MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
nowość
-
promocja
Klub Dumas - ebook
Klub Dumas - ebook
Najsłynniejsza powieść hiszpańskiego prozaika.
Lucas Corso, „najemnik bibliofilstwa, łowca książek na cudzy koszt”, a zarazem postać rodem z powieści noir, przyjmie każde zlecenie, jeśli tylko będzie ono oznaczało odpowiedni zarobek. Poszukiwanie Księgi Dziewięciorga Wrót do Królestwa Cieni, tomu zawierającego ponoć instrukcje przywoływania diabła, okaże się jednak bardziej ryzykowne niż zazwyczaj i dla głównego bohatera będzie oznaczało konieczność rozwiązania zagadki tajemniczych morderstw, dla czytelników zaś okaże się fascynującą podróżą przez gęstwę mniej i bardziej subtelnych nawiązań do klasyki literatury popularnej, nie tylko – choć przede wszystkim – Trzech muszkieterów.
Arturo Pérez-Reverte w Klubie Dumas wspaniale łączy kryminalną intrygę z wartką akcją i wielką miłością do książek.
Ta publikacja spełnia wymagania dostępności zgodnie z dyrektywą EAA.
| Kategoria: | Literatura piękna obca |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 9788368295214 |
| Rozmiar pliku: | 8,7 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Dedykuję Cali,
która popchnęła mnie na pole bitwy
Nagły błysk flesza rzucił na ścianę salonu cień trupa. Zwłoki wisiały nieruchomo pod lampą na środku pokoju. W miarę jak fotograf je okrążał, co chwila zwalniając migawkę aparatu, cień kładł się na obrazach, gablotach z porcelaną, regałach z książkami i rozsuniętych zasłonach ukazujących wielkie okna, za którymi padał deszcz.
Sędzia rejonowy wyglądał na człowieka młodego. Jego rzadkie, potargane włosy były jeszcze mokre, podobnie jak płaszcz od deszczu przerzucony przez ramię. Obok na sofie przysiadł sekretarz i zapisywał na ustawionej na krześle przenośnej maszynie jego śpiesznie dyktowane zdania. Klekot klawiszy nadawał rytm monotonnemu potokowi słów sędziego i komentarzom rzucanym z cicha przez krzątających się po pokoju policjantów:
– Ubrany w piżamę i w narzucony na wierzch fartuch, którego pasek spowodował zgon przez uduszenie. Ręce denata związane z przodu krawatem. Na prawej stopie bambosz, lewa stopa bosa…
Sędzia dotknął nogi w kapciu. Zwłoki zakołysały się lekko na naprężonym jedwabnym pasku, przywiązanym do haka, na którym zawieszona była lampa. Najpierw z lewa na prawo, potem w przeciwnym kierunku, coraz słabiej, by zatrzymać się wreszcie jak igła magnesu, która po krótkim wahaniu ponownie wskazuje północ. Sędzia odsunął się i, lekko pochylony, wyminął umundurowanego policjanta, który szukał na podłodze śladów linii papilarnych. Walały się tam skorupy rozbitego wazonu i otwarta książka: można było dostrzec fragment tekstu podkreślony czerwonym ołówkiem. Był to stary egzemplarz _Wicehrabiego de Bragelonne_, tania edycja oprawna w płótno. Nachylając się przez ramię funkcjonariusza, sędzia rzucił okiem na zaznaczone zdania:
„Jestem zdradzony – szepnął. – Wiedzą o wszystkim.
– Zawsze wszyscy o wszystkim wiedzą – odparł Portos, który nie wiedział o niczym”.
Polecił sekretarzowi zapisać to w raporcie i dołączyć książkę do materiału dowodowego. Sam podszedł ku wysokiemu mężczyźnie, palącemu papierosa koło otwartego okna.
– I co pan na to? – spytał, stając obok.
