MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
Aktywacja nerwu błędnego - ebook
Odkryj naukowe strategie poprawy zdrowia dzięki aktywacji nerwu błędnego. To praktyczny przewodnik, który pomoże ci zrozumieć, jak wspierać układ nerwowy, wzmacniać odporność i skutecznie radzić sobie ze stresem, jednocześnie przywracając homeostazę organizmu. Z książki dowiesz się, jak prawidłowo oddychać, stosując skuteczne ćwiczenia oddechowe i eliminować czynniki stresogenne. Poznasz również sposoby na poprawę pracy jelit i mitochondriów za pomocą terapii naturalnych, takich jak dieta, medytacja czy terapia dźwiękowa. Autor opiera się na najnowszych badaniach, dostarczając praktycznych wskazówek dotyczących monitorowania funkcjonowania nerwu błędnego. Przedstawia nowoczesne metody, w tym analizę zmienności rytmu serca (HRV). Aktywuj nerw błędny – klucz do zdrowia, spokoju i pełni energii!
Spis treści
Wprowadzenie
CZĘŚĆ I
IDENTYFIKACJA CZYNNIKÓW STRESOGENNYCH – OBNIŻENIE FUNKCJI NERWU BŁĘDNEGO
Rozdział 1 Zrozumienie czynników stresogennych
Rozdział 2 Codzienne czynniki stresogenne
Rozdział 3 Psychologiczne czynniki stresogenne
Rozdział 4 Fizyczne czynniki stresogenne
Rozdział 5 Biochemiczne czynniki stresogenne
Odżywianie i funkcja mitochondriów
Niedobór choliny
Źródła stresu biochemicznego związane z dietą
Mikrobiom
Toksyczne substancje chemiczne i zanieczyszczenia
Rozdział 6 Obciążenie allostatyczne
Homeostaza
Allostaza
Obciążenie allostatyczne
Rozdział 7 Postrzeganie stresu
CZĘŚĆ II
ZROZUMIENIE I POMIAR FUNKCJI NERWU BŁĘDNEGO
Rozdział 8 Anatomia obwodowego nerwu błędnego
Szyja
Klatka piersiowa
Jama brzuszna
Rozdział 9 Drogi ośrodkowego układu nerwowego modulowane przez nerw błędny
Rozdział 10 Makrofagi – komórki docelowe nerwu błędnego
Układ nerwowy rozumiany w niewłaściwy sposób
Co jest takiego szczególnego w makrofagach?
Krążące monocyty
Rozdział 11 Cholinergiczny szlak przeciwzapalny
W jaki sposób acetylocholina kontroluje stan zapalny?
Rozdział 12 Funkcje nerwu błędnego – przegląd
Kontrola tętna
Oś mikrobiom-jelita-mózg
Układ pokarmowy
Wspieranie funkcji płuc
Układ detoksykacji/biotransformacji
Kontrola ciśnienia krwi
Funkcje aferentne (dośrodkowe) w ośrodkowym układzie nerwowym
Interocepcja
Rozdział 13 Pomiar funkcji nerwu błędnego
Zmienność rytmu zatokowego (HRV)
Zrozumienie i wykorzystywaniu danych HRV
Jakie urządzenia do pomiaru HRV są najlepsze?
Regeneracja tętna
Reakcja łuku podniebiennego – test „Aaa”
Wynik BOLT
Czas pasażu jelitowego – test BTT (Bowel Transit Time)
Skala Oceny Przystosowania Społecznego (Social Readjustment Rating Scale, SRRS) – Skala Stresu Holmesa i Rahe’a
CZĘŚĆ III
STRATEGIE USPRAWNIANIA NERWU BŁĘDNEGO
Rozdział 14 Strategie oddychania
Oddychanie przez nos a oddychanie przez usta
Wdech i wydech
Wzdychanie fizjologiczne
Trening wstrzymywania oddechu
Trening aktywnej regeneracji
Rozdział 15 Nieinwazyjna elektryczna
stymulacja nerwu błędnego
Rozdział 16 Strategie żywieniowe
Typowe pokarmy wywołujące reakcje alergiczne lub zaostrzenie symptomów, których należy unikać
Żywność, którą należy uwzględnić
Suplementy, które warto wziąć pod uwagę
Rozdział 17 Terapia słuchowa
Wokalizacja – nucenie, intonowanie, śpiewanie, płukanie gardła
Wpływ muzyki
Dźwięki natury
Protokół Safe-and-Sound
Rozdział 18 Terapia temperaturą
Rozdział 19 Terapia wizualna
Rozdział 20 Biologia okołodobowa
Rozdział 21 Twórcze dążenia
Wnioski
Przypisy końcowe
Podziękowania
O Autorze
| Kategoria: | Zdrowie i uroda |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8272-918-4 |
| Rozmiar pliku: | 3,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Jakiś czas temu udałem się do Los Angeles na ślub kuzyna. Całą rodziną zatrzymaliśmy się wówczas w wynajętym domu na północ od miasta. Był to duży dom, w którym mogliśmy odpocząć od chaosu związanego z uroczystościami weselnymi. Znajdowały się w nim trzy łazienki, miałem więc wybór w kwestii prysznica, z którego mogłem skorzystać. I to właśnie był impuls potrzebny do napisania wstępu do tej książki.
