Zimowa opowieść. Przepaść czasu - ebook
Wydawnictwo:
Tłumacz:
Seria:
Data wydania:
18 listopada 2015
Ebook
28,00 zł
Audiobook
32,00 zł
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Produkt niedostępny.
Może zainteresuje Cię
![]()
Zimowa opowieść. Przepaść czasu - ebook
Uczuciowy trójkąt, zazdrość prowadząca do obłędu i porzucone dziecko. Winterson stworzyła głęboką opowieść o emocjach. W książce pobrzmiewają echa dramatu Szekspira, ale historia rozbitej rodziny londyńskiego bankiera jest na wskroś współczesna..
| Kategoria: | Powieść |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-271-5436-1 |
| Rozmiar pliku: | 1,1 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
ORYGINAŁ
MIEJSCE Sztuka zaczyna się na Sycylii – jednej z wielu wysp Szekspirowskiego świata fantazji.
CZAS Zmyślony.
FABUŁA Król Czech Poliksenes od dziewięciu miesięcy gości u przyjaciela z dzieciństwa, króla Sycylii Leontesa. Postanawia wracać do domu. Leontes bezskutecznie próbuje go przekonać, żeby został.
Interweniuje ciężarna żona Leontesa, Hermiona, i Poliksenes zgadza się przedłużyć wizytę.
Leontes podejrzewa jednak, że Poliksenes i Hermiona mają romans, a ojcem dziecka, które wkrótce ma się narodzić, jest jego przyjaciel.
Leontes wzywa swojego sługę Camilla i rozkazuje mu otruć Poliksenesa. Camillo ostrzega króla Czech, że Leontes zamierza go zabić. Poliksenes ucieka, zabierając ze sobą Camilla.
Ucieczka wywołuje wściekłość Leontesa, który publicznie oskarża żonę o niewierność. Wtrąca ją do więzienia, głuchy na protesty całego dworu, zwłaszcza szlachetnie urodzonej Pauliny, jedynej osoby mającej odwagę mu się sprzeciwić.
Leontes jest zły, że nikt nie wierzy jego szalonym, nikczemnym zarzutom pod adresem Hermiony, i nie chcąc, by nazywano go tyranem, wysyła posłańca do wyroczni delfickiej.
Tymczasem Hermiona rodzi córkę. Leontes wyrzeka się dziecka, uznając je za bękarta, i skazuje na śmierć.
Paulina przynosi dziewczynkę Leontesowi, mając nadzieję, że na widok dziecka władca zapomni o gniewie. Król grozi jednak, że rozbije mu czaszkę. Nie będąc w stanie stawić czoła Paulinie, zgadza się, by wywieziono dziecko w jakieś odległe miejsce i pozostawiono na pastwę losu. Zadanie ma wykonać Antygonus, mąż Pauliny.
Pod nieobecność Antygonusa Leontes wytacza Hermionie proces, upokarzając ją na oczach królewskiego dworu. Im bardziej poniewiera żoną, tym większa emanuje z niej godność: Hermiona z niezwykłym opanowaniem niezmiennie zaprzecza jego szalonym oskarżeniom.
Podczas tego sądu kapturowego posłańcy wracają z Delf. Wyrocznia oznajmiła, że Leontes jest zazdrosnym tyranem, Hermiona i Poliksenes są niewinni, dziecko także, a Leontes nie będzie miał następcy, dopóki nie odnajdzie się utracona córka.
Leontes gotuje się ze złości i zarzuca wyroczni kłamstwo. Gdy wypowiada te słowa, przybiega posłaniec z wiadomością o śmierci jego jedynego syna Mamiliusza.
Hermiona mdleje. Leontes się kaja. Za późno. Królowa nie żyje.
MIEJSCE Czechy. Ten kraj nigdy nie miał dostępu do morza.
FABUŁA Antygonus zostawia małą Perditę na czeskim wybrzeżu wraz z pieniędzmi oraz kilkoma pamiątkami rodzinnymi i próbuje uciec przed nadciągającą burzą. Jego statek się przewraca. Antygonus ginie w najsłynniejszych na świecie didaskaliach: „Wybiega, ścigany przez niedźwiedzia”.
Miejscowy rzezimieszek Autolikus widzi to wszystko, ale bardziej interesuje go przywłaszczanie sobie sakiewek, a Perditę znajdują ubogi pasterz i jego ociężały umysłowo syn. Litują się nad dzieckiem i wychowują je jak własne.
