-
W empik go
Takahiro Shiraishi. Morderca z Twittera - ebook
Wydawnictwo:
Tłumacz:
Data wydania:
27 października 2022
Ebook
9,90 zł
Audiobook
9,90 zł
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Takahiro Shiraishi. Morderca z Twittera - ebook
Ostatniego dnia października 2017 roku, gdy cały świat na wzór Ameryki obchodził Halloween, w japońskim czasopiśmie „Mainichi Shimbun” ukazał się sensacyjny artykuł. Nie miał on jednak nic wspólnego z zabawą w cukierek albo psikus. Informował za to, że pewien mężczyzna został aresztowany w związku z odkryciem w jego mieszkaniu zwłok dziewięciu osób. Na miejscu znaleziono osiem przemysłowych zamrażarek, siedem z nich zawierało rozkładające się szczątki ośmiu kobiet i jednego mężczyzny.
Zatrzymanym okazał się młody mężczyzna, który prowadził całkiem zwyczajne, przeciętne życie. Żaden z jego sąsiadów nie skarżył się ani na niego, ani na dziwny zapach.
Policja szybko zorientowała się, że nigdy wcześniej nie miała do czynienia z przestępstwem tego rodzaju ani o takiej skali, więc na początku po prostu nie wiedziała, jak się za to wszystko zabrać…
| Kategoria: | Literatura faktu |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-87-0237-198-7 |
| Rozmiar pliku: | 718 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Ostatniego dnia października 2017 roku w japońskim czasopiśmie „Mainichi Shimbun” ukazał się artykuł o intrygującym tytule: _Zaginione ciała Zamy_. Akurat cały świat na wzór Ameryki obchodził tak uwielbiane przez dzieci i reżyserów filmowych Halloween, kiedy to wszelkiego rodzaju potwory i upiory wyczołgują się z szaf oraz podziemnych kryjówek, by celebrować swoje święto. Ten sensacyjny artykuł nie miał jednak nic wspólnego z zabawą w cukierek albo psikus.
Dwudziestosiedmioletni mężczyzna został aresztowany w związku z odkryciem w jego mieszkaniu zwłok dziewięciu osób. Policja trafiła na ślad podejrzanego podczas poszukiwań dwudziestotrzyletniej kobiety, mieszkanki tokijskiego Hatiôzi, która zaginęła 24 października. Aresztowany przez funkcjonariuszy Wydziału Śledczego Takahiro Shiraishi mieszkał sam, miejsce pracy podejrzanego pozostaje na ten moment nieznane. Shiraishi przyznał się do stawianych mu zarzutów. Powiedział: „Nie da się ukryć, zabiłem, a potem starałem się pozbyć dowodów”. Dochodzenie w tej sprawie jest w toku, trwa identyfikacja ciał ofiar i ustalanie okoliczności popełnienia przestępstwa.
Shiraishi miał zostać przesłuchany w związku z niedawnym zaginięciem młodej kobiety, ale gdy policja dotarła do jego mieszkania, sprawy przybrały zupełnie nieoczekiwany, a wręcz upiorny obrót:
W mieszkaniu znaleziono osiem przemysłowych zamrażarek, siedem z nich zawierało rozkładające się szczątki ciał ośmiu kobiet i jednego mężczyzny. Ofiary zostaną zidentyfikowane na podstawie analizy DNA.
Wkrótce po ukazaniu się artykułu w „Mainichi Shimbun” wszystkie portale informacyjne zaczęły rozpisywać się o tym wydarzeniu. Stało się ono nie lada sensacją, wszędzie mówiło się tylko o makabrycznym znalezisku w maleńkim mieszkanku na przedmieściach Tokio. Fakty przyprawiały o dreszcze: aresztowany był młodym, niczym niewyróżniającym się mężczyzną, rozkładające się w jego mieszkaniu zwłoki uszły uwadze sąsiadów, którzy nigdy nie skarżyli się policji czy zarządcy budynku na dziwaczny smród. Ale to tylko wierzchołek góry lodowej. W miarę jak zaczęto ujawniać kolejne szczegóły sprawy, stawało się coraz bardziej jasne, że odpowiedzi na mnożące się wciąż pytania kryją się głęboko u samego źródła tej zagmatwanej historii.
