możliwości skalowania
czcionki, czytanie plików PDF na tych urządzeniach może być męczące dla
oczu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na laptopie
Pliki PDF zabezpieczone watermarkiem możesz odczytać na dowolnym
laptopie po zainstalowaniu czytnika dokumentów PDF. Najpowszechniejszym
programem, który umożliwi odczytanie pliku PDF na laptopie, jest Adobe
Reader. W zależności od potrzeb, możesz zainstalować również inny
program - e-booki PDF pod względem sposobu odczytywania nie różnią
niczym od powszechnie stosowanych dokumentów PDF, które odczytujemy
każdego dnia.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Życie, sprawy i wędrówka do piekła doktora Jana Fausta - ebook
"Życie, sprawy i wędrówka do piekła Doktora Jana Fausta osławionego czarnoksiężnika, astrologa, astronoma, mistrza magii i humorysty" - to fascynująca opowieść o życiu sławnego maga niemieckiego, doktora Jana Fausta, o tym jak nawiązał kontakt z demonami, jakie czynił cuda i dziwy i jak marnie skończył życie pełne cudowności i przygód.
Spis treści
Przestroga
Wstęp
Urodzenie i wychowanie Fausta
Faust oddaje się nierządnemu życiu i tajemnym sztukom
Faust wzywa szatana
Faust dowiaduje się o warunkach, w miarę których mu diabeł służyć chciał
Faust zapisuje się diabłu
Faust zabiera znajomość z swoim Mefistofelesem
Faust zaczyna z zyskownej umowy z diabłem korzystać
Mefistofeles potrafił do nawrócenia skłonnego Fausta jeszcze mocniej do piekielnych sił przywiązać
Faust odwiedza wesele elektora bawarskiego czyli arcyksiążęcia w Moguncji - inaczej mnichów zwanym
Faust zadziwia swych przyjacieli w Erfurcie
Faust nawiedza ze swymi towarzyszami piwnicę biskupa salzburskiego
Faust okpił pewnego żyda
Faust oszukuje roztrucharza (sprzedanym koniem)
Faust wyjeżdża na beczce z piwnicy hamburgskiej w lipsku
Faust pokazuje studentom w Erfurcie bohaterów sławnego poety homera
Faust zaczarował krowy, że ryczeć nie mogły
Faust ściąga tęczę
Faust karze nieużytego chłopa
Faust połyka furę siana, wóz i konie
faust pożera szynkarczyka
Faust poskramia bijatykę
Faust odprawia łów w powietrzu
Faust zaczarował ptactwo i dziczyznę jednej kniei
Faust dostarcza hrabinej anhaltyńskiej w zimie świeżego owocu
Faust sprawia ucztę hrabiemu anhaltskiemu w uczarowanym pałacu
Faust zwołuje cesarzowi Maximilianowi zdobywcę świata Alexandra i jego małżonkę
Faust zaczarował cesarzowi Maximilianowi dziwny ogród
Faust sprowadza nawałność do jadalnego pokoju cesarza
Faust uczarował pewnego rycerza rogami
Faust karze i upokarza rycerza, chcącego się mścić nad nim
Faust zawstydza innych czarnoksiężników
Faust sprowadza gospodarzowi gościnnemu straszydło do jego domu
Faust uwolnia jednego przyjaciela z niewoli
Uczoność i domowe gospodarstwo Fausta
Faust chce się nawrócić, wpada jednak powtórnie w szatańskie sidła
Faust prześladuje tego, co go chciał nawrócić
Rozpustne życie Fausta w jego domu
Faust zakochawszy się, chce sobie żonę pojąć
Faust otrzymuje piękną Helenę z Grecji
Faust ukrywa się z Heleną przed światem
Faust robi testament
Fausta wierny diabeł - wypowiada Faustowi przymierze i wzywa go przed Sąd Boży
Faust słucha nauk czcigodnego kapłana
Faust wpadła znowu w rozpacz i chce się sam zgładzić
Fausta cieszy powtórnie kapłan, on zaś ulega swojej dumie
Faust był w dziwnym zachwyceniu
Ostatnie dni Fausta
Okropna śmierć i pogrzeb doktora Fausta
| Kategoria: | Biografie |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7950-004-8 |
| Rozmiar pliku: | 404 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Wstęp
W dawniejszych wiekach był w Niemczech i innych chrześcijańskich krajach zabobon rozkrzewiony, jakoby człowiek wchodzący w społeczeństwo ze złymi duchami, od nich siły nabywał, która go zdolnym czyniła, w wielorakie nadzwyczajne sprawy wykonywać, a nawet i bliźnim swoim złe zrządzać. Lubo się to zdanie z zasadną nauką chrześcijaństwa bynajmniej nie zgadzało, według której moc diabelską Zbawiciel i Pan nasz na zawsze złamał i zniweczył, wszelakoż ona powszechną przyczyną przychylność znalazło, a to tym bardziej, że nawet mądrzy i w wiadomościach natury biegli mężowie ów błąd potwierdzali, chlubiąc się niedorzecznie, że nadzwyczajną mocą duchami władać potrafią.