Prysznic, na który się zdecydowałem, okazał się kłopotliwy w obsłudze. Miał dwa pokrętła – jedno do ciepłej, a drugie do zimnej wody. Nie miałem szczególnie ochoty na zimną kąpiel, ponieważ podczas mojej wizyty w Kalifornii nie było zbyt ciepło jak na tę porę roku. Ciśnienie wody w słuchawce prysznica było bardzo słabe, a regulacja temperatury bardzo czuła. Najmniejszy obrót któregokolwiek z pokręteł powodował znaczną zmianę temperatury wody. Była albo gorąca, albo bardzo zimna. Nie pomagało również to, że jeśli ktokolwiek inny w domu chciałskorzystać z wody, temperatura jej natychmiast się zmieniała. W rezultacie zacząłem się stresować wszystkimi potencjalnymi scenariuszami, które mogłyby spowodować drastyczną zmianę ciepłoty wody.
Przez lata, odkąd napisałem i opublikowałem swoją pierwszą książkę Jak właściwie stymulować nerw błędny. Ćwiczenia i techniki, które aktywują naturalną zdolność do samouzdrowienia, dowiedziałem się dużo więcej na temat fascynujących badań nad znaczeniem nerwu błędnego, nawet więcej niż myślałem, że wiem pięć lat temu! Uważam, że im więcej się uczymy, tym wyraźniej zdajemy sobie sprawę, jak mało tak naprawdę wiemy.
Wszystkie te niesamowite nowe informacje były powodem, dla którego zdecydowałem się na kontynuację pierwszej książki. Czułem, że muszę przekazać światu więcej informacji na temat znaczenia optymalnie funkcjonującego nerwu błędnego, szczególnie jeśli chodzi o zdrowie na poziomie komórkowym i układ odpornościowy. Układ odpornościowy to coś więcej niż tylko system ochrony organizmu, jak głosi ogólny i konwencjonalny pogląd na funkcjonowanie układu odpornościowego, który mam zamiar obalić w tej książce.
Wbrew powszechnemu przekonaniu my jako ludzie możemy kontrolować funkcjonowanie naszego układu odpornościowego za pomocą układu nerwowego, a drogę bezpośrednią stanowi właśnie nerw błędny, którego nazwa jest tajemnicza i budzi pewne wątpliwości. Dosłownie pochodzi od rdzenia „niejasny”, w kontekście wędrowania po całym ciele. Gdy po raz pierwszy nazwano tak ten nerw, jego funkcja była zapewne zagadką dla wszystkich zaangażowanych. Nerw ten znacznie wyróżnia się na tle wszystkich innych nerwów w naszym ciele.
Zacznijmy od nerwów rdzeniowych, które rozchodzą się od rdzenia kręgowego i rozgałęziają się, unerwiając mięśnie szkieletowe, przekazując do mózgu oraz z mózgu sygnały propriocepcji (położenie części naszego ciała w przestrzeni) i ruchu. Są one bardzo ważne, ale stosunkowo łatwe do zrozumienia pod względem funkcji. Nerwy współczulne – ważny składnik autonomicznego układu nerwowego (szlaki neuronowe, które kontrolują automatyczne, podświadome funkcje naszego ciała) – rozciągają się od pnia współczulnego, połączenia neuronów wyłaniających się z pnia mózgu. Pień współczulny znajduje się po przedniej stronie kręgosłupa i ma pojedynczą gałąź nerwową biegnącą od pnia do każdego narządu wewnętrznego, sygnalizującą reakcję walki lub ucieczki w odpowiedzi na stres. W dalszej części książki przyjrzymy się bliżej znaczeniu tego systemu, ale warto już w tym miejscu podkreślić, że każdy z tych nerwów ma proste i pojedyncze połączenie.
Z kolei nerwy czaszkowe pełnią różne funkcje w jamie czaszki i jako takie zazwyczaj pozostają w obrębie głowy i twarzy. Są one ważne dla wielu naszych zmysłów (wzroku, węchu, słuchu i smaku), a także dla ruchu mięśni szkieletowych głowy i szyi. Wysyłają również informacje współczulne i przywspółczulne do obszaru czaszki oraz z czaszki. Gdyby nie te dwanaście par nerwów wychodzących z pnia mózgu, nie dysponowalibyśmy żadnymi zmysłami, a nasza twarz nie mogłaby się poruszać.