Przedstawiciele japońskiej policji oraz wymiaru sprawiedliwości szybko się zorientowali, że nigdy wcześniej nie mieli do czynienia z przestępstwem tego rodzaju o tak dużej skali. Dlatego też brakowało im odpowiednich instrukcji czy protokołów, na których podstawie można by podjąć kolejne kroki. Sprawa Takahiro Shiraishiego niewątpliwie stała się znakiem naszych czasów, prowokując niezwykle ważne nie tylko dla społeczeństwa Japonii, ale i dla całego świata pytania, które do dziś pozostają bez odpowiedzi.
Po raz pierwszy w historii żyjemy jednocześnie w dwóch rzeczywistościach – realnej i wirtualnej, choć często kwestionuje się ten podział. Wielu twierdzi, że cyberprzestrzeń jest tak samo realna jak świat fizyczny. Czy jest ktoś, kto nie słyszał o internetowej znajomości, która przerodziła się w prawdziwą miłość albo nawet małżeństwo? Albo ktoś, kto nie wie, czym jest praca online? W wirtualnej rzeczywistości możesz się zakochać, uprawiać seks, poznawać przyjaciół, uczyć się, podróżować, sprzedawać produkty, świadczyć usługi, wypróbowywać nowe fryzury i ubrania, a nawet zasięgnąć porady lekarza. Wszystko to bez wychodzenia z domu. Szybko, wygodnie, tanio, a czasem nawet za darmo. Czego tu nie lubić?
Ale nie zawsze tak to wyglądało. Dla ludzi, którzy stworzyli pierwszą sieć połączonych ze sobą komputerów, priorytetem nie było zbudowanie komercyjnej platformy z dostępem do informacji oraz kursów online, ale umożliwienie szybkiej i łatwej komunikacji na duże dystanse. Pierwotnie internet miał ułatwiać kontakty. Mimo to dziś, ponad pół wieku później, problem braku międzyludzkiej komunikacji jest poważniejszy niż kiedykolwiek. Przeciętnie spędzamy więcej czasu samotnie przed ekranem komputera niż w towarzystwie innych osób. W opublikowanym w 2002 roku raporcie na temat internetu i społeczeństwa Norman H. Nie, profesor nauk politycznych Uniwersytetu Stanforda, i Lutz Erbring, profesor studiów nad komunikacją masową Wolnego Uniwersytetu Berlińskiego, doszli do wniosku, że „rozluźnienie kontaktów społecznych postępuje w miarę zwiększenia roli internetu w życiu codziennym jednostki”. Zakrawa na ironię, że narzędzie służące pierwotnie do komunikacji ostatecznie ją utrudnia. Osłabienie kompetencji społecznych nie jest jednak jedynym zagrożeniem, jakie wiąże się z tym medium. W wirtualnej rzeczywistości niebezpieczeństwo ma wszakże niejedno oblicze. Jego ucieleśnieniem stał się Takahiro Shiraishi.
Miejscowość Atsugi leży w prefekturze Kanagawa, między Tokio a Jokohamą. Usytuowane w odległości czterdziestu pięciu kilometrów od centrum Tokio i trzydziestu kilometrów od Jokohamy Atsugi jest zwyczajną mieściną, cichą i tanią w porównaniu z wielomilionowymi metropoliami. Wielu Japończyków decyduje się tam zamieszkać i codziennie dojeżdżać kilkadziesiąt kilometrów do pracy, niektórzy mieli dość szczęścia, żeby znaleźć zatrudnienie na miejscu, inni pracują zdalnie. Wobec szaleńczego tempa życia w betonowych dżunglach Atsugi wydaje się doskonałym kompromisem pomiędzy nieustannym ruchem a odpoczynkiem.
To właśnie tutaj przyszła na świat Mizuki. Mimo że dorastała w enklawie małego miasteczka, jej dzieciństwo nie należało do beztroskich. Zaraz po ukończeniu liceum przyjęła posadę w centrum logistycznym, dzieląc czas pomiędzy pracę a swojego chłopaka Shōgo. Shōgo pochodził z Yokosuki, pracował w centrum dla osób z niepełnosprawnością, ale jego prawdziwą pasją była muzyka. Wraz z przyjaciółmi założył zespół rockowy i co weekend spotykali się na próbach. Shōgo grał na basie. Młodzi ludzie marzyli o światowej sławie, chcieli zarabiać na tym, co kochają. Zapowiadali się obiecująco, na jesień 2017 roku mieli już zaplanowaną pierwszą trasę koncertową. Wiedzieli, że jedyną drogą do sukcesu jest ciężka praca, dlatego poświęcali na próby niemal każdą wolną chwilę.
