- nowość
-
W empik go
Dwie Opery i Musical - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2025
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Dwie Opery i Musical - ebook
„Odmęty miłości”, „Cienie zaufania” i „Storm in Sorento” to to libretta trzech utworów scenicznych, których akcje, osadzone w zróżnicowanych społecznie środowiskach, dotykają przyjaźni, miłości, zdrady i śmierci. Książka została utworzona przy pomocy AI. Książka jest przeznaczona dla osób pełnoletnich.
| Kategoria: | Literatura piękna |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8384-956-0 |
| Rozmiar pliku: | 3,9 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Akt I: Miłość w cieniu magla
Scena 1: W cieniu magla
(Duszne wnętrze magla. Szare, ciężkie tkaniny wiszą na linach. W pomieszczeniu kilka kobiet układa i wiesza na wieszakach odzież. Stara maglarka, Matka, pracuje z ponurą determinacją. Melodie są surowe, pełne dysonansów, odzwierciedlające jej zgryzotę.)
Chór kobiet (pracownice magla):
„Kręć, kręć, magiel kręć,
Szara płachta, szare dni.
Marzeń tu brak, serca w cieniu,
Życie to ciężar, niczym we śnie.”
Matka (aria):
„Dni moje jak brudne płótna,
W maglu życia gniotę żal.
Lecz dla mej córki, mej jedynej,
Szykuję świetlany ślubny bal.
Bogaty kupiec drobiem handluje,
Niechaj się córka w dostatek wtuli.
Słońca promienie niech jaśnieją,
W sercach miłość niech zagości.
W tradycji tańce, w muzyce szum,
Niechaj radość wypełni każdy kąt.
Za przyszłość wspaniałą wznoszę toast,
Niech życie w szczęściu zamieszka u nas.”
(Matka wyraża swoje ambicje, wyobrażając sobie życie córki jako bogatej żony. Jej głos jest ostry, przepełniony determinacją, ale z nutą skrywanej zazdrości wobec młodości i urody córki.)
Scena 2: Światło wśród cieni
(Przerywa ją radosna melodia, kontrastująca z przygnębieniem magla. Wkracza młody malarz Marek, przechodząc przez wioskę z paletą i szkicownikiem. Jego melodie są lekkie, jasne, pełne inspiracji.)
Marek (aria):
„Świat maluję w kolorach jasnych,
Każdy dzień to nowy szkic.
Niech pędzel życiem tchnie na płótnie,
A serce znajdzie swój błysk.
Słońce wschodzi w złotym blasku,
Chmurka tańczy na wietrze,
Z każdym krokiem w tej radosnej grze,
Czuję, jak w sercu pieśń drzewcze.
Paleta barw tak bogata,
Niebo błękitne, trawa zieleń,
Oddech twórczy, w duszy spokój,
Kiedy pędzel zakreśla sny,
Z każdym dotykiem przychodzi chwała,
Bo sztuka nas łączy, to moje dni.”
(Marek zauważa Marysię, córkę Matki, która stoi przy oknie, próbując unikać wzroku przechodniów. Ich spojrzenia się spotykają. Marek przerywa swoją pieśń.)
Marek (recitativo):
„Cóż to za blask w twoich oczach?
Jakże piękno skrywa się w cieniu?
Niech mi pędzel odda twe imię —
Tyś muzą mą w tym dniu promiennym!”
Marysia (aria):
„Nie mów mi, malarzu, o blasku,
W szarej tkaninie szukam słońca.
Mój świat to magiel, chłód i strach,
Lecz w twoich słowach brzmi melodia końca.”
(Duety rozkwitają w pełnej harmonii. Miłość między Marysią a Markiem zyskuje kształt, choć jest naznaczona cieniem niepewności.)
Scena 3: Konflikt i decyzja
(Matka odkrywa spotkanie Marysi z Markiem. Wbiegając na scenę, przerywa ich subtelny duet. Jej głos jest pełen furii, a bujny biust faluje niczym morze. Orkiestra narasta w tempie i intensywności.)
Matka (aria):
„Co tu robisz, chłopcze bez grosza?
Odejdź stąd, nie masz tu prawa!