CZAS Szesnaście lat później.
Książę Floryzel, syn Poliksenesa, zakochuje się w Perdicie. Myśli, że dziewczyna jest córką pasterza.
Scena rozgrywa się na wesołym przyjęciu z okazji święta strzyżenia owiec. Nasz pasterz i jego syn są bogaci dzięki pieniądzom znalezionym przy Perdicie.
Floryzel udaje zwyczajnego chłopaka. Pod wpływem chwili proponuje Perdicie małżeństwo i prosi dwóch starszych nieznajomych na świadków.
Okazuje się, że nieznajomi to jego ojciec Poliksenes i Camillo w przebraniu.
W czasie gdy Perdita i Floryzel ogłaszają swoją miłość, rzezimieszek Autolikus okrada gości, kłamie i bawi się na uczcie.
To najbardziej uroczy z szekspirowskich złoczyńców – dowcipny, żywy i niezniszczalny. O dziwo, to właśnie on kieruje historię ku szczęśliwemu zakończeniu...
Gdy syn pasterza zabawia zaprzyjaźnione damy, Madzię i Dorkę, a pasterz gratuluje wszystkim szczęścia, Poliksenes zrzuca przebranie i grozi wszystkim uczestnikom przyjęcia rychłą śmiercią.
Pospiesznie wychodzi, zakazując Floryzelowi widywania się z Perditą. Camillo korzysta z okazji, by wrócić do domu. Proponuje Floryzelowi i Perdicie, że zabierze ich na Sycylię. Para zgadza się i ucieka.
Pasterz, jego syn i Autolikus ruszają ich śladem.
MIEJSCE Sycylia.
CZAS Szybko przemijająca teraźniejszość.
FABUŁA Floryzel i Perdita docierają na królewski dwór. Leontes jest przez chwilę zauroczony Perditą, a potem, gdy pasterz i jego syn zjawiają się z zawiniątkiem pełnym symboli jej pochodzenia, odkrywa, że dziewczyna jest jego córką.
Podążający za zbiegami Poliksenes godzi się zarówno z Leontesem, jak i z Floryzelem. Finał jest bliski. Paulina zaprasza wszystkich do swojego domu, żeby podziwiać posąg Hermiony. Rzeźba jest tak realistyczna, że Leontes chce ją pocałować, lecz Paulina go powstrzymuje, mówiąc, że poprosi posąg o zejście z cokołu.
Koniec sztuki, bez żadnego wyjaśnienia, ostrzeżenia czy psychologicznej analizy, rzuca wszystkie postacie w nowe życie. To, co z nim zrobią, pozostawia się „przepaści czasu”.
MIEJSCE Sztuka zaczyna się na Sycylii – jednej z wielu wysp Szekspirowskiego świata fantazji.
CZAS Zmyślony.
FABUŁA Król Czech Poliksenes od dziewięciu miesięcy gości u przyjaciela z dzieciństwa, króla Sycylii Leontesa. Postanawia wracać do domu. Leontes bezskutecznie próbuje go przekonać, żeby został.
Interweniuje ciężarna żona Leontesa, Hermiona, i Poliksenes zgadza się przedłużyć wizytę.
Leontes podejrzewa jednak, że Poliksenes i Hermiona mają romans, a ojcem dziecka, które wkrótce ma się narodzić, jest jego przyjaciel.
Leontes wzywa swojego sługę Camilla i rozkazuje mu otruć Poliksenesa. Camillo ostrzega króla Czech, że Leontes zamierza go zabić. Poliksenes ucieka, zabierając ze sobą Camilla.
Ucieczka wywołuje wściekłość Leontesa, który publicznie oskarża żonę o niewierność. Wtrąca ją do więzienia, głuchy na protesty całego dworu, zwłaszcza szlachetnie urodzonej Pauliny, jedynej osoby mającej odwagę mu się sprzeciwić.
Leontes jest zły, że nikt nie wierzy jego szalonym, nikczemnym zarzutom pod adresem Hermiony, i nie chcąc, by nazywano go tyranem, wysyła posłańca do wyroczni delfickiej.
Tymczasem Hermiona rodzi córkę. Leontes wyrzeka się dziecka, uznając je za bękarta, i skazuje na śmierć.
Paulina przynosi dziewczynkę Leontesowi, mając nadzieję, że na widok dziecka władca zapomni o gniewie. Król grozi jednak, że rozbije mu czaszkę. Nie będąc w stanie stawić czoła Paulinie, zgadza się, by wywieziono dziecko w jakieś odległe miejsce i pozostawiono na pastwę losu. Zadanie ma wykonać Antygonus, mąż Pauliny.