Nie wiadomo, czy bliscy Mizuki aprobowali jej związek czy nie, niewiele też możemy powiedzieć na temat jej relacji z rodziną, ale z jakiegoś powodu młoda dziewczyna postanowiła wyprowadzić się z Atsugi – biorąc pod uwagę sytuację na japońskim rynku nieruchomości, musiała to być bardzo trudna i poważna decyzja. Koszty wynajmu maleńkiej kawalerki w Japonii są wręcz legendarne. Nie bez powodu. Czynsz w metropoliach takich jak Tokio rzeczywiście jest bardzo wysoki, szczególnie w porównaniu z rozmiarami oferowanej przestrzeni mieszkalnej.
Istnieje kilka głównych czynników, które wpływają na specyfikę japońskiego rynku nieruchomości – __ wyjaśnia Jiro Yoshida z Uniwersytetu Tokijskiego_._ – Po pierwsze Japonii brakuje lądu. Po wyłączeniu terenów wodnych i leśnych tylko dwadzieścia dziewięć procent powierzchni kraju nadaje się do zamieszkania. Przy populacji liczącej sto dwadzieścia sześć milionów daje to osiemset metrów kwadratowych na mieszkańca. Dla porównania: w Stanach Zjednoczonych na każdego Amerykanina przypada 19 300 metrów kwadratowych.
Kolejnym ważnym czynnikiem są częste i silne trzęsienia ziemi. Tylko między rokiem 2000 a 2009 odnotowano dwieście dwanaście wstrząsów sejsmicznych o sile co najmniej sześciu stopni w skali Richtera, co stanowi dwadzieścia procent trzęsień ziemi o tak wysokiej magnitudzie na świecie.
Po trzecie, drastyczne zmiany w demografii kraju i stylu życia Japończyków po drugiej wojnie światowej przyczyniają się do szybkiego wyczerpania dostępnych lokali mieszkalnych. Dynamiczny rozwój przemysłowy spowodował migrację ludzi ze wsi do miast, zwłaszcza do Tokio. Między 1954 a 2019 rokiem do największych metropolii Japonii przeprowadziło się w sumie dwanaście milionów ludzi, z czego dziesięć milionów zdecydowało przenieść się właśnie do stolicy. To doprowadziło do znacznego deficytu na rynku mieszkalnym, zwłaszcza w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych.
Nic więc dziwnego, że coraz więcej młodych ludzi nie stać na wynajęcie własnego kąta i są oni zmuszeni mieszkać z rodzicami. W sytuacji wyjątkowo silnego konfliktu pokoleniowego, który najczęściej jest przyczyną napiętej atmosfery w domu rodzinnym, nawet maleńka kawalerka to spełnienie marzeń. Tak właśnie było w przypadku Mizuki. Ponieważ jednak dobrze zdawała sobie sprawę ze swojego położenia i wiedziała, że prawdopodobnie nie będzie w stanie sama opłacić czynszu, zdecydowała się na współwynajem.
Dwudziestosiedmioletni mężczyzna został aresztowany w związku z odkryciem w jego mieszkaniu zwłok dziewięciu osób. Policja trafiła na ślad podejrzanego podczas poszukiwań dwudziestotrzyletniej kobiety, mieszkanki tokijskiego Hatiôzi, która zaginęła 24 października. Aresztowany przez funkcjonariuszy Wydziału Śledczego Takahiro Shiraishi mieszkał sam, miejsce pracy podejrzanego pozostaje na ten moment nieznane. Shiraishi przyznał się do stawianych mu zarzutów. Powiedział: „Nie da się ukryć, zabiłem, a potem starałem się pozbyć dowodów”. Dochodzenie w tej sprawie jest w toku, trwa identyfikacja ciał ofiar i ustalanie okoliczności popełnienia przestępstwa.
Shiraishi miał zostać przesłuchany w związku z niedawnym zaginięciem młodej kobiety, ale gdy policja dotarła do jego mieszkania, sprawy przybrały zupełnie nieoczekiwany, a wręcz upiorny obrót:
W mieszkaniu znaleziono osiem przemysłowych zamrażarek, siedem z nich zawierało rozkładające się szczątki ciał ośmiu kobiet i jednego mężczyzny. Ofiary zostaną zidentyfikowane na podstawie analizy DNA.