Na kieszeni skórzanej kurtki dryblasa widniała odznaka policyjna. Mężczyzna zwlekał z odpowiedzią, dopalając zaciśniętego w dwóch palcach peta, którego wreszcie wyrzucił przez okno, nie patrząc nawet za siebie.
– Jeśli mamy do czynienia z białym płynem, i do tego w butelce, to zazwyczaj chodzi o mleko – odrzekł wreszcie nieco zagadkowo, nie na tyle jednak, by na twarzy sędziego nie pojawił się nikły uśmiech. Sędzia – w przeciwieństwie do policjanta – spoglądał na ulicę, gdzie wciąż lało jak z cebra. W tym momencie drzwi się otworzyły i nagły przeciąg opryskał mu twarz kropelkami deszczu.
– Zamknijcie te drzwi – powiedział, nie odwracając głowy, po czym odezwał się do oficera:
– Bywają zabójstwa upozorowane na samobójstwo.
– I na odwrót – dodał spokojnie wysoki policjant.
– A co pan powie o rękach i krawacie?
– Niektórzy boją się, że w ostatniej chwili pożałują. Inaczej miałby je związane na plecach.
– To niczego nie zmienia – zaoponował sędzia. – Pasek jest cienki i mocny. W momencie utraty gruntu pod nogami nie dałby rady, nawet gdyby ręce miał swobodne.
– Wszystko jest możliwe. Będziemy mądrzejsi po sekcji.
Sędzia ponownie rzucił okiem na wisielca. Funkcjonariusz zbierający odciski palców podnosił się z podłogi z książką w dłoniach.
– Ciekawa sprawa z tą książką.
Wysoki policjant wzruszył ramionami.
– Raczej niewiele czytam – rzekł. – Ale ten Portos to jeden z tych… jak im… Atos, Portos, Aramis i d’Artagnan – wyliczał, przesuwając kciukiem po palcach drugiej dłoni, po czym zamyślił się. – Zabawne. Zawsze mnie zastanawiało, czemu nazywają ich trzema muszkieterami, skoro tak naprawdę było ich czterech.Alexandre Dumas, _Wicehrabia de Bragelonne_, przeł. Hanna Szumańska-Grossowa, Warszawa 1990.
Eugène Sue, _Tajemnice Paryża_, przeł. Zofia Wasitowa, Warszawa 1959.
Rafael Sabatini, _Scaramouche_, przeł. Ewa Przysuska, Warszawa 1935.
Tamże.
„Po rozpaczliwych niemal nowinach o stanie króla w obozie zaczęły się szerzyć wieści o jego powrocie do zdrowia” (Alexandre Dumas, _Trzej muszkieterowie_, przeł. Joanna Guze, Warszawa 1958).
Herman Melville, _Moby Dick_, przeł. Bronisław Zieliński, Warszawa 1971.KONTAKT:
[email protected]
Z prozy współczesnej w ArtRage do tej pory ukazały się:
- Verena Kessler _Duchy z miasteczka Demmin_ w tłumaczeniu Małgorzaty Gralińskiej
- Victoria Kielland _Moi mężczyźni_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Nona Fernández _Strefa mroku_ w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Aleksandra Pakieła _Oto ciało moje_
- Margaryta Jakowenko _Przemieszczenie_ w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Charles Yu _Ucieczka z Chinatown_ w tłumaczeniu Agi Zano
- Andrea Abreu _Ośli brzuch_ w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Linn Strømsborg _Nigdy, nigdy, nigdy_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Mohamed Mbougar Sarr _Bractwo_ w tłumaczeniu Jacka Giszczaka
- Claudia Salazar Jiménez _Krew o świcie_ w tłumaczeniu Tomasza Pindla
- Jessica Au _Mógłby spaść śnieg_ w tłumaczeniu Agi Zano
- Kjersti Anfinnsen _Chwile wieczności_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Jonas Eika _Po słońcu_ w tłumaczeniu Macieja Bobuli
- Aleksandra Tarnowska _Wniebogłos_
- Nick Cave _Gdy oślica ujrzała anioła_ w tłumaczeniu Jerzego Łozińskiego
- Sebastian Barry _Tysiąc księżyców_ w tłumaczeniu Krzysztofa Cieślika
- Adda Djørup _Kot Bułhakowa_ w tłumaczeniu Zuzanny Zywert
