Jak byliśmy młodsi - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Jak byliśmy młodsi - ebook
Wybuchowy debiut najmłodszego w historii laureata prestiżowej Nagrody Księgarzy Norweskich.
Są młodzi i niepokorni, latają na pigułach, drąży ich niepokój, nienawidzą policji, gardzą opieką społeczną, a rodzice nie mają nad nimi kontroli. Ivor i jego najlepsi kumple Marco, Jonas i Arjan to szesnastolatkowie z dużego miasta, którzy coraz głębiej pogrążają się w świecie pełnym przemocy i używek. Ale w tym świecie jest też miejsce na miłość, tęsknotę za dziadkami i nierozerwalną przyjaźń.
Jak byliśmy młodzi to powieść o zbyt szybkim dorastaniu i tęsknocie za tym, czego nigdy się nie miało. Surowe zapiski Ivora pozwalają wniknąć w umysły i życia młodych chłopaków zanurzonych w wielokulturowej miejskiej tkance ze wszystkimi jej blaskami i cieniami.
Prawa do powieści sprzedano do kilkunastu krajów.
| Kategoria: | Literatura piękna |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 9788368191332 |
| Rozmiar pliku: | 1,8 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Karolina Drozdowska
Tłumaczka literacka i literaturoznawczyni. Przekładem z języka norweskiego zajmuje się od 2008 roku. Ma na koncie ponad sto opublikowanych przekładów, tłumaczyła m.in. Larsa Myttinga, Ninę Lykke, Helgę Flatland, Johana Harstada, Marie Aubert czy Klarę Hveberg. Członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury oraz Bałtyckiego Stowarzyszenia Tłumaczy. Laureatka norweskiej nagrody dla tłumaczy literackich Oversetterprisen za rok 2021. W 2014 roku obroniła rozprawę doktorską o teatrze epickim Jensa Bjørneboe, rok później została zatrudniona w Instytucie Skandynawistyki i Fennistyki UG, od września 2022 pracuje jako adiunktka w sekcji literatury nordyckiej Norweskiego Uniwersytetu Nauki i Technologii w Trondheim. Jej zainteresowania naukowe obejmują m.in. najnowszą prozę norweską oraz teorię i praktykę przekładu. Uwielbia dydaktykę i swoich studentów.udziec jagnięcy i casualowy rasizm
dziś zrozumiałem, dlaczego ludzie toczą wojny o pierdoły, wszystko się zaczęło, jak zgłodnieliśmy, no i dobra, idziemy znaleźć żarcie, tylko tak jakby co? zazwyczaj nie ma problemu, bo bierzemy kebsa albo pizzę na spółę, ale jak się nagle ma kasę, to się pojawiają możliwości, a wiesz, more money more problems
i nagle z tej błahej kwestii co zjeść zrobił się największy bif świata o to czyj kraj jest lepszy, bo najpierw arjan powiedział, że chce hindusa, ale marco na to, że nie, bariis iyo moos, na co ja musiałem pokręcić głową i mówię, zapomnijcie chłopaki, dziś żarcie chorwackie, i rozpętała się wojna na słowa w samym środku guneriusa, prawie tam zrobiliśmy drugą arabską wiosnę, a jonas przerwał nam nagle swoim cienkim, wysokim głosikiem, że co ze mną, bo ja chcę u-u-udziec jagnięcy, więc my na to, jaki kurwa udziec, a on skrzyżował ramiona i rzucił, no jagnięcy, to danie na-narodowe, nie bądźcie rasistamidrabina
a w dziewiątej klasie, zanim na dobre zostałem ćpunem i kiedy miałem jeszcze normalnych znajomych, udało nam się załatwić ksalol, kto ma wiedzieć ten wie, a jak się weźmie jeden, to się bierze drugi i już równie dobrze można wziąć wszystkie, i w końcu byłem w połowie drugiego listka, zasnąłem na kanapie i się nie budziłem a miałem się spotkać z ziomkiem, który wiedział, że się bawię takimi rzeczami, więc jak nie odbierałem, to przystawił sobie drabinę do okna i zobaczył, jak leżę na kanapie blady jak ściana, i się zaczął dobijać, rozmawiając jednocześnie przez telefon z markiem, i już miał dzwonić na 113