Wkrótce po ukazaniu się artykułu w „Mainichi Shimbun” wszystkie portale informacyjne zaczęły rozpisywać się o tym wydarzeniu. Stało się ono nie lada sensacją, wszędzie mówiło się tylko o makabrycznym znalezisku w maleńkim mieszkanku na przedmieściach Tokio. Fakty przyprawiały o dreszcze: aresztowany był młodym, niczym niewyróżniającym się mężczyzną, rozkładające się w jego mieszkaniu zwłoki uszły uwadze sąsiadów, którzy nigdy nie skarżyli się policji czy zarządcy budynku na dziwaczny smród. Ale to tylko wierzchołek góry lodowej. W miarę jak zaczęto ujawniać kolejne szczegóły sprawy, stawało się coraz bardziej jasne, że odpowiedzi na mnożące się wciąż pytania kryją się głęboko u samego źródła tej zagmatwanej historii.
Przedstawiciele japońskiej policji oraz wymiaru sprawiedliwości szybko się zorientowali, że nigdy wcześniej nie mieli do czynienia z przestępstwem tego rodzaju o tak dużej skali. Dlatego też brakowało im odpowiednich instrukcji czy protokołów, na których podstawie można by podjąć kolejne kroki. Sprawa Takahiro Shiraishiego niewątpliwie stała się znakiem naszych czasów, prowokując niezwykle ważne nie tylko dla społeczeństwa Japonii, ale i dla całego świata pytania, które do dziś pozostają bez odpowiedzi.
Po raz pierwszy w historii żyjemy jednocześnie w dwóch rzeczywistościach – realnej i wirtualnej, choć często kwestionuje się ten podział. Wielu twierdzi, że cyberprzestrzeń jest tak samo realna jak świat fizyczny. Czy jest ktoś, kto nie słyszał o internetowej znajomości, która przerodziła się w prawdziwą miłość albo nawet małżeństwo? Albo ktoś, kto nie wie, czym jest praca online? W wirtualnej rzeczywistości możesz się zakochać, uprawiać seks, poznawać przyjaciół, uczyć się, podróżować, sprzedawać produkty, świadczyć usługi, wypróbowywać nowe fryzury i ubrania, a nawet zasięgnąć porady lekarza. Wszystko to bez wychodzenia z domu. Szybko, wygodnie, tanio, a czasem nawet za darmo. Czego tu nie lubić?
Ale nie zawsze tak to wyglądało. Dla ludzi, którzy stworzyli pierwszą sieć połączonych ze sobą komputerów, priorytetem nie było zbudowanie komercyjnej platformy z dostępem do informacji oraz kursów online, ale umożliwienie szybkiej i łatwej komunikacji na duże dystanse. Pierwotnie internet miał ułatwiać kontakty. Mimo to dziś, ponad pół wieku później, problem braku międzyludzkiej komunikacji jest poważniejszy niż kiedykolwiek. Przeciętnie spędzamy więcej czasu samotnie przed ekranem komputera niż w towarzystwie innych osób. W opublikowanym w 2002 roku raporcie na temat internetu i społeczeństwa Norman H. Nie, profesor nauk politycznych Uniwersytetu Stanforda, i Lutz Erbring, profesor studiów nad komunikacją masową Wolnego Uniwersytetu Berlińskiego, doszli do wniosku, że „rozluźnienie kontaktów społecznych postępuje w miarę zwiększenia roli internetu w życiu codziennym jednostki”. Zakrawa na ironię, że narzędzie służące pierwotnie do komunikacji ostatecznie ją utrudnia. Osłabienie kompetencji społecznych nie jest jednak jedynym zagrożeniem, jakie wiąże się z tym medium. W wirtualnej rzeczywistości niebezpieczeństwo ma wszakże niejedno oblicze. Jego ucieleśnieniem stał się Takahiro Shiraishi.