Moja córka w pałac wstąpi,
Nie wędrowca, lecz męża dostanie!”
Marysia (aria, lament):
„Matko, proszę, zamilknij choć chwilę,
Niechaj serce zawoła swoje.
Nie chcę bogactw, fałszywych blasków,
Miłość jest moim jedynym spokojem.”
(Matka grozi Marysi, rzucając ostre słowa, ale dziewczyna stawia jej opór. W jej głosie pojawia się pewność siebie i siła. Marek przyrzeka, że będą walczyć o swoją miłość, bez względu na przeszkody).
Marek i Marysia (duet finałowy):
„Uciekniemy tam, gdzie morze ciche,
Gdzie nasze sny odnajdą schron.
Choć świat na nas rzuca grzechy,
My będziemy razem, serca w ton.”
(Matka zostaje sama na scenie, wykrzykując przekleństwa na młodych. Finał sceny kończy się w gwałtownej, dramatycznej kulminacji orkiestry, która cichnie do niskich, złowrogich nut symbolizujących zbliżający się konflikt).
KONIEC AKTU I
Akt II: Ucieczka nad morze
Scena 1: Świt ucieczki
(Szara mgła unosi się nad sceną, zapowiadając niepewność losów bohaterów. Marek i Marysia wymykają się z miasteczka. Biegną nad brzeg morza. Orkiestra gra delikatne, liryczne melodie na smyczki, w których słychać jednak ukryte, niespokojne nuty).
Marysia (aria):
„O świcie wiatrem niesiona,
Uciekam, gdzie czeka nadzieja.
Niech świat zostanie za mną w cieniu,
Niech serce miłością się zasieja.”
Marek (aria):
„Morze wezwało nas pieśnią wolności,
Grota będzie schronieniem w tej wieczności.
Miłość nas chroni przed gniewem świata,
W niej nasza siła, w niej nasza zapłata.”
(Wspólny duet w harmonii podkreśla ich nadzieję i młodzieńczą odwagę. Scena kończy się, gdy Marek i Marysia znikają na skraju urwiska, prowadzącego ku morzu.)
Scena 2: Gniew maglarki
(Wnętrze magla. Matka odkrywa, że Marysia uciekła. Jej aria jest gwałtowna, pełna gniewu i rozpaczy. Na scenie towarzyszy jej bogaty sprzedawca drobiu; ociężały i urażony ale jednocześnie zarozumiały.)
Scena 1: W cieniu magla
(Duszne wnętrze magla. Szare, ciężkie tkaniny wiszą na linach. W pomieszczeniu kilka kobiet układa i wiesza na wieszakach odzież. Stara maglarka, Matka, pracuje z ponurą determinacją. Melodie są surowe, pełne dysonansów, odzwierciedlające jej zgryzotę.)
Chór kobiet (pracownice magla):
„Kręć, kręć, magiel kręć,
Szara płachta, szare dni.
Marzeń tu brak, serca w cieniu,
Życie to ciężar, niczym we śnie.”
Matka (aria):
„Dni moje jak brudne płótna,
W maglu życia gniotę żal.
Lecz dla mej córki, mej jedynej,
Szykuję świetlany ślubny bal.
Bogaty kupiec drobiem handluje,
Niechaj się córka w dostatek wtuli.
Słońca promienie niech jaśnieją,
W sercach miłość niech zagości.
W tradycji tańce, w muzyce szum,
Niechaj radość wypełni każdy kąt.
Za przyszłość wspaniałą wznoszę toast,
Niech życie w szczęściu zamieszka u nas.”
(Matka wyraża swoje ambicje, wyobrażając sobie życie córki jako bogatej żony. Jej głos jest ostry, przepełniony determinacją, ale z nutą skrywanej zazdrości wobec młodości i urody córki.)
Scena 2: Światło wśród cieni
(Przerywa ją radosna melodia, kontrastująca z przygnębieniem magla. Wkracza młody malarz Marek, przechodząc przez wioskę z paletą i szkicownikiem. Jego melodie są lekkie, jasne, pełne inspiracji.)
Marek (aria):
„Świat maluję w kolorach jasnych,
Każdy dzień to nowy szkic.