Czynili to, częścią ażeby tym pozorem nadać sobie u nierozumnego pospólstwa większe znaczenie, częścią aby swoje wiadomości nieprzejrzaną krepą tajemnicy zatulić. Pycha i zazdrość przeciw bliźniemu panowały, więc najbardziej nad nimi - a ponieważ pycha i zazdrość do najobrzydliwszych występków należą, które wiele złego spłodzić mogą, dlatego lud pospolity nie mylił się, kiedy takich uczonych mężów za tych uznawał, którzy się diabłu, jako pierworodowi wszystkiego złego, poddali, i dla tego samowolnie na wieczne skazanie kroczyli. Nazywano tychże mężów, czarnoksiężnikami i egzorcystami. Podziwiał ich lud i dał im się mamić, zaczem ich zwierzchność duchowna, gdzie ręka sprawiedliwości nie wystarczała, onych prześladować zwykła. Czarnoksiężnicy mieli czasem nawet i samowładne książęta za sobą, którzy im sprzyjali i obrońcami ich byli, Czarnoksiężnicy dawali swoim czynom umyślnie pozór cudów, a niewiadomy gmin, opowiadając ich sprawy, dodawając i opuszczając przy tym, czynił je tym więcej cudowniejszymi. Jednym z najsławniejszych tych czarnoksiężników, około czasów Lutra żyjący, niby drugi Twardowski, był Jan Faust. Doszedł on tak wielkiej sławy, że imię jego w całych Niemczech słynęło, przy czym dziwne czyny jego z ust do ust przechodziły. Opowiadacze tychże nie dochodząc tego, czyli istną prawda były, albo na jakich się naturalnych podstawach zasadzały.
Później spisano jego żywot i pomnożono go mnogą liczbą w ustach ludu krążących powieści. Okropny koniec życia Faustowego, opowiadam, aby wszystkich tych, co sztukom potajemnie albo publicznie wiarę dawali, przestrzegać, a nie straszyć. Po dziś dzień ma jeszcze ta księga wielkie znaczenie.
Imię Fausta jest jeszcze i teraz odrażającym przykładem ludzkiej pychy, która się nad bojaźń Bożą i obyczajność wynosi.Urodzenie i wychowanie Fausta
Jan Faust urodził się w księstwie Anhalt w miasteczku Sandwedel, będąc synem ubogich, lecz bogobojnych rodziców. Brat jego ojca, majętny mieszczanin w Wittenbergu (dawnej Białej Górze) niemający własnych dzieci i spostrzegający w Janie osobliwe talenta, wziął go do siebie, a pielęgnując go jak własne swoje dziecię, posłał go do szkół a potem na Akademią w Ingolstadt. Ćwiczył się tu Faust w filozofii i teologii i był po kilku latach magistrem mianowany, oraz zaświadczeniem najlepszego zachowania opatrzony. Gdy zaś w owych czasach wszelkie czarodziejskie szyki, zaklinania, wróżby i egzorcyzmy, (czyli wypędzania złych duchów) w zwyczaju były, nie dziw temu, że i Faust o tym wiele słyszał, a tym więcej o tym dowiedzieć się usiłował; - gdyż mu się najosobliwszym szczęściem wydawało, władać złymi duchami i za ich pomocą cudowne sprawy wykonywać.
Szukał on Cyganów, w owych zaś czasach już się włóczęgujących i wróżbami i podobnym oszustwem się bawiących i innych ludzi, którzy według mniemania pospólstwa tajemne nauki posiadać mieli. W obchodzeniu się z takową zgrają i w zapomnieniu chrześcijańskich nauk, utracił Faust wkrótce zamiłowania do religii i powołania do duchownego stanu. Opuścił więc teologię i obrał sobie wydział lekarski. W tym zaś był w owych czasach zabobon właściwie zakorzeniony. Nie starano się bowiem wtedy poznawać układ ciała człowieczego i naturalne materie, które na niego swój wpływ wywierały, ale starannością raczej nabyć środków nadprzyrodzonych albo przynajmniej takich, którymi by się co działać dało - bez względu za to, żeby o właściwych stosunkach rachunek złożyć należało.