Miejscowość Atsugi leży w prefekturze Kanagawa, między Tokio a Jokohamą. Usytuowane w odległości czterdziestu pięciu kilometrów od centrum Tokio i trzydziestu kilometrów od Jokohamy Atsugi jest zwyczajną mieściną, cichą i tanią w porównaniu z wielomilionowymi metropoliami. Wielu Japończyków decyduje się tam zamieszkać i codziennie dojeżdżać kilkadziesiąt kilometrów do pracy, niektórzy mieli dość szczęścia, żeby znaleźć zatrudnienie na miejscu, inni pracują zdalnie. Wobec szaleńczego tempa życia w betonowych dżunglach Atsugi wydaje się doskonałym kompromisem pomiędzy nieustannym ruchem a odpoczynkiem.
To właśnie tutaj przyszła na świat Mizuki. Mimo że dorastała w enklawie małego miasteczka, jej dzieciństwo nie należało do beztroskich. Zaraz po ukończeniu liceum przyjęła posadę w centrum logistycznym, dzieląc czas pomiędzy pracę a swojego chłopaka Shōgo. Shōgo pochodził z Yokosuki, pracował w centrum dla osób z niepełnosprawnością, ale jego prawdziwą pasją była muzyka. Wraz z przyjaciółmi założył zespół rockowy i co weekend spotykali się na próbach. Shōgo grał na basie. Młodzi ludzie marzyli o światowej sławie, chcieli zarabiać na tym, co kochają. Zapowiadali się obiecująco, na jesień 2017 roku mieli już zaplanowaną pierwszą trasę koncertową. Wiedzieli, że jedyną drogą do sukcesu jest ciężka praca, dlatego poświęcali na próby niemal każdą wolną chwilę.
Nie wiadomo, czy bliscy Mizuki aprobowali jej związek czy nie, niewiele też możemy powiedzieć na temat jej relacji z rodziną, ale z jakiegoś powodu młoda dziewczyna postanowiła wyprowadzić się z Atsugi – biorąc pod uwagę sytuację na japońskim rynku nieruchomości, musiała to być bardzo trudna i poważna decyzja. Koszty wynajmu maleńkiej kawalerki w Japonii są wręcz legendarne. Nie bez powodu. Czynsz w metropoliach takich jak Tokio rzeczywiście jest bardzo wysoki, szczególnie w porównaniu z rozmiarami oferowanej przestrzeni mieszkalnej.
Istnieje kilka głównych czynników, które wpływają na specyfikę japońskiego rynku nieruchomości – __ wyjaśnia Jiro Yoshida z Uniwersytetu Tokijskiego_._ – Po pierwsze Japonii brakuje lądu. Po wyłączeniu terenów wodnych i leśnych tylko dwadzieścia dziewięć procent powierzchni kraju nadaje się do zamieszkania. Przy populacji liczącej sto dwadzieścia sześć milionów daje to osiemset metrów kwadratowych na mieszkańca. Dla porównania: w Stanach Zjednoczonych na każdego Amerykanina przypada 19 300 metrów kwadratowych.
Kolejnym ważnym czynnikiem są częste i silne trzęsienia ziemi. Tylko między rokiem 2000 a 2009 odnotowano dwieście dwanaście wstrząsów sejsmicznych o sile co najmniej sześciu stopni w skali Richtera, co stanowi dwadzieścia procent trzęsień ziemi o tak wysokiej magnitudzie na świecie.
Po trzecie, drastyczne zmiany w demografii kraju i stylu życia Japończyków po drugiej wojnie światowej przyczyniają się do szybkiego wyczerpania dostępnych lokali mieszkalnych. Dynamiczny rozwój przemysłowy spowodował migrację ludzi ze wsi do miast, zwłaszcza do Tokio. Między 1954 a 2019 rokiem do największych metropolii Japonii przeprowadziło się w sumie dwanaście milionów ludzi, z czego dziesięć milionów zdecydowało przenieść się właśnie do stolicy. To doprowadziło do znacznego deficytu na rynku mieszkalnym, zwłaszcza w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych.
Nic więc dziwnego, że coraz więcej młodych ludzi nie stać na wynajęcie własnego kąta i są oni zmuszeni mieszkać z rodzicami. W sytuacji wyjątkowo silnego konfliktu pokoleniowego, który najczęściej jest przyczyną napiętej atmosfery w domu rodzinnym, nawet maleńka kawalerka to spełnienie marzeń. Tak właśnie było w przypadku Mizuki. Ponieważ jednak dobrze zdawała sobie sprawę ze swojego położenia i wiedziała, że prawdopodobnie nie będzie w stanie sama opłacić czynszu, zdecydowała się na współwynajem.
więcej..