Pod nieobecność Antygonusa Leontes wytacza Hermionie proces, upokarzając ją na oczach królewskiego dworu. Im bardziej poniewiera żoną, tym większa emanuje z niej godność: Hermiona z niezwykłym opanowaniem niezmiennie zaprzecza jego szalonym oskarżeniom.
Podczas tego sądu kapturowego posłańcy wracają z Delf. Wyrocznia oznajmiła, że Leontes jest zazdrosnym tyranem, Hermiona i Poliksenes są niewinni, dziecko także, a Leontes nie będzie miał następcy, dopóki nie odnajdzie się utracona córka.
Leontes gotuje się ze złości i zarzuca wyroczni kłamstwo. Gdy wypowiada te słowa, przybiega posłaniec z wiadomością o śmierci jego jedynego syna Mamiliusza.
Hermiona mdleje. Leontes się kaja. Za późno. Królowa nie żyje.
MIEJSCE Czechy. Ten kraj nigdy nie miał dostępu do morza.
FABUŁA Antygonus zostawia małą Perditę na czeskim wybrzeżu wraz z pieniędzmi oraz kilkoma pamiątkami rodzinnymi i próbuje uciec przed nadciągającą burzą. Jego statek się przewraca. Antygonus ginie w najsłynniejszych na świecie didaskaliach: „Wybiega, ścigany przez niedźwiedzia”.
Miejscowy rzezimieszek Autolikus widzi to wszystko, ale bardziej interesuje go przywłaszczanie sobie sakiewek, a Perditę znajdują ubogi pasterz i jego ociężały umysłowo syn. Litują się nad dzieckiem i wychowują je jak własne.
CZAS Szesnaście lat później.
Książę Floryzel, syn Poliksenesa, zakochuje się w Perdicie. Myśli, że dziewczyna jest córką pasterza.
Scena rozgrywa się na wesołym przyjęciu z okazji święta strzyżenia owiec. Nasz pasterz i jego syn są bogaci dzięki pieniądzom znalezionym przy Perdicie.
Floryzel udaje zwyczajnego chłopaka. Pod wpływem chwili proponuje Perdicie małżeństwo i prosi dwóch starszych nieznajomych na świadków.
Okazuje się, że nieznajomi to jego ojciec Poliksenes i Camillo w przebraniu.
W czasie gdy Perdita i Floryzel ogłaszają swoją miłość, rzezimieszek Autolikus okrada gości, kłamie i bawi się na uczcie.
To najbardziej uroczy z szekspirowskich złoczyńców – dowcipny, żywy i niezniszczalny. O dziwo, to właśnie on kieruje historię ku szczęśliwemu zakończeniu...
Gdy syn pasterza zabawia zaprzyjaźnione damy, Madzię i Dorkę, a pasterz gratuluje wszystkim szczęścia, Poliksenes zrzuca przebranie i grozi wszystkim uczestnikom przyjęcia rychłą śmiercią.
Pospiesznie wychodzi, zakazując Floryzelowi widywania się z Perditą. Camillo korzysta z okazji, by wrócić do domu. Proponuje Floryzelowi i Perdicie, że zabierze ich na Sycylię. Para zgadza się i ucieka.
Pasterz, jego syn i Autolikus ruszają ich śladem.
MIEJSCE Sycylia.
CZAS Szybko przemijająca teraźniejszość.
FABUŁA Floryzel i Perdita docierają na królewski dwór. Leontes jest przez chwilę zauroczony Perditą, a potem, gdy pasterz i jego syn zjawiają się z zawiniątkiem pełnym symboli jej pochodzenia, odkrywa, że dziewczyna jest jego córką.
Podążający za zbiegami Poliksenes godzi się zarówno z Leontesem, jak i z Floryzelem. Finał jest bliski. Paulina zaprasza wszystkich do swojego domu, żeby podziwiać posąg Hermiony. Rzeźba jest tak realistyczna, że Leontes chce ją pocałować, lecz Paulina go powstrzymuje, mówiąc, że poprosi posąg o zejście z cokołu.
Koniec sztuki, bez żadnego wyjaśnienia, ostrzeżenia czy psychologicznej analizy, rzuca wszystkie postacie w nowe życie. To, co z nim zrobią, pozostawia się „przepaści czasu”.
więcej..