Faust oddał się sztukom magii (tajemnym sztukom) mniemając że będzie mógł polubownie duchami władać, albo też ze znajomości gwiazd i ich biegu korzystać. Pisał on też kalendarze, i rokował, jaka pogoda przez cały rok służyć będzie, w którym dniu dobrze krew puszczać itd. Takimi próbkami, do których mu jego przyrodzony rozum dopomagał, wsławił się Faust w krótkim czasie. Rodzice, i stryj jego, który go za własne dziecko przyjął, martwili się niemało nad tym, że on nauki swe zmienił, gdy zaś on dobrze odmawiać zdołał, potrafił więc o sobie, i o medycynie i astronomii, (znajomości gwiazd) lepsze zdanie pozyskać i w nich wmówić, jakoby się właśnie dla tych tylko wiadomości na świat urodził i w nich zdatniejszym był, aniżeli w teologii. Akademia w Ingolstadt udzieliła mu w tym względzie najzaszczytniejsze poświadczenie - gdyż tam ledwo trzy lata bawiąc, udzieliła mu patent na Doktora medycyny.Faust oddaje się nierządnemu życiu i tajemnym sztukom
Doktor Jan Faust prowadził dotychczas jeszcze dosyć porządne życie i pilnował nauk. Czynił on to częścią z prawdziwej i nienagannej chęci, częścią ze względu na swego wychowawcę, nie chcąc go niestatecznym życiem obrazić, a przez to się jego znacznego dziedzictwa pozbawić. W krótkim czasie, gdy Faust godność doktora posiadał, umarł stryj jego i pozostawił mu swój cały majątek. Faust powróciwszy do Wittenbergu, zagarnął całą spuścizną i zaczął w rozkoszy dworskie życie prowadzić.
Gonił on bez miary za wszelkimi doczesnymi lubieżnościami, przy czym mu na współtowarzyszach nie zbywało, którzy mu majątek jego zmarnotrawić dopomagali. Po kilku latach było wszystko przesmolone.
Wtedy wycofali się od niego mniemani jego przyjaciele, a Faust przeląkł się, nie wiedząc, z czego będzie dalej w dostatkach opływać, mieniąc, iż się na małym nie obejdzie.
Namyślał się przeto, czyliby jakiego sposobu dla niego nie było, jakby i nadal lubieżnościom służyć, nie pomnąc jakby się chleba dorabiać. Przypadły mu na myśl dawniejsze zawody w tajemnych sztukach i postanowił sobie z nimi się lepiej obeznać, aby się tak daleko posunąć, żeby zdołał duchów zapozywać, którzy by mu swymi przymuszonymi usługami wszelkie dalsze starania względem pracy oszczędzili.
Dokładał on pilności, ale byłby lepiej zrobił, gdyby był swoje zamiary ku lepszemu celowi zwracał, atoli zamiast tego, ćwiczył się w ulubionych naukach nie dbając o to, że w tym wieczne swoje zbawienie zaprzedawał. Resztę swego majątku ku temu obrócił, że sobie magicznych pism i rozmaitych narzędzi nakupił, za pomocą których sobie celu swego dopiąć rokował. Wkrótce czuł się w tej sile postąpić sobie do zaklinania duchów, nim sobie zaś do tego postąpił, starał się o to, jakby się z astrologicznymi sztukami obeznać. Według mniemanego zabobonu swego czasu miał zwyczajny człowiek łatwiej duchów widzieć, aniżeli oni onego. Faust wyrachował więc stanowisko - jakie gwiazdy w godzinie jego urodzenie miały - i wystawił sobie potem w stosunku do nauk astrologicznych prognostyk, życzeniom jego zupełnie sprzyjający. Wyśledził on bowiem, że go natura nadzwyczajnymi zdolnościami uposażyła, a że jemu duchy najosobliwiej przychylnymi się być zdają. Fantazja jego była już tak zagrzana, że ocucając się nagle w nocy, wydawało mu się, jakoby że po ścianach jego sypialni dziwaczne cienie albo świece migały - albo ciche głosy szeptały. Nie miał on jeszcze tyle odwagi, żeby do duchów przemówił, które się tak do niego zbliżały; atoli mimo czującego wzdrygania, cieszył się przecie, że mu się własny prognostyk stwierdzać zaczął.