- Michał Michalski _Gruby_
- Linn Strømsborg _Kurwa, kurwa, kurwa_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Santiago Roncagliolo _Noc szpilek_ w tłumaczeniu Tomasza Pindla
- Cristina Morales _Lektura uproszczona_ w tłumaczeniu Katarzyny Okrasko i Agaty Ostrowskiej
- Sebastian Barry _Po stronie Kanaanu_ w tłumaczeniu Katarzyny Makaruk
- Merethe Lindstrøm _Dni w historii ciszy_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Marta Hermanowicz _Koniec_
- Aki Ollikainen _Sielanka_ w tłumaczeniu Justyny Polanowskiej
- Chiang-Sheng Kuo _Stroiciel fortepianów_ w tłumaczeniu Katarzyny Sarek
- Jarek Skurzyński _Zły syn_
- Sebastian Barry _Czas starego Boga_ w tłumaczeniu Agi Zano
- Arturo Pérez-Reverte _Szachownica flamandzka_ w tłumaczeniu Filipa Łobodzińskiego
- Michał Trusewicz _Plemię_
- Oliver Lovrenski _Jak byliśmy młodsi_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Juan Cárdenas _Diabeł z prowincji_ w tłumaczeniu Katarzyny Okrasko
- Maren Uthaug _11%_ w tłumaczeniu Joanny Cymbrykiewicz
- Brenda Navarro _Prochy w ustach_ w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Karina Sawaryna _Wynik negatywny_ w tłumaczeniu Katarzyny Fiszer
- Arturo Pérez-Reverte _Ostatnia zagadka_ w tłumaczeniu Katarzyny Okrasko
- Sebastian Barry _Tak daleko od domu_ w tłumaczeniu Tomasza S. Gałązki
- Louise Erdrich _Rzeka Czerwona_ w tłumaczeniu Agnieszki Walulik
- John Darnielle _Wilk w białej furgonetce_ w tłumaczeniu Agi Zano
- Sebastian Barry _Tymczasowy dżentelmen_ w tłumaczeniu Agnieszki Walulik
- Mia Couto _Lunatyczna kraina_ w tłumaczeniu Michała Lipszyca
- Brenda Navarro _Puste domy_ w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
która popchnęła mnie na pole bitwy
Nagły błysk flesza rzucił na ścianę salonu cień trupa. Zwłoki wisiały nieruchomo pod lampą na środku pokoju. W miarę jak fotograf je okrążał, co chwila zwalniając migawkę aparatu, cień kładł się na obrazach, gablotach z porcelaną, regałach z książkami i rozsuniętych zasłonach ukazujących wielkie okna, za którymi padał deszcz.
Sędzia rejonowy wyglądał na człowieka młodego. Jego rzadkie, potargane włosy były jeszcze mokre, podobnie jak płaszcz od deszczu przerzucony przez ramię. Obok na sofie przysiadł sekretarz i zapisywał na ustawionej na krześle przenośnej maszynie jego śpiesznie dyktowane zdania. Klekot klawiszy nadawał rytm monotonnemu potokowi słów sędziego i komentarzom rzucanym z cicha przez krzątających się po pokoju policjantów:
– Ubrany w piżamę i w narzucony na wierzch fartuch, którego pasek spowodował zgon przez uduszenie. Ręce denata związane z przodu krawatem. Na prawej stopie bambosz, lewa stopa bosa…
Sędzia dotknął nogi w kapciu. Zwłoki zakołysały się lekko na naprężonym jedwabnym pasku, przywiązanym do haka, na którym zawieszona była lampa. Najpierw z lewa na prawo, potem w przeciwnym kierunku, coraz słabiej, by zatrzymać się wreszcie jak igła magnesu, która po krótkim wahaniu ponownie wskazuje północ. Sędzia odsunął się i, lekko pochylony, wyminął umundurowanego policjanta, który szukał na podłodze śladów linii papilarnych. Walały się tam skorupy rozbitego wazonu i otwarta książka: można było dostrzec fragment tekstu podkreślony czerwonym ołówkiem. Był to stary egzemplarz _Wicehrabiego de Bragelonne_, tania edycja oprawna w płótno. Nachylając się przez ramię funkcjonariusza, sędzia rzucił okiem na zaznaczone zdania:
„Jestem zdradzony – szepnął. – Wiedzą o wszystkim.