na szczęście w końcu mu się udało otworzyć okno i wejść do środka i jakoś mnie dobudzić
jak doszedłem do siebie, to zobaczyłem, że on nade mną stoi ze łzami płynącymi po policzkach i mówi, ivor kocham cię mordo ale nie mam już siłycandyflip
marco zadzwonił w środku lekcji i mówi, mordo, słyszałeś, że arjan spuścił w szkole wpierdol dwóm typom, wallah zabrały go bagiety, więc spytałem, co się stało, i najwyraźniej arjan się rano obudził i doszedł do wniosku, że czas ucieka wieczność czeka i przyszedł moment, żeby zrobić candyflipa, bo po pierwszej lekcji poszedł do klopa i zniknął na czterdzieści minut, po czym wrócił na gołej klacie i zaczął wołać, że wszyscy muszą żyć w przyjaźni i miłość niech zapanuje na ziemi, więc dwóch pakisów zaczęło za nim wołać jebany pedał, na co arjan, a może i tak, i co z tego, i rzucił w jednego ławką, a drugiemu zajebał kastetem, no i przyjechały mendy, połączyłem się z nim na facetimie jak siedział z tyłu auta z białymi ścianami, suty na wierzchu i wyszczerz jak u debila, zapytałem co u niego, a on tylko pokręcił głową i mówi, mordo, myślałeś kiedyś o tym, że każde życie jest warte tyle samo, jutro przechodzę na weganizmwartości rodzinne 1
byliśmy w beirucie i mieliśmy delikatną bitwę na dissy, najpierw zaczął marco, że och jonas, wyglądasz tak dziecinnie, że ruchać to cię chcą tylko pedofile, i w sumie miał trochę rację, bo czasami podchodzą do niego stare typy i zaczynają gadkę, ale wiesz, jonas się tak łatwo nie poddaje, więc mówi, ta, a twój ryj jest cie-ciemniejszy i większy niż mój te-telewizor jak go wyłączę, i wtedy chłopaki zaczęły krzyczeć, że eeej, burn, bo jonas fatycznie ma największy telewizor z nas wszystkich, 65-calowego samsunga z wbudowanym netflixem, no i marco zdjął kurtkę i spoważniał jak sam chuj, ale wtedy arjan się włączył i mówi, no tak, ale go chociaż stary po tym ryju nie bije, na co wszyscy znów eeej, burn, ale trochę ciszej, bo to właściwie było przegięcie i wszyscy się gapią na jonasa, czy sobie pozwoli na takie wrzuty, a on wstał i mówi, ta, ale mój sta-stary to chociaż mnie chciał, i wtedy nawet ali za ladą zawołał, że burn, bo wszyscy wiedzą, że arjan mieszka w ośrodku i jego stary go nie chcela familia
ale w sumie nie znam ich tak dobrze, to znaczy arjana i jonasa, nie tak jak marca, jeszcze nie, ale serio, marco zaczął z nimi chodzić do jednej klasy jakiś miesiąc temu i oni się do nas przypałętali, nic dziwnego, że nie wiem, co lubią jeść, co nie, ale tak czy inaczej, jak się z ludźmi spędza dużo czasu, to się ich szybko poznaje, w każdym razie prochy wszystko przyspieszają, jeden trip i masz poczucie, że znasz typa od pięciu lat, a my już mieliśmy wspólnych tripów tak z jedenaście, więc ile to wychodzi? w każdym razie z pół wiekuola starr
pierwszy raz spotkałem jonasa na schodach za godteslottet na bislett, po drugiej stronie ulicy od lille-b
to było na samym początku liceum, może jakieś cztery czy pięć dni od rozpoczęcia semestru, i siedzieliśmy z markiem na tych schodach, i kręciliśmy blanty, czekając na jednego typa, co on go poznał w swojej klasie
pamiętam, że powiedziałem, to ten tam, takim jakby zszokowanym głosem, bo chłopaczek był malutki, blady, miał jasne włosy i był stremowany jakby zaraz miał recytować wierszyk przed klasą, ale marco na to, że tak i walalkey daj mu szansę, bo może jest trochę dziwny, ale jak go lepiej poznasz, to go wallah koran zaraz wyczujesz
to ja na to aight, bo ufam marcowi, a jak dziś na nas popatrzysz, to od razu widzisz, że marco miał racjępolo