Niech pędzel życiem tchnie na płótnie,
A serce znajdzie swój błysk.
Słońce wschodzi w złotym blasku,
Chmurka tańczy na wietrze,
Z każdym krokiem w tej radosnej grze,
Czuję, jak w sercu pieśń drzewcze.
Paleta barw tak bogata,
Niebo błękitne, trawa zieleń,
Oddech twórczy, w duszy spokój,
Kiedy pędzel zakreśla sny,
Z każdym dotykiem przychodzi chwała,
Bo sztuka nas łączy, to moje dni.”
(Marek zauważa Marysię, córkę Matki, która stoi przy oknie, próbując unikać wzroku przechodniów. Ich spojrzenia się spotykają. Marek przerywa swoją pieśń.)
Marek (recitativo):
„Cóż to za blask w twoich oczach?
Jakże piękno skrywa się w cieniu?
Niech mi pędzel odda twe imię —
Tyś muzą mą w tym dniu promiennym!”
Marysia (aria):
„Nie mów mi, malarzu, o blasku,
W szarej tkaninie szukam słońca.
Mój świat to magiel, chłód i strach,
Lecz w twoich słowach brzmi melodia końca.”
(Duety rozkwitają w pełnej harmonii. Miłość między Marysią a Markiem zyskuje kształt, choć jest naznaczona cieniem niepewności.)
Scena 3: Konflikt i decyzja
(Matka odkrywa spotkanie Marysi z Markiem. Wbiegając na scenę, przerywa ich subtelny duet. Jej głos jest pełen furii, a bujny biust faluje niczym morze. Orkiestra narasta w tempie i intensywności.)
Matka (aria):
„Co tu robisz, chłopcze bez grosza?
Odejdź stąd, nie masz tu prawa!
Moja córka w pałac wstąpi,
Nie wędrowca, lecz męża dostanie!”
Marysia (aria, lament):
„Matko, proszę, zamilknij choć chwilę,
Niechaj serce zawoła swoje.
Nie chcę bogactw, fałszywych blasków,
Miłość jest moim jedynym spokojem.”
(Matka grozi Marysi, rzucając ostre słowa, ale dziewczyna stawia jej opór. W jej głosie pojawia się pewność siebie i siła. Marek przyrzeka, że będą walczyć o swoją miłość, bez względu na przeszkody).
Marek i Marysia (duet finałowy):
„Uciekniemy tam, gdzie morze ciche,
Gdzie nasze sny odnajdą schron.
Choć świat na nas rzuca grzechy,
My będziemy razem, serca w ton.”
(Matka zostaje sama na scenie, wykrzykując przekleństwa na młodych. Finał sceny kończy się w gwałtownej, dramatycznej kulminacji orkiestry, która cichnie do niskich, złowrogich nut symbolizujących zbliżający się konflikt).
KONIEC AKTU I
Akt II: Ucieczka nad morze
Scena 1: Świt ucieczki
(Szara mgła unosi się nad sceną, zapowiadając niepewność losów bohaterów. Marek i Marysia wymykają się z miasteczka. Biegną nad brzeg morza. Orkiestra gra delikatne, liryczne melodie na smyczki, w których słychać jednak ukryte, niespokojne nuty).
Marysia (aria):
„O świcie wiatrem niesiona,
Uciekam, gdzie czeka nadzieja.
Niech świat zostanie za mną w cieniu,
Niech serce miłością się zasieja.”
Marek (aria):
„Morze wezwało nas pieśnią wolności,
Grota będzie schronieniem w tej wieczności.
Miłość nas chroni przed gniewem świata,
W niej nasza siła, w niej nasza zapłata.”
(Wspólny duet w harmonii podkreśla ich nadzieję i młodzieńczą odwagę. Scena kończy się, gdy Marek i Marysia znikają na skraju urwiska, prowadzącego ku morzu.)
Scena 2: Gniew maglarki
(Wnętrze magla. Matka odkrywa, że Marysia uciekła. Jej aria jest gwałtowna, pełna gniewu i rozpaczy. Na scenie towarzyszy jej bogaty sprzedawca drobiu; ociężały i urażony ale jednocześnie zarozumiały.)
więcej..