– Zawsze wszyscy o wszystkim wiedzą – odparł Portos, który nie wiedział o niczym”.
Polecił sekretarzowi zapisać to w raporcie i dołączyć książkę do materiału dowodowego. Sam podszedł ku wysokiemu mężczyźnie, palącemu papierosa koło otwartego okna.
– I co pan na to? – spytał, stając obok.
Na kieszeni skórzanej kurtki dryblasa widniała odznaka policyjna. Mężczyzna zwlekał z odpowiedzią, dopalając zaciśniętego w dwóch palcach peta, którego wreszcie wyrzucił przez okno, nie patrząc nawet za siebie.
– Jeśli mamy do czynienia z białym płynem, i do tego w butelce, to zazwyczaj chodzi o mleko – odrzekł wreszcie nieco zagadkowo, nie na tyle jednak, by na twarzy sędziego nie pojawił się nikły uśmiech. Sędzia – w przeciwieństwie do policjanta – spoglądał na ulicę, gdzie wciąż lało jak z cebra. W tym momencie drzwi się otworzyły i nagły przeciąg opryskał mu twarz kropelkami deszczu.
– Zamknijcie te drzwi – powiedział, nie odwracając głowy, po czym odezwał się do oficera:
– Bywają zabójstwa upozorowane na samobójstwo.
– I na odwrót – dodał spokojnie wysoki policjant.
– A co pan powie o rękach i krawacie?
– Niektórzy boją się, że w ostatniej chwili pożałują. Inaczej miałby je związane na plecach.
– To niczego nie zmienia – zaoponował sędzia. – Pasek jest cienki i mocny. W momencie utraty gruntu pod nogami nie dałby rady, nawet gdyby ręce miał swobodne.
– Wszystko jest możliwe. Będziemy mądrzejsi po sekcji.
Sędzia ponownie rzucił okiem na wisielca. Funkcjonariusz zbierający odciski palców podnosił się z podłogi z książką w dłoniach.
– Ciekawa sprawa z tą książką.
Wysoki policjant wzruszył ramionami.
– Raczej niewiele czytam – rzekł. – Ale ten Portos to jeden z tych… jak im… Atos, Portos, Aramis i d’Artagnan – wyliczał, przesuwając kciukiem po palcach drugiej dłoni, po czym zamyślił się. – Zabawne. Zawsze mnie zastanawiało, czemu nazywają ich trzema muszkieterami, skoro tak naprawdę było ich czterech.Alexandre Dumas, _Wicehrabia de Bragelonne_, przeł. Hanna Szumańska-Grossowa, Warszawa 1990.
Eugène Sue, _Tajemnice Paryża_, przeł. Zofia Wasitowa, Warszawa 1959.
Rafael Sabatini, _Scaramouche_, przeł. Ewa Przysuska, Warszawa 1935.
Tamże.
„Po rozpaczliwych niemal nowinach o stanie króla w obozie zaczęły się szerzyć wieści o jego powrocie do zdrowia” (Alexandre Dumas, _Trzej muszkieterowie_, przeł. Joanna Guze, Warszawa 1958).