i tak właściwie to marco nie ma na imię marco, tylko liban, liban mohamed ali, co w sumie jest moim zdaniem dość kozackie, bo jakby został bokserem, to by się nazywał prawie tak samo jak the goat, ale mimo to wszyscy wołają na marca po prostu marco, i tak na serio to sądzę, że dużo ludzi nie zna jego prawdziwego imienia, w odróżnieniu od jonasa i arjana, bo opowiedzieliśmy im całą historię, ale oni też długo nic nie wiedzieli
a było tak, że ja chodziłem do pierwszej klasy podstawówki i pewnego dnia marco przyjechał do norwegii, i poszedł do tej samej szkoły i tej samej klasy co ja, a ponieważ na początku nie mówił za dużo po norwesku, to był takim jakby outsiderem, z którym ludzie raczej nie gadali, dlatego próbował wszystkich rozśmieszać, a nie tak łatwo kogoś rozśmieszyć, jak się nie mówi tym samym językiem, więc pewnego dnia siedzieliśmy na lekcji, a on nagle wstał i zawołał marco! jak na filmiku z vine, gdzie dwie osoby stoją w słonecznikach, jedna woła marco, a druga skacze i odkrzykuje polo, więc jak się na świecie zawoła marco, to ktoś zawsze odpowie polo, a ja wiedziałem, że wszyscy widzieli ten filmik, bo wcześniej wszyscy odkrzykiwali, ale tym razem nikt nawet nie pisnął, więc w końcu to ja wstałem i wrzasnąłem POLO!, tak głośno, że nauczycielka serio podskoczyła, i chociaż posłała nas do dyrektorki, to on się uśmiechał tak promiennie, że nie było trzeba lampy na korytarzu, a potem, jak go zobaczyłem na wuefie, to od razu krzyknąłem marco!, a on mi odkrzyknął polo!, i od tamtego czasu co rano, zamiast mówić cześć, wołałem marco!, a on odpowiadał polo!, i tak staliśmy się braćmi, a on dostał swoje imiębraciszek jonasa 1
stary jonasa znowu poszedł w ciąg, więc wbiliśmy do niego na picie i po jakimś czasie marco pyta, jonas, czemu ty nie mieszkasz u starej ze swoim braciszkiem, a jonas spoważniał i powiedział, że tak było do pa-paru lat temu, jak chodziłem do dziewiątej klasy, bo sta-stary się wtedy wyniósł i mama nie miała siły na nas dwóch, więc ja musiałem iść do niego, i raz zła-złamał mi nos, i musiałem powiedzieć, że do-dostałem piłką na wuefie, ale jak byłem z mamą w maku to się rozbeczałem i mówię, ma-ma-mamo chcę do domu, a ona, że w sumie spoko i mogę przyjść, a ja się ucieszyłem jakby świat nagle roz-rozbłysnął tysiącem kolorów i mówię, że zawsze będę sprzątał swój pokój i wynosił śmieci, nawet bez proszenia, na co mama, że dobry z ciebie chłopak, jutro pojedziemy po twoje rzeczy, i to było lepsze niż ecstasy, przysięgam, cały mak był jak d-dyskotekabraciszek jonasa 2
no i arjan pyta, mordo, miałeś wracać do domu i się wynieść od tego zjeba, co się stało? jonas upił łyk, powiedział, ma-mama przyjechała po mnie autem, wybiegłem do niej z plecakiem a potem wróciłem po drugą torbę, bo miałem w niej karty z pokemonami, ale jak już stałem w drzwiach, to do środka wszedł mój braciszek i powiedział mi hej, na co ja, ma-mamo, co on tu r-robi, a ona, przecież jonas, wiesz, że nie mogę mieć u siebie was obu, więc ja jej mówię, że spoko, wolę jednak mieszkać z tatąwidziałem, jak rodzą się dzieci i umierają przyjaciele
po tym zawarliśmy milczącą umowę, że dość gadania o rodzinie, i zaczęliśmy rozmawiać o muzyce, a jonas pyta, a wiecie, kto to larsiveli? zacząłem go właśnie słuchać, a my, że jasne, wszyscy wiedzą kto to, mordo, głupiś czy co, nawet twój ojciec wie, kto to veli, ale on na to, że n-nie, pokazałem mu go wczoraj i on nie wiedział, a wtedy marco zrobił facepalma i wysłał po kryjomu #pray4jonas na czacie, ale też jednocześnie włączył lullaby freestyle i wszyscy się rozczuliliKONTAKT:
