MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Żywot i przygody imci pana Józefa Gabriela z Gozda hrabi Gozdzkiego, wojewodzica podlaskiego - ebook
Żywot i przygody imci pana Józefa Gabriela z Gozda hrabi Gozdzkiego, wojewodzica podlaskiego - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 197 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Marszałkiem wielkim koronnym był podówczas Bieliński Franciszek, który po Mniszchu tę godność piastował; człowiek wielkiego znaczenia, charakteru gwałtownego, dumny władzą i nie szanujący nikogo. Obawiano się jego absolutności, która przy sile, jaką dawał urząd, istotnie straszną była. Ojca mojego nie bardzo ludzie szanowali, a Bieliński za boże nie miał go stworzenie. Wojewoda unikał spotkania z nim, bo rzadko kiedy czego nie oberwał, ratując się tym, że z nim styczności nie miał. Nieszczęście chciało, żeby u Małachowskich się zeszli, a że z dawna krzywo na się patrzyli, w pierwszym początku rozmowy marszałek zaraz coś ojcu przyciął. Gozdzkich krew ozwała się w starym i plunął także ostrym wyrazem. Od słowa do słowa, poczęli sobie przymawiać coraz kwaśniej i do tego przyszło, że wojewoda mu rzekł:
„Chociażeś waszmość marszałkiem, nie mieniałbym jego laski na mój kij sękaty”.
Bieliński, jak był pasjonat, tak się rozżarł i zapomniał, że powstawszy z krzesła, przystąpił do niego i począł go lżyć ostatnimi słowy, a w ostatku zakończył:
– Milcz, bo możesz się we dwadzieścia cztery godzin ze Świętą Trójcą zobaczyć!
Ojca mojego wyprowadzili, ale że dużo było tej sromoty naszej świadków, że przeciw dumnemu starcowi nic nie mógł począć, powróciwszy do domu, głowę tracił prawie z żałości i gniewu.
„Chociażeś waszmość marszałkiem, nie mieniałbym jego laski na mój kij sękaty”.
Bieliński, jak był pasjonat, tak się rozżarł i zapomniał, że powstawszy z krzesła, przystąpił do niego i począł go lżyć ostatnimi słowy, a w ostatku zakończył:
– Milcz, bo możesz się we dwadzieścia cztery godzin ze Świętą Trójcą zobaczyć!
Ojca mojego wyprowadzili, ale że dużo było tej sromoty naszej świadków, że przeciw dumnemu starcowi nic nie mógł począć, powróciwszy do domu, głowę tracił prawie z żałości i gniewu.
więcej..