I wreszcie nerwy błędne – jako jedyne nerwy czaszkowe w organizmie, które rozciągają się od pnia mózgu do reszty ciała – mają niezwykle szerokie i różnorodne połączenia w całym ciele. Wysyłają one informacje przywspółczulne do i z narządów wewnętrznych oraz mają bardzo ważne połączenie z pniem współczulnym (co skutkuje kontrolą nad komórkami układu odpornościowego). Tak, napisałem „nerwy błędne”. Chociaż powszechnie nazywamy je (jak sam to zrobię później) nerwem błędnym, w rzeczywistości mamy je dwa – po jednym z każdej strony ciała. Są one wyjątkowe, ponieważ stanowią fizyczne połączenie składnika przywspółczulnego autonomicznego układu nerwowego z niemal każdym narządem w naszym ciele.
Nerw błędny jest jedynym nerwem w ciele o tak zróżnicowanej anatomii, połączeniach i istotnej funkcji, dlatego też od razu tak bardzo mnie zainteresował. Ten konkretny nerw intryguje mnie od prawie trzydziestu lat, odkąd uczęszczając do szkoły podstawowej, zobaczyłem go i jego połączenia w podręczniku anatomii. Kiedy uczęszczałem do szkoły podstawowej, wyjaśnienie, że ten nerw – tak wyjątkowy w porównaniu ze wszystkimi innymi nerwami w ciele – to po prostu połączenie układu przywspółczulnego, było dla mnie niewystarczające.
Zdecydowana większość lekarzy nie zdaje sobie sprawy z tego, jak ten nerw jest ważny. My, jako pracownicy służby zdrowia, otrzymujemy tylko to wyjaśnienie dotyczące kontroli przywspółczulnej w organizmie, a następnie przez resztę naszej kariery zawodowej ignorujemy ten nerw. Nie jest to dla mnie do zaakceptowania, dlatego też moim życiowym celem jest dzielenie się posiadanymi cennymi informacjami ze światem, aby lekarze i pracownicy służby zdrowia mogli zapewnić lepszą opiekę swoim pacjentom czy klientom.
Moim celem jest umożliwienie, zarówno pracownikom służby zdrowia, jak i osobom zainteresowanym kwestiami zdrowotnymi, zrozumienia, że nerw błędny jest wspólnym mianownikiem i fizycznym połączeniem regulacji homeostazy w organizmie. Gdy nerw ten nie działa prawidłowo, wynikiem są przewlekłe choroby i diagnozy chorób, na które nie ma lekarstwa. Ekscytującą wiadomością jest to, że nauka i technologia nadrabiają zaległości i każdego dnia dostarczają coraz więcej odpowiedzi na pytania, w jaki sposób można zmierzyć, poprawić i zoptymalizować funkcjonowanie nerwu błędnego.
Wróćmy teraz do pytania, dlaczego pomysł na wstęp do tej książki zrodził się w mojej głowie pod prysznicem w Los Angeles.
Podczas majstrowania przy pokrętłach w celu ustawienia idealnej temperatury wody zdałem sobie sprawę, że jej regulacja była wadliwa i stąd ta trudność. Woda była albo bardzo gorąca, albo bardzo zimna. Ciśnienie było też słabsze, niżbym sobie tego życzył. Spowodowało to niewielkie, ale namacalne zmiany psychologiczne i fizjologiczne w moim ciele.ROZDZIAŁ 1
Zrozumienie czynników stresogennych
Wyobraźmy sobie, że nasze ciało jest jak samochód z dwoma pedałami – pedałem gazu i pedałem hamulca. Przez większość czasu samochód jest zaparkowany z włączonymi hamulcami i nie może ruszyć bez naciśnięcia pedału gazu. Kiedy zaczynasz prowadzić auto, najpierw wciskasz pedał hamulca i przesuwasz lewarek skrzyni biegów na pozycję D do startu lub na bieg wsteczny, a następnie wciskasz pedał gazu, aby samochód ruszył w wybranym przez ciebie kierunku.
Podczas jazdy zdarzają się sytuacje, w których konieczne jest zwiększenie prędkości, więc pedał gazu wciskasz nieco mocniej, pozwalając samochodowi poruszać się z większą prędkością – w celu wyprzedzenia samochodu obok, wjazdu na autostradę lub rozpoczęcia jazdy, gdy światło zmienia się na zielone.
Zdarzają się również sytuacje, w których trzeba nacisnąć hamulec – zbliżając się do czerwonego światła lub znaku stopu, gdy ktoś zahamuje lub gdy stoisz w korku w godzinach szczytu. Oba pedały są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania samochodu. Potrzebujemy pedału gazu, gdy musimy ruszyć, aby zbliżyć się do naszych celów czy wykonać określone zadania, i potrzebujemy hamulców, kiedy musimy się zatrzymać, co daje nam kontrolę i zapewnia bezpieczeństwo wszystkim pasażerom i pieszym.