[email protected]
Z prozy współczesnej w ArtRage do tej pory ukazały się:
- Verena Kessler _Duchy z miasteczka Demmin_
w tłumaczeniu Małgorzaty Gralińskiej
- Victoria Kielland _Moi mężczyźni_
w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Nona Fernández _Strefa mroku_
w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Aleksandra Pakieła _Oto ciało moje_
- Margaryta Jakowenko _Przemieszczenie_
w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Charles Yu _Ucieczka z Chinatown_
w tłumaczeniu Agi Zano
- Andrea Abreu _Ośli brzuch_
w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Linn Strømsborg _Nigdy, nigdy, nigdy_
w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Mohamed Mbougar Sarr _Bractwo_
w tłumaczeniu Jacka Giszczaka
- Claudia Salazar Jiménez _Krew o świcie_
w tłumaczeniu Tomasza Pindla
- Jessica Au _Mógłby spaść śnieg
_w tłumaczeniu Agi Zano
- Kjersti Anfinnsen _Chwile wieczności
_w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Jonas Eika _Po słońcu
_w tłumaczeniu Macieja Bobuli
- Aleksandra Tarnowska _Wniebogłos_
- Nick Cave _Gdy oślica ujrzała anioła_
w tłumaczeniu Jerzego Łozińskiego
- Sebastian Barry _Tysiąc księżyców
_w tłumaczeniu Krzysztofa Cieślika
- Adda Djørup _Kot Bułhakowa
_w tłumaczeniu Zuzanny Zywert
- Michał Michalski _Gruby_
- Linn Strømsborg _Kurwa, kurwa, kurwa_
w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Santiago Roncagliolo _Noc szpilek_
w tłumaczeniu Tomasza Pindla
- Cristina Morales _Lektura uproszczona_
w tłumaczeniu Katarzyny Okrasko i Agaty Ostrowskiej
- Sebastian Barry _Po stronie Kanaanu_
w tłumaczeniu Katarzyny Makaruk
- Merethe Lindstrøm _Dni w historii ciszy_
w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Marta Hermanowicz _Koniec_
- Aki Ollikainen _Sielanka_
w tłumaczeniu Justyny Polanowskiej
- Chiang-Sheng Kuo _Stroiciel fortepianów_
w tłumaczeniu Katarzyny Sarek
- Jarek Skurzyński _Zły syn_
- Sebastian Barry _Czas starego Boga_
w tłumaczeniu Agi Zano
- Arturo Pérez-Reverte _Szachownica flamandzka_
w tłumaczeniu Filipa Łobodzińskiego
- Hallgrímur Helgason _101 Reykjavík_
w tłumaczeniu Jacka Godka
- Michał Trusewicz _Plemię_
- Maren Uthaug _11%
_w tłumaczeniu Joanny Cymbrykiewicz
Tłumaczka literacka i literaturoznawczyni. Przekładem z języka norweskiego zajmuje się od 2008 roku. Ma na koncie ponad sto opublikowanych przekładów, tłumaczyła m.in. Larsa Myttinga, Ninę Lykke, Helgę Flatland, Johana Harstada, Marie Aubert czy Klarę Hveberg. Członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury oraz Bałtyckiego Stowarzyszenia Tłumaczy. Laureatka norweskiej nagrody dla tłumaczy literackich Oversetterprisen za rok 2021. W 2014 roku obroniła rozprawę doktorską o teatrze epickim Jensa Bjørneboe, rok później została zatrudniona w Instytucie Skandynawistyki i Fennistyki UG, od września 2022 pracuje jako adiunktka w sekcji literatury nordyckiej Norweskiego Uniwersytetu Nauki i Technologii w Trondheim. Jej zainteresowania naukowe obejmują m.in. najnowszą prozę norweską oraz teorię i praktykę przekładu. Uwielbia dydaktykę i swoich studentów.udziec jagnięcy i casualowy rasizm
dziś zrozumiałem, dlaczego ludzie toczą wojny o pierdoły, wszystko się zaczęło, jak zgłodnieliśmy, no i dobra, idziemy znaleźć żarcie, tylko tak jakby co? zazwyczaj nie ma problemu, bo bierzemy kebsa albo pizzę na spółę, ale jak się nagle ma kasę, to się pojawiają możliwości, a wiesz, more money more problems