W dawniejszych wiekach był w Niemczech i innych chrześcijańskich krajach zabobon rozkrzewiony, jakoby człowiek wchodzący w społeczeństwo ze złymi duchami, od nich siły nabywał, która go zdolnym czyniła, w wielorakie nadzwyczajne sprawy wykonywać, a nawet i bliźnim swoim złe zrządzać. Lubo się to zdanie z zasadną nauką chrześcijaństwa bynajmniej nie zgadzało, według której moc diabelską Zbawiciel i Pan nasz na zawsze złamał i zniweczył, wszelakoż ona powszechną przyczyną przychylność znalazło, a to tym bardziej, że nawet mądrzy i w wiadomościach natury biegli mężowie ów błąd potwierdzali, chlubiąc się niedorzecznie, że nadzwyczajną mocą duchami władać potrafią.
Czynili to, częścią ażeby tym pozorem nadać sobie u nierozumnego pospólstwa większe znaczenie, częścią aby swoje wiadomości nieprzejrzaną krepą tajemnicy zatulić. Pycha i zazdrość przeciw bliźniemu panowały, więc najbardziej nad nimi - a ponieważ pycha i zazdrość do najobrzydliwszych występków należą, które wiele złego spłodzić mogą, dlatego lud pospolity nie mylił się, kiedy takich uczonych mężów za tych uznawał, którzy się diabłu, jako pierworodowi wszystkiego złego, poddali, i dla tego samowolnie na wieczne skazanie kroczyli. Nazywano tychże mężów, czarnoksiężnikami i egzorcystami. Podziwiał ich lud i dał im się mamić, zaczem ich zwierzchność duchowna, gdzie ręka sprawiedliwości nie wystarczała, onych prześladować zwykła. Czarnoksiężnicy mieli czasem nawet i samowładne książęta za sobą, którzy im sprzyjali i obrońcami ich byli, Czarnoksiężnicy dawali swoim czynom umyślnie pozór cudów, a niewiadomy gmin, opowiadając ich sprawy, dodawając i opuszczając przy tym, czynił je tym więcej cudowniejszymi. Jednym z najsławniejszych tych czarnoksiężników, około czasów Lutra żyjący, niby drugi Twardowski, był Jan Faust. Doszedł on tak wielkiej sławy, że imię jego w całych Niemczech słynęło, przy czym dziwne czyny jego z ust do ust przechodziły. Opowiadacze tychże nie dochodząc tego, czyli istną prawda były, albo na jakich się naturalnych podstawach zasadzały.
Później spisano jego żywot i pomnożono go mnogą liczbą w ustach ludu krążących powieści. Okropny koniec życia Faustowego, opowiadam, aby wszystkich tych, co sztukom potajemnie albo publicznie wiarę dawali, przestrzegać, a nie straszyć. Po dziś dzień ma jeszcze ta księga wielkie znaczenie.
Imię Fausta jest jeszcze i teraz odrażającym przykładem ludzkiej pychy, która się nad bojaźń Bożą i obyczajność wynosi.Urodzenie i wychowanie Fausta
Jan Faust urodził się w księstwie Anhalt w miasteczku Sandwedel, będąc synem ubogich, lecz bogobojnych rodziców. Brat jego ojca, majętny mieszczanin w Wittenbergu (dawnej Białej Górze) niemający własnych dzieci i spostrzegający w Janie osobliwe talenta, wziął go do siebie, a pielęgnując go jak własne swoje dziecię, posłał go do szkół a potem na Akademią w Ingolstadt. Ćwiczył się tu Faust w filozofii i teologii i był po kilku latach magistrem mianowany, oraz zaświadczeniem najlepszego zachowania opatrzony. Gdy zaś w owych czasach wszelkie czarodziejskie szyki, zaklinania, wróżby i egzorcyzmy, (czyli wypędzania złych duchów) w zwyczaju były, nie dziw temu, że i Faust o tym wiele słyszał, a tym więcej o tym dowiedzieć się usiłował; - gdyż mu się najosobliwszym szczęściem wydawało, władać złymi duchami i za ich pomocą cudowne sprawy wykonywać.
Szukał on Cyganów, w owych zaś czasach już się włóczęgujących i wróżbami i podobnym oszustwem się bawiących i innych ludzi, którzy według mniemania pospólstwa tajemne nauki posiadać mieli. W obchodzeniu się z takową zgrają i w zapomnieniu chrześcijańskich nauk, utracił Faust wkrótce zamiłowania do religii i powołania do duchownego stanu. Opuścił więc teologię i obrał sobie wydział lekarski. W tym zaś był w owych czasach zabobon właściwie zakorzeniony. Nie starano się bowiem wtedy poznawać układ ciała człowieczego i naturalne materie, które na niego swój wpływ wywierały, ale starannością raczej nabyć środków nadprzyrodzonych albo przynajmniej takich, którymi by się co działać dało - bez względu za to, żeby o właściwych stosunkach rachunek złożyć należało.