Herman Melville, _Moby Dick_, przeł. Bronisław Zieliński, Warszawa 1971.KONTAKT:
[email protected]
Z prozy współczesnej w ArtRage do tej pory ukazały się:
- Verena Kessler _Duchy z miasteczka Demmin_ w tłumaczeniu Małgorzaty Gralińskiej
- Victoria Kielland _Moi mężczyźni_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Nona Fernández _Strefa mroku_ w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Aleksandra Pakieła _Oto ciało moje_
- Margaryta Jakowenko _Przemieszczenie_ w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Charles Yu _Ucieczka z Chinatown_ w tłumaczeniu Agi Zano
- Andrea Abreu _Ośli brzuch_ w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Linn Strømsborg _Nigdy, nigdy, nigdy_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Mohamed Mbougar Sarr _Bractwo_ w tłumaczeniu Jacka Giszczaka
- Claudia Salazar Jiménez _Krew o świcie_ w tłumaczeniu Tomasza Pindla
- Jessica Au _Mógłby spaść śnieg_ w tłumaczeniu Agi Zano
- Kjersti Anfinnsen _Chwile wieczności_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Jonas Eika _Po słońcu_ w tłumaczeniu Macieja Bobuli
- Aleksandra Tarnowska _Wniebogłos_
- Nick Cave _Gdy oślica ujrzała anioła_ w tłumaczeniu Jerzego Łozińskiego
- Sebastian Barry _Tysiąc księżyców_ w tłumaczeniu Krzysztofa Cieślika
- Adda Djørup _Kot Bułhakowa_ w tłumaczeniu Zuzanny Zywert
- Michał Michalski _Gruby_
- Linn Strømsborg _Kurwa, kurwa, kurwa_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Santiago Roncagliolo _Noc szpilek_ w tłumaczeniu Tomasza Pindla
- Cristina Morales _Lektura uproszczona_ w tłumaczeniu Katarzyny Okrasko i Agaty Ostrowskiej
- Sebastian Barry _Po stronie Kanaanu_ w tłumaczeniu Katarzyny Makaruk
- Merethe Lindstrøm _Dni w historii ciszy_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Marta Hermanowicz _Koniec_
- Aki Ollikainen _Sielanka_ w tłumaczeniu Justyny Polanowskiej
- Chiang-Sheng Kuo _Stroiciel fortepianów_ w tłumaczeniu Katarzyny Sarek
- Jarek Skurzyński _Zły syn_
- Sebastian Barry _Czas starego Boga_ w tłumaczeniu Agi Zano
- Arturo Pérez-Reverte _Szachownica flamandzka_ w tłumaczeniu Filipa Łobodzińskiego
- Michał Trusewicz _Plemię_
- Oliver Lovrenski _Jak byliśmy młodsi_ w tłumaczeniu Karoliny Drozdowskiej
- Juan Cárdenas _Diabeł z prowincji_ w tłumaczeniu Katarzyny Okrasko
- Maren Uthaug _11%_ w tłumaczeniu Joanny Cymbrykiewicz
- Brenda Navarro _Prochy w ustach_ w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
- Karina Sawaryna _Wynik negatywny_ w tłumaczeniu Katarzyny Fiszer
- Arturo Pérez-Reverte _Ostatnia zagadka_ w tłumaczeniu Katarzyny Okrasko
- Sebastian Barry _Tak daleko od domu_ w tłumaczeniu Tomasza S. Gałązki
- Louise Erdrich _Rzeka Czerwona_ w tłumaczeniu Agnieszki Walulik
- John Darnielle _Wilk w białej furgonetce_ w tłumaczeniu Agi Zano
- Sebastian Barry _Tymczasowy dżentelmen_ w tłumaczeniu Agnieszki Walulik
- Mia Couto _Lunatyczna kraina_ w tłumaczeniu Michała Lipszyca
- Brenda Navarro _Puste domy_ w tłumaczeniu Agaty Ostrowskiej
więcej..