i nagle z tej błahej kwestii co zjeść zrobił się największy bif świata o to czyj kraj jest lepszy, bo najpierw arjan powiedział, że chce hindusa, ale marco na to, że nie, bariis iyo moos, na co ja musiałem pokręcić głową i mówię, zapomnijcie chłopaki, dziś żarcie chorwackie, i rozpętała się wojna na słowa w samym środku guneriusa, prawie tam zrobiliśmy drugą arabską wiosnę, a jonas przerwał nam nagle swoim cienkim, wysokim głosikiem, że co ze mną, bo ja chcę u-u-udziec jagnięcy, więc my na to, jaki kurwa udziec, a on skrzyżował ramiona i rzucił, no jagnięcy, to danie na-narodowe, nie bądźcie rasistamidrabina
a w dziewiątej klasie, zanim na dobre zostałem ćpunem i kiedy miałem jeszcze normalnych znajomych, udało nam się załatwić ksalol, kto ma wiedzieć ten wie, a jak się weźmie jeden, to się bierze drugi i już równie dobrze można wziąć wszystkie, i w końcu byłem w połowie drugiego listka, zasnąłem na kanapie i się nie budziłem a miałem się spotkać z ziomkiem, który wiedział, że się bawię takimi rzeczami, więc jak nie odbierałem, to przystawił sobie drabinę do okna i zobaczył, jak leżę na kanapie blady jak ściana, i się zaczął dobijać, rozmawiając jednocześnie przez telefon z markiem, i już miał dzwonić na 113
na szczęście w końcu mu się udało otworzyć okno i wejść do środka i jakoś mnie dobudzić
jak doszedłem do siebie, to zobaczyłem, że on nade mną stoi ze łzami płynącymi po policzkach i mówi, ivor kocham cię mordo ale nie mam już siłycandyflip
marco zadzwonił w środku lekcji i mówi, mordo, słyszałeś, że arjan spuścił w szkole wpierdol dwóm typom, wallah zabrały go bagiety, więc spytałem, co się stało, i najwyraźniej arjan się rano obudził i doszedł do wniosku, że czas ucieka wieczność czeka i przyszedł moment, żeby zrobić candyflipa, bo po pierwszej lekcji poszedł do klopa i zniknął na czterdzieści minut, po czym wrócił na gołej klacie i zaczął wołać, że wszyscy muszą żyć w przyjaźni i miłość niech zapanuje na ziemi, więc dwóch pakisów zaczęło za nim wołać jebany pedał, na co arjan, a może i tak, i co z tego, i rzucił w jednego ławką, a drugiemu zajebał kastetem, no i przyjechały mendy, połączyłem się z nim na facetimie jak siedział z tyłu auta z białymi ścianami, suty na wierzchu i wyszczerz jak u debila, zapytałem co u niego, a on tylko pokręcił głową i mówi, mordo, myślałeś kiedyś o tym, że każde życie jest warte tyle samo, jutro przechodzę na weganizmwartości rodzinne 1
byliśmy w beirucie i mieliśmy delikatną bitwę na dissy, najpierw zaczął marco, że och jonas, wyglądasz tak dziecinnie, że ruchać to cię chcą tylko pedofile, i w sumie miał trochę rację, bo czasami podchodzą do niego stare typy i zaczynają gadkę, ale wiesz, jonas się tak łatwo nie poddaje, więc mówi, ta, a twój ryj jest cie-ciemniejszy i większy niż mój te-telewizor jak go wyłączę, i wtedy chłopaki zaczęły krzyczeć, że eeej, burn, bo jonas fatycznie ma największy telewizor z nas wszystkich, 65-calowego samsunga z wbudowanym netflixem, no i marco zdjął kurtkę i spoważniał jak sam chuj, ale wtedy arjan się włączył i mówi, no tak, ale go chociaż stary po tym ryju nie bije, na co wszyscy znów eeej, burn, ale trochę ciszej, bo to właściwie było przegięcie i wszyscy się gapią na jonasa, czy sobie pozwoli na takie wrzuty, a on wstał i mówi, ta, ale mój sta-stary to chociaż mnie chciał, i wtedy nawet ali za ladą zawołał, że burn, bo wszyscy wiedzą, że arjan mieszka w ośrodku i jego stary go nie chcela familia