Faust oddał się sztukom magii (tajemnym sztukom) mniemając że będzie mógł polubownie duchami władać, albo też ze znajomości gwiazd i ich biegu korzystać. Pisał on też kalendarze, i rokował, jaka pogoda przez cały rok służyć będzie, w którym dniu dobrze krew puszczać itd. Takimi próbkami, do których mu jego przyrodzony rozum dopomagał, wsławił się Faust w krótkim czasie. Rodzice, i stryj jego, który go za własne dziecko przyjął, martwili się niemało nad tym, że on nauki swe zmienił, gdy zaś on dobrze odmawiać zdołał, potrafił więc o sobie, i o medycynie i astronomii, (znajomości gwiazd) lepsze zdanie pozyskać i w nich wmówić, jakoby się właśnie dla tych tylko wiadomości na świat urodził i w nich zdatniejszym był, aniżeli w teologii. Akademia w Ingolstadt udzieliła mu w tym względzie najzaszczytniejsze poświadczenie - gdyż tam ledwo trzy lata bawiąc, udzieliła mu patent na Doktora medycyny.Faust oddaje się nierządnemu życiu i tajemnym sztukom
Doktor Jan Faust prowadził dotychczas jeszcze dosyć porządne życie i pilnował nauk. Czynił on to częścią z prawdziwej i nienagannej chęci, częścią ze względu na swego wychowawcę, nie chcąc go niestatecznym życiem obrazić, a przez to się jego znacznego dziedzictwa pozbawić. W krótkim czasie, gdy Faust godność doktora posiadał, umarł stryj jego i pozostawił mu swój cały majątek. Faust powróciwszy do Wittenbergu, zagarnął całą spuścizną i zaczął w rozkoszy dworskie życie prowadzić.
Gonił on bez miary za wszelkimi doczesnymi lubieżnościami, przy czym mu na współtowarzyszach nie zbywało, którzy mu majątek jego zmarnotrawić dopomagali. Po kilku latach było wszystko przesmolone.
Wtedy wycofali się od niego mniemani jego przyjaciele, a Faust przeląkł się, nie wiedząc, z czego będzie dalej w dostatkach opływać, mieniąc, iż się na małym nie obejdzie.
Namyślał się przeto, czyliby jakiego sposobu dla niego nie było, jakby i nadal lubieżnościom służyć, nie pomnąc jakby się chleba dorabiać. Przypadły mu na myśl dawniejsze zawody w tajemnych sztukach i postanowił sobie z nimi się lepiej obeznać, aby się tak daleko posunąć, żeby zdołał duchów zapozywać, którzy by mu swymi przymuszonymi usługami wszelkie dalsze starania względem pracy oszczędzili.
Dokładał on pilności, ale byłby lepiej zrobił, gdyby był swoje zamiary ku lepszemu celowi zwracał, atoli zamiast tego, ćwiczył się w ulubionych naukach nie dbając o to, że w tym wieczne swoje zbawienie zaprzedawał. Resztę swego majątku ku temu obrócił, że sobie magicznych pism i rozmaitych narzędzi nakupił, za pomocą których sobie celu swego dopiąć rokował. Wkrótce czuł się w tej sile postąpić sobie do zaklinania duchów, nim sobie zaś do tego postąpił, starał się o to, jakby się z astrologicznymi sztukami obeznać. Według mniemanego zabobonu swego czasu miał zwyczajny człowiek łatwiej duchów widzieć, aniżeli oni onego. Faust wyrachował więc stanowisko - jakie gwiazdy w godzinie jego urodzenie miały - i wystawił sobie potem w stosunku do nauk astrologicznych prognostyk, życzeniom jego zupełnie sprzyjający. Wyśledził on bowiem, że go natura nadzwyczajnymi zdolnościami uposażyła, a że jemu duchy najosobliwiej przychylnymi się być zdają. Fantazja jego była już tak zagrzana, że ocucając się nagle w nocy, wydawało mu się, jakoby że po ścianach jego sypialni dziwaczne cienie albo świece migały - albo ciche głosy szeptały. Nie miał on jeszcze tyle odwagi, żeby do duchów przemówił, które się tak do niego zbliżały; atoli mimo czującego wzdrygania, cieszył się przecie, że mu się własny prognostyk stwierdzać zaczął.
więcej..