ale w sumie nie znam ich tak dobrze, to znaczy arjana i jonasa, nie tak jak marca, jeszcze nie, ale serio, marco zaczął z nimi chodzić do jednej klasy jakiś miesiąc temu i oni się do nas przypałętali, nic dziwnego, że nie wiem, co lubią jeść, co nie, ale tak czy inaczej, jak się z ludźmi spędza dużo czasu, to się ich szybko poznaje, w każdym razie prochy wszystko przyspieszają, jeden trip i masz poczucie, że znasz typa od pięciu lat, a my już mieliśmy wspólnych tripów tak z jedenaście, więc ile to wychodzi? w każdym razie z pół wiekuola starr
pierwszy raz spotkałem jonasa na schodach za godteslottet na bislett, po drugiej stronie ulicy od lille-b
to było na samym początku liceum, może jakieś cztery czy pięć dni od rozpoczęcia semestru, i siedzieliśmy z markiem na tych schodach, i kręciliśmy blanty, czekając na jednego typa, co on go poznał w swojej klasie
pamiętam, że powiedziałem, to ten tam, takim jakby zszokowanym głosem, bo chłopaczek był malutki, blady, miał jasne włosy i był stremowany jakby zaraz miał recytować wierszyk przed klasą, ale marco na to, że tak i walalkey daj mu szansę, bo może jest trochę dziwny, ale jak go lepiej poznasz, to go wallah koran zaraz wyczujesz
to ja na to aight, bo ufam marcowi, a jak dziś na nas popatrzysz, to od razu widzisz, że marco miał racjępolo
i tak właściwie to marco nie ma na imię marco, tylko liban, liban mohamed ali, co w sumie jest moim zdaniem dość kozackie, bo jakby został bokserem, to by się nazywał prawie tak samo jak the goat, ale mimo to wszyscy wołają na marca po prostu marco, i tak na serio to sądzę, że dużo ludzi nie zna jego prawdziwego imienia, w odróżnieniu od jonasa i arjana, bo opowiedzieliśmy im całą historię, ale oni też długo nic nie wiedzieli
a było tak, że ja chodziłem do pierwszej klasy podstawówki i pewnego dnia marco przyjechał do norwegii, i poszedł do tej samej szkoły i tej samej klasy co ja, a ponieważ na początku nie mówił za dużo po norwesku, to był takim jakby outsiderem, z którym ludzie raczej nie gadali, dlatego próbował wszystkich rozśmieszać, a nie tak łatwo kogoś rozśmieszyć, jak się nie mówi tym samym językiem, więc pewnego dnia siedzieliśmy na lekcji, a on nagle wstał i zawołał marco! jak na filmiku z vine, gdzie dwie osoby stoją w słonecznikach, jedna woła marco, a druga skacze i odkrzykuje polo, więc jak się na świecie zawoła marco, to ktoś zawsze odpowie polo, a ja wiedziałem, że wszyscy widzieli ten filmik, bo wcześniej wszyscy odkrzykiwali, ale tym razem nikt nawet nie pisnął, więc w końcu to ja wstałem i wrzasnąłem POLO!, tak głośno, że nauczycielka serio podskoczyła, i chociaż posłała nas do dyrektorki, to on się uśmiechał tak promiennie, że nie było trzeba lampy na korytarzu, a potem, jak go zobaczyłem na wuefie, to od razu krzyknąłem marco!, a on mi odkrzyknął polo!, i od tamtego czasu co rano, zamiast mówić cześć, wołałem marco!, a on odpowiadał polo!, i tak staliśmy się braćmi, a on dostał swoje imiębraciszek jonasa 1
stary jonasa znowu poszedł w ciąg, więc wbiliśmy do niego na picie i po jakimś czasie marco pyta, jonas, czemu ty nie mieszkasz u starej ze swoim braciszkiem, a jonas spoważniał i powiedział, że tak było do pa-paru lat temu, jak chodziłem do dziewiątej klasy, bo sta-stary się wtedy wyniósł i mama nie miała siły na nas dwóch, więc ja musiałem iść do niego, i raz zła-złamał mi nos, i musiałem powiedzieć, że do-dostałem piłką na wuefie, ale jak byłem z mamą w maku to się rozbeczałem i mówię, ma-ma-mamo chcę do domu, a ona, że w sumie spoko i mogę przyjść, a ja się ucieszyłem jakby świat nagle roz-rozbłysnął tysiącem kolorów i mówię, że zawsze będę sprzątał swój pokój i wynosił śmieci, nawet bez proszenia, na co mama, że dobry z ciebie chłopak, jutro pojedziemy po twoje rzeczy, i to było lepsze niż ecstasy, przysięgam, cały mak był jak d-dyskotekabraciszek jonasa 2
no i arjan pyta, mordo, miałeś wracać do domu i się wynieść od tego zjeba, co się stało? jonas upił łyk, powiedział, ma-mama przyjechała po mnie autem, wybiegłem do niej z plecakiem a potem wróciłem po drugą torbę, bo miałem w niej karty z pokemonami, ale jak już stałem w drzwiach, to do środka wszedł mój braciszek i powiedział mi hej, na co ja, ma-mamo, co on tu r-robi, a ona, przecież jonas, wiesz, że nie mogę mieć u siebie was obu, więc ja jej mówię, że spoko, wolę jednak mieszkać z tatąwidziałem, jak rodzą się dzieci i umierają przyjaciele
po tym zawarliśmy milczącą umowę, że dość gadania o rodzinie, i zaczęliśmy rozmawiać o muzyce, a jonas pyta, a wiecie, kto to larsiveli? zacząłem go właśnie słuchać, a my, że jasne, wszyscy wiedzą kto to, mordo, głupiś czy co, nawet twój ojciec wie, kto to veli, ale on na to, że n-nie, pokazałem mu go wczoraj i on nie wiedział, a wtedy marco zrobił facepalma i wysłał po kryjomu #pray4jonas na czacie, ale też jednocześnie włączył lullaby freestyle i wszyscy się rozczuliliKONTAKT:
[email protected]
Z prozy współczesnej w ArtRage do tej pory ukazały się:
- Verena Kessler _Duchy z miasteczka Demmin_
w tłumaczeniu Małgorzaty Gralińskiej
- Victoria Kielland _Moi mężczyźni_
w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Nona Fernández _Strefa mroku_
w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Aleksandra Pakieła _Oto ciało moje_
- Margaryta Jakowenko _Przemieszczenie_
w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Charles Yu _Ucieczka z Chinatown_
w tłumaczeniu Agi Zano
- Andrea Abreu _Ośli brzuch_
w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Linn Strømsborg _Nigdy, nigdy, nigdy_
w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Mohamed Mbougar Sarr _Bractwo_
w tłumaczeniu Jacka Giszczaka
- Claudia Salazar Jiménez _Krew o świcie_
w tłumaczeniu Tomasza Pindla
- Jessica Au _Mógłby spaść śnieg
_w tłumaczeniu Agi Zano
- Kjersti Anfinnsen _Chwile wieczności
_w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Jonas Eika _Po słońcu
_w tłumaczeniu Macieja Bobuli
- Aleksandra Tarnowska _Wniebogłos_
- Nick Cave _Gdy oślica ujrzała anioła_
w tłumaczeniu Jerzego Łozińskiego
- Sebastian Barry _Tysiąc księżyców
_w tłumaczeniu Krzysztofa Cieślika
- Adda Djørup _Kot Bułhakowa
_w tłumaczeniu Zuzanny Zywert
- Michał Michalski _Gruby_
- Linn Strømsborg _Kurwa, kurwa, kurwa_
w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Santiago Roncagliolo _Noc szpilek_
w tłumaczeniu Tomasza Pindla
- Cristina Morales _Lektura uproszczona_
w tłumaczeniu Katarzyny Okrasko i Agaty Ostrowskiej
- Sebastian Barry _Po stronie Kanaanu_
w tłumaczeniu Katarzyny Makaruk
- Merethe Lindstrøm _Dni w historii ciszy_
w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Marta Hermanowicz _Koniec_
- Aki Ollikainen _Sielanka_
w tłumaczeniu Justyny Polanowskiej
- Chiang-Sheng Kuo _Stroiciel fortepianów_
w tłumaczeniu Katarzyny Sarek
- Jarek Skurzyński _Zły syn_
- Sebastian Barry _Czas starego Boga_
w tłumaczeniu Agi Zano
- Arturo Pérez-Reverte _Szachownica flamandzka_
w tłumaczeniu Filipa Łobodzińskiego
- Hallgrímur Helgason _101 Reykjavík_
w tłumaczeniu Jacka Godka
- Michał Trusewicz _Plemię_
- Maren Uthaug _11%
_w tłumaczeniu Joanny Cymbrykiewicz
więcej..
